ฝันแล้ว ...กลายเป็นจริงมั้ง..ไม่จริงมั้ง...

เคยฝันไปว่า..มีฤษีตนหนึ่งมาให้พระองค์หนึ่ง ตื่นมาตอนเช้า มีญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่งให้พระเครื่ององค์หนึ่ง คือ พระซุ้มกอ .....

เคยฝันไปว่า...มีพญานาคตนหนึ่งมาให้ลูกแก้วสว่างไสว...แล้วบอกว่า...เป็นหินแก้ววิเศษ... ตื่นมา มีญาติท่านหนึ่งพาไปถ้ำแห่งหนึ่งในถ้ำนั้น
มีหินแก้วสีใส..เอามาแล้วเกิดเหตุการณ์แปลกๆมากมาย..เช่น คนแถวบ้านฝันไปว่ามีงูตัวใหญ่เลื้อยออกมาจากที่พักของผม เรียกว่า ฝันกันทุกบ้านที่อยู่รอบๆ.....แบ่งให้คนรู้จักคนหนึ่ง เขาอยากขอลาออกจากงานก่อนเกษียน ยื่นเรื่องทุกปีแต่ไม่เคยผ่าน หลังจากได้หินแก้วไป กลับยื่นเรื่องผ่าน.....ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เขาเล่าว่า ..ฝันเห็นพญานาคสีเขียวมาบอกว่า อยากได้อะไร จะให้แค่หนึ่งอย่าง...เขาเลยขอเรื่องเกษียน ....

ถือว่าเล่าสู่กันฟังครับ

 

ตอนเด็กชอบฝันเป็นเรื่องเป็นราวแปลกๆเรื่องหนึ่งครับ....

ฝันไปว่า...บนสวรรค์ชั้นหนึ่งนั้น มีเทวดาองค์หนึ่ง เกิดมาพร้อมอาวุธคู่กายคือ
ดาบมณีรัตน์ เทวดาองค์นี้เป็นบุตรองค์เดียวของเทวดาผู้ยิ่งใหญ่ในสวรรค์ ...
พูดง่ายๆคือต่อไปเทวดาองค์นี้จะปกครองสวรรค์ชั้นนี้ต่อจากพระราชบิดา
แต่เทวดาองค์นี้มีนิสัยไม่ดี ชอบเอาแต่ใจตนเองเป็นที่ตั้ง พระองค์มีพระชายาองค์หนึ่ง ซึ่งเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นเดียวกัน อยู่มาวันหนึ่งพระองค์พร้อมเทวดาอารักษ์ ไปท่องเที่ยวบนโลกของหิมพานต์ ไปเจอพญาครุฑตนหนึ่งกำลังจับพญานาคสีเขียวมาเป็นอาหาร พระองค์เลยใช้ดาบมณีรัตน์ทำร้าย
พญาครุฑ พญาครุฑนั้นตาย แต่พญาครุฑก็บุตรเพียงองค์เดียวของเมืองกลางหาว(เมืองพญาครุฑ) พญาครุฑผู้ปกครองเมืองนั้นเลยยกพวกชาวเมืองมาขอความเป็นธรรมให้บุตรของตนเอง เกิดการสู้รบกันแต่พญาครุฑนั้นพ่ายแพ้ต่อพระองค์ด้วยอิทธิฤทธิของดาบวิเศษนั้น

ฝ่ายพญานาคนั้นเห็นว่าพระองค์เป็นเทวดาผู้สูงศักดิ์เลยยกธิดาพญานาคให้พระองค์ในฐานะพระสนมเอก ตามธรรมเนียมของสวรรค์นั้นธิดาพญานาคต้องเข้าสู่พิธีกรรมการเจริญบวงสรวงเหล่าเทพเทวา เพื่อชำระกายชำระใจให้บริสุทธิ์ถึงจะขึ้นไปอยู่บนสวรรค์นั้นได้ ซึ่งต้องใช้เวลา 7 วัน

ในระหว่างที่รอพระสนมเอกอยู่นั้น พระองค์และเทวาอารักษ์ได้เดินทางไปยังดินแดนสัมเวสี ตามกฏของดินแดนนี้พระองค์จะไม่มีความสามารถใดๆ ยกเว้นอาวุธคือดาบมณีรัตน์นั้นยังคงความอานุภาพของความศักดิ์สิทธิ์อยู่
ในเมืองนั้น กำลังทำพิธีเลือกพระราชบุตรเขย มีชาวเมืองร่วมประลองกันมากมาย พระองค์เห็นธิดาของเมืองนี้แล้วชอบ จึงเข้าร่วมประลองด้วย ด้วยอานุภาพอาวุธของพระองค์ ทำให้พระองค์นั้นชนะการประลอง พระองค์เลยแต่งตั้งให้นางเป็นพระสนม ซึ่งพระสนมนั้นจะไปอยู่บนสวรรค์นั้นได้ต้องทำพิธีลอยกระทงสิ้นสุดความเป็นสัมเวสี ซึ่งทำพิธีสามวัน เมื่อทำครบพระองค์ก็นำนางและไปรับธิดาพญานาค ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์

ส่วนพระชายาของพระองค์เมื่อรู้ว่าพระองค์กลับมาพร้อมพระสนมเอก
และพระสนม ก็เสียพระทัย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะพระองค์คิดอยู่เสมอว่า ใครก็ต้องยอมรับกลับการตัดสินใจของพระองค์ อยู่ต่อมา พระสนมเอกนั้นตั้งพระครรภ์ ตามธรรมเนียมของเหล่าพญานาคนางต้องกลับไปคลอดที่บ้านเมืองของนาง
นางได้คลอดพระธิดาน้อยองค์หนึ่ง และพักรักษาตัวที่เมืองของนาง ระหว่างนั้นพระองค์ได้นำธิดาน้อยนั้นไปฝากพระสนมให้ดูแล

ธิดาพญานาคเมื่อกลับมานั้นเมืองได้เกิดเรื่องขึ้น พระราชบิดาของนางนั้นได้หมดอายุขัย มีการแต่งตั้งอำมาตย์ขึ้นมาปกครองเมืองแทน เพื่อเป็นการตัดไฟแต่ต้นลมเจ้าเมืององค์ใหม่ ได้กักขังนาง โดยไม่ให้อาหารแก่นาง จนนางสิ้นใจ
ก่อนสิ้นใจ นางได้อธิษฐานให้พระองค์ได้รับรู้ แล้วนางก็มาเกิดเป็นมนุษย์
...........................................................................

 

ส่วนพระองค์เมื่อรู้ว่าพระสนมเอกนั้นมาเกิดเป็นมนุษย์ พระองค์นั้นก็อยากมาเกิดบ้าง แต่ตามกฏทำไม่ได้ พระองค์ก็ไปอาละวาดบนโลกของภพภูมิ จนเจ้าเมืองที่นั้นต้องให้พระองค์ลงมาเกิด โดยมีข้อแม้ต่างๆมากมาย พระองค์ยอมรับข้อแม้ต่างๆมากมายนั้น ส่วนธิดาของพระองค์พระสนมได้พานางไปยังดินแดนสัมเวสีแล้ว โดยบอกว่าจะพาไปหาพระราชบิดา เมื่อไปถึงพระสนมได้ให้ทหารนั้นสังหารธิดาน้อยเสีย เมื่อสวรรค์ได้รับรู้ก็ให้พระสนมมาเกิดใช้กรรมในเมืองมนุษย์...

ขอจบเรื่องราวของความฝันที่ไม่เป็นจริงครับ.....ฝันเป็นเรื่องเป็นราว...

 

ฝันได้ยาวขนาดดดดดด เป็นเรื่องเป็นราวดีทีเดียว... ชอบค่ะ ชอบอ่าน

 

แหม บอกจบแล้ว ยังจะให้เล่าต่ออีก ฝันนั้นนะจริง แต่เรื่องที่เกิดนั้น เป็นความฝันที่ฝันต่อเนื่อง ก็บอกตนเองไม่ได้เหมือนกันว่า ทำไม ถึงฝันแบบนี้นะครับ(ตอนเด็กครับ)

ธิดาน้อยนั้น หลังจากถูกพระสนมทำร้าย ได้มีพระโพธิสัตว์กวนอิม รับไปเพราะเนื่องจากธิดาน้อยนั้นมีบุญญาธิการพอสมควร
.............................................................

 

ตามมาอ่านเช่นกันค่ะ
ตามอ่านทุกเรื่องที่ท่านเล่า อิอิ

 

ต่อไปก็เป็นเรื่องราวในโลกมนุษย์ อ่านไปอาจจะน้ำตาไหลอาบแก้มก็ได้ เพราะส่วนใหญ่ จะไปตรงกับความรู้สึกของตนเองก็ได้ครับ...

 

งั้นก็มาเล่าไวๆๆนะคะ รอติดตามอ่านอยู่ค่ะ

 

ปูเสื่อรอค่ะ....ชอบเรื่องราวในโลกมนุษย์อันยุ่งเหยิงนี่หนอ

 

เทวดาองค์นั้น มาเกิดสมมุติชื่อว่า มานะ แล้วกันนะครับ มานะเกิดมาในครอบครัวที่มีพ่อเป็นคนจีน แม่เป็นไทย ตาเป็นคนขายของเร่ ส่วนยายเป็นแม่บ้าน ฐานะก็พออยู่พอกิน เขามีพี่น้องทั้งหมด 6 คน เขาเป็นคนที่5 โดยมีพี่สาวสี่คน และน้องชายเขาอีกหนึ่งคน
มานะเมื่อตอนอายุ6 ขวบ มารดาได้ไปฝากไว้กับ ตายาย โดยมารดาได้เดินทางไปทำธุระยังอีกจังหวัดหนึ่ง ยายนั้นชอบทำบุญ เลยพาเขาไปทำบุญที่วัด วัดนั้นอยู่ไกลพอสมควร เขาและยายต้องเดินผ่านทางรถไฟไปมีเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา
ดช.มานะ นั้น เมื่อไปวัดเขาก็ไปเล่นกับเด็กที่มากับญาติผู้ใหญ่ เด็กน้อยเล่นจนเพลิน พอพระสวดมนต์เสร็จ ชาวบ้านก็พากันกลับ เขาเห็นคนข้างบ้านเดินกลับเขาก็เดินกลับไปด้วย เขาเดินผ่านทางรถไฟ เดินตามชาวบ้านกลุ่มนั้นไปเรื่อยๆ
ชาวบ้านพากันแยกย้ายไปทีละคนสองคน จนกระทั่งเหลือชาวบ้านอยู่อีกเพียงสามคน คือเขาและผู้หญิงกับเด็กหญิงรุ่นราวคราวเดียวกับเขา ผู้หญิงนั้นถามเขาว่า "มากับใคร แล้วบ้านอยู่ที่ไหนกัน" ดช.มานะตอบว่า "ยายชื่อริน บ้านเป็นบ้านไม้ยกสูงมีบันได 6 ขั้นครับ" เขาไม่รู้ว่าจะตอบว่าอย่างไร เพราะเขาไม่รู้ว่าบ้านยายนั้นอยู่ตรงไหน ผู้หญิงนั้นบอกให้เขาเดินทางกลับไปที่วัด ยายคงจะรออยู่ที่วัด ตามหาเขาอยู่ก็ได้
ดช.มานะเดินทางกลับไปถึงทางรถไฟ เขาก็หาวัดไม่เจอ ไม่รู้ว่าวัดอยู่ตรงไหน เขาเดินทางกลับมาหาผู้หญิงที่เขาเดินตามอีกก็ไม่เจอใคร
สมองมึนงง ไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้อย่างไร รู้แค่ว่ายายชื่ออะไร บ้านอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ วัดก็หาไม่เจอ เด็กน้อย มองซ้ายที ขวาที ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
มีคนเดินผ่านมา เด็กน้อยเลยถามเขาว่า วัดอยู่ไหน ชายคนนั้นตอบว่า วัดมีตั้งหลายวัด วัดนั้นชื่ออะไร เด็กน้อยก็ได้แต่ส่ายหน้า เพราะไม่รู้ว่าวัดนั้นชื่ออะไร
รู้แต่ว่ามีแต่น้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เด็กน้อยมองเห็นต้นพุทซา เลยไปนั่งอยู่ใต้ต้นไม้นั้น เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า เด็กน้อยได้แต่มองคนผ่านไปมา หิวก็หิว แต่ไม่รู้ว่าจะกลับบ้านยายได้อย่างไร ความกลัวเริ่มเข้ามากับความมืด เขาบอกตัวเองว่า ทำอย่างไรถึงจะกลับบ้านยายได้ .....

 

ติดตามอยู่ตลอดเช่นกันครับ :>

 

มานะจะทำอย่างไรหนอ.....

 

คนอ่านรอนาน ขอเล่าต่อเล็กน้อยแล้วกันครับ

เด็กชายได้นึกถึงบทสวดมนต์ให้ภาวนา "พุทโธ" เมื่อเกิดเหตุไม่ดี เขาพยายามภาวนาไปเรื่อยๆ ซึ่งไม่รู้ว่านานแค่ไหน แล้วเขาก็ตั้งจิตอธิษฐานให้เหล่าเทวดาช่วย รู้เพียงแค่ว่า ตอนนั้นมืดสนิท ไม่มีใครผ่านไปมาซักเท่าไร
มีผู้ชายคนหนึ่งใส่ชุดขาว ถามเขาว่า อยากกลับบ้านไหม เขาตอบว่า อยากกลับครับ ชายชุดขาวนั้นก็พาเขาเดินกลับบ้านไป โดยเดินตามทางรถไฟ แล้วเมื่อใกล้จะถึงบ้าน ชายผู้นั้นก็หายไป เขารู้แค่ว่า ชายคนนั้นสามารถพาเขากลับบ้านได้ เขาถึงบ้านเกือบสามทุ่มครับ

 

มารอติดตามอ่านอีกคนครับ

 

ติดตามอ่านตอนต่อไปครับ ชอบอ่านเรื่องราวของคุณคุรุวาโร

 

คุณคุรุวาโรมีเรื่องสนุกๆเล่าให้ฟังเยอะเลยนะคะ^^

 

เป็นบุญของธิดาน้อยจริงๆ ค่ะ

 

จะติดตรมตอนต่อไปนะคะ น่าสนใจทีเดียวค่ะ