"ภูติพิสวาท" เสพกามทางจิตวิญญาณกันได้ในอันตรภพ ไม่ต้องผ่านสังขาร!

เรื่องนี้ เป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณที่จะนำมาเล่า
ซึ่งก่อนจะเล่า จำต้องปูพื้นฐานทางด้านจิตวิญญาณไว้
ก่อน เพื่อให้เกิดความเข้าใจ ในระดับ Advance ดังนี้

 

ภพที่สี่ที่ซ้อนอยู่นอกระบบสามภพนี้ คือ "อันตรภพ"


ปกติ โลกธาตุแต่ละโลกธาตุจะมีภพแยกได้ไม่เหมือนกัน
เช่น สุขาวดีโลกธาตุ จะมีเพียงภพเดียวคือสวรรค์เท่านั้น
ส่วนโลกของเรานี้ที่เรียกว่า "ไตรภพ" หรือ "สามภพ" ที่
มีภพสามส่วนประกอบกัน คือ 1. นรก จะอยู่ในมิติทิพย์ที่
ลึกลงไปใต้พื้นดิน ต่ำกว่าชั้นบาดาล (บาดานคือ ใต้ดินที่
ไม่ใช่นรก แต่เป็นภพของเทพพญานาค) 2. โลกมนุษย์ที่
มีทั้งสองมิติซ้อนกัน คือ มิติแห่งวัตถุธาตุสังขาร ที่มองได้
ด้วยตาเนื้อ และมิติแห่งโลกทิพย์ 3. สวรรค์ซึ่งมีอยู่ 6 ชั้น


ส่วนภพที่สี่นี้ ไตรภพ จะไม่นับว่าเป็นภพที่ถูกต้อง แต่ก็คือ
ภพเหมือนกัน คำว่า "ภพ" คือ ภาวะความเป็นอยู่ ดำรงอยู่
ที่ๆ สัตว์ดำรงอยู่ในภาวะใดภาวะหนึ่งคล้ายๆ กัน ปกติ เขา
จะนับแค่ 3 ดังกล่าวแต่ยังมีกลุ่มจิตวิญญาณพวกหนึ่งหลง
ทางออกจากระบบสามภพ เข้าสู่ภาวะอีกภาวะหนึ่งจำนวน
มาก จึงเรียกว่า "อันตรภพ" เป็นภพนอกคอกที่เทพเขาไม่
ยอมรับกัน เป็นที่อยู่ของจิตวิญญาณเร่ร่อน เช่น สัมภเวสีฯ
ซึ่งทับซ้อนอยู่บนภพเดิม คือ ภพมนุษย์แลสวรรค์ชั้นที่หนึ่ง

 

มาแล้วรึ........... จักมาโม้อันใดต่อหล่ะ

 

มั่ว......จิตวิญาณเร่ร่อนมีด้วยรึ............

 

คำว่า "ภูติ", "เจตภูติ" และ "สัมภเวสี" แยกแยะกันอย่างไร?


คำว่า "สัมภเวสี" แปลว่า ผู้แสวงหาการเกิดคือ เมื่อตายจากภพชาติ
เดิมแล้ว ยังไม่อาจเข้าสู่ระบบสามภพได้ตามปกติ จิตวิญญาณจะจร
อยู่ใน "อันตรภพ" หรือในทางทิเบตมีคำเรียกอีกอย่างหนึ่ง ลองอ่าน
ดูเรื่อง "บาโด" จะมีศัพท์เรียกภพที่จิตวิญญาณจรอยู่ก่อนเข้าสู่ระบบ
สามภพ เช่น 7 วันหลังตาย พ้นชาติภพมนุษย์แล้ว ยังไม่ทันพบท่าน
ยมบาล จึงยังไม่มีชื่อในภพต่อไป ช่วงนี้เองที่เรียกว่า "อันตรภพ" ที่
ทางมหายานเขาจะบรรยายเป็นการ "ข้ามสะพาน" จากฝั่งหนึ่ง (ภพ
เก่า) ไปอีกฝั่งหนึ่ง (ภพใหม่) กรณีผ่านไปได้ด้วยดี จะพ้นจากภาวะ
นี้ ไม่ต้องเป็นสัมภเวสีจรร่อนเร่ ดังนั้น ทางมหายานบางที่จะทำพิธีที่
ให้ญาตินำดวงวิญญาณข้ามสะพาน โดยสมมุติสะพานเป็นอันตรภพ
และให้ญาตินำจิต เพราะจิตวิญญาณจะพัวพันกับญาติมากที่สุด ทว่า
ยังมีจิตวิญญาณอีกจำนวนมากที่ตกค้างอยู่ในอันตรภพนี้ ทำให้กลาย
เป็นสัมภเวสีในที่สุดและไม่อาจมีคิวเกิดได้เพราะอยู่นอกระบบนั่นเอง


ส่วนคำว่า "ภูติ" หมายถึง "จิตวิญญาณที่เกิดแล้ว ในภพภูมิที่ถูกต้อง"
ไม่ใช่อยู่นอกระบบหรืออันตรภพ โดยภูติอาจเกิดในร่างสังขารมนุษย์ก็
ได้ แล้วจรไปมาเข้าออกร่างสังขารนั้น แบบนี้ จะเรียกว่า "เจตภูติ" แต่
ถ้าไม่มีร่างสังขารอยู่ จะเรียกว่า "ภูติ" เฉยๆ อนึ่ง การเกิดของภูติอาจ
จะเกิด "โดยบารมีธรรม" ก็ได้ เช่น สัมภเวสีที่จรร่อนเร่มาประสานอยู่ที่
ร่างสังขารของมนุษย์ ถ้ามนุษย์มีธรรมโปรดจนถึงแก่จิตวิญญาณสลาย
แล้วเกิดใหม่ในสังขารนั้นๆ ก็จะมีสภาพเป็น "เจตภูติ" ประจำสังขารนั้น

 

1. ชลาพุชะ ได้แก่ สัตว์ที่ถือปฏิสนและเจริญเติบโต เมื่อถึงกำหนดเวลาก็คลอดออกมาจากครรภ์ของมารดา เช่น สัตว์ดิรัจฉานบางประเภท มนุษย์ ในบางที่บอกว่า แม้เทวดาชั้นต่ำบางประเภทก็เกิดด้วยกำเนิดนี้เช่นกัน

2. อัณฑชะ สัตว์ที่ถือกำเนิดในรูปฟองไข่ แล้วฟักออกมาเป็นตัวที่หลัง เช่น สัตว์ปีก เต่า จระเข้ จิ้งจก เป็นต้น

3. สังเสทชะ สัตว์ที่เกิดจากเชื้อรา ของสกปรก ซากสัตว์เน่า เช่น ไวรัสบางอย่าง เชื้อโรค หนอนนานาชนิด เป็นต้น

4. โอปปาติกะ สัตว์ที่เกิดโดยผุดขึ้นมา เติบโตเป็นผู้ใหญ่โดยไม่ต้องผ่านการเป็นทารก เมื่อตายก็ไม่ทอดทิ้งสรีระไว้ ท่านบอกว่าได้แก่ พวกอบาย 3 เว้นดิรัจฉาน เทวดาในกามาวจรภูมิ 6 และรูปพรหม 16 ดังกล่าวแล้ว ท่านเหล่านี้ล้วนแต่อุบัติด้วยกำเนิดนี้ทั้งนั้น

นอกเหนือจากนี้ หามีไม่ วันนี้ขอตัวก่อน มีกิจ คาดว่า ยมยักษืจักมารับไม้ต่อ

 

การเสพกามทางจิตวิญญาณ (ภูติพิศวาท) ทำให้เป็นพระปัจเจกฯ ได้


ปกติ มนุษย์มีกรรมบางประการ ทำให้ต้องมีกามกัน เพื่อชดใช้ชำระกัน แต่หาก
มีผู้มีบารมีธรรมชั้นสูงเข้าใจถึงกลไกลกรรมด้านนี้ ใช้วิธีชำระผ่านทางวิญญาณ
แทนก็สามารถชำระกรรมกันได้เช่นกัน (กรณีเป็นเศษกรรม มีกรรมน้อย) เพราะ
การแต่งงานอยู่กินกันจริงๆ นั้น ยากที่จะไม่เกิด "กรรมใหม่สืบชาติต่อภพ" ดังนี้
บางท่านจึงใช้วิธีเลี่ยงการกระทบทางสังขารแล้วชำระผ่านจิตวิญญาณแทนโดย
ใช้ "ภูติ" ประจำสังขารไปเสพกามกันในอันตรภพหรือมิติทางโลกทิพย์ ไม่ผ่าน
สังขารร่างเนื้อ โดยเฉพาะคนหรงผู้หญิงที่มีองค์แม่อยู่ มักจูนให้ร่างสังขาร ได้คู่
กับผู้มีองค์พ่อ ซึ่งเป็นคู่บารมีกัน ถ้าสังขารมีธรรมมากกว่าจิตวิญญาณ จะคุมภูติ
ได้ คือ ไม่ยอมให้ภูติใช้ร่างไปมีกามกับใคร แต่จะปล่อยให้ภูตินั้นไปเสพกามเอง
กับร่างทรง-คนทรงที่มีองค์แม่ต่างๆ เช่น แม่พระอุมา แม่กาลี แม่ลักษมี เป็นต้น


อนึ่ง เมื่อทำเช่นนี้บ่อยๆ ร่างสังขารจะเข้าสู่ความเป็นปัจเจกฯ มากขึ้นและอาจถึง
ขั้นบรรลุธรรมเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าได้ ดังนั้น ครูบาอจารย์ ก็จะไล่ให้ไป "แต่ง
งาน" เสีย เพื่อไม่ให้บรรลุเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า ผิดเวลา อันจะทำให้สามภพนี้
ได้รับภัยพิบัติอย่างรุนแรงได้ ซึ่งบางครั้งเรื่องนี้เกิดโดยตาเนื้อมองไม่เห็นด้วยซ้ำ

 

ถึงเวลาแล้วที่จิตวิญญาณในอันตรภพจะได้รับการปลดปล่อย


จิตวิญญาณมากมายในอันตรภพได้รับการปลดปล่อยแล้ว จะจรร่อนเร่
ไปสู่เป้าหมายต่างๆ เช่น เทวรูป, รูปเคารพบูชา เพื่ออาศัยอยู่กิน ตาม
สถานที่ศักดิสิทธิ์, วัด, ศาลเจ้าต่างๆ ฯลฯ ที่สำคัญที่สุดคือ "สังขาร"
ของมนุษย์ จะเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการมาก เพราะเขาไม่มีสังขาร ถ้า
ได้สังขารมนุษย์ที่อ่อนแอพอควบคุมได้ ก็ดี, หรือจิตตก, หรือมีกรรม
เข้าตัว ก็ดี พวกเขาก็จะไม่ลังเล ที่จะเอาไว้ก่อน ไว้โอกาสหน้าก็จะหา
ร่างใหม่ที่ดีกว่าไปเรื่อยๆ ณ เวลานี้ "อันตรภพ" ได้ถูกทำให้ แตกแล้ว
จิตวิญญาณมากมายเหล่านี้ กำลังหาร่างสังขารมนุษย์ คนมากมายจึง
ต้องกลายเป็นเหยื่อ และตกกรรมเฉกเช่นสัมภเวสีคือ "จรร่อนเร่อพยพ
ไม่มีที่อยู่อาศัย" เป็นต้น และหากร่างสังขารและจิตวิญญาณร่วมกันที่
จะสร้างบุญบารมี ก็จะรอดได้ทั้งคู่ แต่หากไม่ได้สร้างบุญบารมีร่วมกัน
ก็อาจทำให้เสื่อมต่ำลงทั้งคู่ คือ ต่างแบกภาระกรรมของกันและกันไป

 

​

ตำนานนางพญางูขาว คือ ชาติหนึ่งของการบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์เพื่อโปรดอันตรภพ

 

แล้วที่ถอดจิตไปอำคนเล่นๆ (ไม่ได้ปล้ำนะ..แค่หยอกเล่นตอนเขานอนหลับ) เอามือวางบนหน้าผากบ้าง บนอกบ้าง เห็นดิ้นก็ปล่อยออก ใช่แบบคุณว่าป่าว

 

ในโลกทิพย์ก็มีที่มีกามกันจริงๆ นะ ไม่ใช่แบบเล่นๆ

 

ขอโทษนะครับ เอาตอนเสพกามเลยได้ไหมครับ อยากฟังตอนนี้น่ะครับ เอาให้ละเอียดเลยนะ ว่าเสพอย่างไร มีท่าเหมือนมนุษย์ไหม เสร็จแบบไหน ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

มันเป็นความฝันหรือเปล่านะ?


วันหนึ่ง ผมไปพักกับญาติ ที่บ้าน
นั้นเป็นที่ธรณีสงฆ์ เป็นวัดร้างมา
ก่อน ตรงหัวนอนผมเป็นเจดีย์เก่า
พอดี ญาติเล่าว่ามีคนมาพักแล้วก็
เจอบ่อยๆ บางคนเห็นเป็นนักรบถือ
ดาบด้วย ส่วนผม วันแรกก็ฝัน (ซึ่ง
วันแรกญาติยังไม่เล่าให้ฟัง จนผม
เล่าเรื่องความฝันให้ฟัง ญาติจึงพูด)


ผมฝันว่าถูกคนเชิญไปที่ๆ หนึ่ง ซึ่ง
มีคนอยู่มากมาย พวกเขามีฝืมือเก่ง
กาจกันทั้งนั้น เขาจับผมขึ้นไปตรึงที่
กลางอากาศ ขยับตัวไม่ได้เลย มีคน
ล้อมรอบไปหมด และมืดมาก แต่พอ
รู้ได้ว่ามีอะไรอยู่รอบๆ จากนั้น ก็มีผี
ผู้หญิงคนหนึ่งมากอด แล้วก็เสพกาม
เลย สักพัก ผมก็ถูกปล่อยออกมา จึง
หาทางหนี พวกเขามีมาก ก็ตาม ผม
ก็หนีไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ก็สะดุ้งตื่น


*ญาติก็เล่าให้ฟังเรื่อง ผีผู้หญิงตนหนึ่ง
บอกว่ามีคนเห็นประจำ ใส่ชุดไทยด้วย

 

รู้สึกดีกว่าใช้ร่างสังขารนะ มันละเอียดกว่าน่ะครับ

 

แล้วความฝันก็กลายเป็นความจริง?


วันต่อมา ผมไปวัดแห่งหนึ่ง เห็นเขามี
เครื่องลางกำไลรูป "หงส์คู่มังกร" ชอบ
ก็เลยบูชามา ปกติ ไม่ใส่เครื่องประดับ
แต่คิดว่าเอาไว้ถ่วงตัวเองเสียหน่อย จะ
ได้ไม่ล่องลอยมากเกินไป ก็เลย เอาก็
เอา พอออกจากวัดก็ตรงไปที่งานแสดง
"โคมไฟ" บรรยากาศสวยงามโรแมนติก
มากๆ ก็พบคนๆ หนึ่ง ดูเหมือนความฝัน
จริงๆ เราคุยกัน (เขาเป็นนักแสดงจะเข้)
ดูๆ ไปนิสัยเหมือนผู้หญิงโบราณ อาจจะ
เป็นเพราะเขาเรียนนาฎศิลป์ด้วยมังครับ


ต่อไปนี้ ก็ขอไม่เล่านะครับ (-ส่วนตัว-)

 

ก่อนหน้านี้ ผมได้พบพี่คนหนึ่ง อาจารย์บอกว่าอดีตชาติของเขาคือ "นางงูเขียว"
แรกๆ ผมก็ฟังไปอย่างนั้น เพราะคิดว่า "มันเป็นแค่ในหนัง ไม่ใช่หรือ?" ต่อมา ก็
รู้สึกว่า มีอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น ก็เริ่มคิดว่า "อาจเป็นไปได้" โดยเฉพาะใน
เวลาที่ผมไม่มั่นใจ และลังเล พี่งูเขียว ก็จะดุ ว่าทำไมเราไม่มั่นใจเลือกเอาสัก 1


ต่อมา ก็เลยสงสัยว่า "อ้าว งูเขียวมีแล้ว แล้วงูขาวละ จะมีได้ไหม?..."

 

อืม...มีความร้อนอยู่ที่นี่
กระบี่ก็มีแล้ว
เหลือแต่ลมแห่งราคะ จะกระจายออกเป็นอากาศแห่งเมตตา

 

เจอกันในงานแสดงโคมไฟ คล้ายๆ แบบนี้ ดูเหมือนถูกวางแผนเอาไว้แล้วเลย?