ทำอย่างนี้ผิดศีลไหมครับสำหรับฆาราวาส

ทำอสุจิเคลื่อนโดยเจตนาสำหรับภิกษุท่านปรับอาบัติสังฆาทิเสส
แต่ถ้าเป็นฆาราวาสจะผิดศีลไหมครับถ้าสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองหรือดูสื่อลามก
อย่างคลิปโป๊,หนังโป๊ ผมรู้ว่าถ้าทำอย่างที่กล่าวมาไม่สามารถระงับนิวรณ์ได้แต่อยากรู้ว่าจะผิดศีลไหมครับสำหรับฆาราวาส ขอความรู้ด้วยครับ

 

เอาเจตตนาเป็นตัววัดครับ

ถ้าพูดเรื่องศิลคือผิด คือ คิดเสพทางใจ แฟนของใครก็ไม่รู้หรือขึ้นชื่อว่าของพวกนี้แล้วคงไม่ร่วมนอนกันเป็นคู่เดียวแน่ สรุปว่าผิดจ้า เพราะว่าเห็นชอบใน ในสิ่งที่ผิดศิลธรรม เช่นหนังโป๊ เท่าเราได้ดูคนขายตัวไปด้วย

 

ผมเคยได้ยินมาว่า พระท่านพูดว่าอย่าถามว่าถูกหรือผิด มันเป็นการหมกมุ่นในอบาย จะทำให้จิต ใจเรา เสี่ยงในการตกต่ำ หมกมุ่น สภาวะทางจิตไม่โปร่งใส เมื่อจิต ใจ เราตกต่ำหมกมุ่น ตกต่ำ ไม่โปร่งใส การที่จะพัฒนาจิต ใจ มันจะไปไม่ได้เลย หรือเป็นไปได้ยากๆมากๆเลย เพราะจิต ใจเรามัวผูกติดอยู่กับเรื่องเหล่านั้น แต่กามกิเลสมันก็เป็นเรื่องปกติของมันอยู่อย่างนั้น การจะเอาชนะมันนั้นทำได้ แต่ยากมากเป็นอันดับ 1 ของการปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นเลยทีเดียว ค่อยๆประคับประครองจิตใจ ปฏิบัติไปเรื่อยๆเถิด พอกำลังเยอะๆเยอะขึ้น ๆ ก็จะได้พิจารณาค่อยตัดไปได้เรื่อยๆ จนในที่สุดถ้าพยายามปฏิบัติอย่างจริงๆจังๆก็จะหลุดพ้นได้เอง อย่างครูบาร์ อาจารย์อรหันต์เรานี่แหละ อย่าลืมว่ากามกิเลสยังมีในอริยะบุคคลระดับต้นๆอยู่ โสดาบันยังแต่มีเริ่มเบาบาง สกิทาคามียังมีแต่เริ่มบางลงไปอีก อนาคามียังมีแต่บางๆลงมากแล้ว จวบจนพระอรหันต์ถึงจะตัดได้อย่างสิ้นเชิง เพราะฉะนั้นเราๆคนธรรมดายังมีแบบเต็มแม็กเลยทีเดียว ขึ้นอยู่ที่ว่าจิตใต้สำนึกเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ถูกหรือผิดก็พิจารณาไป ๆเรื่อยๆ อ่านเรื่องราวธรรมะจากพระพุทธเจ้า ครูบาร์อาจารย์พระอรหันต์ แล้วนำมาปฏิบัติเทียบเคียงไปเรื่อยก็จะดีเอง ครับ

 

สำหรับผมคิดว่าผิดนะ(สำหรับคนไทย) แต่แค่นี้คงยังไม่ถึงตกนรกหรอกครับ

 

สมุทรเขตประหาร แปลว่าอะไร เจ้าค่ะ

 

พระโสดาบันบุคคล ที่ยังครองเรือน
ยังสามารถหลับนอนกับภรรยาตัวเองได้เลยครับ

น่าจะเป็นคำว่า สมุจเฉทปหาน นะครับ
ปหาน ๓
๑. ตทังคปหาน การละชั่วคราว ได้แก่การละกิเลส และบาปธรรมของสามัญชน
๒. วิกขันภนปหาน การละด้วยการสะกดไว้ ได้แก่การละของชนผู้ได้ฌาน
๓. สมุจเฉทปหาน การละด้วยตัดขาด ได้แก่การละด้วยอริยมรรคของพระอริยบุคคล.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

ยังไม่ผิด กาเม ครับ แต่ก็ไม่ควรเสพให้มาก ทำให้จิตเศร้าหมองได้ และการเสพสิ่งลามกมากๆ ก็เป็นเหตุใกล้ให้ผิดศีลกาเมในอนาคตได้ด้วยนะครับ ไม่ควรประมาท

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

....ไม่ผิดศีล แต่ผิดธรรม.......

เบญจศีล คือ ศีล ๕ ได้แก่
๑. ปาณาติปาตา เวรมณี เว้นจากฆ่าสัตว์มีชีวิต
๒. อทินนาทานา เวรมณี เว้นจากการถือเอาของที่เจ้าของมิได้ให้
๓. กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี เว้นจากการประพฤติผิดในกาม
๔. มุสาวาทา เวรมณีเว้นจากการกล่าวเท็จ
๕. สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี เว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุรา และเมรัย

เบญจธรรม 5 ประการ ได้แก่

1. เมตตากรุณา คือความรัก ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น
2. สัมมาอาชีวะ คือการประกอบสัมมาชีพ
3. กามสังวร คือการสำรวมในกาม
4. สัจจะคือการพูดความจริง
5. สติสัมปชัญญะ คือความระลึกได้และความรู้ตัว

 

ผมเคยสงสัยว่าผิดกรรมบถ ๑๐ ด้วย เพราะเท่ากับยินดีเมื่อผู้อื่นทำลายศีล

 

ตามความเห็นส่วนตัว น่าจะไม่ผิดศีล เพราะยังไม่ได้เอาอวัยวะเพศสอดใส่ ทั้งชายและหญิง

จึงเป็นเพียง ความผิดจากใจ หรือมโนกรรม การผิดศีล ต้องได้ลงมือกระทำหรือล่วงเกิน

แต่เป็นการผิดธรรมคือ หมกมุ่นได้ ทำบ่อยๆจิตเศร้าหมอง ถ้าตอนตายหมกมุ่นคิดเรื่องกาม

อยู่ก็อาจจะไปปีนต้นงิ้วได้ถึงแม้ไม่ได้ไปหลับนอนกับใครเพราะจิตผูกยึดกับกามมาก

หรืออาจะไปเกิดเป็นสุนัขเพราะผสมพันธ์ไม่เลือกหน้า.. มันเหมือนประมาณการเล่นพนัน

ไม่ผิดศีลแต่ผิดธรรม คือไม่ได้ไปขโมยยักยอกใคร แต่เล่นบ่อยๆ ก็หมกมุ่น จนเกิด

ความโลภ... ติดในกามมาก ก็หลงมาก.. ติดการพนันมาก ก็โลภมาก คือเป็นการ

พอกพูนกิเลส.. ซึ่งเป็นสิ่งตรงข้ามกับการละกิเลส สรุปคือ ไม่น่าจะผิดศีลเพราะ

ยังไม่ได้ลงมือกระทำ เช่นศีลข้อ 1 ห้ามฆ่าสัตว์ ถ้าจิตเราคิดจะฆ่า อาฆาตเฉยๆ

แต่เรายังไม่ได้ลงคือ ก็คือยังไม่สำเร็จ.. 2. คิดจะขโมย แต่ก็ไม่ได้ขโมยสักที
.
เป็นต้นเช่นกัน 3. จิตเราคิดอยากจะได้ผู้หญิงคนอื่น สำเร็จเอง แต่ไม่ได้ไปทำเขา
.
ก็ไม่ได้ไปเบียดเบียนเขา แต่ว่าถ้าทำบ่อยๆ จิตจะหยาบขึ้น และจิตอาจจะสั่งให้กายเรา

ไปบังคับข่มขืนใจเขาจริงๆ เพราะจิตเริ่มหยาบขึ้น ตามกำลังกิเลส

 

องค์วินิจฉัยศีล


การฆ่าสัตว์ต้องประกอบด้วยองค์ ๕ คือ
๑. สัตว์นั้นมีชีวิต
๒. รู้อยู่ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต
๓. มีจิตคิดจะฆ่าสัตว์นั้น
๔. มีความพยายามฆ่าสัตว์นั้น
๕. สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น

การลักทรัพย์ต้องประกอบด้วยองค์ ๕ คือ
๑. ทรัพย์หรือสิ่งของนั้นมีเจ้าของหวงแหน
๒. รู้อยู่ว่าทรัพย์นั้นมีเจ้าของหวงแหน
๓. มีจิตคิดจะลักทรัพย์นั้น
๔. มีความพยายามลักทรัพย์นั้น
๕. ลักทรัพย์ได้ด้วยความพยายามนั้น

การประพฤติผิดในกามต้องประกอบด้วยองค์ ๔ คือ
๑. หญิงหรือชายที่ไม่ควรละเมิด
๒. มีจิตคิดจะเสพเมถุน
๓. ประกอบกิจในการเสพเมถุน
๔. ยังอวัยวะเพศให้ถึงกัน

การพูดเท็จต้องประกอบด้วยองค์ ๔ คือ
๑. เรื่องนั้นไม่จริง
๒. มีจิตคิดจะพูดให้ผิดไปจากความจริง
๓. พยายามที่จะพูดให้ผิดไปจากความจริง
๔. คนฟังเข้าใจความหมายตามที่พูดนั้น

การดื่มน้ำเมาต้องประกอบด้วยองค์ ๔ คือ
๑. น้ำที่ดื่มเป็นน้ำเมา
๒. มีจิตคิดจะดื่ม
๓. พยายามดื่ม
๔. น้ำเมานั้นล่วงพ้นลำคอลงไป


.......จากความรู้ในเรื่อง องค์วินิจฉัยศีล เราจะสามารถตอบข้อสงสัยได้ว่า การกระทำใดเป็นการกระทำที่ผิดศีล ทำให้ศีลขาด
ตัวอย่างเช่น การที่เราไล่ยุง แล้วบังเอิญทำให้ยุงตายโดยที่เรามิได้มีจิตคิดจะฆ่ายุงเลย อย่างนี้เรียกว่ายังไม่ผิดศีล ศีลยังไม่ขาด เพราะเป็นการกระทำที่ไม่ครบองค์ ๕ ของการฆ่าสัตว์
ส่วนการกระทำใดๆ ที่แม้จะไม่ครบองค์วินิจฉัยศีล เช่น การฆ่ามีองค์ ๕ แต่ทำไปแค่องค์ ๔ อย่างนี้เรียกว่าศีลทะลุ และถ้าลดหลั่นลงมาอีก ก็จะเรียกว่า ศีลด่าง ศีลพร้อย ตามลำดับ
นอกจากนี้ พระอรรถกถาจารย์ ยังได้แสดงหลักสำหรับวินิจฉัยว่า การละเมิดศีลแต่ละข้อจะมีโทษมากหรือน้อย นั้นขึ้นอยู่กับสิ่งต่อไปนี้

การฆ่าสัตว์ มีโทษมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ


๑. คุณ การฆ่าสัตว์ที่มีคุณมาก จะมีโทษมากกว่าการฆ่าสัตว์ที่มีคุณน้อยหรือไม่มีคุณ เช่นฆ่าพระอรหันต์ มีโทษมากกว่าฆ่าปุถุชน ฆ่าสัตว์ที่ช่วยงานมีโทษมากกว่าฆ่าสัตว์ดุร้าย เป็นต้น
๒. ขนาดกาย สำหรับสัตว์ดิรัจฉานจำพวกที่ไม่มีคุณเหมือนกัน การฆ่าสัตว์ใหญ่ มีโทษมากกว่าการฆ่าสัตว์เล็ก
๓. ความพยายาม มีความพยายามในการฆ่ามาก มีโทษมาก มีความพยายามน้อย มีโทษน้อย
๔. กิเลสหรือเจตนา กิเลสหรือเจตนาแรง มีโทษมาก กิเลสหรือเจตนาอ่อน มีโทษน้อยเช่น การฆ่าด้วยโทสะ หรือความเกลียดชัง มีโทษมากกว่าการฆ่าเพื่อป้องกันตัว

การลักทรัพย์ มีโทษมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ
๑. คุณค่าของทรัพย์สินสิ่งของนั้น
๒. คุณความดีของผู้เป็นเจ้าของทรัพย์นั้น
๓. ความพยายามในการลักทรัพย์นั้น

การประพฤติผิดในกาม มีโทษมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ
๑. คุณความดีของผู้ที่ถูกละเมิด
๒. ความแรงของกิเลส
๓. ความเพียรพยายามในการประพฤติผิดในกามนั้น

การพูดเท็จ มีโทษมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ
๑. ความเสียหายที่เกิดขึ้นว่ามากน้อยเพียงใด
๒. คุณความดีของผู้ที่ถูกละเมิด
๓. ผู้พูดนั้นเป็นใคร เช่น
- คฤหัสถ์ที่โกหกว่า " ไม่มี " เพราะไม่อยากให้ของๆ ตน อย่างนี้มีโทษน้อย แต่การเป็นพยานเท็จมีโทษมาก
- บรรพชิต พูดเล่นมีโทษน้อย แต่การพูดว่าตน " รู้เห็น " ในสิ่งที่ตนไม่รู้ไม่เห็น มีโทษมาก

การดื่มน้ำเมา มีโทษมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ
๑. อกุศลจิต หรือกิเลสในการดื่ม
๒. ปริมาณที่ดื่ม
๓. ผลที่เกิดจากการกระทำผิดพลาด ชั่วร้าย ที่ตามมาจากการดื่มน้ำเมา

........อย่างไรก็ตาม การละเมิดศีลในทุกระดับ ไม่ว่าจะเป็นศีลขาด ศีลทะลุ ศีลต่าง หรือ ศีลพร้อยก็ล้วนแต่เป็นการทำลายคุณภาพใจให้เสื่อมลง หรือที่เราเรียกว่าบาปนั่นเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากละเมิดศีลในกรณีที่เกิดโทษมาก เป็นบาปมาก คุณภาพใจจะยิ่งถูกทำลายให้เศร้าหมองมืดมนมากขึ้นด้วย
เราจึงควรศึกษาในเรื่องเหล่านี้ เพื่อให้การรักษาศีลของเรา เป็นไปด้วยความรู้ความเข้าใจ อันจะนำมาซึ่งการรักษาคุณภาพใจได้อย่างบริสุทธิ์ สะอาด สุขสบาย ไม่เดือดเนื้อร้อนใจในภายหลัง


จากหนังสือ.....ศีล....เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม
พระมหาสุวิทย์ วิชฺเชสโก ป.ธ. ๙

ขอขอบคุณคุณ amanWalking กระทู้ข้างล่าง องค์ประกอบที่ทำให้ศีลขาด

 

ก็ง่ายคุณดูหรือแอดดูคนอื่นเขามีอะไรกัน ว่ามันดีไหมล่ะ

แล้วคุณยังจินตนาการมีอารมร์ร่วมอีกจนสำเร็จความใคร่อีก นี่ก็ผิดข้อ3 แค่คิดก็ผิดแล้วอย่าลืมว่าศิลไม่ได้ถือร่างกายต้องถือที่ใจด้วยครับ

ขณะมีอารมณ์ร่วมคุณเสพและจินตนาการหลอกตัวเองว่ากำลังมีอะไรกับคนเหล่านั้นอยู่ ผิดข้อ4 เพราะโกหกตัวเอง

แล้วถ้าเอาไปแจกจ่ายหรือเที่ยวให้คนอื่นดูอีกเท่ากับ ผิดข้อ2 เพราะเจ้าของไม่ได้อนุญาติ

ถ้าหมกวุ่นจนมากไป ก็จะผิดข้อ1 เพราะเบียดตัวเอง มนุษย์ก็เป็นสัตว์ชนิดนึงเหมือนกัน

 

ขึ้นกับจริตแต่ละคนอ่ะ

บางคนก็ให้ความละเอียดของศีลไว้มาก เช่น นอกเหนือจากผิดลูกเมียแล้ว
การมักมากจนเกินไปก็เกิดความรู้สึกว่าผิดศีล
แต่งตัวยั่วยวน หรือตั้งใจทำให้ผู้อื่นเกิดกิเลสตัณหาจนอาจจะไปทำผิดลูกเมียใคร
จะมองว่าเป็นสิ่งผิดศีลก็ได้เหมือนกัน

อะไรถ้าทำแล้วตัวเองไม่เดือนร้อน คนอื่นไม่เดือนร้อน
ทำให้หน้าที่การงานความรับผิดชอบไม่เสียหาย เราว่าก็โอเคอ่ะ

แต่อะไรก็ตามถ้ามากเกินไป ก็ทำให้เราหมกมุ่น อาจเสียสุขภาพทั้งกายและใจได้