♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

ซือแป๋ ดูออกด้วยหรือคะ
หนูคล้ายว่าจะอินเลิพนิดๆๆ


หนูคิดว่าหนูรักเกย์น่ะค่ะ


ขออภัยค่ะ

 

...แป๋ ...อีกแระ....เป็นเพื่อนธรรมกันนะ..._/|\_
ดูออกด้วยหรือคะ หนูคล้ายว่าจะอินเลิพนิดๆๆ
...ดูออก ที่ไหน ยังงงกับกลอน ตะเข้ อยู่เลย....มาแนวใหม่อีกแระ
หนูคิดว่าหนูรักเกย์น่ะค่ะ
...เอ่อ...อันนี้ตัวใคร...ตัวมันนะจ๊ะ...เอ้ย!?...ครับ

......เวรก้ำ....เวรกำ.....^_^
************************************************
ปล. ไม่คุยแระนะ..เดี๋ยวกะทู้กลอนเขาเลอะเทอะ
************************************************

 

ขอพัก........รักษ์ใจ .........หนึ่งช่วง
กาลล่วง ....นานพอ .......ใสใจ
กลับดู .......เรื่องตน.... ..นอกใน
วางไว .......ว่างได้ ........พบกัน

 

น้ำเอ๋ยน้ำพาเว็บ...บอดๆ ปลอดผู้ชม กระทู้เหงาๆ เลยเคว้ง ลอยตามกระแสธารา ยัยกิ๊บคงจบ ! จมน้ำป๋อมแป๋ม !!!
มาลาลอยล่อง ลำคลอง...หล่นฟ้า แน่ ! ฤา...นาง ตำนาน ขานเล่าอ้าง...อาจ ร้าง... นางกวี เหลือแป๊ะแบ๊ว ไว้ ยังดี...หาไหน ? คลายเหงาได้ บางคราว...ไป๋ มี ใครเหมือน ท่านเอย. เรา หนอ หน่อนรคุณ
ขอ คารมณ์ ชมวจี จากท่าน ตาแป๋ว แป๊ะคำรณ.

 

อ่านแล้วขำ.....^___^.....
โดนกันถ้วนทั่วเลย....

 

คืนวัน ต่างหวั่นหวาด
สิ่งที่คาด ดำเนินไป
จะยื้อ อยู่อย่างไร
สู้ต่อไป อย่างไรดี

คือทุกข์ ที่ถาโถม
เหมือนไฟโหม ในทุกที่
ดับร้อน ผ่อนชีวี
ใครจะชี้ เริ่มที่ใคร

เล่ห์กล บนสังสาร
เกินจะต้าน ทานทนได้
ขอเพียง เติมแรงใจ
พ้นทุกข์ภัย ไปด้วยกัน

 

ขอบคุณที่ขำ นะครับ ! ใช้ได้ผล ชิ ม๊าๆ...(โครง 4 วิปลาส+กลอน 8 วิปริต ผสมกาบตานี 11 แถมอักขระวิบัติ)
...แหม ! ช่างลงตัวอะไรเช่นนี้ แล้วจะแวะมา ฮา...ใหม่นะ ครับ !

 

แต่ขึ้นต้นเหมือนกลอนดอกสร้อยสุภาษิต...

อ่านแล้วไม่เครียดดี...

 

.....
แป๊ะแบ๊ว ตาแป๋ว แป๊ะ......คำรณ (==!)
หน่อนรคุณผู้ชม ..........ท่านให้
แหมสร้อยฟ้าโดนลง.......ฟ้าด้วย
ช่างหยอกคลายเหงาได้....พลอยขำ

ราคุเรียวซาย ท่านได้.....คู่แข่ง
กวีออกแนวแบ่ง............ล้ำลึก
นอกกรอบกวีแต่ง...........ออกขำ
หน่อนรคุณนึก.............คารมณ์

 

ลอยกระทงปีนี้........ห้าสี่
ระดับน้ำถึงลิ้นปี่......บางที่
ไม่ต้องยกพนมนี่.....พอดี
หน้าบ้านริมรั้วชี้......ใกล้ดี

แม่น้ำบริการมี........ซึ้งใจ
มวลน้ำมากมาไว.....ให้รีบ
อธิฐานก่อนใน........ที่แห้ง
ขอพรให้ได้ชูชีพ......ปลอดภัย ทุกคน...เง้ออออออ

 

อยากให้เธอช่วยพา...ฉันไป
ผ่านคืนวันแสนไกล นั้นคงจะคลาย...ความเหงา
หากคุณตาทิ้งยาย...น้ำตากระหน่ำเปียกองค์
สุดแสนระทม ระบม ระบอม...หัวใจ

อย่าเป็นดังน้ำปลา...นะเอย
เสร็จพ่อครัวแน่เลย ถ้าเธอไม่เคย...จะหวาน
หากคุณป้ารักลุง...น้ำปรุงอร่อยพอดี
แตะชิม อีกที...ก็คงจะดี นะเออ

อย่าให้เธอขึ้นคาน...พ้นวัย
บอกความนัยหัวใจ คุรา อาจตาย...คาหมอน
หากคุณฟ้า ลั่น ลา...ลั่น ลา มา จิ จะฟ้อน
แต่ตอนจะนอน ขอวอน...ถอดฟันปลอมทิ้งไป

แด่คุณป้า คุรา...เรียวซาย
อย่ากังวล วุ่นวาย ทุราย ไม่นาน...หรอกหนา
อาจหนีน้ำซัดมา...พัดพากระหน่ำ เปียกปอน
ได้แต่ยืนมองใน ห้องนอน...สุดหมอง
ได้แต่ยืนมองนั้น ! ไอ้เข้ในคลอง...นี่ หว่า !
สุดแสน ผะหวา ! ไอ้เข้ในคลอง...นี่ หว่า !

 

ฮา วันละนิด จิต แจ่มใส
ใช้ได้ อ๊ะ ป่าว ค๊าบ.

 

มีสมาชิกกลอน เพิ่มอีกละ ดีๆ
หายเหงา... มึนตึบ ทวี... แทนได้
ช่างเขียน...ช่างแต่ง กลอนอะไร
สะกิด(คา)ใจ ถ้วนทั่ว เซียนกลอน :d
แซวเล่น นะจ๊ะ อย่าถือสา...
อย่าโกรธา อย่ามาสน คำเน่าหนอน
ก็แค่อำ พอขำๆ เพื่อนนักกลอน
โปรดอย่างอน นะจ๊ะ มาดีกัน
ก็แค่ ปากหมา ไปนิด
ชอบสะกิด ซาดิสก์ ก็เท่านั้น
จริงๆข้างใน รักกัน รักกัน
ไม่แสดงออก เท่านั้น (อ่ะ)เอง...(kiss)

*****ขออภัย หากล่วงเกิน*****

 

ความเอ๋ย ความรัก
สร้างสรรค์สรรพสิ่งดีไหนๆ
ความรักเป็นสื่อจากหัวใจ
ความห่วงใยเป็นพลังแห่งความดี

 

รู้สึกจะร้องเล่นทำนองห่านฟ้า (เอ่ย)หงษ์ฟ้า หรือ สร้อยแสลง หรือ สร้อยแสงแดง อะไรทำนองเนี้ย...ป๋ม ช๊อบ ชอบ ค๊าบ (แต่ไม่รู้คู่กรณีจะชอบ...ฤา นา)

 

แล้วความดีคุณค่าอยู่แห่งไหน
คุณรู้ได้หรือไม่ คำถาม
คุณรู้จริงหรือไม่ เรื่อง รูป นาม
คือ คำถาม ตอบหน่อย จิ ฮากาแมน...เอ๋ย

 

กวีแบ่ง...บ่ แยก...ความดี
บารมี...ทวีสร้าง...ข้าน้อย
ท่านปู่แบ้ว...ใจดี...ดั่งฟ้ามาลา
สงบดับ...สงัดเงียบ...สำผัสแล้ว...เย็นใจ

:boo:

 

ความดีอยู่ที่ตัวคุณ
คุณค่าอยู่ที่ตัวคุณ
รูป นาม คุณรู้อยู่แล้ว (มาถามทำไม?)
ตอบให้แค่นี้ คงจะพอเข้าใจ

 

ว่างเอ๋ยว่างการงาน...ทำมิได้
น้ำทำลายกิจการ...พาลลมเสีย
กายนั้นหนาอ่อนล้า...พาอ่อนเพลีย
อยากมีเมีย(เอ๊ย! ไม่ใช่ ๆ) ใจละเหี่ยอิดโรย...โหยหาเธอ
เลยมองหากระทู้...ในเว็บนี้
หวังเป็นที่ระบาย...คลายตัณหา
หวังคุณพี่ทุกท่าน...โปรดเมตตา
กลอนปัญญาคลายปัญหา...พาครื้นเครง(+อลเวง นิดๆ อลหม่าน หน่อยๆ)

 

วังเวงโหวงเหวง...วิเวกว่าง
เวิ้งว้างว้าวุ่น...ปลอดศิลป์
เราว่างแต่ท่านหาย...คลายเหงา ได้ ฤา
ตบมือข้างเดียวหรือ !...หาไหนใครชม