สอบถามครับเกี่ยวกับพระที่ท่าน(ทําให้โยมตลก)กับพูดคําหยาบ

ผมเกิดอาการปรามาส เพราะว่า พระบางท่าน ท่านทําให้ญาติโยมตลกขําหัวเราะ ผมเลยเกิดอาการปรามาส นี่ไม่ใช่พระ อะไรประมาณนี้ ผมรู้ว่านิสัยดั้งเดิมแก้ไม่ได้ แต่ พระอรหันต์ท่านไม่มีมายา กริยาจะแบบไหน แต่มายาไม่มี เช่นแบบ พระมหาสมปอง ท่านทําให้ผมขําหัวเราะผมก็ตลกก็จริงแต่บางครั้งเกิดอาการปรามาส ผมไม่รู้ว่าเจตนาคืออะไร เค้าจะเจริญศรัทธาไม่อยากให้เคร่งเครียดเกินไปรึเปล่าผมก็ไม่ทราบ แต่ผมความจดจําผมจะคิดว่า พระท่านเคร่งครัด ทีวีไม่ดูหนังสือพิมพ์ไม่อ่าน เจริญกรรมฐาน ตัดกิเลศไรประมาณนี้
และพระบางท่าน ด่าคน แต่มันจริงนะครับ เค้าพูดจริงเลยตําหนิติเตียน อยากถามว่าไม่ผิดศีล กรรมบท10 หรอครับ
แต่สมัยนี้ ถ้าพระออกทีวี คนที่ดูทีวีเค้าต้องการธรรมแบบสนุกหัวเราะ แต่บางคนดูแล้วเบื่อไม่เอาถ้าไม่ขําไม่เอา แต่บางคนเอาจริงเอาจังจะเอาอภิญญาหรือมรรคผลนิพพานก็ตั้งใจฟังเลยไม่ชอบมุขตลกไรพวกนี้

แล้วที่ผมถามมา เช่นพระท่านทําให้ญาติโยมขําหัวเราะ ผิดกรรมบท10 ไหม ตําหนิติเตียนผิดไหมเพราะว่าเค้าทําผิดต้องให้สติ ไรประมาณนี้

แล้วอีกคําถาม ดาราที่เค้าเล่นเป็นพระ แบบนี้ จะตกนรกไหม กับอีกข้อ ผมดูหลวงพี่เท่งโจอี้บอยเป็นพระ แล้วไปrap ธรรม แบบนี้ตกนรกไหม

 

มันอยู่ที่เจตนาว่าท่านทำเพื่ออะไร...

 

การจะฟังเทศนา เราก็ต้อง ฟังให้สมภูมิ พระท่านเทศนาไปแก่ชนที่มีความหลาก
หลาย หากเราไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายแล้วไปฟัง โอกาสที่ "ใจเราเกิดปฏิฆะขึ้นมาเอง"
แล้ว เราภาวนายังไม่ขึ้น กำจัด โทษะที่กลุ้มรุมจิตเราไม่ได้ เราก็จะหา กระโถน
อะไรสักอย่าง มาบ้วนน้ำลายเสียๆของเราทิ้งใส่เขา ทั้งๆที่ เขาก็ไม่ได้มีเจตนา
จะทำร้ายคนใดๆ เลย

ดังนั้น จะดูเทศนาพระมหาฯ ที่สื่อออกทางทีวี ท่านก็เน้นกลุ่มชน ที่ยังไม่เคยสดับ
ธรรมะ ให้ได้มีโอกาสเล็กๆน้อยๆ ในการสดับธรรมะ หากกลุ่มเป้าหมายนั้นเป็น
กลุ่มติดละครจักรๆวงษ์ๆ กลุ่มแม่ค้าในเมือง เจอดาราตัวร้ายเป็น คุมไม่ได้ ต้อง
เขวี้ยงเปลือกทุเรียนใส่ เพราะเขาเหล่านั้น ควบคุมโทษะ ปฏิฆานุสัย ของตนไม่ได้
แบบนี้ ธรรมะก็จะมีแทรกน้อย แทรกแบบว่า แทบมองไม่เห็น แต่จริงๆ แทรกเข้า
ไปแล้ว แต่ถ้า แทรกเข้าไปตรงๆ พระที่ทำรายการ จะถูกกลุ่มตลาดที่ใจปราศจาก
ธรรมะ ปราศจากการฝึกฝน การควบคุมปฏิฆานุสัย ก็จะด่าพระต่อหน้าจอทีวี ก็
เลยเป็นเหตุผลว่า ทำไมแสดงธรรมะเข้มข้นต่อบุคคลบางกลุ่มไม่ได้

สรุปคือ ให้เราพิจารณาเอา จริงๆ หากพิจารณาด้วยใจที่มีธรรม จะไม่มีทางพลาด
หลุดออกการเหมือนคนไม่เคยสดับธรรม

เอาละน่ะ อธิบายพอวกวน แค่นี้

ลวงพี่ไปแว้วๆๆๆๆๆ

 

เรื่องคำเทศน์สอนของพระที่อาจล้ำเส้นไปบ้าง ผมใช้หลักว่าให้พิจารณาหาส่วนที่ดี ส่วนที่ไม่ดีก็ไม่เก็บเข้ามาในใจ
ส่วนนักแสดงที่เล่นเป็นพระแล้วไปเล่นตลกโปกฮาหรือบทอะไรที่มันเป็นเรื่องทางโลก อันนี้บาปแน่นอน เพราะอะไร ก็เพราะเอาจีวรพระมานุ่งห่มเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ให้กับตน อาจเป็นค่าตัวหรือผลกำไร บาปหนักเหมือนกับพวกปลอมบวชแล้วไปเรี่ยไรเพราะวัตถุประสงค์เดียวกัน แต่ถ้าแสดงเพื่อวัตถุประสงค์ในการจรรโลงศีลธรรมล้วนๆ อันนี้ไม่ผิด เป็นบุญด้วยซ้ำแต่ต้องไม่หลุดล้ำเส้น ไม่งั้นก็บาปอีก
ส่วน rap ธรรม อันนี้ผมไม่เคยดูจึงไม่รู้ว่าผิดไหม แต่พระวินัยห้ามแสดงธรรมแบบในแบบโคลงฉันท์กาพย์กลอนทำนองนี้ เพราะว่ามันอาจทำให้ภาษาธรรมผิดเพี้ยนได้ง่ายเพราะต้องบิดคำให้ตรงกับฉันทลักษณ์

 

............... ฟังธรรม ก็ เอา แต่ธรรม อย่าส่งนอกไปคิดให้มากนัก..ไม่ใช่หน้าที่เรา ถ้าเห็นว่าเราเกิดอคติขึ้นมา ก็ รู้ ไปตรงตรงว่าเกิด ปฎิฆะกับเรา เป็นการเจริญสติ ถ้ายินดี ก็รู้ไปตรงตรง ว่า โสมนัสเกิดกับเรา...ประโยชน์จะมีตรงนี้มากกว่า...นอกนั้นเป็นเรื่องส่งนอกทั้งนั้น...ไม่มีประโยชน์ที่จะไปคิด....ชอบท่านใหนฟังท่านนั้น ถ้าใจกว้าง ก็ฟังได้หมด เอา มาดู ตนได้หมด

 

ถ้าท่านถึงแล้ว ก็เหนือบุญเหนือบาป แต่เคารพพระบัญญัติแห่งองค์สมเด็จพระศาสดาครับ

 

มีแต่พระพุทธเจ้าเท่านั้นที่ทรงตัดวาสนาได้...