ไม่น่าเชื่อ..ว่าเกิดในชีวิต

ขอเริ่มต้นเลยนะค่ะ

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่อายุประมาณ 14 ปีได้ตอนนั้นบ้านพักอยู่ลำลูกกาคลอง 3 ในคณะที่เข้านอนปกติอยู่ๆ ก็เป็นอะไรไม่ทราบลืมตาขึ้นมาเองเหมือนคนตื่นนอนแต่ที่แปลกคือไม่มีอาการงังเงียเหมือนมีสิ่งดลใจให้ลืมตาขึ้นในขณะนั้นเวลาประมาณช่วงตี 3 เห็นจะได้ ซึ่งที่นอนนั้นเป็นฟูกธรรมดาวางกับพื้นบ้านชั้น 1 และเหนือหัวนอนขึ้นไปนั้นมีย่า และ ปู่ ซึ่งนอนอยู่ คือปู่นอนบนเตียงและย่านอนที่พื้น เหตุการณ์ก็เหมือนไม่มีอะไร พอเราลืมตาได้ซักพัก สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เราเห็นปู่ค่อยๆ เดินมาหยุดที่หน้าตู้สูงประมาณหน้าอกซึ่งอยู่ตรงหน้าที่นอนของเราพอดี เราก็นอนมองปู่ซึ่งตอนนั้นปู่ของเราเริ่มเดินไม่ได้คือเป็นโรคตับแข็งเวลาเดินต้องถัดๆ เท้า เดินช้ามากและไม่สามารถเดินคนเดียวได้ แต่คืนนั้นปู่เดินมาไวมาก(ด้วยความตกใจ)เราก็นอนนิ่งๆ มองปู่อยู่พักนึงอาการที่ปู่ทำคือ กินเหล้าในแก้วเป๊ก แล้วก็เอามือลูบท้องทำท่ามีความสุขในอาการของคนกินเหล้า แล้วอยู่ๆ และอยู่ดีดีปู่ที่เราเห็นก็ลอยค่ะ เพราะเรานอนติดพื้นสิ่งที่เห็นคือเท้าปู่ไม่ติดพื้นลอยไปทางหัวนอนเราทะลุออกประตูหน้าบ้านออกไปไฟที่เปิดหน้าบ้านดับเลยค่ะ พอเขาหายไปไฟก็ติดเหมือนเดิม ส่วนเราที่นอนอยู่มองสุดตาเลยค่ะ ตกใจมาก..ว่าเกิดอะไรขึ้นที่เราเห็นคืออะไรจะร้องก็ไม่กล้าร้อง จาอาเดินลงมาจากชั้น 2 ตอนประมาณ ตี4 เพื่อขายปลาท่องโก๋ เปิดไฟเท่านั้นแหละค่ะ ลุกมานั่งร้องไห้เลย แล้วหันไปมองปู่ที่นอนอยู่บนเตียงนอนอยู่เหมือนเดิมเลยค่ะ
หลังจากนั้น ไม่ ถึง 2 เดือน ปู่ก็ได้จากไป .....แต่ก็ไม่เพียงแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวนะค่ะ ปัจจุบันย้อนไปประมาณ ปีที่แล้ว ขณะนอนหลับอยู่ที่หอพักก็ฝันว่ามีคนชวงนไปเดินเล่นมีสนามกว้างมากสวยดอกไม้เยอะไปหมดไม่อยากกลับ มีคนเดินจูงมือเราอยู่แล้วพูดว่า ไปด้วยกันไหม?? เรากำลังจะตอบว่าไป..แต่มีเสียงผู้ชายตะโกนเรียกชื่อเรา...ดังมากๆ ถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาเลยค่ะ พอตื่นก็คิดได้ว่าดีนะที่มีคนเรียกแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร.....

ก็ขอบคุณเขามากไม่งั้นก็ไม่รู้ว่าป่านนี้อาจไปกับใครแล้วก็ได้...ยังมีเรื่องอีกมากไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกนะค่ะ

 

โชคดีจังครับที่รอด แคล้วคลาด ปลอดภัย ปัจจุบันอายุเท่าไหร่ครับ และมีครอบครัวหรือยังครับ

 

อาจ....จะมีสิ่งที่เค้ารักษาดูแ
เราอยู่ นะครับ.... เค้าเลย มา...ทักเรียกเราไว้ก่อน...ไม่เช่นนั้น...อาจ มีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกินขึ้นได้ ครับ ^ ^

 

:boo::boo: Thank you.

 

ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน ^_^(k)

 

ขนลุก ตรงเรื่องปู่นี้แหละครับ แปลกดีครับ

 

หลอนคะ หลอนมากเลย แต่ดวงเราคงยังไม่ถึงฆาตถึงมีคนเรียกกลับ