เมื่อใกล้เซียนพระ ก็เห็นแต่พวกเซี้ยนเงินนน

ผมก็เขียนตามที่พวกคุณคิดๆ กันล่ะครับ สวยเกินไปไม่แท้ ผงเยอะไปไม่แท้ ส่องดูแล้ว 2 คน ยังต้องตามพวกมาส่องเพิ่มอีกก็ไม่แท้ แล้วมาตรฐานมันอยู่ตรงไหน? ที่อ่านๆ มาก็คือ ต้องเข้าตามพิมพ์ที่กรรมการกำหนดทุกอย่าง เหมือนล๊อคสเปคไหมครับ? ทั้งๆ ที่ตอนหลวงพ่อ หลวงปู่ท่านสร้างพระขึ้นมา บางองค์คุณกับผมก็ยังไม่เกิดเลย ผมเปิดใจกว้างพออยู่แล้วครับ แล้วผมก็ไม่ได้คิดว่าคนที่ส่งพระไปประกวดโง่นะครับ ความพอใจของใคร ย่อมขึ้นอยู่กับใจของเขาครับ

 

อันนี้ผมขอตอบแทนได้ไหมพี่ การศึกษาพระ มันมีอยุ่สองแบบนะพี่

แบบแรกศึกษาตามสากล

แบบที่สองแบบที่ตัวเองชอบ จะไม่มีในพิมพ์หรือนอกพิมพ์

ถ้าพี่ศึกษาแบบที่ตัวเองชอบ พี่ก็จะเอาไปแย้ง กับ ที่เขาศึกษาตามสากลไม่ได้ครับ เดี๋ยวพี่ก็จะถามว่า แล้วรู้ได้ไงว่าที่ศึกษากัน มันสากล ผมว่าคนสะสมพระก็ต้องมีเซียนระดับเก่าๆอยู่หลายท่านนะครับพี่ ไม่งั้นพี่ก็ต้องไปหาหนังสือ ดูการประกวดพระเล่มเก่าๆ สมัย 30 - 40 ปีก่อน ว่า สมเด็จที่เขาประกวดกันหน้าตาแบบไหน อันนี้ก็เป็นเพียงความคิดเด็กๆอย่างผมนะครับ ผมแค่ไม่อยากให้มาถกกันแบบนี้ มันดูไม่แฟร์ ครับสำหรับ พี่หลายๆท่านที่เขาเป็นเซียนพระที่ดี

 

เรื่องสากล ไม่สากล ผมเข้าใจครับ ผมยังไม่ได้ว่าเซียนพระไม่ดีนะ อาชีพสุจริตไม่ผิดกฏหมาย หาเลี้ยงชีพได้ ดีกว่าไปทำอะไรที่ทุจริตตั้งเยอะ

ผมก็บอกแล้วว่า ผมคิดตามที่พวกคุณเขียนมา และผมก็บอกอยู่เมื่อกี๊ว่า ความพอใจของใคร ย่อมขึ้นอยู่กับใจของเขา พระไม่แท้อีกร้อยปีมันก็ไม่แท้ล่ะครับ มันก็เหมือนเปิดหนังสือพระล่ะครับ มีคนอยากซื้อ กับมีคนอยากขาย หลวงพ่อเดียวกัน เปิดเล่มเดียวกัน แต่มีอยู่ซัก 10 องค์ 20 องค์ ทรงยังไม่เหมือนกันเลยครับ

 

ลองมาเปิดร้านข้างบนดูครับ เวลาคนเอาพระมาแห่เสี่ยงนะครับ โดยเฉพาะพระมีราคาถ้าบอกไม่ดีไป ตีนมีจริง ตู้โดนพังจริง ซื้อขายใครบ้างไม่อยากได้กำไร บนห้างไม่ได้มีใครเก่งทุกสายคนเหมือนกัน อย่างงานประกวดก็เป็นตัวชี้วัดได้ระดับนึง ถ้ากรรมการคว่ำพระคุณก็ไปเอาเงินคืนกับคนที่คุณเช่ามา
คนเราก็มีตา2ตาเท่ากัน ถ้าอยากศึกษาจริงพระเครื่องจริงๆก็ต้องกล้าลงทุนเช่าองค์จริงมาศึกษา หรือเข้าหาผู้รู้จริง ไม่มีใครเก่งทุกอย่าง

 

ยกตัวอย่างหลวงปู่โต๊ะ พระปิดตาปลดหนี้เนื้อเกสรหลังยันต์ตรีนิสิงเห เนื้อพระตะกรุดพิมพ์ผ่านการปลุกเสกโดยหลวงปู่ แต่ไม่ถือเป็นสากล มีแค่องค์เดียวในโลก เช่ามาแล้วใครกล้าจะเช่าบ้างครับ

 

เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอสวัสดีพี่เจ้าของกระทู้ ขออณุญาติเรียกพี่เพราะผมเพิ่งปี1เองครับและเพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกของบอร์ดนี้ อ่านอยู่2รอบ ติดใจอยู่ประโยคนี้ล่ะครับ

"ขอแนะอีกเรื่อง คือเรื่องที่จะนำพระขึ้นไปเช็ค ไม่ว่าท่านจะนำเข้าไปศูนย์
ไหน หากท่านยื่นพระไปให้เขาดู แล้วเขาถามซื้อ แต่ท่านบอกไม่ขาย ก็
เป็นเรื่องธรรมดาครับ ที่เขาจะสวดพระคุณเพราะคุณอาจรั่วขายให้เขาก้ได้
แต่ที่แน่ๆหากท่านบอกไม่ขาย ท่านก้ไม่รู้ความจริงนะครับว่า พระท่านเก๊หรือแท้กันแน่ เพราะไม่มีนักเล่นคนไหนเขามาตอบให้ตรงๆนะครับ เพราะท่าน กับเขาไม่รู้จักกันมาก่อน เขาคงไม่อยากหาเหาใส่หัวแน่ครับ"

แบบแล้วการเอาพระไปเช็คในสนามจะได้ประโยชน์อะไรล่ะครับ จำเป็นต้องขายพระให้เซียนเขาก่อนแล้วถึงจะรู้ว่าพระของตัวเองเป็นของแท้เหรอครับ..แล้วมันคืออะไร...รู้ว่าแท้แต่เป็นของคนอื่นไปแล้ว ลักษณะอย่างนี้เขาไม่เรียกว่าหลอกเด็กหรือ ตก....เหรอครับ งง....งง....งง....

 

"ผมเห็นด้วยครับคุณคิงคอง99"

 

พี่ ๆ หลายท่านอาจแปลเจตนารมณ์ ผมผิดไปนะที่ผมสร้างกระทู้นี้ก็เพื่อไม่อยากให้เพื่อนๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่อยู่วงการเดียวกันไปเช่าหาพระปลอมมาใช่เพราะเราจ่ายเงินจริงไปก็อยากได้พระแท้
ผมไม่ได้บอกว่าแค่วงการนี้สกปรกแต่เจตนาผมมาเพื่ออย่างนี้เราคุยเรื่องวงการพระกันอยู่อย่าออกนอกทางครับ มันก็ทุกวงการจริงอยู่ครับ แต่เราคุยวงการนี้กันอยู่แล้วก็เรื่องนี้เพื่อเผยแพร่ จะได้รู้กลโกงกัน หน้าใหม่ที่จะมาเล่นหรือเพิ่งเริ่มเล่นจะได้ไม่ต้องไปเริ่มเดิน ๆ ตามทางที่พลาดอย่างที่เรา ๆ เคยเดิน "เมื่อรู้ว่าผิด ก็ไม่จำเป้นต้องทดลองหรือเดินตามจริงไหมครับ" เพราะงั้นเรากำลังพูดคุยเรื่องขอวงการพระกันอยู่ครับ

 

อีกอย่าง อย่างที่พี่ท่านนึงว่าถ้าไม่มีหลักฐานเราอย่ามาพูดอะไรประมานนี้ คือเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่เข้าประกวดนะเป็นพยานหลักฐานได้ไหมครับ พยานมีกี่ปากอยากได้กี่ปากก็จัดไปครับใครเคยโดนก็ลงนามไป หุหุ (คงมีไม่น้อย) จริงไหมครับแล้วจะบอกว่าไม่มีหลักฐานได้อย่างไร

 

เรื่องต่อไป คนที่ประกวดพระ ในสายตาผมมีหลายประเด็นเอาที่คิดได้ก่อนนะ

1.เพื่อที่จะได้เอาไปปล่อยได้ง่ายขึ้นแล้วราคาสูงกว่าเดิมนิดหน่อยถ้ามีใบรับประกัน
เพราะคนที่เช่าซื้อหาพระหากไม่เชื่อกันใจไม่เคริมในลมปากมีหรือจะซื้ออะไรง่าย ๆ ถ้ามีใบนี้ย่อมมีการรับรองจริงไหมครับ

2.กรณีคนสะสม เค้าก็อยากได้เพื่อที่จะได้การันตีว่าพระที่เค้าสะสมอยู่นั้นเป้นของแท้แน่นอนจริงไหมครับ

3.บางคนไม่รู้แต่ไหมแต่ดูมาแล้วก็ 80 90% ได้แต่ยังไม่มั่นใจก็เอาไปลองเช็คไง
(แต่ไอ้ที่แท้ ๆ แล้วตีปลอมเนี่ย เอ่อ... มันยังไง ที่ผมพูดได้ลองไปเช่าหาจากร้านใหญ่ดูที่เค้ารับประกันแล้วไปเช็คสัก 2 3 งานใหญ่ ๆ ดิครับแล้วจะเข้าใจ)

เพราะงั้นคนไปประกวดเค้าไม่ได้โง่หรอกครับแต่เค้ามีจุดประสงค์ไงละครับ

 

ผมว่าคนเปิดในห้างที่รวมตัวก็ไม่ใช่ว่าจะดูเป็นเสมอไปนะครับเพราะกรณีนี้เกิดกับเพื่อนผมเองซึ่งผมไปเป้นเพื่อนมันเอาพระไปเช็ค ไปเช็ค 3 ร้านครับ หลวงปู่ทิมออกวัดแม่น้ำคู้ ไปร้านแรกเป้นร้านตู้กระจกเล็ก ๆ ครับตีปลอมเลยไม่เล่นไม่สวย พอไปอีก 2 ร้านใหญ่ตีแท้ครับของเช่าต่อ ยอดมากครับจะเล่นอะไรต้องดูจริง ๆ ไม่ใช่ว่าจะเป็นเซียนกันได้ทุกคนมีพวกเสี้ยนเงินซะส่วนใหญ่ แต่...ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเซียนนะครับ เซียนที่เค้าดูเป็นมีคุณธรรมก็มีอย่างว่ามีคนเลวทั้งหมดเป็นไปไม่ได้ คนดีก็ยังมีอยู่ครับ

 

พูดถึงเรื่องการเข้าหาเซียน ไม่ใช่ว่าผมจะไม่เข้าหาใครนะครับผมก็รู้จักพี่ ๆ หลายท่านที่ดีมอบความรู้ให้สอนให้ศึกษามีหลายคนครับแต่ส่วนใหญ่ก็มีแต่ นักเก็บสะสม ส่วนพวกเสี้ยนไม่เคยปริปากครับนอกมา ปริมาทีก็เหมือนเราโง่มากแบบประมาน "บอกไปจะรู้หรอ" เอ่อ..กูไม่ได้โง่นะบอกกูมาทีก็ก็เข้าใจและ ไม่เข้าใจว่าดูพระเป็นนี้มันเท้ยังไง ทำไมต้องอมภูมิไว้ด้วย แต่ก็เข้าใจว่าการตลาดอะนะบอกไปหมดแล้วจะกินอะไร

ส่วนหนังสือจะซื้อหาอ่านก็เลือกที่ดูมันบอกจุดเยอะ ๆ ไม่ก็ที่เก่า ๆ ยุดเก่าๆ เลยเพราะหนังสือบอกจุดยังบอกไม่เหมือนกันเลย การจะศึกษาอะไรจริง ๆ นี้ต้องทุ่มสักหน่อยนะครับหลาย ๆเล่มก็ดี

 

สรุปว่า คนเช่าพระก็อยากจะได้ของ จิงอะคับ ผมก็เคยโดนเหมือนกัน เช่ามาจากคณะกรรมเช็คพระ มีใบรับประกัน พอไปให้ที่ นั้น ดู บอกปลอม (ที่ๆเรารู้จักกันอะแหละครับ) ตอนนี้ผม ก็ไม่ค่อยเชื่อใครและคับ หมั่นศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองดีกว่าคับ

 

เห็นด้วยอย่างพี่เสาวภาบอก คนดีก็มีเลวๆ ก็มี อยากได้คำปรึกษา ผมว่ามาหาที่ พลังจิตได้ครับ ไปเดินๆ ตามร้าน เคยมีคนบอกว่าถ้าอยากรู้ว่าแท้ไม่แท้ ให้ไปแบบลองๆขาย ถ้าเค้าให้ราคาแสดงว่าจริง แต่ก็อีกนั่นแหละ เราอยากได้ความรู้ เค้าอยากได้ตัง

เจอแบบนี้บ่อยๆก็จะรำคาน มาหาความรู้ความสำราญ ในพลังจิตดีที่สุด ผมว่า

 

ผมว่า อาชีพซื้อขายพระ เป็นอาชีพที่คล้ายๆกับ แพทย์ นะครับ อย่างคุณหมอ ถ้าไม่บอกเราก็ไม่มีทางรู้เลยว่าเราเป็นอะไรบอกเราใกล้ตายเราก็เชื่อ ให้ยาอะไรเรามากิน ยาพิษรึเปล่าเราก็ไม่รู้ แต่เราก็กิน เพราะเราเชื่อมั่นว่าหมอต้องรักษาคน เพราะหมอมีจรรยาบรรณ ผ่านการร่ำเรียนและสอบอย่างหนัก เราจึงเชื่อใจไว้ใจฝากชีวิตไว้กับหมอได้ แต่ขนาดนั้นก็ยังมีหมอที่ไม่ดีเหมือนกันแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีการสอบหรือฝึกอะไรเลยแล้วก็มารักษาคนอันนี้มันเหมือนหมอผีอะครับ ที่ผมอยากจะพูดก็คือน่าจะมีการสอบใบวิชาชีพผู้ชำนาญการพระเครื่อง หรือใบอนุญาติเปิดร้าน อะไรประมาณนี้นะครับ อาจจะแยกเป็น นายชอบพระ ชอบสะสม ผู้ชำนาญการพระสมเด็จวัดระฆัง หรือ นาย นิยม ชมชอบ ผู้ชำนาญการพระผงสุพรรณ นาย ศึกษา มานาน ผู้ชำนาญการพระหลวงพ่อเงินบางคลาน แขวนประดับไว้เลย คนไปหาจะได้รู้ว่าอ๋อพี่เค้าชำนาญด้านนี้มีใบประกาศคล้ายๆเกรียรตินิยมอันดับหนึ่งสาขากุมารเวชศาสตร์ อะไรแบบนี้อะคับ ตอนนี้มันเหมือนใครอยากขายก็ขายเสี่ยงดวงกัน เหมือนรักษาไปตามมีตามเกิดอะครับ อันนี้ผมคิดเล่นๆนะครับ 555 ผิดพลาดยังไงขออภัยนะครับ

 

เห็นด้วยครับ
แยกไปเลยครับ ชิน ดิน ผง เหรียญ

เบญจภาคี. พระกรุ พระเกจิฯ พระบูชา ฯลฯ

 

เห็นด้วยกับความเห็นของคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Eve696 เป็นอย่างยิ่งครับมันน่าจะเป็นแบบนี้ซะมากกว่า

 

คั่นไม้คั่นมือ ถามผู้รู้ แล้ว ไอ้ ประเภท พระผมดูไม่รู้ว่าเก้แท้ แต่มีใบชนะ ประกวด มีใบรับรองจากสมาคมออกให้เอง เวลาจะปล่อย(อยากจะขายว่างั้น) เอาไป ร้านใหนก็บอก ไม่รับ เสริม ไม่ชอบ ไม่เอา) อาว .แล้วที่ผมที่เดินเอาไปให้จะขายให้นี่ นี่ ไม่หน้าแตก เสียหมา ........ โครต งง กับ พระแท้ พวกเมิงดูแท้ แต่ไม่รับซื้อ พอ พระ ที่กูดู เก้ มรึงบอกแท้จะให้เด็กตาดำๆอย่างพวกกู ซื้อ โธ่ ไอ้ ควาย....

พอเอาใบ ต่างๆ ออกมาให้ชม พอดีพี่ไม่เล่นน้อง ...... สาดดดดดดด

 

วิจารณ์ได้เผ็ดมันมากเลยครับ เข้ามาอ่านกระทู้นี้แล้วมันมากๆเลย เซียนสายบ้าน ปะทะ เซียนสายพาณิชย์ ผมว่าคนทุกวงการละครับ ต้องมีทั้งคนดี และคนเลวปะปนกันไป

 

สุดยอดเลยครับคุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->หลานปากน้ำคอมเม้นคุณนี้ไอ้อารมจริง ๆ ผมก็เพิ่งเคยได้ยินจากคุณเนี่ยแหละเรื่องมีใบแล้วยังไม่รับเอา ปกติผมถ้าไม่เช่าพระใหม่ที่เปิดจอง ก็เช่าเองในโบถเลยครับไม่ก็เก็บที่เค้าไม่นิยมแต่ผมศรัทธาไม่ตามกระแสใคร