♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

“โครงการประกวดภาพถ่ายบัวในพิพิธภัณฑ์บัว มทร.ธัญบุรี”ชื่อภาพ ดอกบัวและแสงแดด

โอ้เจ้าดอกบัว ยามนี้ เบ่งบาน
โอ้นงสคราญ ยามนี้ เหนื่อยแรง
โอ้เอ๋ยดอกบัว รอแดด สาดแสง
แต่แดดสีแดง แผดเผา ดอกบัว

BY บัวมรกต

 

วาง ลงไม่สงสัยจึงสบายใจ

เลย หลับไปในภวังค์ฝังจิตฉัน

ดี ใจหลับสบายสดชื่นเหมือนฝัน

ใจ ของฉันก็สบายเพราะวางลง

วาง เลย ดี ใจ

 

มีความลับจะเล่าให้ฟัง

มีหลายครั้งจะสารภาพ

รู้ไหมว่าฉันเป็นคนบาป

คอยสร้างภาพว่าดีแสนดี

ฉันอยากเล่าให้ฟังทั้งหมด

ไม่เคยจะลดหรือว่าเพิ่ม

พูดเท่าไหร่ก็ยังเป็นคำเดิม

ฉันจะเริ่มเล่าให้เธอฟัง....วันนี้จะสารภาพ รู้มั๊ยว่าอึดอัดแค่ไหน

BY บัวมรกต

 

สวัสดีคุณครูผู้.....ประสิทธิ์
อบรมชี้ถูกผิด.....ให้เห็น
สรรพวิชาลูกศิษย์...รอบรู้
ด้วยเมตตาเย็น......น้อมเกล้า นบครู _/|\_

 

<IFRAME height=315 src="http://www.youtube.com/embed/lxVMq-V5yJA" frameBorder=0 width=420 allowfullscreen></IFRAME>

หากเคยผูกพันธ์กัน
จนเคยฝันถึงวันนั้น
เรียกหารักนิรันดร์
จนเรานั้นผูกพันธ์ตน
ขอเลือกเก็บความสวยงาม
จะไม่ถามให้ช้ำใจ
สิ่งใดใดผ่านเลยไป
ก็จะไม่ลืมแต่ไม่ขอจำ
หากเราเคยผูกพันธ์
เรียกหารักนิรันดร์...เหมือนดังว่า
เคยเกี่ยวพันร่วมชาติกันมา
ก็ขอจบที่คำว่า รักเธอมากกว่าใคร
เพราะเป็นของที่มีค่า เราจึงไม่พรากความสวยงามนั้น

 

ได้รับแล้วบุญนี้ที่ส่งให้...เพราะเหตุใดรู้ไหมถึงช้า
เพราะเธอนั้นเขียนผิด ไปรษณีตรา
ที่ถูกว่าดังนี้ .....65130 เอย

เราจึงขอ อนุโมทนา ผลทานเจ้า
อย่าได้เศรัาเจ็บป่วยไข้ ขอได้หาย
อยาได้ทุกข์ อดข้าวน้ำ หิวจงคลาย
ด้วยใจหมาย อธิษฐานจิต เอาเองเทอญ

แล้วอย่าลืมกรวดน้ำสงให้พี่
ธรณีนี้ ที่สร้างสม สุขส่งถึง
หากไม่กรวด น้ำยังขาด บารมีจึง
ไม่ซึมถึงรส บริบถ อดนายเวร (ไม่เชื่อก็ตามใจ คงบังคับใครไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่พี่ศรีของเธอ)

 

ได้รับคาถาส่งบุญที่พี่ให้
จึงตั้งใจวิปัสสนากรรมฐาน
ไม่เอาแต่นอนอารมณ์พาล
หวังจะผ่านแบบทดสอบตน

 

ในฝัน

ใครหนอ มาช่วยเรา ยามมีภัย

ช่างเอาใจ และแสน อบอุ่น

น้ำเสียง ก็แสน การุณย์

ได้แต่ครุ่น คิดอาลัย ใครหนอใคร

ในฝัน เราพบกัน เพียงชั่วคืน

แต่พอตื่น เฝ้าถวิล เสียงใสใส

เสียงคนในฝันกระเทือนถึงจิตใจ

ใครหนอใครคือคนในฝัน....หรือคือเธอ

................................

โอ้หนอ คิดถึง คนในฝัน

ทำเรานั้น ถลำลึก จริงหนอ

โทษที่ใจ ที่ไม่ รู้จักพอ

เป็นเหตุให้ เกิดกรรม....นำพาไป

 

รอท่าน โมทนา ด้วยจริงใจ

เราจะได้ ไปต่อ สมดังหวัง

สะสาง สัญญา แล้วหรือยัง

จะรอฟัง อตีตังฯ ใช่อื่นใด

เรามิอาจ สมหวัง ดังที่คิด

และดวงจิต ยังไม่พ้น ความสงสัย

บางครั้ง พลั้งพลาด ขาดสติไป

และในใจ รู้สึกผิด ตลอดมา

 

เมื่อความคิดถึงบินไปหา

เงื่อนเวลาจึงนำพามาพบกัน

เสียดายเวลาอันแสนสั้น

ฉันว่า...รักนิรันดร์ไม่จีรังไม่มีจริง

BY บัวมรกต

 

ฝันก็คือฝัน
ไม่มีวัน...เป็นจริงได้
รู้อยู่...แค่ในใจ
อย่าไปหวั่นไหว พาใจตรม
ยึดติดก็ทุกข์
ปล่อยวาง...ไม่ขื่นขม
ไม่มีอะไรแน่ ในโลกกลมๆ
ยึดเพื่อระทม เพื่ออะไร?
ฝันทำให้สุข
แล้วฝันทำให้ทุกข์มั๊ย
มัวยึดฝันนั้น วุ่นวายใจ
วนเวียนร่ำไป ไม่ปล่อยวาง
หากจริง ตามฝัน
แต่วันผันผ่าน อาจราร้าง
ทุกสิ้นล้วนเปลี่ยนแปลง ไม่จีรัง
วางเถอะวาง เพื่อตัวเอง...

 

กระดูกในรอยไฟ

เผาไหม้เป็นผงธุลี

ความจีรังไม่มี

ในโลกนี้หรือโลกไหน

อารมณ์ที่กระทบ

นั้นสยบสะดุ้งใจ

ก็ปล่อยให้ผ่านไป

เป็นแค่ฝันชั่วข้ามคืน...รู้สึกตัวตื่น กลับไม่มีอะไร ว่างเปล่า

 

ไปเถอะไปไปซะไปให้พ้น(พ้นทุกข์).....บ่วงวังวนเวียนหลงในสงสาร

เดี๋ยวคืนวันมันจะพาใจร้าวราน.....ไม่เป็นการพัฒนาจิต ติดทำไม

อันความสุขความหลงกลสังขาร.....มารระรานดวงจิตติดสงสัย

เดี๋ยวอดีตบ้างอนาคตบ้าง วุ่นทำไม.....ไม่ปลงใจลงสนิท ผิดหลักการ

หากเดินมรรคควรเจริญ เดินให้ถูก.....อย่ามัวผูกมัดจิต คิดอกุศล

กายในจิต จิตในกายอย่าระคน.....อย่าสับสนดูให้ถูก รู้ ละ เลิก เกิดปัญญา

 

หมูทดลองวันนี้เศร้าจริงหนอ (หมูไม่ใช่หนูก็ได้)
รีรีรอรอเค้าล้ออยู่เรื่อยไป
โดนตีซะน่วมอ่วมฤทัย
จะมีใครไหมเห็นใจหมูอ้วน

รู้อย่างนี้แล้วใครจะไปอยู่ที่เดิม เกิด ตาย ก็ไปมาคนเดียว

 

พระสังกัจจายอดีตท่านรูปงามนัก
ใครเห็นรักหมายชมชิด พิศมร
พระคุณท่านงามเลิศล้ำตามครรลอง
หนุ่มยังมองเพ่งปดิพัตร อศัจรรย์ใจ

แต่ท่านนั้นเป็นปราชญ์ น่าสรรเสริญ
ไม่หลงเพลิน เพลิงยั่วมั่วตัณหา
จึงเนรมิตรรูปกายไม่โสภา
ทำหน้าตาอวบอิ่มอ้วนล้วนกำยำ

จงดูเถิดน้องเจ้าเราท่านเอ๋ย
อย่าหลงเลยเคยสถิตย์ ติดหลงไหล
ซึ่งพี่นี้มิได้คิดโกรธเกลียดใคร
อย่าช้ำใจเลยน้องเจ้าเรารับกรรม

(จงเป็นผู้มีธรรมเป็นที่รักเถิด ! อย่าได้มีร่างกายอันเป็นที่รักเลย ! "สังขารนี้ไม่นานหนอ "แม้พี่นี้ก็จักประพฤติพรหมจรรย์ อันบัณฑิตชาติแต่ครังปางบรรพ์เคยบำเพ็ญเพียรมา.....เพื่อบ่มเพาะพระบรมโพธิญาณให้แก่กล้าโดยกาล... ด้วยสัจจาธิษฐานนี้ ! ขอความสุขสวัสดีจงบังเกิดมีแก่เธอทั้งหลายผู้ปรารถนาอยู่ซึ่งมรรคผลพระนิพพาน จงเป็นผลสำเร็จสำฤทธิ์ผลในปัจจุบันชาติกาล นี้ด้วยเทอญ !!..."บารมีสัพพาปัตโตสัมโพธิมุตตมัง นะโมพุทธายะ")

พี่ยังมีรอยยิ้มให้เธอเสมอ ตลอดไป !

 

ดอกบัวแย้มพรายบอกปลายฟ้า

สักวันหนึ่งเราคงไม่โสภา

ย่อมร่วงโรยเหี่ยวแห้งโรยรา

กาลเวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนไป

 

...กลอนแปด...

สาธุ อนุโมทามิ

คงคิดล่ะสิ ว่าเรา ยั่ว

ช่างข้อนขอด เล่ห์ร้าย ว่าเมามัว

ไม่ดูตัว บ้างล่ะ เพศพรมจรรย์

...กลบทจาตุรงคนายก...

สอนเราสอนได้ สะใจรึเปล่า

ชอบว่าแต่เรา ให้เศร้าเรื่อยเลย

 

ย่างเท้าน้อยน้อยสู่ก้าวอิสระ

ก็เพื่อจะแสวงหาความหลุดพ้น

เพราะตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

เคารพคนที่ควรบูชา

 

บัวน้อย ลอย ชู ช่อ

รอ อรุโณทัย

เวลา อายุขัย

หยุดที่ใจ

หยุดที่ ตรง