เงิน 20 บาท มีค่ามากสำหรับคนบางคน..

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย ลุงไชย, 14 มีนาคม 2012.

  1. ลุงไชย

    ลุงไชย เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    5 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    645
    ค่าพลัง:
    +2,436
    [​IMG]
    (ภาพประกอบ จากอินเตอร์เนต)


    เงิน 20 บาท มีค่ามากสำหรับคนบางคน


    ...ในขณะที่ใครหลายๆ คนกินอิ่ม นอนหลับอยู่ในบ้านที่แสนสบาย ใช้เงินฟุ่มเฟือยเต็มสูบไม่มีจำกัด อยากได้อะไรซื้อ อยากกินอะไรกิน ทิ้งๆ ขว้างๆ บ้างตามประสาคนเหลือกินเหลือใช้ แต่ในอีกมุมหนึ่ง...กลับมีคนที่ยอมเดินด้วยเท้า จากจังหวัดอุบลราชธานี ไปยังจังหวัดอยุธยา ด้วยระยะทางไกลมากว่า 600 กิโลเมตร เพียงเพื่อเงินวันละ 20 บาท

    เรื่อง ที่ทางทีมงานจะขอนำเสนอต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เพื่อนสมาชิกเว็บไซต์ พันธ์ทิพย์ดอทคอม ประสบเหตุการณ์ด้วยตัวเอง และอยากนำมาเล่าให้เพื่อนๆ ได้ฟัง ซึ่งเขาก็เล่าว่า ... ผมและครอบครัวได้เดินทางไปเที่ยวจังหวัดอยุธยา ระหว่างทางก่อนที่จะถึงจุดหมาย ผมได้มองไปข้างทางและเห็นชายแก่คนหนึ่งใส่เสื้อสีขาว กางเกงขายาวสีน้ำเงิน กำลังเดินอยู่ข้างทางแบกถุงปุ๋ย พร้อมห่อผ้าขาวม้า 1 ห่อ เดินกลางแดดกลางวันร้อนๆ ยามบ่าย ผมจึงให้แฟนจอดรถและลงไปถามชายชราคนนั้นว่า

    ผม : ตาจะไปไหน ทำไมมาเดินตากแดดแบบนี้เล่า

    ตา : (ยิ้ม) จะไปอยุธยา

    ผม : ตาจะไปทำไมที่อยุธยา ไปหาใครเหรอ

    ตา : ไปรับจ้างเลี้ยงวัว มีคนเขาบอกว่าที่อยุธยา มีคนเขาหาคนเลี้ยงวัว

    ผม : เขาจ้างวันละเท่าไหร่ ตารู้จักเขาเหรอ

    ตา : เขาจ้างวันละ 20 บาท มีที่พักให้ด้วย (ตาหมายถึงนอนกับวัวเลย) ตาไม่รู้จักเขาหรอก ที่ไปนี้ก็ต้องไปถามเขาอีกทีว่าใครจะจ้างตาเลี้ยงวัวบ้าง

    ผม : แล้วใครบอกตาว่าที่อยุธยาเขาหาคนเลี้ยงวัว

    ตา : คนแถวบ้านตาบอก เขาพูดกันว่าที่อยุธยามีคนเขาหาคนเลี้ยงวัวเยอะ

    ผม : ตามาจากไหนละ มาคนเดียวเหรอ แล้วยายไปไหนล่ะ

    ตา : ตามาจากอุบลฯ ตามาคนเดียว เพราะยายตายแล้ว

    ผม : ลูกๆ ไม่มีเหรอตา

    ตา : มีลูก 2 คน ชายคน หญิงคน มีครอบครัวกันหมดแล้ว ไม่เคยเห็นหน้ามาหลายปีแล้ว ยายตายนี่พวกมันยังไม่รู้เลย

    ผม : แล้วทำไมตาไม่อยู่บ้าน หางานแถวบ้านทำล่ะ

    ตา : ตาไม่มีบ้าน พอยายตาย พี่น้องยายเขาก็ไม่ให้อยู่ในที่ของเขา งานแถวบ้านมี แต่เขาไม่จ้างตาทำ เขาบอกว่าตาแก่แล้ว ทำอะไรช้าไม่ทัน เขาก็ไม่จ้างตา

    ผม : แล้วตามาถึงที่นี่ได้อย่างไง

    ตา : ตาเดินมาเรื่อยๆ

    ผม : เดินมาจากอุบลฯ นะเหรอตา ทำไมไม่นั่งรถเมล์มาล่ะ

    ตา : (ยิ้ม) ตาไม่มีตังค์ (ควักเงินออกมาให้ดู ซึ่งในมือตามีเงิน 15 บาท เหรียญ 5 บาท 1 เหรียญ ที่เหลือเป็นเหรียญบาทเก่าๆ สีเขียว)

    ผม : แล้วตาออกจากอุบลฯ มาวันไหน

    ตา : หลังสงกรานต์ 2 วัน (ยิ้ม)

    ผม : แล้วตาเอาอะไรมาด้วย นี่ห่ออะไรที่ตาถือมา

    ตา : อ๋อ ห่อกระดูกยาย กับถุงเสื้อผ้าตา

    ผม : แล้วตากินอะไรอยู่

    ตา : เดินผ่านร้านที่เขาขายมันต้ม แม่ค้าเขาเลยให้ตามากินฟรีๆ ไม่เอาตังค์ตาด้วย

    ผม : (สายตาของผมมองไปที่เท้าของตา เห็นรองเท้าของตามีกระดาษติดที่ส้น) กระดาษติดที่เท้าตานะ ระวังหกล้ม

    ตา : (ยิ้ม) อ๋อ ตาเอามันมารองที่เท้าตาเอง เพราะส้นรองเท้ามันขาดแล้ว เวลาเดินมันร้อนส้นเท้า

    ผม : แล้วนั่นน้ำอะไรจ๊ะตา (เห็นน้ำสีน้ำตาลในขวดสีขาวขุ่นมากๆ วางอยู่ข้างๆ ตา)

    ตา : น้ำกินตาเอง

    หลัง จากนั่งคุยกับตาแกไปเรื่อยๆ ก็ได้รู้ว่า ตา อายุ 76 ปีแล้ว แต่ผมดันลืมถามชื่อแกมา รู้แต่ว่าสิ่งที่ได้สังเกตเห็นตลอดเวลาคือ เนื้อตัวค่อนข้างเลอะ มีรอยยุงกัดตามตัวเยอะมาก เพราะแกบอกว่าอาศัยนอนข้างถนน นอนศาลา และดวงตาของแกฝ้ามัวมาก เหมือนมีเส้นใยบางๆ ในดวงตา และอีกสิ่งหนึ่งที่เห็นก็คือ "รอยยิ้ม" ที่ เห็นฟัน 1 ซี่ ของแกมีมาให้ตลอดเวลาระหว่างที่สนทนากัน ทำให้ผมรู้สึกว่าตาเป็นคนอารมณ์ดี

    จากนั้นผมจึงได้ส่งร่มในมือที่ถือก่อนลงจากรถให้แกไว้ใช้ พร้อมเงินอีก 190 บาท (เพราะมีอยู่แค่นั้น) ซึ่งตอนที่แกได้ร่ม ตาแกดีใจมาก ยิ้มตลอดเวลา ในใจแกคงคิดว่าต่อไปนี้แกคงไม่ต้องเดินร้อนแล้วล่ะ อย่างไรก็ตาม หลายคนอาจจะสงสัยว่า ทำไมตาแกไม่ไปบวช หรือขอข้าววัดกิน เรื่องนี้พวกเราคุยกันว่า ตาแกยังคงอยากทำงานหาเลี้ยงตัวเอง ไม่อยากจะขออาศัยวัดกิน มีมือมีเท้าก็อยากทำให้เกิดประโยชน์บ้าง …

    ...และ นี่คือตัวอย่างหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นว่า ยังมีคนอีกจำนวนมากต้องปาดกัดตีนถีบเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง รู้แบบนี้แล้วทำไมไม่ลองมองย้อนมาดูตัวเอง ว่าวันนี้คุณ "พอเพียง" แค่ไหนกัน ? ทั้งนี้ผู้เล่าประสบการณ์ คิดได้ว่า เขาโชคดีเหลือเกินที่มีกินมีใช้ เกิดมาไม่ลำบาก มีพ่อแม่ มีเงินให้ใช้ แต่หลังจากเจอตาแล้วทำให้เขาคิดได้ว่า ต่อไปนี้เขาต้องรู้จักใช้เงิน รู้คุณค่าของเงินมากขึ้น เผื่อวันหน้าจะได้ไม่ลำบาก …
    …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

    (ที่มา บทความ เงิน 20 บาท มีค่ามากสำหรับคนบางคน)
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

  2. ปริตตัง

    ปริตตัง Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 ธันวาคม 2011
    โพสต์:
    27
    ค่าพลัง:
    +40
    น่าสงสารคุณตามากเลยอายุก็76 เข้าไปแล้วแทนที่จะได้อยู่บ้านพักผ่อนหรือทำงานที่บ้าน กลับต้องดินทางด้วยเท้าเพื่อเข้ามาหางานทำโดยไม่รู้ว่าจะได้งานทำเปล่า
    เห็นว่ามีลูกและลูกมีครอบครัวแล้วก็ไม่มาเยี่ยม ขนาดที่ว่าแม่เสียไปแล้วยังไม่รู้หรือไม่เคยมาเยี่ยมเลย (ไม่รู้จะพูดยังไงกับลูกของคุณตา-คุณยาย) แต่คุณตาก็ไม่เคยโกรธหรือน้อยใจ ยังคงดิ้นรนต่อไปเพื่อประทังชีวิตของตัวเองต่อไป
     
  3. หนีทุกข์

    หนีทุกข์ Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 กุมภาพันธ์ 2012
    โพสต์:
    18
    ค่าพลัง:
    +70
    ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ ได้ข้อคิดหลายอย่างเลยค่ะ....สงสารคุณตาจังเลย....pity_pig

    ขออนุญาตแชร์เรื่องนี้ได้ไหมคะ...อยากให้เพื่อนดิฉันได้อ่านเรื่องราวดีๆด้วยน่ะค่ะ...
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 15 มีนาคม 2012
  4. gaiou419

    gaiou419 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    331
    ค่าพลัง:
    +716
    จะมีโอกาสเจอคุณตาอีกไหมคะ ดิฉันมีงาน มีที่พักให้แกค่ะ งานคนแก่สบายๆด้วย
     
  5. ลุงไชย

    ลุงไชย เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    5 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    645
    ค่าพลัง:
    +2,436
    ผมไม่ได้เจอกับตัวเอง นำเรื่องมาโพสต่อ เพราะเป็นเรื่องที่น่าสนใจ
    และสอนใจได้เป็นอย่างดี ดูจากเหตุการณ์แล้วลุงเป็นคนมองโลกในแง่ดี
    ผมเชื่อว่าแกคงจะได้งานตามที่แกหวังไว้ รายได้คงจะไม่มากตามความคาดหวัง
    ของคนทั่วๆไป แต่สำหรับลุงแล้ว มีความหมายมากและจำเป็นสำหรับลุงมากๆ
    ..ขอส่งกำลังใจช่วยให้ลุงสำเร็จตามที่หวังไว้...สาธุครับ
     
  6. gaiou419

    gaiou419 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    331
    ค่าพลัง:
    +716
    อนุโมทนาด้วยค่ะ
     
  7. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,276
    ค่าพลัง:
    +82,733
    อ่านแล้วเศร้าใจเหลือเกิน
    หากเป็นเรื่องจริง ดิฉันยินดีให้คุณตามาอยู่ที่บ้าน
    ดูแลข้าวปลาอาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรคและเครื่องนุ่งห่ม
    และให้เงินไว้ทำบุญบ้าง
    แต่จริงๆคืออยากสงเคราะห์คุณตา แม้ว่าดิฉันไม่ได้ร่ำรวยอะไร
    ด้วยความที่คุณพ่อท่านเสียชีวิตตั้งแต่ฉันยังเด็กๆ
    ดิฉันแทบไม่มีโอกาสตอบแทนพระคุณท่าน
    พอเห็นผู้สูงอายุที่ลำบาก ไม่มีลูกหลานดูแลจะรู้สึกสงสารมาก
    ...
     
  8. ลุงไชย

    ลุงไชย เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    5 มิถุนายน 2011
    โพสต์:
    645
    ค่าพลัง:
    +2,436
    ชีวิตมีแต่เรื่องเศร้า ทุกข์ และการสู้ชีวิต มีอีกหลากหลายชีวิตที่ทุกข์ยากลำเค็ญเข็นใจมากว่านี้ ถ้าพบเห็นประสบด้วยตนเอง ก็ต้องให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มกำลัง แต่ทุกอย่างก็มีเรื่องของกรรมมาเกี่ยวข้องด้วย หากเราช่วยไม่ได้หรือไม่มีโอกาสได้ช่วยเหลือ ก็ต้องวางอุเบกขาเพื่อรักษาใจของเรา เรื่องต่างๆเหล่านี้เป็นอนุสติสอนใจไม่ให้เราประมาท ก็ได้แต่เตือนใจตนเองให้หมั่นสร้างบุญกุศลและปฏิบัติภาวนา เพื่อให้หลุดพ้นจากทุกข์ให้ได้ ...

    อนุโมทนากับคุณครูติง ด้วยครับ
     
  9. gaiou419

    gaiou419 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    331
    ค่าพลัง:
    +716
    อนุโมทนาด้วยค่ะ ช่างแสนดีจริงๆ
     

แชร์หน้านี้

Loading...