การสวดมนต์โดยหวังผลในใจ เป็นบาปหรือไม่

การสวดบทใดก็ตาม ไม่ว่าชินบัญชรเพื่อให้เกิดความปลอดภัย เงินล้านเพื่อไม่ยากจน ฯลฯ เวลาผมสวดมนต์บทเหล่านี้ ผมยอมรับว่าผมหวังผลลัพธ์ในใจ แม้จะไม่โลภมากเกิน อย่างเช่นเวลาสวดเงินล้าน ผมก็ขอแค่ไม่ให้ยากจนพอ ไม่ได้หวังให้รวยเป็นร้อยพันหมื่นล้าน

การสวดโดยหวังผลแบบนี้ ถือว่าบาปหรือไม่ครับ

 

บาป คงไม่บาปล่ะครับ เพราะว่าเราไม่ได้ผิดศีลข้อไหนนี่นา แต่อารมณ์ความอยากนั้นมันจะทำให้เราสลัดออกจากตัวเราได้ยาก จะส่งผลในเรื่องของการลด ละ เลิกสิ่งที่มนุษย์ปรกติต้องการ ทำให้หลุดพ้นจากกงเกวียนอันนี้ไปได้ยาก ไม่ลองใช้วิธีลองเปรียบเทียบกับคนที่เค้าไม่มีแม้แต่จะกิน ต้องผจญกับชีวิตที่แสนทรมาน อย่าว่าแต่คุณปลาแมวเลย ผมก็เคยลองทดสอบเล่นหวยมาแล้ว ขนาดบอกว่าถ้าถูกจะเอาเงินมาทำบุญให้หมดเลย ทั้งๆที่เราก็มีเจตนานั้นจริงๆ แต่เค้าก็ยังไม่ให้ผมถูกเลย ผมจึงสรุปได้ว่า ถ้าเป็นเงินที่ไม่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงเรา มันก็เหมือนกับเราไม่เต็มใจทำบุญเท่าไหร่ ผมเลยเลิกความคิดที่จะซื้อหวยมานานแระ เอาเงินที่ได้จากการทำงานของเรานี่แหละ ไปทำบุญทำทาน ฝึกให้ตัวเรารู้จักแบ่ง เสียสละ ให้กับผู้อื่น เงินในปัจจุบันถือว่ามีความสำคัญมาก เพราะมันเป็นตัวที่ทำให้เกิดการแข่งขันทางด้านสังคม แต่ถ้าเราไม่ได้เอาไปเปรียบเทียบกับคนที่มีเยอะกว่าเรา หรือเราคิดว่า ชาติก่อนเราทำมาน้อย ชาตินี้เราขอสู้เพื่อความสุขที่แท้จริง ที่เรากำหนดขึ้นมาใหม่

ขออนุโมทนาบุญ แด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่าน ด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ผมก็คิดว่า คงไม่บาปครับ ผมคิดว่าหลายคนสวดมนต์ก็มีความหวังที่อยากจะให้เกิดสิ่งต่างๆ ทั้งนั้น ซึ่งก็เกือบทั้งหมดก็เป็นกิเลสด้วย แต่บางอย่างก็เป็นความต้องการที่ดี เช่น ต้องการให้พุทธศาสนาสืบทอดต่อไป ต้องการให้ประเทศชาติสงบสุข หรือการให้คนอื่นมีความสุข หรือต้องการให้ชีวิตเราดีขึ้น ซึ่งก็ล้วนเป็นความอยากทั้งนั้น
ผมว่าแรกๆ สวดไป ก็อาจจะเป็นอย่างนี้ แต่ถ้าเราสวดไปนานๆ เข้า แรมเดือน แรมปี เวลาสวดให้จิตเราจดจ่ออยู่กับบทสวดมนต์ ไม่คิดไปอย่างอื่น เดี๋ยวอีกหน่อย บุญจากการสวดก็จะช่วยขัดเกล่าจิตใจเราเองครับ
ที่สำคัญก่อนสวดชินบัญชร จะต้องสวดบูชา พระรัตนตรัย พาหุง มหาการุณิโกนาโถ ให้เรียบร้อยก่อน ถึงจะสวดชินบัญชรแล้วถึงจะได้ผลดี อันนี้หลวงพ่อจรัญท่านก็ได้บอกทุกกับทุกคนทุกครั้ง แทบจะทุกวันเลย คือใจเราต้องเชื่อว่าพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งของเราเสียก่อนน่ะครับ แล้วก็สวดชินบัญชร จึงจะเกิดอานิสงส์

 

บาป คือ ความมัวหมอง
ต้องถามว่า สวดมนต์หวังผลต่างๆ..จิตมัวหมองไหม
ถ้าไม่มัวหมอง..ก็ไม่บาป

อ้างอิง บาลีดิค.com | ทุกอย่างเกี่ยวกับบาลี

 

โดยส่วนตัวผมคิดว่าไม่น่าจะบาปครับ
อย่างผมสวดก็เพื่อให้จิตใจไม่ฟุ้งซ่าน
และหวังผลก็คือเพื่อให้ก่อเกิดบารมีแก่ตนเองครับ

 

ผมคิดตลอดครับ เพราะไม่คิดคือคนตาย

 

เมื่อมีความปรารถนาแล้วตั้งใจทำเพื่อจะได้อะไรก็จะได้สิ่งนั้น สวดมนต์เพื่อให้ได้สิ่งนั้น นาน ๆ ตราบนานเท่านาน ผลนั้นก็จะเกิด
เพราะอะไร เพราะเรามีจิตศรัทธาในพระรัตนตรัย (พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณัง คัจฉามิ นั่นแหละ)

ไม่บาปหรอกครับ
แต่ถ้าไม่พิจารณาต่อไปว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง (ยกเว้นพระนิพพาน) ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เราคือจิตก็จะติดอยู่อย่างนั้น
คือติดอยู่ใน
1.กามภพ (มนุษย์-สวรรค์) ซึ่งมีสิ่งปรนเปรอ ครอบด้วยรูป เสียง กลิ่น รส ผัสสะ สิ่งที่จิตชอบเพราะมีอวิชชาในจิต นั่นเอง
2.รูปภพ (เทวดา-พรหม บางกลุ่ม) นี้ก็เช่นเดียวกับกามภพ
3.อรูปภพ พรมหชั้นสูง หรือเป็นพวกเดียวกับท่านเหล่านั้น ฯ กลุ่มนี้ติดสุข จนหลงว่าตนเองจะไม่แก่ ไม่ตาย ไม่เคลื่อน ไม่อุบัติอีก ซึ่งมีท่าน พกพรหม เป็นต้น ซึ่งมีอายุ 100,000 นิรัพพุท คือ มีเลขศูนย์ จำนวนประมาณ 63-68 ตัว ตามหลังเลข 1 (100,000,000,000,000,000 จนครบนะครับ บางแห่งบอกว่า 63 บางแห่งบอกว่า 68 ตัว) ซึ่งความจริง ไม่เป็นอย่างที่ พกพรหมคิดเลย เพราะตราบใด ที่ยังไม่เป็นพระอรหันต์ ก็ยังต้องกลับมาเวียนไหว้ตายเกิดอีกต่อไป ฯ (ดูรายละเอียดใน พกสูตร นะครับ)

 

ไม่บาปค่ะ การสวดมนต์เป็นบุญกุศลอยู่แล้ว
ได้ผลทั้งทางโลกและทางธรรม
แต่หากปรารถนาทางธรรมให้ดียิ่งขึ้นไปนั้น
"อุเบกขา" เป็นสิ่งสำคัญ
อนุโมทนาค่ะ