ขอทราบวิธี ตัดนิวรณ์ทีครับ

ตัวผมอยากรู้วิธีตัดนิวรณ์ ถ้าตัดที ชาติ หน้า ผมก็ไม่มีอะไรมากวนใจแน่ๆ ครับช่วยบอกทีครับ

 

คิดว่าคงมีหลายท่านน่าจะตอบได้ดีนะครับ...
บางคนประกาศตนว่าเรียนคณิตศาสตร์ขั้นสูงไปแล้ว..กลับมาถาม ว่า บวก ลบ คูณ หาร อย่างไร คุณว่าแปลกไหมครับ
อนุโมทนาสาธุครับ

 

อ่าแปลกดีครับ ถ้าผมตัดนิวรณ์ ได้เนี่ย ฝึก กรรมฐาณ ง่าย ขึ้น แน่ ง่ายมาก เพราะไม่มีอะไรมากวนใจ

 

การปะหานนิวรณ์อย่างเป็นสมุทเฉทนั้น ต้องประหาณด้วยวิปัสสนาญาน
ถ้าประหาณด้วยการข่มไว้เรียกว่าวิกขัมภนประหาณก็ด้วยอำนาจของฌาน
สรุปได้ว่าต้องทำฌานประหาณนิวรณ์

การข่มนิวรณ์ หรือ ประหาณนิวรณ์ด้วยอำนาจของฌาน เรียกว่าวิกขัมภนประหาณ ตราบเท่าฌานจิตยังไม่เสื่อม
ตราบนั้นนิวรณธรรมย่อมถูกข่มไว้ไม่ให้ปรากฏขึ้นมาได้ หรือกล่าวว่า นิวรณธรรมกำเริบขึ้นเมื่อใด ฌานก็เสื่อมไปเมื่อนั้น
การประหาณนิวรณ์ธรรม 5 ประการได้นั้น ย่อมต้องอาศัยองค์ฌาน เป็นเครื่องประหาณ ดังนี้ คือ;

วิตก ประหาณ ถีนมิทธนิวรณ์
วิจาร ประหาณ วิจิกิจฉานิวรณ์
ปิติ ประหาณ พยาปาทนิวรณ์
สุข (เวทนา) ประหาณ อุทธัจจ กุกกุจจนิวรณ์
เอกัคคตา ประหาณ กามฉันทนิวรณ์<!-- google_ad_section_end -->

 

..เริ่มต้นที่ ระงับ ยับยั้งไม่ให้ฟูเกินไปจะง่ายกว่า...จากนั้นท้ายที่สุดจึงตัดได้(พระอรหันต์)

..กามฉันทะ ระงับด้วย กายคตานุสติกรรมฐาน,อสุภกรรมฐาน,ธาตุ4
..ความโกรธพยาบาท ระงับด้วย พรหมวิหาร4,กสิณสี
..ความง่วง ระงับด้วย อิริยาบท4
..อารมณ์ฟุ้งซ่าน ระงับด้วย อาณาปานุสติกรรมฐาน
..สงสัยในคำสอน ระงับด้วย ธรรมานุสติกรรมฐาน

ตัวไหนนำหน้าจัดการตัวนั้นก่อน(มาไม่พร้อมกัน) ระงับได้ชั่วคราว จิตเป็นสมาธิ ...ต่อ

 

อันนี้ถามคำถาม จะเป็น พระอรหันต์ เลยนะครับนี่..

ขึ้นชื่อว่าการเกิดอยู่ ไม่พ้นนิวรณ์ ๕ ...ถ้าคุณไม่ต้องการให้นิวรณ์ไปกวนคุณชาติหน้า มีทางเดียวคือ ชาติหน้าคุณไม่ต้องเกิดอีกแล้ว....

 

กด LIKE หนึ่งที

 

ให้ถือธุดงควัตร13และปฏิบัติมรรค8 แล้วจะพบคำตอบทุกข้อที่สงสัยครับ ถ้ายังมีข้อสงสัยอยู่ นั่นแสดงว่าท่านยังไม่เคยปฏิบัติสิ่งเหล่านี้ได้ครบ

หนทางนี้แลเป็นหนทางอันประเสริฐ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ซึ่งประกอบด้วยองค์แปด[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ได้แก่สิ่งเหล่านี้[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]
[FONT=TH SarabunIT๙]1. [/FONT]ความเห็นชอบ คือความรู้อันใดเป็นความรู้ในทุกข์ เป็นความรู้ในเหตุให้เกิดทุกข์[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เป็นความรู้ในความดับแห่งทุกข์ เป็นความรู้ในทางดำเนินให้ถึงความดับแห่งทุกข์[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมาทิฏฐิ[FONT=TH SarabunIT๙]” [/FONT]
[FONT=TH SarabunIT๙]2. [/FONT]ความดำริชอบ คือความดำริในการออกจากกาม ความดำริในการไม่มุ่งร้าย[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ความดำริในการไม่เบียดเบียน พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมาสังกัปโป[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]

[FONT=TH SarabunIT๙]3. [/FONT]การพูดจาชอบ คือเจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการพูดไม่จริง[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการพูดส่อเสียด เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการพูดหยาบ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมาวาจา[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]
[FONT=TH SarabunIT๙]4. [/FONT]การทำการงานชอบ คือเจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการฆ่า[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แล้ว[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการประพฤติผิดในกามทั้งหลาย พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมากัมมันโต[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]

[FONT=TH SarabunIT๙]5. [/FONT]การเลี้ยงชีวิตชอบ คือสาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้ ละการเลี้ยงชีพที่ผิดเสีย[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมสำเร็จความเป็นอยู่ในการเลี้ยงชีพที่ชอบ พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมาอาชีโว[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]

[FONT=TH SarabunIT๙]6. [/FONT]ความพากเพียรชอบ คือภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมทำความพอใจให้เกิดขึ้น[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมพยายามปรารภความเพียร ประคองตั้งจิตไว้เพื่อจะยังอกุศลธรรม[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]อันเป็นบาปที่ยังไม่เกิด ไม่ให้เกิดขึ้น ย่อมทำความพอใจให้เกิดขึ้น ย่อมพยายาม[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ปรารภความเพียรตั้งจิตไว้เพื่อละอกุศลธรรม อันเป็นบาป ที่เกิดขึ้นแล้ว[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมทำความพอใจให้เกิดขึ้น ย่อมพยายาม ปรารภความเพียร ประคองตั้งจิตไว้[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เพื่อความตั้งอยู่ ความไม่เลอะเลื่อน ความงอกงามยิ่งขึ้น ความไพบูลย์ ความเจริญ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ความเต็มรอบ แห่งกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมาวายาโม[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]

[FONT=TH SarabunIT๙]7. [/FONT]ความระลึกชอบ คือภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นกายในกายอยู่เป็นประจำ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีความเพียรเครื่องเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ถอนความพอใจและความไม่พอใจในโลกออกเสียได้[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลายอยู่เป็นประจำ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีความเพียรเครื่องเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ถอนความพอใจและความไม่พอใจในโลกออกเสียได้[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเครื่องเผากิเลส[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีสัมปชัญญะ มีสติ ถอนความพอใจและความไม่พอใจในโลกออกเสียได้[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเครื่องเผากิเลส[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีสัมปชัญญะ มีสติ ถอนความพอใจและความไม่พอใจในโลกออกเสียได้ พระพุทธเจ้ากล่าวว่า[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]อันนี้[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]สัมมาสะติ[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]

[FONT=TH SarabunIT๙]8. [/FONT]ความตั้งมั่นชอบ คือภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดแล้วจากกามทั้งหลาย[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]สงัดแล้วจากธรรมที่เป็นอกุศลทั้งหลาย เข้าถึงปฐมฌาน ประกอบด้วยวิตกวิจาร[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีปิติและสุข อันเกิดจากวิเวกแล้วแลอยู่ เพราะความที่วิตกวิจารทั้งสองระงับลง[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]เข้าถึงทุติยฌานเป็นเครื่องผ่องใสแห่งใจภายใน ให้สมาธิเป็นธรรมอันเอกผุดมีขึ้น[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีแต่ปิติและสุข อันเกิดจากสมาธิแล้วแลอยู่[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]อนึ่งเพราะความจางคลายไปแห่งปิติ ย่อมเป็นผู้มีอุเบกขา[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีสติและสัมปชัญญะและย่อมเสวยความสุขด้วยนามกาย ชนิดที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ย่อมสรรเสริญผู้นั้นว่า[FONT=TH SarabunIT๙] “[/FONT]เป็นผู้มีอุเบกขา มีสติอยู่เป็นสุข[FONT=TH SarabunIT๙]” [/FONT]ดังนี้ เข้าถึงตติยฌาน[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]แล้วแลอยู่ เพราะละสุขเสียได้ และเพราะละทุกข์เสียได้ เพราะความดับไปแห่ง[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]โสมนัสและโทมนัสทั้งสอง ในกาลก่อน เข้าถึงจตุตถฌาน ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]มีแต่ความที่สติเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์เพราะอุเบกขา แล้วแลอยู่ พระพุทธเจ้ากล่าวว่า[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]อันนี้ [FONT=TH SarabunIT๙]“[/FONT]สัมมาสมาธิ[FONT=TH SarabunIT๙]”[/FONT]
ศาสนาใดมีมรรคครบองค์แปด[FONT=TH SarabunIT๙] [/FONT]ศาสนานั้นไม่ว่างเว้นพระอริยเจ้า<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

 

คำถามน่าสนใจ

ไม่มีความรู้พอจะตอบนะ แต่ขอแลกเปลี่ยนประสบการณ์ครับ

การตัดนิวรณ์ ตัดแบบไหนครับ ตัดถาวรหรือชั่วคราว

ตัดแบบถาวร ต้องเป็นระดับบรรลุอรหันตผลแล้ว เรื่องนี้ผมคงอธิบายไม่ได้ เพราะภูมิธรรม ความรู้ ยังไปไม่ถึงขั้น เจ้าของกระทู้อยากทราบว่าสภาวะนั้นจะเป็นอย่างไร ต้องพยายาม ฝ่าฟันไปให้ถึงจุดนั้น แล้วจะทราบเอง

ตัดแบบชั่วคราว อันนี้ง่าย พยายามฝึกจิตให้เข้าถึงปฐมฌานให้ได้ เมื่อใดที่จิตทรงปฐมฌานอยู่ ก็ละนิวรณ์ 5 ได้เป็นการชั่วคราว ปฐมฌานเป็นของไม่ยากครับ เป็นของสามัญธรรมดา สามารถฝึกกันได้ ไม่เลือกชั้นวรรณะ จำไว้ง่ายๆ นิวรณ์ 5 หนีไป ปฐมฌานเกิด นิวรณ์ 5 กลับมา ปฐมฌานหายไป

ทำอย่างไรให้ได้ปฐมฌาน ถามจากผู้รู้ในนี้ก็ได้ครับ ผมไม่กล้าบอก เพราะเห็นว่าตัวเองยังด้อยความรู้ ให้ท่านผู้รู้ในนี้มาขยายความดีกว่า

แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันแค่นี้ก่อนรอท่านผู้รู้มาให้ความเห็น เพื่อให้เจ้าของกระทู้และผมได้ความรู้เพิ่มเติมกันต่อไปครับ

 

รู้อย่างเดียว ถีนมิทธะ หรือความง่วงเนี่ย เเก้ได้โดยการทำจิตให้เป็นเมตตา
ตื่นเช้ามาก็เเผ่เมตตาสักเที่ยว อย่ารีปตื่นค่อยๆตื่นค่อยลุกจากที่นอนจนจิตปรับตัวได้
เเละก็ช่วงอื่นๆก็พยายามอย่าโกรธใคร อย่าไม่พอใจใคร เเค่นี้ถีนมิทธะก็เเทบไม่มีเเล้ว

 

อ่าเปล่าครับ แค่อยากตัด เพราะไม่มีมันชีวิตผมประเสริฐแน่ ผมก็ยังมีความอยากปราถนา พระโพธิญาณ อยู่ แต่นิวรณ์มันชอบฟุ้ง แค่ฟุ้งตัวเดียว ถ้าไม่มีฟุ้ง อย่างอื่นมันก็ไม่มี

แล้วก็ขอบคุณครับ ทุุกคอมเม้นที่ตอบ ผมอยากตัดถาวร อยู่ ถ้าตัดภาวร คงเป็นพระอรหันต์ งั้นก็ต้องตัด ชัวคราวอะครับ

 

เป็นคําถาม ที่กว้างใหญ่ไพศาลจริงๆ ขอยกให้เป็นคําถาม ที่กว้างที่สุดในรอบปีนี้ เลยเเล้วกัน

สวดยอดเจง เจง

 

ปฎิบัติภาวนาไปเถอะครับ....อย่าไปกังวล...อาสวะกิเลสยังมีอีกหลายระดับ...

 

คำว่า นิวรณ์ หมายถึง ธรรมที่กั้นจิตไม่ให้บรรลุความดี, สิ่งที่ขัดขวางจิตไม่ให้ก้าวหน้าในคุณธรรม มี ๕ อย่าง คือ ๑.กามฉันท์ พอใจในกามคุณ ๒.พยาบาท คิดร้ายผู้อื่น ๓.ถีนมิทธะ ความหดหู่ซึมเซา ๔.อุทธัจจกุกกุจจะ ความฟุ้งซ่านและรำคาญ ๕.วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย (จากพจนานุกรมพุทธศาสนา ฉบับ พระธรรมปิฎก)
เมื่ออ่านความหมายของคำว่า นิวรณ์ แล้ว สังเกตให้ดีนิดหนึ่งตรงที่ว่า หมายถึง "ธรรมที่กั้นจิตฯ" แสดงความ นิวรณ์ คือ ธรรมชาติชนิดหนึ่งที่มีอยู่ในตัวมนุษย์เเป็นธรรมดา ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เพียงแต่เป็นธรรมที่มีประจำอยุ่ในตัวของทุกบุคคล
แต่ธรรมนี้ หรือ นิวรณ์ นี้ จะกั้นไม่ให้ บรรลุความดี คือ ถ้าใครมีธรรมนิวรณ์ ก็จะไม่สามารถบรรลุสู่ชั้นอริยบุคคลได้เลย
นิวรณ์ แท้จริง ก็คือ สภาพความคิด อันเกิดจาก ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความไม่รู้จริงไม่รู้แจ้ง ไม่มีความรู้ในเรื่องต่างๆอย่างดีพอ
๑.ความพอใจในกามคุณ นั้น ก็เป็นความคิดและอารมณ์ชนิดหนึ่ง คุณลองถามตัวคุณซิว่า ถ้าคุณพอใยในกามคุณ แล้วคุณได้อะไรจากกามคุณนั้น ถ้าคุณรู้คำตอบ คุณก็สามารถตัด นิวรณ์ในข้อนี้ได้ตลอด
๒.ความพยาบาท คิดร้ายผู้อื่น คุณก็ลองถามตัวเองว่า คุณพยาบาท คิดร้ายผู้อื่น แล้วคุณได้อะไรจากการพยาบาทคิดร้ายผู้อื่น ถ้าคุณได้คำตอบ คุณก็สามารถตัด ความพยาบาทได้
๓.ความหดหู่ซิมเซา เกิดจากความคิด ที่ได้รับการสัมผัสจากอายตนะภายนอก ด้วยอายตนะภายใน คุณก็ลองถามตัวเองว่า คุณคิดแล้วคุณได้อะไร คุณหดหู่ซึมเซา แล้วคุณได้อะไรจากสิ่งเหล่านั้น ถ้าคุณรู้คำตอบ คุณก็สามารถตัด ความหดสู่ซึมเซาได้
๔.ความฟุ้งซ่านรำคาญ เกิดจากการที่ตัวบุคคลนั้นๆ ขาดสติสัมปชัญญะ ขาดการควบคุมจิต หรือขาดการบังคับอบรมจิต หรือ ความไม่มีสมาธิ นั่นเอง คุณก็ต้องปฏิบัติสมาธิ และหมั่นฝึกฝนอบรมถามตัวเองทุกครั้งที่เกิดอาการ อย่าลืมเป็นอันขาด แล้วคุณก็จะสามารถตัดนิวรณ์ได้ทุกข้อ
อนึ่ง การตัดนิวรณ์นั้น เป็นเพียงการปฏิบัติชั้นพื้นฐานชนิดหนึ่ง รูปแบบหนึ่งในการปฏิบัติธรรมทางพุทธสาสนา ขอรับ
จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์
๑๔ พ.ย. ๒๕๕๔

 

ขอบคุณมากๆครับพอเข้าใจแล้ว แต่ อยากตัดไอ้ตัวฟุ้งอ่าครับ

 

สัมมาสติ ฟุ้ง รู้ว่า ฟุ้ง(คิดส่งนอก)...รู้เท่าทันกาย ใจ