ประสบการณ์เจอพยานาคอย่างใกล้ชิด ตอนผมเด็กๆ

ขอเล่านิดหนึ่งนะครับ เมื่อ สมัยผมเด็กๆ มีงานผ้าป่าวัดชนบทที่หนองคายครับจำไม่ได้ว่าวัดไหน ผมจำได้ว่า ญาติผมขนพระประธานจากกรุงเทพไปถึงที่นั้นเลย ผมก็ตามครอบครัวผมไปกับขบวนผ้าป่าครับ พอไปถึงสภาพวัดค่อนข้างแย่ครับ เป็นโคลนเลนทั้งวัดเลยเพราะตอนนั้นหน้าฝน ผู้ใหญ่ก็ยกพระประธานกันอย่างทุลักทุเลครับ ที่วัดนั้นติดกับป่าครับมีทั้งลิงทั้งค้างและนกส่งเสียงเหวกไปหมดตอนกำลังถวายผ้าป่าครับ พอตอนค่ำน่ากลัวสุดๆครับ ญาติๆผมส่วนหนึ่งก็ไปนอนที่อื่นแต่ทางส่วนของผมนอนที่วัดครับ พอได้เวลานอนแล้วดับไฟแล้วรู้สึกว่านอนไม่หลับครับ มีเสียงเหวก เป็นระยะๆ ตอนเด็กผมกลัวมาก เสียงนั้นน่าจะเป็นเสียงตัวอะไรบางอย่าง แต่ที่ผมกลัวที่สุดมีเสียงครืดๆ เข้ามาใกล้ที่ผมนอนครับ เสียงนั้นวนไปวนมา และก็ค่อยๆใกล้ที่ผมนอนขึ้นเรื่อยๆ ผมพยามปลุกพ่อกับแม่ผมครับ ท่านหลับสนิทมาก ก็เลยนึกได้ว่าในกระเป๋ากางเกงพกไม้ขีดไฟไว้เพราะตอนเด็กๆชอบเล่นไฟครับ ใจหนึ่งก็กลัวใจหนึ่งก็อยากรู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ก็เลยออกนอกมุ้งไปในความมืดผมลุยโคลนออกไปนอกที่พักประมาญ5เมตรเสียงก็หายไปผมเลยตัดสินใจ จุดไม้ขีดครับ ทันใดนั้นผมก็เลยเจอพยานาคเข้าจังๆ บนกล่องไม้ขีดครับ เรื่องราวทั้งหมดก็มีเท่านี้แหละครับ

 

555 ชอบครับชอบ
ไม่ได้เห็นมานานแล้ว ไม้ขีดไฟตราพญานาค
บ้านผมก็อยู่ชนบท เมื่อก่อนเห็นประจำ คุ้นเคยมาก

 

กำ.... 55+ ตั้งใจอ่านตั้งนาน ออิอิ

 

เล่นซะ..... เพิ่งจะกินข้าวเข้าไปนะเฟ้ย !!!

เดี่ยวออกมาหมด

 

จะบร้า รึ ฮ่าๆๆ

 

นึกแล้ว......

 

ขอคุณครับ ขอบอกว่ามุกเก่าไปหน่อยนึง

 

เล่นซะตกใจเลยค่ะ 5555

 

อ๋อเมื่อคืนเค้าไม่ได้เขียนเล่น เพราะผมเป็นคนถามเค้าเองแหละ

 

แหมท่าน ......
อะไรเล่นก็แสดง ในข้อความแล้ว
อะไรเสียดสีก็แสดง เห็นในข้อความแล้ว
อะไรจริง ก็จริงครับ

แต่ท่านต้องยึดหลักกาลมสูตร 10 ด้วยนะครับ

 

อย่าจริงจังกับทุกสิ่งให้มันเกินไปครับ ท่าน วิถีคนจร เขาก็มีแนวทางของตัวเขา บางทีเล่นบางทีจริง อารมณ์ขันมีในตัวทุกคน คนเราจะจริงจังตลอดเวลาไม่ได้หรอก ก็ต้องมีผ่อนคลายตามไสตล์ของแต่ละคนกันบ้าง

แต่ก็อย่างที่ ท่าน วิถีคนจรกล่าว ควรยึดหลักกาลามสูตร ไว้เป็นแนวทาง
สำหรับการรับฟังข้อมูลจากเว็บนี้ด้วยนะครับ

 

นะ...........................