ผ้ายันต์พิชัยสงคราม ถ้าจะพกติดตัวทำได้โดยวิธีไหนบ้างครับ

สามารถพับแล้วพกติดตัว ใส่ในกระเป๋าสตางค์ได้ไหมครับ
หรือควรพกโดยวิธีอื่นครับ

ขอคำแนะนำด้วยครับ

 

มีรูปพระอยู่ด้วยครับ
ต้องใส่กระเป๋าเสื้อน่ะครับ



พอดีไปเจอลิงค์มาครับครับhttp://palungjit.org/f23/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%98%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1-%E0%B9%80%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%B7%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%87.189751/

 

ผ้ายันต์ เป็น พุทธานุภาพ ครับ

อยู่ที่กำลังใจ ความตั้งใจ เคารพ ของตัวบุคคล

บางคนก็ใส่พับ หรือ ม้วนใส่กรอบพระ แล้ว ห้อยคอ ก็มีครับ

บางคนก็ใส่พกใส่กระเป๋าสตางค์

ถ้าเราตั้งใจดี

คนไทย สมัยโบราน คงไม่มีเสื้อมีกระเป๋าใส่ผ้ายันต์หรอกครับ

 

ไม่ทราบว่าหลวงพ่อฤาษีท่านเคยพูดถึงเรื่องการพกพระ พกผ้ายันต์ ว่าควรเก็บไว้ที่ไหนหรือเปล่าครับ

 

ถ้าเคยนำไว้ในกระเป๋าสตางค์แล้วค่อยมาแขวนคอ จะเป็นไรไหมครับ
แต่ผมไม่ได้มีเจตนาจะหลบหลู่ใดๆครับ
พุทธคุณ น่าจะยังอยู่ใช่ไหมครับ

 

ผมพับแล้วเอาไปเลี่ยม แล้วเอามาห้อยคอรวมกับพระคำข้าวพระหางหมาก

 

น่าจะห้อยที่คอดีกว่านะครับ แต่ผมยังไม่มีเลยครับ ว่าจะไปบูชาที่บ้านสายลม ตอนนี้รอเงินเพื่อจะไปบูชา พระคำข้าว มาไว้เป็นสิริมงคลแก่ตน ครับ

 

เคยอ่านเจอหลวงพ่อบอกว่าถ้าจะพับผ้ายันต์แล้วเลี่ยมห้อยคอให้พับให้รูปพระหันหน้าออกมาประมาณนี้อ่ะครับ

 

ของผมใช้วิธีม้วนเก็บไว้ในปลอกตะกรุดเบอร์ 12 แล้วนำมาห้อยคอครับ
(จัดตำแหน่งไว้ด้านหลัง ตรงท้ายทอย)

 

กรรมใครกรรมมันครับ ...ผ้ายันต์พิชัยสงคราม มี พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ครบถ้วน


พกติดตัวเอาไว้ที่ไม่ควรพก แม้ไม่ตั้งใจก็เป็นการปรามาส ... ทางที่ดีคือ เลี่ยมแขวนคอเอาไว้ดีที่สุด


พับใส่กระเป๋าเงินวันดีคืนดีเผลอนำเอากระเป๋าเงินใส่กระเป๋ากางเกง กลายเป็นปรามาสโดยไม่ตั้งใจ

 

เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๔

"คนรุ่นเก่า ๆ ที่วัดท่าซุง เขามาทำงานกันด้วยใจ ส่วนใหญ่ตั้งใจจะช่วยวัด อย่างลุงเอี๊ยง ส่วนใหญ่ไปเรียกท่านว่า "ลุงเอี้ยง"

ลุงเอี๊ยงเป็นคณะแรกที่ไปรับหลวงพ่อจากชัยนาทมาอยู่อุทัยธานี แรก ๆ ลุงเอี๊ยงกินเหล้าเป็นปกติ ลุงบอกว่า "เวลากินแล้วนั่งสมาธิดี" จริง ๆ นะ เรื่องของยาเสพติด ถ้าอยู่ในระดับที่พอดี อารมณ์จะทรงตัวจริง ๆ ก็เลยทำให้คนบางประเภทที่เข้าใจผิด ไปติดสุรายาเสพติด

ลุงเอี๊ยงไปทำงานที่วัด หลวงพ่อจ่ายค่าแรงให้พอประมาณ แถมเหล้าให้ด้วย ปรากฏว่าพอหลวงพ่อซื้อเหล้ามาให้ ลุงเอี๊ยงกลับอาย ลุงถึงได้เลิกกิน จำไว้นะ..เราต้องรู้จริงขนาดหลวงพ่อถึงจะซื้อเหล้าให้เขา หลวงพ่อท่านรู้ว่าถ้าให้แล้วเขาจะเลิก

ลุงเอี๊ยงจะรับใช้หลวงพ่ออยู่ข้าง ๆ อาตมาไปแทนลุงเอี๊ยงประมาณปี ๒๕๒๕-๒๕๒๖ เพราะว่าลุงแก่แล้วลุกนั่งลำบาก นั่งขดอยู่ข้างหลวงพ่อเป็นวัน ๆ ก็ไม่ไหว และก็ไม่มีใครเปลี่ยน ลุงก็กัดฟันทำหน้าที่ไปเรื่อย จนกระทั่งอาตมาถามว่า "ลุง..ให้ผมช่วยไหม ?" "ได้ก็ดีไอ้หนู" แต่ลุงก็ไม่ไว้ใจนะ นั่งมองอยู่ใกล้ ๆ พอเห็นเราทำคล่องตัวไม่มีผิดพลาด จึงค่อยไปพัก

คนรุ่นเก่า ๆ รับผิดชอบงานดี สมัยก่อนที่อยู่ช่วยหลวงพ่อตอนท่านรับสังฆทาน จะมีลุงเอี๊ยง จ่าประมวญ คุณประเสริฐ คุณไพบูลย์ คุณชัยณรงค์ หลวงตาวัชรชัย (ตอนนั้นยังเป็นพี่อุดมอยู่ ยังไม่ได้เปลี่ยนชื่อ) และมีอาตมา รุ่นหลัง ๆ ก็ต่อไปเรื่อย ๆ

ก่อนหน้านั้นเวลาถวายสังฆทาน หลวงพ่อท่านจะแจกวัตถุมงคล อาตมาเห็นท่านแจกแล้วเมื่อยแทน ก็เลยขออนุญาตหลวงพ่อแจกแทน ตอนแรกท่านก็มองหน้า อาตมากราบเรียนว่า "เห็นหลวงพ่อโยกอยู่บ่อย ๆ คงจะไม่ไหว" "เออ..ลองดู" ปรากฏว่าแจกใหม่ ๆ คนเขาไม่เอา เขาอยากรับกับมือหลวงพ่อมากกว่า

"จนอาตมาต้องบอกว่า "ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ต้องรับกับมือผม ไปรอรับกับหลวงพ่อไม่ได้หรอก" หลวงพ่อท่านก็หัวเราะ "เขาตั้งกฎแล้วก็รับหน่อย" ตั้งแต่นั้นมาเขาก็รับจากมืออาตมา แต่ใหม่ ๆ ใครถวายสังฆทานอาตมาก็แจกวัตถุมงคลให้ คนมาด้วยกันไม่ถวายสังฆทาน อาตมาก็ไม่แจก หลวงพ่อท่านมองหน้าแล้วบอกว่า "ให้เขาด้วย" เป็นอันว่าใครถวายหรือไม่ถวายก็แจก

ทีนี้เด็กเล็ก ๆ มา อาตมามองว่า เด็กเอาวัตถุมงคลไปใส่กระเป๋ากางเกงบ้าง วางต่ำบ้าง กลายเป็นปรามาสพระรัตนตรัย ก็ไม่ให้เด็ก หลวงพ่อบอกว่า "ให้เขาด้วย" ตั้งแต่นั้นมาอาตมาก็แจกกระจาย ขนาดเจ้าของยังไม่เสียดาย เราจะไปเสียดายทำไม ? จึงกลายเป็นธรรมเนียมว่า ถ้าไม่ใช่แขกผู้ใหญ่จริง ๆ ที่หลวงพ่อท่านยื่นให้ ก็เป็นอาตมาแจกเองทั้งหมด

คนที่ทำงานวัดในช่วงนั้นทำตามศรัทธา มีให้ก็กิน ไม่มีก็ควักกระเป๋าซื้อเอง อาตมาสนิทสนมกับบรรดาแม่ค้าหน้าวัด กินฟรีบ้าง กินเชื่อบ้าง ยืมเงินบ้าง อย่างเวลาไปทำบุญเพลิน ทำจนหมดตัวแล้วไม่มีเงินกลับบ้าน ก็ไปหน้าวัด "ยายบ๊วย..ยืมเงินสองร้อย..เงินหมดแล้ว" ยายบ๊วยก็ควักให้ อาตมาก็มีค่ารถกลับบ้าน

ครั้งหน้าก็รีบเอาไปคืน จำไว้ว่า..ถ้ารักจะยืมเงินใคร ต้องคืนเขาให้เร็วที่สุด เขาจะทวงหรือไม่ทวง ให้คืนไว้ก่อน ถ้าทำอย่างนี้ได้ ต่อไปก็จะมีความน่าเชื่อถือ"
<!-- / message --><!-- sig -->__________________
........................

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

กราบหลวงพ่อฤาษีลิงดำ กราบหนึ่ง กราบสอง กราบสาม [www.marateebook.com]