ช่วยหนูด้วยค่ะ หนูเครียดมาก

หนูเป็นเด็กมัธยมปลายคนหนึ่งซึ่งมีเพื่อนปกติ แต่หนูโดนเพื่อนโกรธและไม่คุยด้วยตั้งแต่ก่อนปีใหม่แล้วค่ะ
นานมากๆ หนูเครียด หนูไม่รู้จะทำยังไงดี เค้าบอกว่าหนูเอาแต่ใจและทำตัวเป็นเด็กมากเกินไป อยู่คนเดียวก็ไม่ได้
ทำอะไรไม่เป็น หนูเลยขอโทษเค้า แต่เค้าไม่ให้โอกาสหนู เค้าบอกว่าโอกาสหน่ะเค้าให้มาเยอะแล้ว เค้าบอกว่าจะไม่สนใจหนูแล้ว
ทั้งๆที่หนูรักเค้ามาก หนูบอกว่าหนูจะปรับปรุงตัว แต่เค้าไม่เชื่อ หนูเลยโทรไปปรึกษาเพื่อนในกลุ่มอีกคนนึง เพื่อนคนนั้นก็ทิ้งหนูไป
เค้าบอกว่าเค้าเห็นด้วยกับเพื่อนคนนี้ทุกอย่าง แล้วเพื่อนในกลุ่มก็เริ่มเหินห่างจากหนูไป หนูไม่รู้จะทำยังไง เวลาไปโรงเรียนปกติเราก็ไปกินข้าวด้วยกัน
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว หนูถูกทิ้งไว้คนเดียวอยู่บนห้อง เค้าไม่เคยนึกถึงความดีที่หนูทำให้เค้าเลย นึกถึงแต่สิ่งที่ไม่ดีที่มีในตัวหนู
แต่โชคดีที่ตอนเย็นเพื่อนในกลุ่มของหนูก็ยังไปไหนมาไหนกับหนูตลอด
เวลาอยู่ในห้องหนูก็มีเพื่อน แต่ตอนพัก ไม่มีใครสนใจหนูเลย ต่างคนต่างไป ตอนนี้หนูอยู่มอห้า หนูอยากอดทนจนกว่าจะจบมอหก แต่หนูอึดอัดมาก หนูรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปช้า
หนูอยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว หนูอยากให้เพื่อนกลับมาคืนดี หนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิดมากมายถึงไม่ให้อภัยหนู
หนูไม่รู้จะปรึกษาใคร ต่อหน้าทุกคนหนูต้องทำเป็นเข้มแข็งและไม่เป็นอะไร เวลาอยู่กับแม่หนูก็ต้องทำเป็นไม่เศร้า หนูไม่อยากให้แม่คิดมาก
หนูอยากกลับไปเป็นเพื่อนกับเค้าเหมือนเดิม ปีหน้าก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกหนึ่งปี ถ้าไม่คุยกันแล้วหนูจะไปคุยกับใคร ตอนนี้ในห้องกลุ่มก็ลงตัวกันหมดแล้ว
หนูพยายามทำดีกับเพื่อนคนนี้ตลอด ถ้าเค้าไม่ชอบส่วนไหนของหนูก็น่าจะบอก แต่นี่เค้าตีตัวออกห่างไปเลย หนูไม่รู้จะทำยังไง
หนูเลยหันมาหาที่พึ่งทางจิตใจก็คือสวดมนต์ทุกคืน อธิษฐานขอให้เพื่อนกลับมาเป็นเหมือนเดิม หนูพยายามทำตัวให้ดีขึ้น แต่เหมือนเค้ายังไม่ยอมเปิดใจรับหนู
เวลาทำงานกลุ่มก็ไม่ยอมเอาหนูเข้าไปด้วย จนหนูต้องทำคนเดียว หนูเครียดมากเลยค่ะ หนูไม่รู้จะทำยังไงดี หนูอยากร้องไห้ หนูสงสารพ่อกับแม่ ถ้าพ่อกับแม่รุ้ว่าหนูเครียด
พ่อกับแม่ก็ต้องยิ่งเครียดมากกว่าหนู ช่วยหนูด้วยค่ะ หนูต้องทำวิธีไหนบ้าง หนูอยากให้คำอธิษฐานของหนูสำริดผล ช่วยหนูด้วยได้มั้ยคะ
หนูไม่รู้จะปรึกษาใครแล้ว หวังว่าจะมีคนเข้าใจหนูนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

 

สู้ๆ ครับคุณน้อง
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
ถ้าเคยเป็นเพื่อนรักกันจริง น้องก็ต้องพยายามแสดงให้เขาเห็นด้วยใจจริง
ถ้ารักกันจริงเขาก็ต้องคิดได้ สักวันนึงก็คงกลับมาเป็นเหมือนเดิมครับ

 

เข้าใจครับ อดทนไว้ครับน้อง เพราะยังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน มัธยมส่วนมากก็เป็นงานกลุ่ม ก็ลองปรับปรุงตัวเราตามที่เพื่อนเราต้องการดู แล้วปรับความเข้าใจกับเพื่อน ตอนพักกลางวัน หาโอกาสเหมาะ ๆ
ซื้อขนม ซื้อน้ำ เล็ก ๆ น้อย ๆ เลี้ยงเพื่อนคนนั้นสักครั้งดูครับ ตอนนี้เป็นทุกข์มันก็เครียดแบบนี้แหละ
เดี๋ยวโตขึ้นกว่านี้หรือพอเรียนมหาลัย แล้วมองย้อนกลับมา โอ้โห แค่นี้ จิ๊บ ๆ เดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้ครับ
พี่ให้กำลังใจน่ะครับ สู้ ๆ :VO

 

เพื่อนแท้

หนูจ๋า..หนูลองอีกสักครั้งนะจ๊ะ..คุยกับเขาดีๆ เหมือนปรึกษากัน ถึงความบาดหมางที่เกิดขึ้น แล้วแก้ไขปรับปรุงตัวซึ่งกันและกัน แต่ถ้าเขาไม่ยอมรับ ก็คิดซะว่า เขาไม่ใช่เพื่อนแท้ของเรา เพื่อนแท้ต้องรับได้ทั้งส่วนดีและไม่ดีของเพื่อนได้เสมอ มุ่งช่วยเหลือกัน ตักเตือนกัน ให้กำลังใจกัน ฯลฯ มีแต่ส่วนดีๆ
หนูห่วงความรู้สึกของพ่อและแม่ ตรงนี้พี่ต้องขอชื่นชมและยกย่อง น้องจะขึ้น ม.๖ แล้ว ตั้งใจเรียน เพื่ออนาคตที่ดีของตัวเอง เพื่อความสุขของตนเอง ของพ่อแม่ ญาติพี่น้อง ตรงนี้สำคัญกว่า อย่าให้ความสำคัญกับคนที่ไม่ใช่เพื่อนแท้ จนทำให้เสียกำลังใจ เสียใจ เสียความรู้สึก เสียเวลา...และเสียอนาคตที่ดี
ยืนด้วยตัวเองอย่างสง่างาม ภาคภูมิ และมีศักดิ์ศรี นะจ๊ะ...หนูจ๋า​

 

ตั้งสติให้ดี ถามตัวเอง ชีวิตของหนูเป็นของหนู หรือของเพื่อน ถ้าเป็นของหนูๆก็ต้องตั้งใจเรียนให้ดี ส่วนเพื่อนก็ค่อยๆปรับตัวเองใหม่ แล้วอะไรๆก็จะดีขึ้นเองครับ.

 

พี่ก้อเคยเป็นคะ ชั่งเขาปะไร สุดท้ายเราก็ต้องช่วยตัวเองอยู่ดีคะ

คงไม่มีใครมาช่วยเราได้นอกจากตัวเองคะ สักวันเราคงจะเจอเพื่อนแท้เองละคะ


อย่าคิดมากนะคะ

 

สวดมนต์บ่อยๆดีแล้ว เพียรทำ
กรรมต่ำมาซ้ำ อย่าท้อหม่นหมอง
ชีวิตวันหน้ายังมี อย่าติด มิตรปลอม
ควรซ้อมขยันอ่าน เก่งแล้ว มีเพื่อนมากมาย

 

งั้นน้องต้องพึ่งตัวเองแล้วล่ะ

ไม่เป็นไรหรอก
ใครดีกับเรา เราก็ดีด้วย
ใครไม่ดีกับเรา เราก็ห่างๆ ไป

อยากมีเพื่อนต้องเป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
ให้กำลังใจกัน
ไม่กินแรงเพื่อน
ไม่เอาแต่ได้
ไม่พูดจาให้บาดเนื้อบาดหัวใจผู้อื่น
มีงานการอะไรก็ให้ความร่วมมือกัน ใครๆ ก็จะรักน้องค่า


(คนแนะนำข้อความนี้มีคนขู่ฆ่าตรึมเลย ๕๕๕๕ จากการกระทำตรงกันข้ามในบางเวลา)