เมื่อพระอภิญญาท่านว่า...

คำตอบของผมคือ
1.ท่านอาจารย์ ใช้ ญาณ หยั่งรู้กำพืชของบุคคลนั้น มีอัธยาศัยเป็นมาอย่างไรในอดีต สะสมมาอย่างไร จะสอนแบบไหนอย่างไรให้เหมาะสม(อาสยานุสยญาณ) หรือท่านอาจจะเห็น ราคะจริตที่มีอยู่ในตัวท่าน toplus99 ถึงเวลาที่จะขูดออกแล้ว
2.ท่านอาจารย์ให้ฝึกเตโชกสิน ซึ่งเป็นหนึ่งในกสินที่ทำให้เกิดแสงสว่าง และทิพยจักษุ(มีครั้งนึ่ง นั่งสมาธิฝึกอาโลกสิน(กสินแสงสว่าง) จิตรวมลงแล้วสว่างเป็นลำเพ่งไปตรงใหนของร่างกายก็เห็นเป็นกระดูกหมดเลยดูกระดูกตัวเองทั้งร่างกาย ทำได้ครั้งเดียว แล้วยังไม่เคยได้อีกเลย...) เพื่อให้ท่านtoplus99 จิดสงบ รวม และสว่าง
3.จากนั้นท่านก็ใช้ อธิฐานบารมีเพื่อให้ท่านtoplus99 เห็นท่านเป็นโครงกระดูกดังกล่าว

*** สาเหตที่ท่าอาจารย์ทำอย่างนี้ ก็คงจะเห็นแล้วว่าท่านtoplus99จะรู้สึกแช่มชื่นแจ่มใสเมื่อพบได้มองพระอาจารย์(ถ้าท่านอาจารย์ให้ไปนั่งมองโครงกระดูกเพื่อฝึก"อสุภกรรมฐาน"ท่านtoplus99คงไม่เอาแน่) แล้วพอจิตสงบมากแล้วท่านก็อธิฐานจิตให้ท่านtoplus99เห็นความเปลี่ยนแปลงในสังขาร คนอื่นก็จะเห็นตามที่พระอาจารย์อธิฐานจิตแก่คนนั้นๆไป

ซึ่งเหตุการณ์นี้ จะคลายกับในสมัยพุทธกาล ตามตัวอย่างข้างล่าง ครับ

สาเหตุที่ตรัส "ติฏฐชาดก"
.....ศิษย์ของพระสารีบุตรรูป หนึ่ง เรียนพระวินัยอย่างเต็มที่และทำสมาธิอย่างสม่ำเสมอ แต่สมาธิไม่ก้าวหน้า ท่านจึงพาศิษย์ไปเฝ้า พระพุทธองค์จึงตรัสถามถึงวิธีฝึก ท่านกราบทูลว่าให้ฝึก "อสุภกรรมฐาน" เหมือนกับศิษย์คนอื่นๆ พระบรมศาสดาทรงระลึกชาติหนหลังด้วย บุพเพนิวาสานุสติญาณ แล้วตรัสว่า พระสารีบุตรไม่ได้บรรลุ "อาสยานุสยญาณ" จึงฝึกลูกศิษย์รูปนี้ไม่ได้ผล และให้กลับไปก่อนโดยทิ้งลูกศิษย์ไว้
.....อดีตชาติ พระภิกษุรูปนี้เมื่อ ๕๐๐ ชาติหลังๆ เกิดเป็นช่างทำทองที่งดงามวิจิตรมาตลอด ดังนั้นจะรู้สึกแช่มชื่นแจ่มใสเมื่อพบของสวยงามเท่านั้น เมื่อให้ฝึกสมาธิโดยพิจารณาของไม่งาม จึงไม่ถูกอัธยาศัย ทำใจให้สงบไม่ได้
.....พระพุทธองค์จึงตรัสให้พระภิกษุรูปนั้น นั่งพิจารณาดอกบัวที่มีสีสวยงามในสระน้ำ แล้วทรงอธิษฐานให้ดอกบัวเนรมิตค่อยๆ เปลี่ยนแปลง จากที่สวยงามเหมือนดอกบัวทอง กลับกลายเป็นเหี่ยวลงๆ สีซีดจาง โรยร่วงไปทีละกลีบ จนหลือแต่ฝักบัวเหี่ยวแห้ง หาความสวยงามไม่ได้ พระภิกษุมองเห็นดังนั้น เกิดความสลดใจว่าร่างกายของเราก็เหมือนกัน มีความไม่เที่ยงเป็นทุกข์เมื่อพิจารณาจนจิตสงบ บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ ณ ที่นั้นเอง
.....ภิกษุทั้งหลายได้ประชุมกันในธรรมสภาแสดงความชื่นชมว่า พระพุทธองค์ทรงเป็นผู้รู้แจ้งซึ่งอัธยาศัยของสัตว์โลก พระบรมศาสดาจึงทรงนำ ติฏฐชาดก มาแสดง

 

ต่อ ตอน# เด็กสาวมาปฏิบัติธรรมเห็นหลวงพ่อเดินจงกรมเล่นอยู่ในขวดน้ำ

</O
เรื่องของเรื่องมันเกิดตรงที่..ในขณะที่ทุกคนได้มาทำวัตรเย็นร่วมกัน ปฏิบัติธรรมสมาธิเสร็จเรียบร้อย
โดยที่วันนี้พระอาจารย์มีกิจนิมนต์ในกรุงเทพ เพิ่งเดินทางกลับมาถึงที่สำนักสงฆ์ได้ไม่นาน<O</O
ท่านยังคงพักผ่อนอยู่ศาลาด้านล่างของเนินเขา ยังไม่ขึ้นมาบนภูเขาถ้ำ
<O</O
ยามนั้นก็ย่างเข้าเวลาสี่ทุ่มนิดๆ จึงมีญาติธรรมบางส่วนเริ่มแยกย้ายกันเข้าที่พักผ่อนแล้ว และบางส่วนยังคงนั่งคุยสนทนากันแบบเงียบๆ การประสาชาวศิษย์เก่าชาวสำนักถ้ำที่คุ้นเคย และบางส่วนกำลังของฌานจากอารมณ์ปิติ ยังค้างคาจึงนั่งปรับสภาพจิตกันอีกบางส่วนประมาณ7-8 คน ที่บนลานปูนพื้นที่เพียงยี่สิบกว่าตารางเมตร มีสื่อที่ปูวางเรียงหน้ากระดานหน้าบริเวณปากทางต้นถ้ำโดยมีหลวงพ่อใหญ่ พระปูนปั้น
<O</O
(พระประธานองค์ใหญ่ เนื้อปูนปั้น ที่มีมาแต่ยุคนับร้อยปี เมื่อครั้งหลวงพ่อพระธุดงค์ท่านหนึ่ง
ยุคเก่าหลายสิบปีก่อน ได้เคยมาพำนักประพฤติปฏิบัติ ที่ชาวบ้านแถบนั้นเคยร่ำลือกันว่า หลวงพ่อองค์ที่ว่านี้ ท่านเก่ง ขลังนัก ถึงขั้นเหาะหายไปในอากาศได้เลยทีเดียว โดยที่ปัจจุบันก็ไม่ทราบว่าหลวงพ่อรูปที่ว่านี้ท่านอยู่ที่แห่งหนใดมีชีวิตอยู่หรือไม่ และก่อนไปท่านได้สร้างพระประธานองค์นี้ไว้โดดเด่น เป็นมิ่งขวัญกราบไหว้แก่สาธุชน แห่งสถานที่นี้)
<O</O
ผู้เขียนเองในเวลานั้น ก็นั่งเล่นพักผ่อน แบบเงียบๆ ก็อยู่ใกล้ๆกับพี่หมูนั่นแหละครับ ความที่รู้จักเห็นกันมาเกือบๆสามสิบปีกับพี่หมู เพราะบ้านอยู่ไม่ไกลกันนัก ก็พอเข้าใจนิสัยใจคอพี่หมูดีพอประมาณ ความที่มีอัธยาศัยของแม่ค้าเก่า แกก็นั่งหันซ้าย ขวา ชวนคุยเล่นกับคน โน้นนั้น คนโน่นนี่ ไปเรื่อยด้วยความรื่นเริงใจ ตามประสาคนช่างเจรจา
<O</O
ส่วนน้องแต๊ก ด้วยความที่เธอยังเป็นเด็ก และเป็นคนไม่ค่อยพูด เหมือนกับพี่หมู แม่ที่มีนิสัยช่างเจรจาพาที แต่ลูกสาวกลับอาศัยการยิ้มแทนซะเป็นส่วนใหญ่ ดูๆไปออกจะต่างกันโดยสิ้นเชิงระหว่างแม่ลูกคู่นี้ <O</O

น้องแต๊กเวลานั้นเองก็ไม่รู้จะไปพูดคุยกับใคร เพราะมีแต่ผู้ใหญ่วัยสูงอายุทั้งนั้นคงได้แต่นั่งยิ้ม แอบฟังเรื่องของคุณนายหมู แม่ของเธอไปเรื่อยๆ
<O</O
นานเข้าก็ชักเริ่มเบื่อๆ จึงฆ่าเวลาด้วยการหันมองสำรวจนั่นนี่ ไปเรื่อยๆรอบถ้ำ อย่างเงียบๆ จนเมื่อเธอเหลือบตา มองลงมาที่พื้นกระเบื้องปูน หันมาเจอเข้ากับขวดน้ำพลาสติกใส ที่เปิดฝาทิ้งไว้โดยมีน้ำติดค้างคาขวดอยู่เล็กน้อย
แล้วเธอก็พบเจอกับเหมือนกับมีสิ่งมีชีวิต... สิ่งหนึ่งที่สามารถเคลื่อนไหว
ไปมาได้.....อยู่ในขวดน้ำพลาสติก
โดยที่ชาตินี้เธอเองคงไม่คาดฝันว่าจะได้พบเจอกับสิ่งนี้ จนเมื่อเธอขยี้ตามองดูอีกครั้ง...เพื่อความมั่นใจ<O</O

 

มุ่งมั่นเหลือเกิน...ข้อมูลแน่น..บันทึกไว้ก่อน

 

อ่าว! แล้วของคนอื่นๆที่ตอบก่อนหน้านี้หละค่ะ ไฉนคนมาหลังได้ตรวจข้อสอบก่อนหละค่ะนี่ หรือว่าเลือกตอบเฉพาะคนที่ตอบถูกทางเท่านั้น กรรม! สงสัยของเรากับของคนอื่นๆคงจะตอบผิดเต้มๆ เจ้าบ้านเลยไม่ตอบให้ฟัง!

 

มาเพิ่มเติม "ติฎฐชาดก" ครับ

.....เนื้อหาชาดก

......ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติกรุงพาราณสี มีราชบัณฑิตสอนธรรมอยู่ผู้หนึ่ง วันหนึ่งม้าอาชาไนยมงคลอัศวราช ไม่ยอมลงไปดื่มน้ำ และอาบน้ำเหมือนอย่างเคย คนเลี้ยงม้าจึงต้องรีบเข้าเฝ้าถวายรายงานให้ทรงทราบโดยด่วน เพราะม้ามงคลนี้เป็นที่โปรดปราน
พระราชาทรงทราบแล้วรับสั่งให้สอบสวน ราชบัณฑิตตรวจดูแล้วทราบว่า ม้าไม่ได้เจ็บป่วย จึงซักคนเลี้ยงม้าได้ความว่า
.....ก่อนหน้านี้มีคนนำม้าไม่มีสกุลมาดื่มและอาบที่ท่าน้ำนี้ ม้าอาชาไนยเห็นเข้าจึงไม่ยอมลงมาที่ท่านั้นอีก
ราช บัณฑิตพิเคราะห์ก็รู้ว่า ม้าอาชาไนยตัวนี้เป็นม้าถือตัว ไม่ยอมดื่มน้ำและอาบน้ำร่วมท่ากับม้าไม่มีสกุลรุนชาติเช่นนั้น แต่จะอธิบายสาเหตุเรื่องนี้กับคนเลี้ยงม้าตรงๆ ก็เห็นว่าป่วยการ เพราะภูมิปัญญาอย่างคนเลี้ยงม้าผู้นี้คงตามไม่ทัน จึงบอกให้คนเลี้ยงม้าว่า ลองให้ม้าอัศวราชไปอาบน้ำท่าอื่นดูบ้าง เพราะธรรมดาไม่ว่าคนหรือสัตว์อยู่ที่ไหนซ้ำๆ อาจเบื่อได้ คนเลี้ยงม้าได้ฟังคำของราชบัณฑิตแล้วทำตาม ม้ามงคลก็ยินยอมแต่โดยดี

.....พระ เจ้าพรหมทัตทรงทราบก็ดีพระทัย ตรัสสรรเสริญราชบัญฑิตที่สามารถหยั่งรู้แม้อัธยาศัยของสัตว์เดียรัจฉาน แล้วพระราชทานเกียรติยศและรางวัลให้เป็นการตอบแทน

.....ประชุมชาดก

.....ม้ามงคลอัศวราช ในครั้งนั้น ได้มาเกิดเป็นพระภิกษุช่างทองรูปนี้

.....พระเจ้าพรหมทัต ได้มาเป็นพระอานนท์

....ราชบัณฑิต ได้มาเป็นพระองค์เอง

.....ข้อคิดจากชาดก

.....๑. เป็นธรรมดาว่า บุคคลยิ่งฝึกจิตใจให้สะอาดมีความรู้ความสามารถสูงขึ้นเพียงไร มักมีความรู้สึกอย่างหนึ่งเกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ คือ ไม่อยากคลุกคลีกับผู้ที่ไร้คุณธรรม ยกเว้นแต่มีจิตกรุณา ต้องการช่วยเหลือ ดังนั้นบุคคลใดก็ตาม ที่มีครูอาจารย์ดี มาเคี่ยวเข็ญว่ากล่าวตักเตือน ต้องถือว่าท่านลดตัวลงมาใกล้ชิด มาช่วยเหลือ สมควรรับปฏิบัติตามโอวาทและกราบขอบพระคุณโดยความเคารพ

....๒. เมื่อได้คนดีมีวิชามาอยู่ด้วย ต้องจัดที่อยู่อาศัยอย่างดี จัดหน้าที่การงานให้อย่างเหมาะสม และให้ความเคารพเกรงใจด้วย มิฉะนั้นแล้วท่านรำคาญ เบื่อหน่ายและหนีไปเสีย เพราะคนดีมีฝีมือ โดยทั่วไปแล้วไม่เห็นแก่เงิน แต่เห็นแก่งานที่เหมาะสมกับความสามารถ และเกียรติยศของเขา

.....๓. เมื่อผู้ใหญ่อธิบายเหตุผลให้ผู้น้อย หากเห็นว่า ผู้น้อยมีภูมิปัญญายังไม่ถึง แต่เพื่อหวังผลในเชิงปฏิบัติ อาจบอกเลี่ยงเป็นอย่างอื่น ต่อเมื่อโตขึ้นมีปัญญาตรองตามก็สามารถเข้าใจได้


อ่านเป็นการ์ตูนให้ลูกหลานดูได้ที่

http://www.kalyanamitra.org/chadok/mixchadok/chadok4907/chadok4907.html

 

คุณสัตตบงกรช คุณเคยเห็นคนที่ชอบทำอะไรแบบลำเอียง...ม่ะ

นั่นแหละ..มันมีอยู่จริงนะ!



แต่ Toplus99 ไม่ใช่คนแบบนั้น...

กรุณาปรับเปลี่ยนสีตัวอักษร..อีกนิดครับ ปวดตา!
เนื้อหาสาระของท่านได้ถูกบันทึกไว้เรียบร้อยแล้ว
อย่าน้อยใจไปเลย..

Toplus99 จะท้วงติงในกรณที่หลุดโค้งเกินไป...ก็จะให้แนวทางไว้นิดๆ
เพื่อเป็นไปในทางเดียวกัน บอกใบ้นิดๆไง


เอางี้ให้ตอบมาได้เรื่อยๆหลังวันที16 มี.ค 55

จะมาเฉลยคำตอบ

และบอกคะแนนของทู๊กคน...ทุกรายชื่อเลยดีไม๊
..พร้อมชี้แจงบอกเหตุผลด้วยว่าทำไม? อย่างไร?

ใครตอบได้ดีตั้งแต่ช่วงแรกๆจะนำมาพิจารณาก่อน

ป้องกันคนหลังๆลอกข้อสอบ ของคนแรกๆ ซึ่งอาจได้เปรียบเสียเปรียบกันได้


แล้วจะมาให้คะแนนทุกคนแน่นอนว่าได้เท่าไรมั่ง...เอาตามความพอใจของผู้ตรวจแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น คือ Toplus99 ห้ามเถียงทุกรณี เพราะไม่ชอบการขัดใจ!
============


**การอวยว่าเพราะคุณ Toplus99 เก่งงั้นเก่งงี้...ไม่มีผลต่อคะแนนทั้งสิ้นนะครับ บอกไว้ก่อน!

บุคคลในครอบครัวของToplus99 ก็ห้ามส่งคำตอบมาเช่นกัน..
หวังว่าทุกท่านคงสบายใจได้...ว่างานนี้ลำ..ไม่เอียงแน่นอน

 

ขอตอบด้วยคนนะคะ จะถูกผิดแล้วแต่จะพิจราณา คนที่จะทำได้นั้นจิตต้องชำนาญในอสุภะ พิจารณาในธาตุ๔ขันธ์ ๕ กลับไปมาหลายรอบแล้วปล่อยวาง ให้สมาธิอยู่ในขั้นอุปจารสมาธิ ขออภัยด้วยนะคะภาคปฏิบัติ กับภาษาเขียนนี่ยากจิงๆ ขอตอบตามความเข้าใจค่ะ

 

รำตรงไม่สวยครับ งั้นผมให้แต้มผมแทนล่ะกัน โอเคไม๋ครับ -1

 

ผู้มีกำลัง นึกอะไร ก็เป็นอย่างนั้น เพราะกำลังเยอะแล้ว เพื่อประโยชน์ในการเป็นกุศโลบาย ในการสอนให้ศิษย์พิจารณาครับผม

ตอบเพิ่ม 555

 

สำนึกดี..สังคมดี..

เมื่อรู้ว่าผิดพลาดประการใดแล้วทำการแก้ไข..ในต่อมา ถือว่าน่ารัก!

...แต้มลบยกเลิก กลายเป็นแต้มบวก

แต่ยังไม่บอกว่าได้กี่คะแนน จากทั้งหมดเต็ม 10 นะครับ อดใจรอไว้ก่อน

มีอะไรจะตอบเพิ่มอีกมั๊ย?

 

ต่อตอน# เด็กสาวมาปฏิบัติธรรมเห็นหลวงพ่อเดินจงกรมเล่นอยู่ในขวดน้ำ
</O
ผู้เขียนเองและก็แอบหันไปเห็นอาการเธอที่นั่งห่างจากพี่หมูเล็กน้อย ที่ทำอาการนั่งขัดสมาธิ ย่อตัวลงโดยเท้าแขนเดียว อีกมือวางบนตัก โน้มตัวก้มมองลงมาที่ ขวดน้ำที่เกือบว่างเปล่า เพ่งมองซ้ายที ขวาทีอย่างพินิจพิเคราะห์อยู่พักใหญ่ และน้องแต๊ก ก็แอบอมยิ้มนิดๆให้ตัวเอง จากนั้นเธอก็เริ่มขยับตัว หันข้างยืนมือมาหมายสะกิดเรียกแม่คือพี่หมู
<O</O
“ แม่ แม่ ...มาดูอะไรนี่เร็วแม่....” เธอกวักมือเรียกแม่เบาๆ ตามนิสัยที่ค่อนข้างเรียบร้อย...ครั้งที1<O</O
ยังครับ!คุณนายหมู...ยังไม่ได้ยินเสียงลูกสาวเรียก คงได้ยินแต่เสียงพูดของตัวเองกับป้าคนหนึ่งที่แก พูดคุยด้วยเท่านั้น
<O</O
“ แม่ ๆ แม่...นี่มีอะไรให้ดูแนะแม่”...ครั้งที่2 แต่สายตาเธอก็ยังคงไม่ละไปจากขวดน้ำพลาสติที่อยู่ข้างหน้า พร้อมกับพยายามโบ๊ยไปมาๆ พร้อมกวักมือเรียกแม่เหย็งๆให้มาดูในสิ่งที่ตาเธอเห็นอยู่ในขณะนั้น
ดูๆไป ก็ตลกๆดี ระหว่างผู้พยามสื่อสารกับผู้รับสาร
<O</O
เหมือนเดิมสำหรับคุณนายหมู ลองว่าได้ติดลมการคุยกับใครแล้ว …ยากนักที่ใครจะมาขัดได้ง่ายๆ<O</O
..แม้ลูกสาวที่แสนน่ารัก ที่เป็นคู่บัดดี้กับเธอในยามยาก...ยามนี้ยังต้องรอรับบัตรคิว

<O</O
คราวนี้ไอ้ลูกสาว กิริยาที่เคยเรียบร้อยๆตอนแรก..ก็ชักเริ่มงอน และหงุดหงิดที่เรียกคุณนายแม่ตัวเอง กี่ทีๆ แล้วก็ยัง...เฉย..มินำพา
<O</O
“ แม่อ่ะ!..โม้อยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็อดเห็นอะไรดีๆจนได้” และนี่คือครั้งที่3 สำหรับเสียงบอกน้องแต๊ก
<O</O
จนป้าที่คุยด้วยชำเลืองเห็นต้องใช้มือสะกิดบอกพี่หมู

<O</O
“นี่ๆ... หันไปดูลูกสาวเธอหน่อยซิหมู...หน้าบูดแล้วนั่นหนะ เห็นป่ะ”
<O</O
“มีอะไร๊!..ยัยหนู เรียกจัง มีอะไรว่ามา..ว่ามา” แม่หันไปถามปนบ่นลูกสาว
<O</O
“ไม่มีอะไรแล้วแม่...หึ!ไม่ต้องมาสนใจหนูหรอก คุยต่อไปเถอะ..เค๊างอนแล้ววว” น่านๆไง มั๊ยล่ะเป็นเรื่องจนได้...ลูกสาวงอนเป็นการลงโทษแม่จอมเม้า...

<O</O
จากนั้นลูกสาวจึงหันขวับหนีคุณนายหมูทันที กลับมาสนใจขวดน้ำพลาสติกที่อยู่ตรงหน้าเธออีกครั้ง ฝ่ายพี่หมูก็มิได้นำพาและใส่ใจกับอาการของลูกสาวเท่าไรนัก คงหันไปคุยต่อกับป้าคนเดิมต่อ..

<O</O
.... ไม่เป็นไรเคลียร์ทีหลังได้..ลูกเรามันไม่ดื้อ..คุยง่าย!คุยต่อดีกว่า.....<O</Oเห็นลูกสาวเป็นของตายไปซะงั้น


สักพักจากนั้นผู้เขียนก็เห็นน้องแต๊ก เธอจับขวดตั้งลงแนบกับพื้นแล้ว อาการเหมือนกำลังใช้ตามองค้นหาอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในขวด จากนั้นก็จับขวดน้ำนั้นขึ้นมา เล็งส่องมองรอดเข้าไปในช่องปากขวดอีกที<O</O
พร้อมกับเขย่าขวดเบาๆไปมาๆ มองดูในขวด ครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนผิดหวังบางสิ่ง..
<O</O
เอ๊ะ!ยัยแต๊ก...นี่กำลังมองอะไรกันอยู่หนอ....
<O</O
ผู้เขียนเวลานั้นได้แต่แอบสังเกต และอดขำในสิ่งที่เกิดกับแม่ลูกคู่นี้เท่านั้น<O</O
จากนั้นจึงลงไปกราบหลวงพ่อพระอาจารย์ด้านล่างเนินเขาในคืนเดียวกันกับที่เกิด..เรื่อง
<O</O
<O</O
อีก2วัน ในจังหวะที่ว่างๆ พี่หมูแกจึงมาเล่าเหตุการณ์วันนั้น ที่ลูกสาวมาเล่าให้ฟังหลังเหตุการณ์ นานๆทีลูกสาวจะงอนแม่ซักครั้ง...มันมีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า?
<O</O
นั่นสิ!เดี๋ยวมาเล่าต่อ.....<O></O>
<O</O

 

ขอบันทึกไว้..มีอีกมั๊ย เรามันแก่แล้ว...อย่าให้น้องๆเค๊าปาดหน้าได้..นะท่าน

 

รับบันทึก...น้องใหม่มาแรงเกินวัย.. มีอนาคต..

 

รับบันทึก...

ถูกต้องว่าการเขียนแนวทางปฏิบัติให้เข้าใจนั้นยากมากๆ

เผลอๆนะ ประสบการณ์ของตัวเองแท้ๆ กลับมาอ่านของตัวเองยังสับสนเลย...

 

หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโรวัดถ้ำผาปล่อง อ.เชียงดาว เชียงใหม่
อัฐิกับกระดูก ๓๐๐ ท่อน ดูให้แจ้ง ดูให้เห็น กำหนดให้ได้ กำหนดให้ได้ทุกเวลา กระดูกกำหนดไปถึงไหนถึงวันตาย ตายเมื่อใดก็ดูกระดูก ๓๐๐ ท่อนมันไป นั่งก็กระดูก ๓๐๐ ท่อน

เห็นคำตอบของคุณsiritonmoนึกถึงหลวงพี่ที่นับถือ ท่านเคยฝันถึงผู้หญิงอยู่ๆหลวงปู่(ไม่ใช่หลวงปู่สิมนะครับ)มาให้ฝันตะโกนบอก ให่พิจารณาขันธ์5 หลวงพี่ตกใจตื่นเลย ปล.หลวงปูละสังขารก่อนหน้าแล้ว

 

ขอตอบคำถามครับ
ท่านน้อมนำดวงจิตของลูกศิษย์เข้ามา แล้วอธิษฐานให้ลูกศิษย์เห็นร่างกายของท่านเปลี่ยนแปลงไป จากหนุ่มเป็นแก่ จากแก่เป็นตาย จากตายเป็นโครงกระดูก เพื่อเป็นการสอนอสุภะกรรมฐานและให้เหล่าลูกศิษย์ละการยึดติดในร่างกาย ให้เห็นว่าร่างกายไม่เที่ยง ต้องเปลี่ยนแปลงไป ไม่ใช่ของเรา ไม่สามารถยึดเป็นตัวตนของเราของเขาได้ มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปตามธรรมชาติ

 

พี่ครับคำถามคือใครๆก็ทำได้ครับ

 

ตกลงนี้คือ.....คำตอบ หรือคำถาม ครับแบบว่า..งงๆ อ่ะครับ

ไขข้อข้องใจหน่อยครับน้องครับ

 

ท่านน่าจะสำเร็จกสิณ 10 ปฐวีกสิณ, อาโปกสิณ เป็นต้น มีฤทธิ์ดังนี้ เช่น นิรมิตคนๆเดียวให้เป็นคนมากได้ ให้คนมากเป็นคนๆเดียวได้ ทำน้ำและอากาศให้แข็งได้ สิ่งที่แข็งเราสามารถอธิษฐานให้อ่อนดัดแปลงเปลี่ยนรูปได้ตามใจของเราชอบ
วิธีอธิษฐานฤทธิ์

วิธีอธิษฐานจิตที่จะให้เกิดผลตามฤทธิ์ที่ต้องการ ท่านให้ทำดังต่อไปนี้ ท่านให้เข้าฌาน ๔ ก่อนแล้วออกจากฌาน ๔ แล้วอธิษฐานจิตในสิ่งที่ตนต้องการจะให้เป็นอย่างนั้นแล้วกลับเข้าฌาน ๔ อีก ออกจากฌาน ๔ แล้วอธิษฐานจิตทับลงไปอีกครั้ง สิ่งที่ต้องการจะปรากฏสมความปรารถนา

 

รับบันทึกไว้ในเบื้องต้น...ขออนุโมทนา