ทำไมบางคนชอบทับถม เหยียบย่ำ และขวางทางเจริญของคนอื่นจังเลยคะ

ที่ทำงานมีคนที่ชอบพูดเสียดสี ถ้าใครดีเด่นเกินหน้าเขา เขาจะหาทางสกัดดาวรุ่งด้วยคำพูดและการกระทำ เช่นมีคำสั่งจาก ผอ มาเขาจะไม่กระจายงาน ส่วนหนูโดนเต็มๆเพราะเงินเดือนเยอะกว่าเขา และมีโอกาสเรียนต่อซึ่งก็เกินหน้าเขา
แต่เรื่องก็เกิดขึ้นตอนทำเกรด ซึ่งหนูเรียนมาการวัดผลและประเมินผลเราต้องวัดผลหรือเรียกว่าคะแนนของนักเรียน ต้องวัดจากสภาพจริง หนูวัดจริงตามหลัก
แต่มันไม่เข้าตาเขา เลยกลายเป็นว่าหนูทำเรื่องผิดพลาดร้ายแรง ที่ทำงานเดิมไม่เห็นจะมีปัญหามากขนาดนี้ คะแนนไม่น่าพอใจเราก็ปรับขึ้นได้ แต่ที่นี่เรื่องเล็กทำให้เป็นเรื่องใหญ่ หนูผิดมากนักหรอที่ยึดตามหลัก คนที่อ่านหนังสือไม่ออกเราจะต้องให้เกรดสี่หรอ หรือว่าลูกท่านหลานพระยาต้องให้เกรดมากๆส่วนลูกชาวบ้านตาดำๆให้ติดศูนย์หรอ สิ่งที่หนูเรียนมาขัดแย้งกับความจริง ทำใจไม่ได้จริงๆ

เรื่องคะแนนนี้เขาเลยเอามาพูดกดดันตลอดเลย จะทำอะไรก็เป็นที่จับตาตลอดถ้าอยากให้ออกนักก็ให้หนูไปเถอะให้หนูอยู่ทำไมก็ไม่รู้ แต่ถ้าหนูออกใครจะเป็นคนอำนวยความสะดวกให้พี่ๆละคะ(รองมือรองเท้า) ชอบพุดดูถูกและไม่ให้เกียรติกันเลย เขาทำอะไรก็ดีและถูกหมด พอหนูทำอะไรผิดเสมอ ชอบดูถูกว่าเรียนที่ราชภัฏไม่มีความรู้ จะเรียนโทอย่าไปที่ราชภัฏ ไม่มีคุณภาพ แต่ตอนนี้หนูกำลังเรียนต่ออยู่ที่ๆเขาพูด เขาก็เรียนที่ๆเดียวกับหนูแต่ไม่จบเพราะไม่กินเส้นกับอาจารย์

หนูควรจะทำยังไงดีคะเพราะเบื่อมากเหลือเกิน พยายามอดทนและให้อภัยมาตลอดแต่ไม่รู้ว่าจะอดทนไปได้ถึงตอนไหน:boo:

 

......คนเราต่างมีสังขาร พอสังขารต่อสังขารมาเจอกัน มันก็มีปัญหา สวนทางกันบ้าง อาจจะมีปัญหากับคนข้างบ้านเรื่องเสียงดัง เรื่องขยะ เรื่องโน้นเรื่องนี้.....ก็ให้พยายามเจริญกุศล ละ อกุศล นั้นคืออะไร?.... ให้เจริญสิ่งที่ดีต่อตัวเองดีต่อผู้อื่น....ส่วนละอกุศล นั้น สิ่งใดทำให้จิตใจเศร้าหมอง พวก ราคะ โทสะ โมหะ ให้ระลึกได้ทันกายใจ ว่า มีหรือไม่มี ให้น้อมไปสู่ อนิจจสัญญา...มันไม่เที่ยง วินาทีที่อึดอัดก็ผ่านไป ชั่วโมงที่อึดอัดก็ผ่านไป วันที่ลำบากก็ผ่านไป..ทำไว้ในใจ.....สุข ทุกข์ มันก็อนิจจัง....อย่างน้อยที่สุด นะอย่างน้อยที่สุดถ้าคุณทำได้ คุณจะรู้จัก สุขที่เป็นสุขจากอุเบกขา ที่ ยั่งยืนกว่า

 

ตอบเเบบนี้

ตอบเเบบนี้ ปิดกระทู้เลยเเล้วกัน

หมดคําเสนอเเนะใดๆ ต่อ ชัดเจน ครบถ้วนทั่วทุกขบวนความ


จบ ปิด เลย ปิดกระทู้เลยยยยยยยยย

 

...........จริงจริง จะยกมาทั้งหมดเลย แต่ก็รู้สึกว่า แค่นี้ก็เยอะแล้ว แหะ แหะ

 

ขอบคุณทุกท่านที่ให้ข้อคิดดีๆค่ะ จะนำไปปฏิบัติค่ะ จะพยายามทำให้ได้ค่ะ

 

เคยเจอเหมือนกัน

 

มีคนแบบนี้อยู่ทุกวงการอาชีพคะ โดยเฉพาะวงการอาชีพครูในปัจจุบัน ชิงดี ชิงเด่น กลัวคนอื่นได้ดีกว่าตนเอง ปัดแข้งปัดขา คนอื่น พูดจากันก็สามหาว ไม่สุภาพอ้อนโยน ดุด่านักเรียน เอาขี้ป้ายเด็ก นักเรียนก็ได้รับแบบอย่างที่ไม่ดีได้รับรู้เห็นสิ่งไม่ดี นักเรียนก็ดื้อด้าน ว่ายากสอนยาก ขาดระเบียบวินัย มันเป็นกรรมจริงๆ การให้คะแนนเด็กนะลูกต้องให้ตามความสามารถของเด็กคะ เด็กเรียนไม่เก่งเป็นเด็กพิเศษเราก็ต้องวัดผลประเมินผลในระดับของเด็กพิเศษคะ เขาอาจจะได้เกรด 4 เท่ากับเด็กเก่งก็ได้ ( เด็กเก่งก็ ได้ 4 เพราะวัดผลคนละระดับคะ ) คนแบบนี้ลูกแผ่เมตตาให้เขามากๆ ไปทำสังฆทานถวายพระให้เจ้ากรรมนายเวร ให้บอกชื่อเขาและกรวดน้ำให้ด้วยเวลาพระ ยะถา กรวดน้ำพูดชื่อเขาไปเลยคะ อย่าได้มาเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราให้หมดกรรมหมดเวรกันลูกก็คิดพูดไปด้วยแผ่เมตตาให้เขามากๆ เขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรของลูกคะ อย่าไปเครียดซีเรียสคะ อุเบกขามากๆนะคะ บุญรักษานะคะ

 

ก็เจอเหมือนกันแหละเราแนะนำในทางปฏิบัติให้ไม่เอาแถมเมาเหล้าด่าเราในกลางงานคนเยอะด้วยเขาเป็นเพียงลูกจ้างในหน่วยงานราชการงานตัวเองก็ทำไม่ค่อยจะได้เต็มที่หัวหน้าไม่อยู่ชอบแอบหนีรู้แต่หน้าที่คนอื่นถ้ามีคนร่วมงานที่ไม่รู้จักบุคคล กาลเทศะ ต้องทำใจหน่อยไม่โกรธเขาหรอก เขาทำตัวของเขาให้เสื่อมค่าเอง คนโง่มักจะอวดรู้หยิ่ง ปล่อยเขาไปเถอะ

 

ขอให้คำแนะนำแล้วกันนะค่ะ พบเจอทุกสถาบันการศึกษาก็ว่าได้ เป็นเรื่องปกติค่ะ ไม่ผิดหรอกค่ะที่คุณตัดคะแนน ตัดเกรดตามจริง ณ ตอนนี้มีการประกันคุณภาพมตรฐานการศึกษาเข้ามา ไม่รู้ ท่านทั้งหลายในกระทรวง คิดได้อย่างไร เด็กต้องผ่านหมด ไม่มีติดศูนย์ สมัยเราๆ ท่านๆเรียนมาเมื่อแต่เก่าก่อน มีติดศูนย์ ติด ร สอบไม่ผ่าน แก้กันให้เห็น สมัยนี้เอาตัวชี้นี้มาวัด ทำให้ผุ้บริหารเครียดกันเป็นธรรมดา แต่อยู่ที่ว่าจะหาทางออกไปในทิศทางไหน ทิศทางเดียวกันไหม มีการให้งานทำเพิ่ม ฝึกฝนเด็กไหม ปรับแก้นั้นมีบ้าง
แต่ถ้าคุณจริงจัง ยึดติดกับความคิด น่าจะรับฟังความคิดเห็นส่วนรวมดูนะค่ะ ไม่มีอะไรสายเกินแก้ ควรหาทางออกร่วมกัน ปัญหามีไว้แก้ไขค่ะ

 

คิดดี ทำดี ได้ดี มีจริงๆครับ ยึดพรหมวิหาร 4 ไว้ครับ ขันติ ขันติ ท่องไว้ หรือนะโม อะไรก็ได้ดีทุกอย่าง คนเลวไม่เห็น ฟ้า ดิน เทพ เทวดาเห็น ครับ เข้าใจ

 

ยิ้มไว้สิครับ

คนเราเกิดมาเพื่อถูกด่า

คิดไว้ซะว่านี่คือบททดสอบจิตใจ

หากเราผ่านมันไปได้

จิตก็สบาย

 

มารไม่มี บารมีไม่เกิด

 

เจอจังๆคนข้างบ้าน เรื่องมีอยู่ว่าเราถามซื้อบ้านเช่าที่เราเช่าอยู่ตกลงกับเจ้าของบ้านว่างมัดจำเรียบร้อย ธนาคารมาภ่ายรูปเก็บเงินและนัด 3 วัีนทำสัญญาโอนบ้่านรับเงินให้เจ้าของบ้าน คนข้างบ้่านโทรบอกญาติพี่น้องเจ้าของบ้านไม่ให้ขาย ที่นี้เป็นเรื่องเลยเจ้าของบ้านก็หูเบาพูดอย่างไงก็จะไม่ขาย สรุปเรียกค่าเสียหาย เป็นเพราะคนข้างบ้าน(เจ้ากรรม นายเวร)ของเรามัง

 

ขอบคุณที่ให้คำแนะนำและกำลังใจจากทุกท่านมากๆค่ะ

 

...พวกมิจฉาทิฏฐิผู้ไม่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ได้รับการว่าจ้างจากพระนางมาคัณฑิยาผู้ผูกเวรกับพระพุทธเจ้า ให้มาขับไล่พระพุทธเจ้า

คนเหล่านั้นจึงได้ติดตามและด่าพระศาสดาด้วยคำด่า ที่นิยมด่ากันในสมัยนั้น ๑๐ อย่าง คือ
เจ้าเป็นโจร พาล บ้า อูฐ วัว ลา สัตว์นรก สัตว์ดิรัจฉาน สุคติของเจ้าไม่มี เจ้าหวังได้ทุคติอย่างเดียว

ท่านพระอานนท์ฟังคำนั้นแล้ว(ทนไม่ได้) ได้กราบทูลพระศาสดา

อานนท์. ชาวเมืองเหล่านี้ด่าว่าพวกเรา พวกเราควรไปที่อื่น

พุทธะ. ไปไหน อานนท์?

อานนท์. ไปเมืองอื่น

พุทธะ. เมื่อพวกชาวเมืองนั้นด่าอีก เราจักไปที่ไหนกันเล่า อานนท์?

อานนท์. ออกจากเมืองนั้น ไปเมืองอื่น

พุทธะ. อานนท์ การกระทำอย่างนี้ไม่ควร เรื่องเกิดขึ้นในที่ใด เมื่อมันสงบในที่นั้นแล จึงควรไปที่อื่น อานนท์ ก็พวกที่ด่าเป็นพวกไหนเล่า?

อานนท์. พวกชาวเมืองตลอดจนทาสและกรรมกรพากันมาด่า

พุทธะ. อานนท์ เราเป็นเช่นกับช้างที่เข้าสู่สงคราม การอดทนต่อลูกศรที่แล่นมาจาก ๔ ทิศ เป็นภาระของช้างที่เข้าสู่สงคราม ฉันใด การอดทนต่อถ้อยคำที่คนทุศีล (ไม่มีศีล) เป็นอันมากกล่าวแล้ว เป็นภาระของเรา ฉันนั้น

เราจักอดกลั้นต่อคำล่วงเกิน ดังช้างศึกที่อดทนต่อลูกศร เพราะคนเป็นอันมากเป็นผู้ทุศีล บุคคลผู้อดกลั้นต่อคำล่วงเกินได้ ฝึกตนดีแล้ว เป็นผู้ประเสริฐในหมู่มนุษย์

(สาเหตุที่พระนางมาคัณฑิยาโกรธพระพุทธเจ้า เพราะพรามณ์บิดามารดาของพระนางได้พบ
พระพุทธเจ้าแล้วเห็นว่าเป็นผู้มีลักษณะดี จึงได้ยกพระนางให้แต่พระพุทธเจ้าปฎิเสธ พระนางจึงเข้าใจว่า พระพุทธเจ้าดูถูกจึงผูกใจเจ็บ ภายหลังนางได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าจัณฑปัชโชต จึงกลับมาล้างแค้น)

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

ต้องแบ่งหยาบๆ
มันมีทั้งคนดี คนไม่ดี
เราเลือกคบกับคนดี คนชั่ว เราก็อย่าไปคบเค้า...
..แต่ถ้าดันไปเป็นลูกน้อง ไปเป็นนาย เป็นบ่าวกัน หนีไม่ได้ ก็ต้องคิดว่า เป็นกรรมเก่าของเราที่ดลบันดานให้มาเจอมัน....ก็ต้องทำใจ...ทนให้ได้....
แต่เรื่องพวกนี้...ถ้าเราทำใจ วางอุเบกขา ใช้ขันติฯลฯแต่เจ้าคนพวกนี้ มันก็หาว่าเรา อ่อน....มันก็ยิ่งขย้ำเรา....เห็นเราเป็นขนม...จนขันติเราเป็นขันแตกไป....
.....อาจใช้หลักตาต่อตา เพราะคนพวกนี้ มักจะมีช่องว่างมาก
อัดเทป บันทึกเสียง ฟ้องร้องไป เอาทีเดียวให้อยู่ เล่นทั้งวินัยและอาญา...
..ไอ้พวกนี้จะเข็ด

 

เธอเองต้องรู้จักการเรียนรู้นิสัยใจคอของกลุ่มเหล่านั้นแล้วนำมาปรับปรุงแก้ไขของตนเองโดยใช้วิธีแผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศลให้คนกลุ่มเหล่านั้น ให้ทำเป็นประจำทุกๆวันจนกว่าสถานการณ์นั้นๆดีขึ้นไปเอง เราจะบอกให้คนกลุ่มเหล่านั้นยากการเข้าถึงปัญญาอย่างแท้จริงมันก็ได้ความสุขของปลอมหาใช่เป็นของจริงไม่ ให้นึกถึงกฎไตรลักษณ์ให้มากที่สุดก็คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป นั่นเอง นั่นแหละจึงเรียกได้ว่าผู้มีสติปัญญานะครับ

 

เจอเหมือนกันค่ะ เพื่อนร่วมงานกดดัน นินทาลับหลัง สารพัด
จนตอนนี้ลาออกมาแล้วเพราะทนไม่ไหว ได้ทำงานที่ใหม่เจออะไร
ดีกว่าเยอะเลย