การนั่งสมาธิโดยมีเสียงที่มารบกวน

มีคนดูทีวีเสียงดังมากครับ นั่งแล้วจิตใจฟุ้งซ่าน ควรทำอย่างไรดีครับ ตัดเสียงนั้นก็ไม่ได้ หรือว่าต้องนั่งตอนเวลา ดึกๆ แต่หากนั่งดึกๆก็ต้องเจอปัญหาง่วงนอนอีก ผมควรทำอย่างไรครับ

 

ยากครับเพราะจะเข้าภวังค์ได้ยาก แต่ใช้ปัญญานั่งพิจารณาข้อธรรม จะดีกว่าหากหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะจะทำให้กำลังใจเต็มครับ เมื่อกำลังใจเต็มบ่อยๆ เสียงอะไรก็ไม่สนแล้วล่ะแต่ผมว่านานน่าดู ไม่ต้องเชื่อนะครับแค่แนะนำเพราะผมก็นั่งในห้องนอน

 

ความจริงมันมีการปฏิบัติที่เราสามารถจะนำมาใช้ในการดำเนินชีวิตประจำวันได้เลยนะครับ....คือเมื่อเรามีเวลาเราก็ปฏิบัติแบบเป็นหลักการ เช่น นั่งสมาธิ เป็นต้น...

วิธีการปฏิบัติในชิวิตประจำวันก็อย่าง เช่น การมีสติในปัจจุบันขณะ....ลองเข้าไปโหลด พระธรรมเทศนาจากเว็บที่ผมให้ไว้นะครับ...คงจะช่วยคุณได้มาก...

ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว

 

ของผมมันยังงี้ พอเข้าภวังค์ปั๊ปอยู่เสียงภายนอก จิ้งจกหรืออะไรก็แล้วแต่ ทำให้ผมสะดุ้งตกใจ ......เอ๊ย...ทำให้กายทิพท์ยผมสะเทือนและหดเข้าไปเป็นประจำเลย

1.ถ้าไม่อยากเจอปัญหาง่วงให้นั่งสมาธิเร็วกว่าที่เวลาที่คุณนั่ง

2.เรื่องเสียงก็เรื่องของมัน ขอให้คุณตั้งอยู่ในสมาธิ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาไ่ม่ว่าเสียง,ภาพหรือนิมิตร ก็ตาให้คุณ
วางเฉยเข้าไว้ ในเมื่อร่างกายมันไม่ทรงตัว อย่างที่เธอเป็นวันนี้ อุเบกขาบารมีตัวนี้ พระองค์ทรงตรัสว่า ตรงกับภาษาไทยที่ใช้กันเป็นปกติว่า ช่างมัน ขันติบารมีนี่ก็เหมือนกันใช้คำว่าช่างมัน ตรงตัวดี"

 

ถ้าทำได้จะก้าวหน้า ในการทำสมาธิ คือ เปลี่ยนอิริยาบถ ไปจากนั่งเป็นเดิน จากเดินเป็นยืน จากยืนเป็นนั่ง หรือนอน แต่ทุกอย่างต้องมีสติตามรู้ คือเมื่อได้ยิน ก็มีสติรู้ว่า (นั่นเสียง) ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ เท่านั้น อย่าต่อว่านั่นเสียงหนอ อย่าต่อว่าเสียงอะไรหนอ ถ้าเราต่อความยาว สาวความยืด เป็นเรื่องวุ่นวายตามมาอีกมากมาย เพราะที่นั่นมีหลายเสียง ทำให้ฟุ้งซ่าน ให้ทำเหมือเราจรดปากกา หรือดินสอ ลงกระดาน หรือสมุด ไม่ต้องลากต่อไป ก็ได้เห็นว่าไม่เป็นอย่างอื่นนอกจาก จุด ๆ เดียว คือ . เดียว ไปเป็นรูป เป็นร่างอย่างอื่นแน่นอน
ถ้าเราลากยาวออกไป ก็ตามใจ ก็จะเห็นเป็นรูปร่าง ตัวอักษร ไทย หรืออะไรก็แล้วแต่ตามถนัด หลายตัวเข้าก็เป็นคำ เป็นประโยค เขียนก็ดีไป แต่ถ้าเขียนไม่ดี โทษจะมาถึงเรา เพราะฉะนั้นอย่าต่อความให้ยาว สาวความให้ยืด จะช่วยได้เยอะเลยครับ ต้องมีสติ เป็นตัวกั้นเสียง ทำไปเรื่อย ๆ ก็จะชิน เหมือนกับกับเราเคยอยู่เงียบ ๆ แต่ย้ายเข้าไปอยู่ในที่มีเสียงจอแจ ตอนแรก ๆ อาจจะหนวกหู แต่ถ้าเราไม่สนใจไม่นาน เสียงเหล่าจะไม่ได้ยิน เพราะเราไม่สนใจ ถ้าเรา ไม่สนอดีต ไม่คิดอนาคต กำหนดปัจจุบัน ปัญหา(เสียง)จะลดลง ทดลองดูนะครับ ดีแล้ว ที่พยายาม สาธุ.........

 

ที่บ้านก็เหมือนกันทั้งคนดูทีวี..ทั้งเสียงคุย..แถมตัวเองยังต้องสวดมนต์ทำสมาธิใกล้ๆตรงนั้นแหละ...ก็ต้องพยายามกันสุดกำลัง...วางเฉยบ้าง..ได้ยินหนอบ้าง....และบอกตัวเองไว้ตลอดเวลาว่า...มารไม่มีบารมีไม่เกิด..เราต้องผ่านมันไปให้ได้:'( สู้..สู้

 

ถ้าที่นั่นมันเสียงดัง เป็นอุปสรรคมาก ทำให้ฟุ้งซ่านได้ง่าย ก็เลือกหาที่ที่สงบดูสิครับ

ตามสวนสาธารณะบ้าง ตามห้องสมุดบ้าง แต่คงต้องเปลี่ยนท่าจากขัดสมาธิเพชรเป็นท่านั่งสบายๆก็ได้ เพราะเดี๋ยวเขาหาว่าบ้า หรือไม่ก็อวดอุตริธรรม

ที่สงัดจริงๆก็คงเป็นกลางดึกเลย มันนอน เรานั่ง ตอนนี้แหละ เวลาของเรา

ลองกำหนดภาวนาตอนอื่นบ้างเช่น ตอนเดินไปเรียน ไปทำงาน นั่งรถ นั่งเรือ หรือตอนอาบน้ำก็ยังได้ พุทโธๆ ไปเรื่อยๆ อย่งานี้แล้วก็ขึ้นชื่อได้ว่า เราฝึกสติได้ทุกเมื่อแล้ว

ได้อารมณ์อะไรมาบ้าง รู้สึกอย่างไรบ้าง ก้ค่อยมาว่ากันอีกที

เจริญธรรมครับ

 

ต้องรู้สาเหตุก่อนว่า ทำไมคุณถึงได้ยินเสียงทีวี แล้วทำให้จิตใจฟุ้งซ่าน
สาเหตุที่สำคัญนั่นก็คือ คุณเอาจิตใจของคุณไปสนใจเสียงทีวีนั้น จึงทำให้จิตใจไม่สงบ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่า คุณนั่งสมาธิดัวยหลักการใด
หากคุณใช้หลักลมหายใจ หรือจะเรียกว่า "กสิณลมหายใจ" ก็ได้ คุณก็เอาจิตใจจดจ่อและฝักใฝ่อยู่ที่ลมหายใจเข้าออกอยู่ตลอดเวลา เท่านั้นแหละเสียงทีวิ ย่อมไม่สามารถทำให้คุณฟุ้งซ่าน
ความจริงแล้ว นั่งสมาธิแล้วมีเสียงดังรบกวน นั้น ดีมากเลยขอรับ
เพราะจะเป็นเครื่องวัด หรือเป็นเครื่องช่วยทำให้เรารู้จักพิจารณา รู้จักทดสอบตัวเอง หรือรู้จักตัวเองว่า นั่งสมาธิแต่ดันเอาใจไปจดจ่อที่เสียงทีวี
บางคนนะขอรับ เปิดไฟนั่งสมาธิไม่ได้ก็มีขอรับ ต้องนั่งมืดๆจึงจะนั่งได้ แล้วอย่างนั้นจะเรียกว่า ฝึกสมาธิได้อย่างไร
ฝึกสมาธิ ต้องสามารถฝึกให้มีสมาธิได้ในทุกสถานะการณ์ขอรับ