เป็นเพราะกรรมใช่ไหม?

มีใครเป็นอย่างเราบ้างไหม ยิ่งเราทำบุญตักบาตร แผ่เมตตา มากสักเท่าไหร่
คนรอบตัวยิ่งทำตัวตรงกันข้ามกับเรามากขึ้นเพราะอะไร
เราทำบุญแผ่เมตตาให้สามีเรา หวังให้เขาหลุดพ้นจากอบายทั้งหลายโดยเฉพาะจากน้ำเมาที่มอมเมาเขาได้ทุกวัน เกือบ20ปีที่ทนอยู่ในสภาพที่เห็นเขาดื่ม ทั้งที่สภาพครอบครัวก็เหมือนอยู่ไปวันๆก็ยังจะจมปลักอยู่กับอบายทั้งหลาย
เราใช้ธรรมะเยียวยาจิตใจ ใช้ธรรมเป็นที่พึ่ง หรือเป็นเพราะบาปกรรมที่ทำร่วมกันมา แต่เรายึดท่านองคุลีมาลเป็นข้อเตือนตน คิดว่า ท่านยังหลุดพ้นจากบาปนั้นได้เพราะธรรมะ เราโดยพื้นฐานแล้ว ชอบทางธรรมแม้จะไม่ถึงขั้นสูงเหมือนคนอื่นๆก็ตาม แค่ได้โอกาสหันมาพึ่งธรรมนี้ก็ดีนักหนาแล้ว
เราเปลี่ยนเราได้ เราเปลี่ยนเขาไม่ได้ เขายังจมอยู่ตรงนั้น และบางครั้งก็คิดว่าเราอยากจะหลุดพ้นจากตรงนั้น แต่ก็มีเหตุปัจจัยที่ไปจากกันไม่ได้คือลูก
ชีวิตน้อยๆที่เขาเกิดมา จำความได้ก็ได้เห็นพ่อของเขาจมอยู่กับน้ำเมา
ลูกเคยขอว่าของขวัญวันเกิดลูกและแม่ คือเรา อยากได้มากที่สุดคือให้พ่อเลิกดื่มเหล้า เบียร์ แต่เขาบอกว่าสิ่งนี้คือสิ่งเดียวที่เขาให้เราและลูกไม่ได้ เป็นคำตอบที่เราคิดไว้แล้วว่าต้องได้ยิน ถ้าจุดครอบครัวคือกรรม ทำอย่างไรจะหลุดพ้นจากกรรมนี้สักที เหนื่อยกายใจเหลือเกิน ใครก็ได้ช่วยตอบที ขอบคุณค่ะ

 

ลองฝึกปฏิบัติดูไหมครับ?

เรื่องกรรมนี่ มันซับซ้อนครับ แต่หมั่นปฏิบัติไว้เถอะครับ เมื่อถึงเวลา ทุกอย่างจะคลี่คลายเอง เมื่อถึงเวลาที่กรรมเก่า มันเริ่มจางลงไป กรรมดีใหม่ๆ จะส่งผลเองครับ

 

เป็นกำลังใจในการเข้าหาธรรมของคุณค่ะ อย่าคิดว่าย่ิงทำดีย่ิงแย่ค่ะ บางทีผลของการแผ่เมตตาหรือการทำบุญต่างๆอาจให้ผลแล้ว อย่างน้อยสามีคุณอาจเอาไปคิดแล้วว่าภรรยาและลูกไม่ชอบ และอาจมีผลกับลูกในอนาคต แต่ก็อาจติดท่ีว่าเขายังไม่ถึงข้ันท่ีพยยายามเลิก หรือเลิกไม่ได้ แต่ดิฉันไม่ทราบว่าคุณเร่ิมเข้าหาธรรมและแผ่เมตตาให้เขามานานเท่าไหร่แล้ว ถ้านานขนาด20ปีผลน้ันก็ต้องเร่ิมให้ผลบ้างแล้ว(คิดเอาเองค่ะ)แต่ถ้ายังไม่นานก็ต้องทำเร่ือยๆบ่อยๆค่ะ ไม่เอาความโกรธ ความน้อยใจมาบ่ันทอนท้ังตัวเองและสามี ผลทุกอย่างตกท่ีลูก คิดง่ายๆแค่ทะเลาะกันเร่ืองเหล้า ลูกก็เอาไปคิดแล้วแต่เขาจะบอกเราหรือเปล่าว่าเขาคิดยังไง? ตะบ้ีตะบันทำดีต่อเขาหันหน้าหนีเวลาโกรธ หาโอกาสงามๆพูดดีๆกับเขาเร่ืองน้ีแต่ไม่ใช่บ่อยๆ เอาเป็น3-5เดือนคร้ัง ของแบบน้ีอยู่ที่กรรมของเขา กรรมของเรา กรรมของลูก ใจร้อนไม่ได้ค่ะ แผ่เมตตาเร่ือยๆทำบุญบ่อยๆ เร่ืองภายในครอบครัวถ้าคุณไม่ท้อ ผลน้ันไม่หนีไปไหน. จากกรรมหนักอาจเบาลง จากท่ีเบาบางก็หายได้ค่ะ อย่าเพ่ิงต้ังความหวังถ้าคุณไม่จริงจังพอ. เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

​

 

คุณปอสเปอร์....เรียกถูกไหม....
....ร่วมหัวจมท้ายกันมาแล้ว....ต้องอดทน....
...สามีภรรยา เหมือนลิ้นกับฝัน...
...ลูกเป็นโซ่ทอง...คล้องใจ...
...หลักทางพุทธศาสนา....
....พูดกันตรงๆอย่าโกรธกันนะ....
...ผัวชั่ว...ก็ต้องรอใช้กรรมชั่วทั้งชาตินี้ชาติหน้า...
...เมียดี...รอรับบุญ ทั้งชาตินี้และชาติหน้า...
..ลูกดี...รอรับบุญทั้งชาตินี้และชาติหน้า...
...บาป...ใครทำ คนนั้นรับไป
..บุญใครทำ ..คนนั้นรับไป....
.....แต่เมื่อผัวชั่ว...ทำไมเมีย ลูกต้องมารับกรรมด้วย...
...ก็อย่าไปคิดถึงมันมาก...เพราะไม่มีใครรู้จริงนอกจากพระอริยะสงฆ์...
...เราก็พยายามทำดีไปเรื่อยๆ....อย่าท้อ...บางทีผัวเราอาจมีมิจฉาทิษฐิสูง...กลับตัวยาก...ก็เป็นกรรมของเราที่ต้องทุกข์ใจ หรือ เดือดร้อน...แต่ก็ต้องทน....ถ้าทนไม่ไหวก็เลิก.....ถ้าเอาไม่อยู่
....ป่วยการ เปล่าประโยชน์ ที่จะมัวไปอุ้ม...คนที่นรกกวักมือเรียกหา....ตัดใจเสียถ้าไม่ไหวจริงๆ อย่าทน...

 

..............................................

 

ขอบคุณมากๆสำหรับทุกคำแนะนำค่ะ ถึงจะยังไงก็จะขอยึดธรรมเป็นที่พึ่งทางใจต่อไปค่ะ