♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

หรือยามนี้มีภัย...ให้ลำบาก
เหล่านักปราชญ์ฉลาดล้ำ...ในเชิงศิลป์
เคยแต่งฉันท์กาบกลอน...ทำนองพิณ
ให้ถวิล ถวัล สก...สลดใจ

 

หรือข้าน้อยคงด้อย...ด้วยคุณค่า
หาราคาค่ามิได้...ไร้ความหมาย
หรือข้านี้เจ้าเลห์...เพทุบาย
เจ้าจึงได้จางหาย...คลายข้าเอย.

 

สกุณายามนี้...เคยยินเสียง
เคยร้อยเรียงเก่งกล้า...คำฉันท์
มาบัดนี้ถูกแม่พระคงคา...ชำระกรรม
ทำฉันคันๆไปหมด...สลดใจ

 

แต่เราหนอ นรคุณ...ยังคงอยู่
แต่งกระทู้กาบกลอน...ศรภาษา
หากมีบ้างที่ผิด...ขอขมา
เพราะธรรมดาของข้าน้อย...เป็นคนดี

 

เข้ามาฮา เฉยๆ 555
เดี๋ยวคงมีท่านแอ๊บแบ๊ว และเซียนท่านอื่นๆ มาตอบ

 

แต่งเก่งใช้ได้ค่ะ เล่นคำโอ.เค ฝึกอีกนิด เดี๋ยวก็บินได้(อ่านเป็น แต่งไม่เป็นค่ะ)

 

จะตอบไปนั้นยัง........สงสัย
ไม่รู้อารมณ์ไหน........จัดให้
ว่างงานอยากเมียไข....วังเวง วิเวก
วิเวโหวงฟุ้งใกล้.........อลเวง แนวฮา
**************************************
เล่นฝันเมื่อ คืนที่ผ่านมานี้ ให้ฟังดีกว่า ^_^
**************************************

ลักษณะ
จะเล่าฝัน เมื่อคืนวาน ให้ท่านฟัง
ในฝันยัง มีหนูตะ เภาหนึ่งครัว
แม่ขนสี น้ำตาลอ่อน พ่อเข้มมัว
ส่วนลูกตัว ใหญ่กว่าแม่ แต่ไร้ขน( ข้อสงสัย...ลูกหนูตัวใหญ่ แต่ทำไมไร้ขน?)
สภาพ
ครอบครัวหนู นั้นพ่อหา กินถิ่นไกล
เหลือลูกไว้ ในแม่เลี้ยง ให้นมตน( ข้อสงสัย...ลูกหนูตัวใหญ่ แต่ทำไมแม่ยังต้องดูแลป้อนนม?)
ดูพ่อหนู ไม่ค่อยสน ให้มายล
แม้แยกคง ดำรงอยู่ เป็นคู่กัน
สงสาร
ในฝันนั้น ยังจิตให้ ความสงสาร
ครอบครัวสาม หนูนั้นให้ อยากเลี้ยงเตรียม
แต่ตนยัง ดำรงอยู่ ไม่พอเพียง
ทั้งเสบียง กังวลห่วง เมื่อตนไกล
ตัดใจ
จึงตัดใจ วางใจกลาง อุเบกขา
ไม่นำพา เลี้ยงสามหนู จึงวางจาก
แต่จิตยัง อาวรให้ ด้วยเลี้ยงอยาก
แต่ว่าหาก จำรับใน สภาพตน
ทำใจ
ครั้นตื่นฝัน นำเหตุมา พิจารณา
นี่และนา อาจเรียก อุเบกขา
เพราะตนไร้ ความสามารถ จักนำพา
ตัดใจลา จำใจจาก หนูตะเภา
สรุป-ข้อสงสัย
นี่แหละฝัน ที่เล่า ตรองดูเถิด
ถูกผิดเกิด ปัญญา แนวแก้ไข
ประโยชน์มี ประโยชน์ไร้ ยังสงสัย
เหตุไฉน ลูกหนูใหญ่ ไร้ขนเอย.

ใครตอบได้

( ข้อสงสัย...ลูกหนูตัวใหญ่ แต่ทำไมไร้ขน?)
( ข้อสงสัย...ลูกหนูตัวใหญ่ แต่ทำไมแม่ยังต้องดูแลป้อนนม?)<!-- google_ad_section_end -->
************************************************
อุเบกขา = วางใจกลาง
กลาง = สุขไม่ยินดี ทุกข์ไม่ยินร้าย
************************************************
อุเบกขา ตามความเข้าใจจากที่ศึกษามา ของข้าพเจ้า นะขอรับ ^_^
โปรดใช้วิจารณญาณ
************************************************
ยกมาจากกระทู้โน้นมากระทู้นี้ ไม่เกี่ยวใครนะเอย

http://palungjit.org/threads/เธ—เธณ...ฃเธฐเธ—เธšเนƒเธˆเน„เธ”เน‰เธšเน‰เธฒเธ‡.314178/

 

หนูตัวใหญ่แต่ไร้ขน เปรียบเหมือนคนไม่ดิ้นรนหน้าทนขอ
จนตัวใหญ่กลมกลิ้งเอาแต่รอ แม่พ่อท้อต้องทุกข์ทนเลี้ยงลูกไป
สรรพวิชาไม่สามารถแต่ถือตนถือตัวว่าเป็นใหญ่แต่ไร้ธรรม
เป็นภาระแก่ปราชญ์ราชบัญฑิตต้องเหน็ดเหนื่อยแก้ใขจนชรา


ด้วยปัญญาข้าน้อยดังหิ่งห้อย
น้อยฤาจะเทียบเปรียบดวงสุริยฉันท์
จึงมานั่งหลับตาเดานึกเอาพลัน
จึ่งวานท่านผู้เฒ่าช่วยแถลงให้แจ้งใจ

 

หนูไม่รู้นั่นไง...คือคำตอบ
หนูผีปอบนั่นไง...หนูผี
หนูไม่ชอบนั่นไง...หนูตัวดี
หนูไม่ดีเที่ยวดึก...นึกช้ำใจ

แม่จึงวางอุเบกขา...ในหนูลูก
ไม่เคยถูกผิดซ้ำ...สำคัญไฉน
ไม่รักดีเรียนไม่เก่ง...เซงหัวใจ
หนูลองไฟใครผิด...หวิดขนเกรียน(บวชชี)

แต่วันนี้ยังดี...หนูมีแม่
เป็นรักแท้แก้ความผิด...ติดหรรษา
พอได้แก้ความโศก...โลกมายา
หนูมีค่าเพราะแม่ค้ำ...นำจิต เอย !

 

กำลังเอ๋ยกำลังใจ...ใครคนหนึ่ง
ยังนึกถึงห่วงหา...อาลัยถาม
ยังลึกซึ้งถึงคำ...เมื่อวันวาน
เธอยังตาม ตามอ่าน...น่ายินดี

 

ลูกไร้ขนเพราะทนๆไม่ไหว
อยากจะไปจนตัวสั่น แสวงหา
หนูตัวผู้ดูดี มีราคา
มีคุณค่ากว่าลูกชั่ว หนูตัวเมีย (โกรธป่าวจ๊ะ หนูปลาน้อย)

 

โถ...น้องเจ้าอารมณ์ คารมณ์ร้าย !!
Ok ดีทั้งสองแหละ หนูเอ๋ย
อยู่ที่ใครคุ้นเคย...หาอาหาร
ใส่ดวงจิตติดตาม...ธรรมภิบาล
แล้วนำพาพ่อแม่สุข...สุดๆดี

 

มาแต่งสักวากันดีกว่า

สักวาหน้าหนาว...เรานั้นเศร้า
มองน้ำเน่าเท่าที่เห็น...มาเป็นสาย
มองดู ดิ มองดูซี...น่าเบื่อจะตาย
อยากระบาย ระเบิดออก...ระบอบชน

 

สักวาหน้าหนาว...พาใจเศร้า
มองดูเราเงาในน้ำ...เปลี่ยนสี
มองดูดาว บนสายน้ำ...กลางปฐพี
มิเคยมี เคยเห็น...เป็นไปได้ไง

 

สักวาหน้าหนาว...พาใจเน่า
ใจเศร้าๆหมองๆ...ใจผี
ใจสะอาด บริสุทธิ์...สุดดี
ใจรักดีมีที่สุด...หยุดเวร

 

สักวาใจนาง...สีใดนี่
ส่วนใจพี่สีขาว...มองเห็น
ส่วนใจมารสี่ดำ...อย่าเป็น
เธอมองเห็นสีใด...ในใจเธอ !

 

สักวาหยุดยั้ง...วางไว้ก่อน
แล้ค่อยจรเจรจา...มาวันหลัง
เพราะตอนนี้มีงาน...การต้องทำ
แล้ววันหน้ามาใหม่...ไปนะ เออ ๆๆๆๆๆๆ

 

ตั้งคำถามไว้ด้วย........สงสัย
นักปราชญ์ท่านอื่นไข...ปริศนา
จับรวบวินิจฉัย...........สรุป
ว่า"เลี้ยงไม่โต"คา......คงสม แลฤา

มิได้มีความหมาย.......เลศนัย
จักส่งถึงไปใคร..........บ่ใช่
เพียงฝันลมลมไป........สงสัย
จึงนำปริศนาให้..........ลองเดา

 

เธอสบายดีมีสุขหรือทุกข์อยู่?
อยากให้รู้ห่วงใยเธอเสมอ
เธอคงยุ่งมุ่งแต่งาน ใช่มั้ยเธอ?
ตัวฉันหรอ ใช่ว่างนัก สักเท่าไร 55+พอได้มั้ย?(ก๊อปมาบางส่วน อิอิ)