ไม่ไหวแล้ว .. ข้อตั้งศาสนาใหม่นะกั๊บ "พุทธ-NT"

มีกลอนบทหนึ่งของพุทธทาสมาฝาก

ไอ้จ๋อหนึ่ง กัดมังคุด ทั้งเปลือกฝาด
ก็อาละวาด ขว้างทิ้ง กลิ้งหลุนหลุน
ไอ้จ๋อหนึ่ง มีปัญญา รู้ค่าคุณ
หยิบบิดุน กินเนื้อใน ชื่นใจลิง
คงโง่งับ ศาสนา ร้องว่าฝาด
ก็อาละวาด โกรธใจ คล้ายผีสิง
สัตบุรุษ ขุดพระธรรม ได้ความจริง
ดื่มธรรมยิ่ง ดื่มสุข ทุกวันคืน
ลิงหรือคน ก็วิกล ได้ด้วยกัน
กลืนถูกมัน ก็กลืนคล่อง ไม่ต้องฝืน
กลืนทั้งเปลือก ตาเหลือก ตายทั้งยืน
กลืนเนื้อใน ชื่นมื่น รื่นเริงธรรม


​

 

(--

 

ที่บอกไม่ไหวแล้ว เพราะอะไรหรือ มันร้อนใจหรืออย่างไร ขอถามหน่อย
ใจเย็นๆดีไหมแล้วค่อยๆคิดค่อยๆทำ แล้วทบทวนดูน่าจะดีกว่ารีบร้อนเพราะกลัวลืมสิ่งที่คิดได้นึกได้
ที่สำคัญจะรีบไปไหนร้อนรนไปใย ทบทวนก่อนไหม ไม่ทบทวนก่อนจะกลายเป็นย่ำลอยซ้ำผู้อื่น ย้ำกันผิดๆถูกๆไปตามความเข้าใจของตนเองสุดท้ายไม่พ้นของดั้งเดิม

พระท่านยังต้องสอนต้องเทศให้ทันยุคทันสมัยให้คนทั่วไปได้เข้าใจได้ง่ายขึ้น
พระนักเทศส่วนใหญ่จะเข้าใจและประยุคให้สอดคล้องกับยุคสมัยเพื่อให้คนในยุคในสมัยนั้นๆเข้าใจได้ง่ายๆ
เอาเป็นผมเพียงมาบอกว่าสิ่งที่ผมได้อ่านผ่านตามันเหมือนการมาดูคำแปลให้ทันสมัยกับยุคปัจจุบันเท่านั้นเองเหมือนพระท่านที่เทศเก่งดังๆที่ท่านได้ใช้คำให้ถูกใจคนยุคนี้เท่านั้นเอง

สิ่งที่อยากบอกจริงๆคือใจเย็นๆจะทำอะไรดูตัวเองดูคนอื่นดูคนรอบข้างดูโลกภายนอกและดูสังคมและความเป็นไปต่างๆไม่ว่าใกล้ตัวใกลตัว แล้วจะรู้ว่าสิ่งที่เราทำมันไปซ้ำมันไปซ้อนมันแย่กว่ามันดีกว่าของผู้อื่นคนอื่นท่านอื่นหรือไม่แล้วสิ่งที่เราทำมันดีมากน้อยเพียงไร

อย่าให้กิเรสนำเพราะความอยากจะพังเอาไม่เป็นท่านะ ดับความร้อนภายในใจให้ได้ก่อนก่อนจะทำอะไรด้วยความใจร้อนเลยนะ ผมมาเตือนเฉยๆนะไม่ได้มีความหมายอะไรมากไปกว่าคำว่า สติและความรอบคอบ

 

จะตั้งศาสนาใหม่ก็ตั้งไปนะครับ แต่อย่าได้เอาคำพูดที่พระพุทธเจ้าสอนมาผนวกรวมเป็นของตัวเองด้วยนะครับ ขอเตือน ไม่งั้นนรกนะครับแทบไม่ได้ผุดได้เกิด เบี่ยนเบนคำสอนของพระพุทธเจ้าเนี่ย