อยากได้วิธีระงับอารมณ์กามครับช่วยบอกหน่อยครับ

คือว่าผมอายุ17นะครับ ปฏิบัติมาก็มาก แต่ทำไมเรื่องแบบนี้ผมระงับไม่ค่อยได้ไม่เข้าใจครับ วิธีที่ใช้อยู่ ณ ปัจจุบันก็ไม่ค่อยได้ผลครับ(ผมใช้วิธีพิจารณากายนะครับ)พี่ๆมีวิธีแนะนำผมใหม่ไหมครับ ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

 

รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมมารมณ์...ทำให้พอใจ และ ไม่พอใจ...เกิดความเพลิน(ยกตัวอย่างการคิดเกี่ยวกับกามารมณ์)...สติที่อยู่กับปัจจุบันที่ระลึกได้ว่า กาย ใจ(รูป-นาม)เราเสพ เสวย อะไรอยู่ เป็นขั้นต้นในปัจจุบัน...สติที่ต่อเนื่อง จะเห็นความเปลี่ยนแปลง การรู้ของจิต(จิตมีธรรมชาติรู้) จะเรียกว่ามี สติปัฎฐานก็ได้...สติที่แท้จะเป็นกุศล(โสภณเจตสิก) ทำให้เห็นความจริงในการเปลี่ยนแปลง เกิด ดับ ก็ได้ จนกว่า จะเห็นอนิจจังจริงจริง จึงจะละได้... ตอนนี้จึงต้องอาศัยอินทรีย์สังวรณ์ หรือ ความสมดุลย์ ของกำลัง สมถะและ วิปัสนาครับ ไปเรื่อยเรื่อยเหมือนกันครับ

 

ผมจะบอกให้นะ ยิ่งคุณไปหักมัน ไปต้านมัน
มันก็ยิ่งจะทวีคูณ ยิ่งสู้กับคุณ

คุณอย่าไปต้านมัน มันอยากมีอารมณ์ก็ปล่อยให้มี
แต่เอาสติตามรู้มันเข้าไว้ มันอยากมีก็มีไป
แต่อย่าไปทำเรื่องแบบนั้น มีอารมณ์ได้ แต่อย่าไปทำอะไร

อยากมีมีไป สติตามเกาะ ตามรู้เอาไว้
ปล่อยใจสบายๆ ทำแบบสบายๆ แล้วมันจะสงบหายไปเอง

 

ขอบคุณทั้ง2ท่านครับแต่มันทำยากนะ แต่ก็เคยทำได้ ตอนที่ททำได้ก็เดือนละครั้งเองครับ ขอบคุณนะครับสำหรับคำแนะนำทั้งสองท่าน อนุโมทนาบุญนะครับ

 

มองภาพศพ แล้วพิจารณา
มองภาพโรคที่ติดต่อจากการมีเพศสัมพันธ์ แล้วพิจารณา

 

อ้อขอบคุณสำหรับวิธีใหม่ๆนะครับมองภาพโรคติดต่อแล้วพิจารณาแยกเป็นธาตุๆ ขอบคุณครับๆ

 

อุบายแก้กลกาม
เทวทูต4
1.คนเกิด เกิดใหม่ๆ เด็กๆเราก็ย่อมยังไม่หลงใหลต้องการ ทั้งที่คนเดียวกับตอนสาวๆแท้
2.คนแก่ คนแก่ๆเราก็ไม่หลงใหลต้องการ ทั้งที่คนเดียวกับตอนสาวๆแท้
3.คนเจ็บ คนเจ็บนี่หนักเลย ป่วย มะเร็งเต้านมตัดนมทิ้งไปข้าง หนังหัวโดนไฟไหม้ นอนป่วยลุกไม่ไหวเป็นแผลกดทับ น้ำเลือด น้ำเหลืองไหล ไม่น่าใคร่ยินดี อยากครอบครอง ทั้งที่คนเดียวกับตอนสาวๆแท้
4.คนตาย เมื่อตายแล้วคนอันสวยแย่งกันจีบ ก็มิได้มีใครต้องการอีก ทั้งที่คนเดียวกับตอนสาวๆแท้

อันคนเราจะหลงหลงกันที่ตโจหนัง พิจารณาถลกหนังหัวดูจะยังรักไหม ยังต้องการไหม

 

ดับไฟ ถ้าไม่ดับที่ต้นตอของไฟ ไฟจะดับไหม???

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีกิเลสกามราคะ และค่อนข้างสูงด้วยครับ
คงจะเคสเดียวกับน้องนี่ล่ะ แต่ผมก็ใช้วิธีพิจารณาอารมณ์เอานะ
ว่าก่อนทำ ระหว่างทำ หลังทำ มันสุขไหม มันสุขอย่างไร มันใช่สุขจริงๆหรือไม่

พิจารณาอารมณ์ไปเลยครับ ดูความเกิดดับของอารมณ์นั้น
ดูให้มันเห็นต้นตอไปเลย ดูให้มันเข้าใจ เข้าใจแล้วก็จะเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
แล้วมันก็จะเกิดการปลงครับ ว่าอารมณ์ทั้งหลายมันไม่เที่ยง มันจะค่อยๆดับไปเอง

ข้อสอบข้อสุดท้าย มักจะยากเสมอ เป็นกำลังใจให้นะครับ...

 

ถ้าน้ำมันมาน้อยๆเอากระสอบทรายไปกั้นมันก็กั้นได้ แต่พอกั้นแล้วมันก็จะสะสมเรื่อยๆจากน้อยๆก็มากเข้า ทีนี้ก็ต้องเสริมแนวกั้นให้สูงขึ้นเพื่อกั้นน้ำที่มากขึ้น สุดท้ายก็เป็นไปตามธรรมชาติ คือมันพังทลายและน้ำมันก็ไหลแรง สู้เรานั่งเรือตั้งแต่น้ำมันมาน้อยๆแล้วนั่งดูอย่างมีสติจนมันมาเต็มที่เราก็ยังอยู่บนเรือไม่เปียก สุดท้ายธรรมดาของน้ำพอมันขึ้นมันก็ลด พอครั้งหน้ามันมาอีกเราก็ปล่อยให้มันไหลผ่านไปอีกเดี๋ยวมันก็ลดไปอีก

สำคัญอย่างเดียวคืออย่าลงมือทำตามกิเลสเท่านั้นเอง

ผมไม่รู้ว่าคุณจะเจอเหมือนกันรึปาวนะครับ บางทีพอพิจารณาอสุภะแล้วมันก็ไม่ได้บรรเทาเลย ผมเลยใช้วิธีนี้แหละครับ "ยอมรับและปล่อยมันผ่านไป" เพราะไม่ใช่แต่ร่างกายเท่านั้นที่เป็นอนิจจัง จิต อารมณ์ ความคิดก็ด้วย ^^

 

ตามท่าน มนต์ชัยIM ครับ วิธีที่ดีทีเดียว ผมก็ชอบวิธีนี้
ส่วนวิธีอื่น ๆ ก็ค่อยมาคุยกันน่ะ อีกอย่างอายุเท่าน้องนี่วัยกำลังเจริญเติบโตด้วย
เรื่องฮอร์โมนมันก็ส่งผลโดยตรงอย่างมาก มันก็ยิ่งยากไปอีก หากอายุมากขึ้นเดี๋ยวมันก็ลดลงไปเอง
หากจะข่มกามไว้ก็ได้ แต่อยากให้ค่อยเป็นค่อยไป อย่าหักดิบไม่งั้นพอมันไปไม่พ้นมันจะหนักกว่าเดิม

 

มันเป็นทั้งเรื่องยาก และเรืองง่ายขอรับ ขึ้นอยู่กับอาการที่คุณเป็นอยู่ คือเป็นมากคือบ่อย คิดปุ๊ป เห็นปุ๊ป ก็เกิดอาการ หรือ นานๆที อันนี้ต้องเขียนให้ละเอียด เพราะ
ถ้าเป็นมาก ก็ต้องใช้เวลามาก
ถ้าเป็นน้อย ก็ใช้เวลาน้อย
คำแนะนำ ปล่อยให้เป้นไปตามธรรมชาติของตัวคุณ อย่าคิดออกจากกาม หรือระงับอารมณ์กามน่าจะดีกว่า
อารมณ์ กาม เกิดจากอะไรขอรับ ถ้าคุณจะระงับอารมณ์กามก็ใช้วิธีที่มันทำให้คุณเกิดนั่นแหละระงับมันขอรับ

 

แค่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน อยู่ในศีล5 ก็ยากแล้ว อายุขนาดนี้ อยู่ในสังคมแบบนี้ พี่ว่ายากน้อง อย่าไปคิดตัดเลย ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาตินะ

เพราะอะไรหรือ เพราะถ้าน้องต้องการตัดสิ่งนี้จริง น้องต้องบวชเป็นสามเณรเท่านั้น ในพระวินัยมีศีล 10 หนึ่งในนั้นคือ ฉันได้ไม่เกินเที่ยงวัน รวมถึงไม่เสพรูปทางสื่อต่างๆสารพัด นี่เป็นอุบายให้ร่างกายไม่ต้องสมบูรณ์เพื่อขยายพันธุ์อย่างหนึ่ง ปิดสื่อที่เป็นสาเหตุของการคิดในทางกามารมณ์อย่างหนึ่ง อีกประการหนึ่งการบรรพชาจะต้องเรียนวิปัสสนากรรมฐานควบคู่ นี่ก็เป็นเครื่องเกลากิเลสและระงับกามได้อีกทาง การธุดงค์ก็เพื่อออกให้ห่างสังคมที่เป็นแหล่งกามด้วย

สรุป ร่างกายไม่พร้อมจะสืบพันธุ์ จิตใจไม่ใฝ่่หาเรื่องพรรค์นั้น แล้วยังมีอุบายโน้มน้าวจิตใจให้ทำกิจกรรมอื่นๆ ไปในทางที่ทำให้กามารมณ์ขาดจากใจ ถ้าทำได้จริง ทำได้ครบถ้วน ก็ไม่ต้องปิดกั้นทำนบจนมันพังทลายออกมาเลยนะเออ

แต่หากยังอยู่ในสภาพปัจจุบันก็พอมีนะ แต่แค่ระงับชั่วคราว ประมาณว่ากำลังอยากขึ้นมาเลย ก็ลองใช้สติคิดเสียว่า ถ้าเราทำแบบนี้แบบนั้นแล้วเป็นการสูญเสียพลังงานภายในตัวโดยเปล่าประโยชน์ เพราะองค์ประกอบไม่ครบหยินหยาง และทำให้ร่างกายอ่อนแอ อ่อนเพลีย ซึ่งการทำให้น้ำอสุจิเคลื่อนถือเป็นการเบียดเบียนตนเองประการหนึ่ง การจินตรนาการในทางลามกเป็นการล่วงละเมิดศีลข้อ3 เพราะผู้ปกครองของเธอคนนั้นหรือเธอคนนั้นมิได้ยินยอม(เธอที่นายจินตรนาการเอาเอง)ไม่อนุญาตถือว่าผิดศีล แม้สิ่งนี้จะเป็นแค่การคิดเอาเองก็ตาม เพราะขึ้นชื่อว่าผู้รักษาศีลบริสุทธิ์ต้องทำให้ได้ทั้ง กาย วาจา ใจ ครบถ้วนจึงจะถูกต้อง ซึ่งมีเคล็ดตรงจังหวะที่มันจะเกิดก็ให้คิดระลึกสิ่งดังกล่าวข้างต้นทันที ไม่ควรปล่อยให้กามมันเกิดจนเป็นรูปขึ้นในใจ เพราะถึงจุดนี้แล้ว ก็คือจุดชนวนระเบิดเสียแล้วมันไม่ทันการณ์ แต่ต่อให้ทำได้ในครั้งนี้ ต่อไปครั้งหน้าก็ไม่แน่ว่าจะทำได้ เพราะว่าร่างกายคนเราสมบูรณ์ ย่อมกระสันต์ตามธรรมชาติ สติที่ไม่ได้ฝึกย่อมขาดกำลัง จึงขอแนะนำหากต้องการตัดให้ขาด ก็บรรพชาเสียนะ

 

ตาม

ตามไปอีกเสียง

 

หาวิธีให้จิตเกาะกุศลให้มากที่สุด อะไรก็ได้ที่เป็น ความดี ทางกาย ทางวาจา ทางใจ

ทางรูปธรรม คือ ควรเว้นจากสื่อ ลามก และ สภาพแวดล้อมที่ไม่ดี งดอาหารที่เพิ่มความ
กำหนัด หาเวลาว่าง ไปถือศีลที่วัด หรือ หาสถานที่วิเวก

ทางนามธรรม คือ การเจริญจิตภาวนา

เมื่อ เกิดความกำหนัด อำนาจ แห่งกุศลจิตที่เข้มแข็งจะทำให้ เกิด
หิริ คือความละอาย
โอตัปปะ คือความเกรงกลัวต่อบาป

ปัญญาจะค่อยๆ พัฒนาขึ้นเป็นลำดับ แต่ต้องมีขันติ ความอดทน มี สัจจะ จริงใจไม่หลอกตนเอง วิริยะ พยายามประกอบ ความดีอยู่เนืองๆ.

กามราคะนี้ ไม่มีใครจะตัดให้ขาดได้โดยง่าย หลอกหนา !
เพียงแต่ระงับไว้ไม่สนองตอบอารมณ์ทางเพศ เป็นแรมปี ยังยาก
สำหรับนักบวช อยู่ป่ามานานหลายสิบปี มาเจอหญิงงาม ยังตบะแตก !

คุณ ค่อย พยายามฝึกไปเถิด หาก อดีตชาติ มีของเก่าสั่งสมมาดี ก็ ไม่มีปัญหา
ยังพอเป็นไปได้ ตำแหน่งพระอริยะเจ้า อาจรอ คุณ อยู่ก็ได้นะนี่ !

 

เกิดก้อเกิดจากกาม พยายามละเรื่อยไป แพ้ชนะ ก้อสู้มันเรือยๆ
ดูความอยากเกิดแล้วความอยากดับเอง คน ที่ชนะจิงๆก้อพระอนาคามี ที่เหลือนอกนั้นใต้อำนาจกามหมด ไม่ต้องห่วง อดนอน ผ่อนอาหาร สังเกตตัวเอง อย่าทำอะไร อย่าดูอะไร ที่ส่งเสริมความคิดกาม เวลาสัมผัสมันก้อหาผ้ามารอง อย่าใช้มือโดยตรงเพราะความอุ่นจะกระตุ้น อย่ากินของหวาน อย่ามองมันยามว่างๆ มืออย่าไว ใจคิดก้อรู้ทัน ลองดูกิเลสมันจะหลอกเราสำเร็จไหม พลาดแล้วก้อไม่เปงไร เริ่มห่างๆจากวัน เป็นเดือน จากเดือนเป็นปี สู้ๆๆคัฟ พี่ก้อ 19 อาการหนักเหมือนกัล แต่ใช้วิธีนี้มาตลอด

 

ตั้งใจจริงไว้นะ มันขยันหาทางมา เราก็ขยันหาทางเอาออก
เอาให้เสมอกัน เดี๋ยวมันก็พอดี

 

ผมคิดว่าอายุ 17 ช่วงนี้ ฮอโมน มันเยอะ สร้างอสุจิ เยอะ
ถ้าน้องจะใช้วิธีโดยการต่อต้านมัน ผมว่าไม่ได้ผลหรอก
มันก็แค่เป็นการยื้อสงครามเท่านั้น วันต่อมาคุณก็ต้องเจอกับอารมแบบนี้อีก
สุ้คุณ ทำไปตามอารม และ พอทำตามในหัวคุณจะไม่คิดเรื่องแบบนี้
เพราะได้รับการปลดปล่อย ดีกว่าคุณ จะมาต่อสู้กับมันแล้วยื้อสงรามไปเรือยๆ
ให้เลือกเอา ระหว่า่ง ยื้อสงคราม พอนั่งสมาธิ ก็มีอารมเวลานั่ง
กับยุทติสงคราม พอนั่งสมาธิ ปลอดโปร่ง จดจ่ออยู่กับสมาธิ


ฝากถึงพวกพี่ในบอร์ด ต้องทำความเข้าใจนะครับ ว่าพวกเราแก่แล้ว
ของแบบนี้ควาต้องการมันน้อยลง
แต่กับน้องเค้าอายุ 17 วัยกัดมัน ก็ช่วยสอนน้องเค้าในแบบวัยเค้าดีกว่าครับ
ดีกว่าสอนแบบแป๊ะๆ แล้วน้องเค้าทำไม่ได้
ลองคิดย้อนดูตอนคุณ อายุ 14-18 คุณช่วยตัวเองบ่อยป่าว

 

อนุโมทนาครับ

http://palungjit.org/threads/%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A1.313687/

ถ้าเกิดฝึกละและลดปัจจัยในส่วนต่างๆมากแล้ว แล้วมีกำลังใจที่คิดจะออกมากแล้วแต่อาจจะยังไม่เต็มยังละเว้นไม่ได้
นำกำลังใจที่จะออกที่มากแล้วตั้งสัจจะอธิษฐานกับพระพุทธศาสนา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนานะครับ
(ทำกุศลบุญบ่อยๆ บุญกุศลจะช่วยหนุนส่งด้วยครับ)

 

ไม่จำเป็นต้องพิจารณาอะไรทั้งนั้นครับ ยิ่งคิดมากยิ่งพิจารณามากก็ยิ่งเครียดมาก สิ่งที่คุณต้องทำคือหยุดคิด แล้วตั้งสัจจะว่าจะไม่ิคิดไม่ทำ ทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยสัจจะและความตั้งใจจริงครับ ให้คุณลองเลือกวันที่เหมาะสม กำหนดจำนวนวันที่จะเริ่ม เพิ่มเป็นเดือน จนถึงข้ามเป็นปี ได้ตามกำลังใจที่เพิ่มขึ้น คุณอาจตั้งสัจจะว่าทุกวันจันทร์ หรือทุกวันพระ หรือช่วงในเวลาเข้าพรรษา ในแต่ละวันที่คุณทำได้ความภูมิใจของคุณก็จะเพิ่มขึ้นเป็นลำดับครับ ความรู้สึกต่างๆของคุณก็จะลดลงไปเอง ขอให้เชื่อครับว่าทำได้จริง ฮอร์โมนผู้ชายต่อให้อายุ 80 ก็ยังสืบพันธุ์ได้อยู่ครับ ฮอร์โมนไม่ได้หมดไปง่ายๆเหมือนผู้หญิงหรอกครับ ถ้าคุณคิดจะไม่ทำ คุณก็ตั้งสัจจะไปเลยว่าจะไม่ทำ ทุกอย่างจบ

 

ขอบคุณทุกความเห็นนะครับจะลองนำไปปฏิบัติดูครับได้หรือไม่ได้เดี๋ยวจะมาบอกกล่าวนะครับ