กระเทยที่ไปทำให้พระเณรหลงทาง จะเป็นไง

............................................................................
คำตอบคือใช่ครับ
ว่ากันตามพระไตรปิฎกเลย
ผู้ที่บรรลุอรหันต์ระดับบารมีต่างๆ ก็เคยทำกรรมร้ายแรงมาแล้วทั้งนั้น
เช่น ท่านพระโมคคัลลานะ เทวทัต(ในที่สุดจะเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า)
ภิกษุณีอรหันต์ก็อีกหลายๆรูป ฯลฯ
เราทุกคนจะมีปลายทางที่อรหันต์ทั้งนั้น
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่พวกเราทั้งหลาย--ใครจะได้เป็นอะไร(What)----อาจเป็น
พระพุทธเจ้า
พระปัจเจกพุทธเจ้า
พระอัครสาวก
พระอรหันต์บารมีต่างๆ
แต่ปัญหามันอยู่ที่จะได้เป็นเมื่อไหร่(When) จะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในวัฏฏะอีกนานแสนนาน--อีกนานแสนนาน--อีกนานแสนนานแค่ไหนซึ่งห้วงเวลาส่วนใหญ่จะอยู่ในความทุกข์/นรก/สัตว์/เปรต/อสุรกาย/มนุษย์ที่มีความทุกข์--เจ็บปวดเจ็บช้ำสาหัส
ห้วงเวลาที่จะได้สู่สุคติขึ้นสวรรค์เป็นเทวดาเป็นพรหมเป็นพระจักรพรรดินั้นมีน้อย
สรุปว่าปัญหาไม่ใช่อยู่ที่ What แต่อยู่ที่ When คือ รีบๆปฏิบัติให้บรรลุธรรมเร็วๆซะเถอะ(เร็วๆที่ว่านี่ก็ อีกนานแสนนานนะครับ ไม่ใช่แค่ล้านสองล้านปี)

 

มนุษย์เรามันมีทั้งดีแลชั่วปะปนอยู่ในตัวตน อยู่ที่ใครจะสำนึกถึงพ้นในวัฏฏะได้ก่อนกันเท่านั้น เพราะสุดท้ายทุกคนก็จะได้ไปนิพพาน ทุกคนทุกรูปทุกนามล้วนแล้วแต่เป็นว่าที่พระอรหันต์ไม่ว่า พุทธภูมิ ปัจเจกภูมิหรือสาวกภูมิ....อยู่ที่ใครจะตัดคำว่า"ว่าที่"ออกได้ก่อนแล้วเป็น พระอรหันต์ ก่อนกันเท่านั้น...ระหว่างนั้นกว่าจะถึงก็ต้องชดใช้กรรมที่แต่ล่ะคนแต่ล่ะตนนั่นมีบางรู้แล้วก็บำเพ็ญเพียรบางที่ไม่รู้ยังหลงกับกองเพลิงชื่อกิเลสก็ยังมองไปเห็นทางออกเพราะมัวแต่อยู่แต่ในห้องไม่ยอมเดินออกมานอกห้อวดูโลกภายนอกว่าสวยงามเพียงใดอุปมาเมื่อนกน้อยในกรงทองที่หลงว่าชีวิตเรานี้แสนสบายที่อยู่ก็งาม อาหารก็งามมิต้องทำอะไรอีก...ฉันใดก็ฉันนั้น แต่หากกแม้ได้ออกนอกกรงคราใด ถึงได้รู้ว่าเรานี่หนอโง่มาเสียนานอิสระภาพอยู่เพียงเราแค่นี้เองหรือ...