เหตุผลที่ทำไมเเผนกวัตถุมงคลซอยสายลมชอบทำหน้าดุเเละตะคอกใส่คนที่มาทำบุญ

ไปครั้งแรกก็อึ้งเหมือนกันครับ รู้สึกไม่ค่อยสนใจฉันเลย มาทำบุญมาเช่าพระเพราะศรัทธาหลวงพ่อนะ
เราอาจไม่ค่อยมีมารยาทเหมือนกันมั้ง เขาเลยไม่อยากสนใจ
ตอนหลังผู้ใหญ่ท่านบอกว่าถือว่าทดสอบกำลังใจแล้วกัน
มันก็สะกิดใจเราเลย อาจอยู่ข้างนอกที่ว่าลูกค้ามีเงินเป็นใหญ่ซะชิน
ตอนนี้คิดว่า นี่เขาลำบากเพื่อเรานะเนี่ย ทำไมเขาจะต้องมานั่งรอเราให้มาล่ะ
บางทีก็ไม่เห็นมา(ซึ่งไม่ได้เป็นส่วนใหญ่อยู่แล้ว)
บางทีก็มาสาย (บางทีเราตั้งเวลาว่าจะไปถึงเวลานี้ ไปถึงก็เลยเวลาแล้ว)
บางทีมาแล้วก็ถามโน่นถามนี่
หากอยากทำบุญจริงล่ะก็ ไปวัดท่าซุง อุทัยธานีก็ได้นี่
นี่เราต้องขอบคุณเขามากๆเลย
ทำให้เราไม่ต้องลำบากไปไกลถึงอุทัยธานี ลดค่าเดินทางและเวลาเยอะเลย
หากจะต่อความต่อไปอีกยาวเลย
ทำบุญก็เราได้ ไม่ใช่เขาได้ แต่ว่าเขาต้องมาช่วยจัดการให้เรา ต้องขอบคุณเขาถึงจะถูก
เช่าพระก็เราอยากเช่าเอง เขาไม่ได้อยากให้เช่าสักหน่อย ต้องหามาให้เช่าอีกนะเนี่ย มีต้องเพิ่ม ขาดต้องหา
เขาไม่ได้เพิ่มค่าบริการ แต่ก็ต้องบริการให้ เอายังไงอีกจ๊ะ
สุดท้าย หากคิดว่าบริการไม่ดี มาบริการเองสิจ๊ะ มีกำหนดเวลาด้วยนะ ไม่ใช่มาตามใจ เลิกตามใจ อย่างนี้แย่กว่าเขาอีกนะเออ
สรุปขอบคุณมากๆเลยครับ ยิ่งวันฝึกมโนมยิทธิ มีเตรียมดอกไม้3สีให้อีก
ลองไปหาเองสิจ๊ะ แล้วจะรู้ว่าลำบากนะ
รู้สึกขอบคุณเขาทั้งหลายที่บ้านสายลมมากครับ

 

น้องjumpmanหน้ารักมากๆฮะ.....

 

ไม่รู้สินะ เหมือนกับว่าท่าทางเค้าเป็นอย่างนั้นมากกว่า
พอดีเจอมา 2-3 ครั้ง
ในความรู้สึกส่วนตัวอะ จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรหรอก อย่าเก็บไปคิดมาก

เพราะทุกทีซื้อเสร็จก็สนแต่ของในมือแล้ว

ว่าแต่ว่า ดีเหมือนกัน ไม่สนใจคนซื้อ หยิบง่าย หายสะดวก
ยังคิด ๆ อยู่ ถ้ารูปปั้นหลวงพ่อมาตั้ง เกิดเอาคนมายกกลับบ้านไป คนขายจะรู้ตัวป่าว? 555+

ถ้าคุณอยากเห็นเค้าพูดดีอะนะ ต้องเข้าไปช่วยงานในวัดบ่อย ๆ

 

ส่วนใหญ่จะไปแต่เช้าวันต้นเดือน คนยังไม่ค่อยเยอะก็เลยไม่เคยเจอกับตัว ยิ้มนำเข้าไป
ก็เห็นเขายิ้มตอบดีนา หรือเป็นเพราะเห็นหน้ากันบ่อยไม่รู้ แต่ทราบกิติศัพท์เรื่องหน้าไม่รับแขกดี
แต่ไม่โดนกับตัวเอง ผมว่าเขาทำงานนี้ก็ด้วยความเสียสละทำมาเป็นสิบๆปี ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ถึงแม้จะไม่ค่อยรับแขกนักก็ขอให้ใจเย็นครับ ฝึกขันติกันเถอะ ยิ้มๆเข้าไปเดี๋ยวดีเอง
ส่วนทำไมไม่ให้คนอื่นทำแทนนี่ ถ้าสังเกตุดูจะเห็นว่าบ้านสายลมและวัดท่าซุงนี่
ตำแหน่งจะวางกันครั้งเดียว คือใครรับหน้าที่อะไรก็ทำหน้าที่นั้นไปตลอดจนทำไม่ไหวหรือเลิกไป
ถ้าหายไปก็ไม่มีใครแทน(คิดซะว่าเขาเกิดมารับหน้าที่นี้ให้เราฝึกบารมีกันละกันเน้อ)
จนกว่าจะมีคนรับหน้าที่นี้แทนครับ ดังนั้น ฝึกเมตตาและขันติบารมีกันเถอะครับ
อย่าคิดมากเลย อย่าใส่ใจจริยาคนอื่นเลย เราดูใจเราองดีกว่าว่าไปทำบุญใหญ่ขนาดนั้น
ทำไมต้องให้เราเศร้าหมองด้วย สู้เขา ทาเคชิ!

 

ไม่ใช่อะไร สำหรับลูกศิษย์รุ่นเก่าๆน่ะ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก เเต่สำหรับผู้ที่มาใหม่น่ะสิ จะเสียกำลังใจ อย่าลืมว่าหลวงพ่อมีลูกศิษย์มากถึง 300000 คน ที่ยังไม่มาอีกก็เยอะ
คุณธรรมเเละบารมีหลวงพ่อเเผ่ไปไกลถึง 3 เเดนโลกธาตุ มันมีทั้งผู้ที่ชื่นชมในบารมีเเละผู้ที่อิจฉาคอยจ้องจับผิดก็มี
ตัวผมเองก่อนที่จะมาพบหลวงพ่อ ก็เป็นลูกศิษย์ที่วัดใหญ่เเห่งหนึ่งเเถวปทุมธานี ตอนเเรกๆก็กะจะมาสังเกตุการณ์เหมือนกัน
พอได้ถวายสังฆทานกับท่านรู้สึกมีความปีติเป็นที่สุด ภายหลังได้มาศึกษาธรรมะของท่าน(หนังสือ)ก็ยิ่งมีความมั่นใจว่า เจอของจริงเเล้ว พบพระเเท้เเล้ว ใจจริงก็ไม่อยากเปรียบเทียบอะไร อยากจะจัดระเบียบอะไร เพราะเรามาช้าเกินไปเเละก็ไม่มีปัญญาพอ เเค่ไม่อยากให้ใครมาวิจารณ์ถึงวัด ถึงพ่อในเเง่ไม่ดี ทุกคนที่ประกาศตนว่าเป็นลูกของพ่อเวลาทำอะไรให้นึกถึงว่าเป็นหน้าตา เป็นชื่อเสียงของพ่อ อยากให้ลองเข้าไปดูเล่นๆที่วัดเเถว จ.ปทุมธานี ว่าเขาปฏิบัติต่ออาคันตุกะหรือลูกศิษย์อย่างไร พึงสังวรณ์ไว้นิดนึงว่า วัดยิ่งใหญ่ลูกศิษย์ยิ่งมาก ย่อมมีผู้ที่จะจ้องทำลายมากเช่นกัน ซึ่งมีมาให้เห็นกันนักต่อนัก

 

คุณ"ไข่ไก่" จะไปสนใจทำไม....ฉันยังไม่เห็นมันจะเป็นเหตุเป็นปัจจัยอะไรให้คนเค้ามาคิดไม่ดีกับ"หลวงพ่อ" "คนขายหนังสือ" ก็แค่นั้น!!! งง จริงๆ คราวหน้าคราวหลังถ้ามันพูดไม่ดีอีกก็ "ด่าแม่ง"เลย ด่ามันต่อหน้าเค้าจะได้รู้ตัว ก็จบไป........มาพูดในกระทู้มันจะไปรู้อะไร ไปด่าต่อหน้าให้เค้ารู้ตัวสิ เค้าจะได้ปรับปรุงตัว แหมมมมหยุมหยิมจริงๆเชียว! ส่วนใครจะเอาไปเปรียบเทียบกับวัดไหนก็เชิญตามสบาย ใครอยากมาก็มา ใครรู้สึกไม่สบายใจก็ไม่ต้องเข้าก็"จบ" ไปทำบุญกับวัดที่เราสบายใจ "จิตจะได้ไม่ตก" อุส่าเสียเวลา ทั้งทรัพสินเงินทอง แทนที่จะเกิดปิติในใจกลับมา"งุ่มง่าม"แบบนี้"ขาดทุนแย่"

 

"เรื่องนี้เคยได้ยินมานานแล้ว นานมากเป็นแบบนี้ และก็เคยมีคนไปฟ้องหลวงพ่อด้วย (ตอนท่านยังไม่ละสังขาร ) คือตอนที่ยังขาวัตถุมงคลที่เดิมอยู่ ( ไม่ใช่ตึกใหม่ ) หลวงพ่อท่านตอบว่า พวกนี้เมื่อชาติก่อน ๆ เคยเป็นทหารกันมาหลายชาติ จิตเดิมจึงติดมาแบบนี้ แต่ถ้าพวกเธอนับถือฉันจริง ต้องทนพวกเขาได้สิ หลวงพ่อตอบมาแบบนี้ครับ ผมอ่านเจอที่หนังสือเล่มไหนจำไม่ได้แล้ว เพราะนานมากแล้ว แต่จำได้ฝังใจเพราะเราเองก็เคยโดนเหมือนกัน"สาธุครับผมค่อนข้างโชคดีครับ ไม่ค่อยได้ไปนานเป็นสิบปีแล้ว พอไปอีกทีเมื่อประมาณปีที่แล้ว ความรู้สึกประมาณว่าสถานที่เปลี่ยนไปมาก ผ่านไปที่แผนกนี้ ไม่ได้เช่าบูชาอะไร แถมไปเปิดหนังสืออ่านอีก ก็รู้สึกว่าได้รับการต้อนรับดีมากครับ มีรอยยิ้มที่ดีมากครับ(ตามความรู้สึกที่จำได้) ไปก็กำลังจะปิดด้วยครับ พอผมกำลังขึ้นไปข้างบนได้ยินเสียงเขาดุใครไม่รู้ครับ คนมากันมากจริงๆครับแน่นสถานที่ไปหมด แต่ละคนต่างจิตต่างใจ กิเลสความต้องการก็แตกต่างกันไปร้อยพันคำถาม ตอนนั้นผมคิดว่าท่านเหล่านั้นคงมีมโนมยิทธิ ช่วยสงเคราะห์บุคคลที่มาตามสภาพการณ์นะครับ เหนื่อยขนาดนั้นยังยิ้มให้เราได้อีก ผิดพลั้งไปขออภัยขมาครับ

 

อะน่า

เป็นบททดสอบอย่างดี ผมก็.......เหมือนกัน....เข้าพรหมวิหารสี่แก้ได้สบายมาก วันหลังไปใหม่เลยไม่กล้าแหยมอีกเลย ระวังนิดนึง...........ที่นี่อาจมีพระอริยอยู่บ้างแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครนะ ที่เดินไปเดินมานั่นน่ะ...คงจะต้องมีบ้าง ทำแบบผมซิ

 

ยิ้ม...ยิ้ม..^-----^.. ยิ้มกว้างๆ
พอเรายิ้ม ตาก็จะหรี่ลง แล้วก็จะไม่เห็นหน้าบึ้งๆ ของใคร แล้วใจเราก็
จะไม่เปื้อน ใสปิ๊งๆ

ยิ้ม...ยิ้มกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย

 

ผมไปบ้านสายลมประมาณ 5 ครั้งได้ก็ไม่เคยเจอปัญหาอะไรนะครับ ผมเองก็ถามเยอะจุกจิกเหมือนกันเพราะคิดว่าพระขนาดบูชาที่ตั้งให้เช่าอยู่ในบ้านสายลมทันหลวงพ่อ เค้าก็อธิบายดีนะครับแต่อาจจะฟังดูห้วนไปหน่อย พอดีวันนั้นมีพี่พอมีอายุมากแล้วคนนึงถือใบรูปพระเครื่องของหลวงพ่อที่พิมพ์จากในเนต คนที่ดูแลบ้านยังถามและคุยเล่นกันเลยว่าไปเอารูปมาจากไหน ทำไมมีคนฝากมาเช่าเยอะจัง

โดยส่วนตัวก็คิดแค่ไปเช่าพระกับทำบุญเท่านั้นเลยไม่ได้สนใจครับ

 

ผมไปเกือบทุกเดือน มา 2 ปีแล้วครับ ก็เห็นเขาพูดจาดีนิครับ

 

ผมเองก็ไปที่ซอยสายลมค่อนข้างบ่อย แต่จะรีบซื้อรีบกลับถ้าเห็นคนนี้มา ไม่กล้าสอบถามอะไรเธอมาก เดี๋ยวเธอจะอารมณ์เสียเราก็จะจิตตกไปด้วย แต่เราก็ต้องอดทดให้ได้เพื่อหลวงพ่อที่เราเคารพรักบูชาครับ

 

ผมไปบ้านสายลมมาแล้ว 12 ปี 144 ครั้ง ไม่เคยมีเหตุแบบที่พูดกันเลย น่ะ มีแต่คนหน้าตาเบิกบาน พ่อผมไปทำกระเป๋าเงินหาย มีคนเก็บได้แถมประกาศหาเจ้าของเพื่อส่งคืนอีกต่างหาก เงินก็อยู่ครบ ถ้ามีจริงก็ หยวน ๆ เน๊อะ รักหลวงพ่อ ลูกสาว ลูกชายหลวงพ่อทั้งนั้นคร้าบบบบบบบ รักกัน ๆๆๆๆๆ

 

โอ้โฮ ไม่นึกว่ากระทู้นี้จะติดลมบน เอาเป็นว่าถ้าจะไปขอให้วางอารมณ์ไว้ที่พรหมวิหารสี่ก่อนแล้วกันได้บุญตลอดเวลา ขัดเกลาตัวเองได้ด้วยนะ

 

แหมจะเอาอะไรกันนัก แทนที่จะไปหวังว่าคนอื่นจะทำอย่างไรกับเรา ต้องหวังว่าจะทำอย่างไรกับจิตของเรา ถ้าเคารพและศรัทธาจริงต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ให้ได้ ก็คิดว่าจะนำธรรมบทไหมมาใช้ในสถานการณ์นั้นๆเพื่อให้จิตนิ่ง นั้นจึงจะตรงกับเจตนาของหลวงพ่อท่าน

 

ทามมาย ผมโดนดุ ที่ซอยสายลมตั้งหลายที แต่ผมไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย กลับคิดว่าตัวเอง โชคดีด้วยซ้ำอะ........ ไม่เข้าใจ ผมว่านะ

ถ้าจะเช่าวัตถุมงคลก็เตรียมตังค์ให้พร้อม แล้วก็บอกเขาเลย ไม่ต้องไปถามอะไรมาก ถ้าเขายังไม่ว่างก็รอเดี๋ยว

ถ้าถามอะไร ลุงๆป้าๆ เจ้าหน้าที่ แล้วได้คำตอบไม่ลื่นหู มันก็เป็นสิทธิ์ของเขาที่จะตอบมายังงั้น ก็อย่าไปโกรธ ลองมองตัวเองดีกว่า ว่าไปถามทำไม ถามคำถามแบบไหน ไม่มีไครบังคับให้เราไปถามหรือไปเช่าวัตถุมงคลอะ เราไปเอง เจ้าหน้าที่ทุกคนเขาก็ไม่อยากดุหรอก ไม่อยากทำอะไรกระทบกระเทือนไครหรอก วันหลังลองนึกดูแล้วจะรู้ เรื่องแค่นี้ขี้หมา ไม่รู้นะผมรู้สึกว่า คำพูดที่ผมเจอดุมาอะ มันไพเราะและหอมหวานที่สุดเลย

ป.ล.ผมว่าเจ้าหน้าที่น่าจะดุเยอะกว่านี้นะ แค่นี้อะน้อยไป


(verygood) ผมคิดเหมือนคุณjumpman นะครับ

 

ผมไม่สนใจใครจะเป็นยังไงหรอก เพราะคนเราตราบใดยังละกิเลสไม่ได้มันก็แสดงออกมาอย่างนั้นเป็นเรื่องธรรมดา ....ก็อย่าได้ไปถือโทษโกรธกัน ดูจิตดูใจตัวเองดีกว่าไหม...

 

การปฏิบัติเเบบหลวงพ่อมีผลเร็วมาก เมี่อก่อนนี้ท่านเคยพูดว่า ที่ให้มีการกระทบทางอารมณ์มันวางได้เร็ว หลวงพ่อไม่เคยให้ใครกลับบ้านมึอเปล่า เมี่อเข้าเขตวัด
การปฏืบัติก็เริมต้น การที่คนที่บ้านสายลมจะมีจริยาอย่างไร
หน้าเขาจะบูดก็หน้าเชา หน้่าจะยิ้มก็หน้าเขา ไม่จับจริยาคนอื่น
คือสิ่งที่ท่านเน้น เมื่อปฏิบัติได้ อารมย์เราจะอยู่ที่อุเบกขาหลัก
ธรรมที่ปฏิบัติยากที่สุด เเต่จำเป็นที่สุดสำหรับการปฏิบัติ
พรหมวิหารสี่ เป็นพื้นฐานของการปฏิบัติธรรมทุกระดับ
เมื่อก่อนไปใหม่ๆก็รุ้สึก เพราะพกกิเลสไปจับผิดเขา กว่าจะเข้าใจ
ก็ใช้เวลานานมาก หวังว่าประสพการณ์เราจะเป็นประโยชน์
ไปครั้งหน้าไปที่เดิม ดูคนเดิม เเล้วท่องคำสอนหลวงพ่อท่าน
เน้นการไม่จับจริยาคนอื่น เพื่อให้ใจของเราเข้าสู่อุเบกขาธรรม
แล้วดุใจตัวเองว่าเรา "ช่างเขา ช่างหัวเขา" ใด้หรือไม่
จึงจะเรียกได้ว่าผู้ปฏิบัติธรรม เราก็ได้ธรรมกลับบ้าน





กา

 

น่าหาคนมาช่วยเพิ่ม ทำนานๆ ตอบคำถามเยอะ อาจจะเครียดหรือรำคาญ ทำงานให้สบายๆ จะได้ไม่เหนื่อยไม่เครียด แล้วก็สบายใจทั้งคนมาบูชาและให้บูชา ทำบุญแล้วสบายใจจะได้อิ่มบุญเยอะๆ ผมก็เคยโดนมาแล้วแต่ก็ไม่ใส่ใจเพราะเข้าคนทำงาน สงสารคนทำงาน แต่สงสารคนที่มาใหม่ด้วย คนอยากทำบุญ อยากได้บุญ ให้สบายใจ กลัวเปลี่ยนใจไปเที่ยวห้างดูหนังให้สบายใจดีกว่า