ที่แท้ดวงแก้วที่อยู่ตรงกลางท้องในวิชาธรรมกายก็คือดวงวิญญาณนั่นเอง

ผมฝึกจนเห็นได้ครั้งหนึ่ง และเพราะเรายึดติดในทางโลกมากเกินจึงสามารถเปลี่ยนเป็นรูปร่างได้
ทำให้เกิดฝันไม่หยุดหย่อน คล้ายๆน่าจะเป็นแก้วสารพัดนึกเลยก็ว่าได้
ใครอยากนิพพานก็โปรดตั้งจิตให้เป็นดวงกลมๆอย่างนั้นตลอดไปนะ
ค่อยไปตัดสินในยมโลกกันอีกที เพราะความมั่วนี่แหละ จะเอายังไงกับชีวิตดีเนี่ย

 

ลองฟัง นี่แหละคือการศึกษาอานาปานสติ - Buddhism Audio

โดยพระอาจารย์ สมภพ โชติปัญโญ

ลองฟังดูครับจะเข้าใจในการฝึกปฎิบัติทั้งหมด
ไม่ว่าจะฝึกมาแนวใหนเอาไปปรับใช้กับการฝึกแนวของท่านได้ทั้งหมด
เพราะทางเดินของจิตเริ่มต้นได้จากหลายทางสุดท้ายก็รวมลงทางเดียวกันหมด

 

ทำไมต้องเรียกว่า วิชาธรรมกาย อ่ะ ?? ><

คนที่นั่งสมาธิ จะนั่งยังไง หรือภาวนาคำไหน ก็เห็นดวงแก้วที่กลางท้องทุกคนไม่ใช่หรือ ?? ><

 

จริงหรออออ นึกว่าที่อยู่กลางท้องเป็นพวกของเสียที่เกิดจากการรับประทานอาหาร เพื่อที่จะออกมาเป็น ขี้ซะอีก

แต่การที่เราเพ่งมองพิจารณาอะไรซักอย่างมันก็เห็นเป็นในสิ่งที่เรามองละครับ มองพระพุทธรูปก็เห็นพระพุทธรูป มองดวงแก้วก็เห็นเป็นดวงแก้ว

 

แน่ใจน้าาาา ว่าตั้งจิตเป็นกลมๆใสๆ นิพพานจิงๆอะ หรือ นิพพานแก้ว :boo:
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=YKcWUGUnMY4"]เทศน์ลำดับญาณ 4/12 - YouTube[/ame]

 

คืออย่างนี้ครับ ดวงแก้ว เราเรียกกันให้เข้าใจง่าย แต่การเกิดดวงใสนั้นจิตต้องพ้นจากอุคหนิมิตไปแล้ว แต่ผมจะไม่พูดเรื่องระดับสมาธินะครับ และเราต้องไม่เอาหลักของกรรมฐานหมวดอื่นมาเทียบ เพราะมันเป็นทางเข้าวิชา
เมื่อจิตเป็นขึ้นแล้วจะเห็นดวงใสสว่างโชติ สว่างและสุกใสกว่าแสงสว่างใดๆ อันนี้เรียกดวงปฐมมรรค และในกลางดวงนั้นยังมีดวงที่ใสกว่านั้นอีกแต่เล็กเท่าปลายเข็มเรียงกันไปแบบนี้ ดวงศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ
ส่วนกายธรรมนั้นจะเกิดแน่ ถ้าเราเห็นนะครับจะตรงเหมือนกันหมด ด้วยการมองเข้ากลาง มัชฌิมาปฎิปทา คือรูปลักษณ์ของพระพุทธรูปนั่งสมาธิ ขวาทับซ้าย เกตุดอกบัวตูม
การจะเห็นได้ชัดขึ้น เห็นละเอียดยิ่งขึ้น ก็คือจิตยิ่งดิ่งและสงบมากยิ่งขึ้น และได้ขัดเกลาสมถะภาวนาให้คมยิ่งขึ้นด้วยครับ