จะสอนเขา เราก็ต้องทําให้ได้

มันไม่เที่ยง แต่นี่จะเที่ยงแล้ว ขอตัวก่อน

สักกายทิฏฐิ20

 

ตอนนี้ กําลังรู้ไปเรื่อย ๆ ไม่ปรุงเพิ่ม เเต่งเพิ่ม พอเห็นอะไร จน สุดของมันเเล้วมันก็ วูบดับไปของมันเอง

เเต่ต่างกับ ความรู้ ที่ อ่านผ่านลูกกะตาไป ตรง ที่มันจับขึ้นมา พิจารณาตาม

เหมือนเห็น เเมว กับ หมา มันก็จบลงตรงนั้น รู้เเล้วว่านั้น เป็นหมา เป็นเเมว

เเต่ถ้าไปเห็น ศัพเเสง บาลี ที่ ไม่คุ้น มันจะมีตัวสงสัยเพิ่มขึ้นมา จน ต้องวิ่งไปหา กรูเกิล

พอรู้เเล้วก็ วูบ ลงไปอีก จบลงไปอีก



งั้นเเสดงว่า การเข้าไปเห็นนั้น ต้องมีตัวรู้ ประกอบด้วย มันจึงจะดับไปใช่ไหมค่ะ
เพราะถ้า เห็น เเล้ว สงสัย เเต่ยังไม่รู้นี่ มันต้องทําให้รู้ก่อน ไหมค่ะ

 

5555555555555

5555555555555555555

น้องท่าจะหลงไปเองมากกว่า พี่หลงเเกคงไม่ได้พาน้องหลงหลอกมั้ง

(deejai)(deejai)(deejai)(deejai)

 

มันเป็นไป ตามอำนาจของ ขันธ์5 ที่เป็น ธรรมภายในภายนอก

เธอ เห็นว่า ไม่ใช่เพราะใคร นั้นถูก

มันเป็น ธรรมภายนอกที่ครอบงำธรรมภายในได้ อันนี้ เธอไม่รู้

แค่นั่งใกล้ เสวนาด้วย นิดเดียว การภาวนาล้มทันที มันเป็นแบบนี้

เอาไว้ เธอภาวนาพ้นตรงนี้มามากๆ แล้ว จะเข้าใจเอง

 

ขออนุญาติ จขกท.ครับ

เป็นทุกข์ มันจึงไม่ควรยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวเรา ของเรา ดังนี้ ครับ

 

ขออนุญาติ นะครับ ไม่มีอะไรสลับสับซ้อนเลยครับ
ทั้งหมดอยู่ที่คำว่า รู้ ดังนี้

 

..............ผมชอบที่คุณพล่ามมาทั้งหมด....

 

............ในคำตอบของพี่เอก...นี่แหละ

 

แก๊งค์..อวยย..เว้ยยยย คนหนึ่งชอบดูดบ้องถองข้าววัดฟรี อีกคนมันติดเกมส์ ..อยู่วัดเดียวกันนี่หว่า..นักเลงสมาธิ ขัดใจเว้ยยส์..!

 

.................ผมมันคณะปิดทองพระ..ครับ อาเจ่ก...ว่างว่างก็แจกขนมปังปอนด์ให้ปลาอยู่ ริมน้ำ!!!!

 

พักนี้อ่านอะไรก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง

ชิดเข้ามาอีกนิดนะ นรา