ผมพึ่งเข้าใจคำว่า สติ

ก่อนที่ผมจะเริ่มปฏิบัติ สมาธิ ผมก็ศึกษาเรื่องเบื้องต้นก่อนจะปฏิบัติสมาธิ
ตอนนั้นก็อ่านไปเรื่อยๆๆ จนไปเจอคำว่า สติ

สติ คือ การระลึกได้ ก็อ่านไปแต่ก็ยังไม่เข้าใจว่า ความรู้สึกนั้นเป็นยังไง ซึ่งมาวันนี้ (ศึกษา มา ได้ 2 ปี พึ่งมาเข้าใจกะวันนี้)
ได้ รู้แน่ๆๆ ชัดแล้วว่า

การระลึกได้ คือ เรามีสตินะ

ผมเริ่มเอาจิง ได้ เมื่อวานนี้ จับภาพพระพุทธชินราช ที่ถ่ายมา แล้วผมก็จะนึกภาพพระพุทธชินราช ให้ได้ทั้งวัน(ตั้งใจไว้แบบนั้น)ถ้า มันเผลอ ไปคิดอะไรสักเล็กน้อย ผมก็จะกลับมานึกถึงภาพพระพุทธชินราช ที่ผมถ่ายไว้
จน ครั้งหนึ่ง สติหลุด มันเผลอไปนานมาก จนลืมเลยว่า เราต้องจับภาพพระพุทธชินราชนะ แล้ว พอรู้ว่าเรา ลืมนึกถึง ภาพพระ เท่านั้นแหละ

มันก็กลับมาจับภาพพระเองโดยอัตโนมัติเลย
เออ! ผมเลยรู้ชัดๆๆเลยว่า สติ คือ การระลึกได้ จิงๆๆ ตามที่พระท่านเค้าบอกกันมา

เลยรู้ว่า การอ่านๆๆๆ มันไม่ได้อะไรเลย อ่านมากก็รุ้มาก แต่อารมณ์จิงๆที่ถูกต้องไม่เคยจะรู้เลยว่าเป็นไง ก็เหมือนผม ที่อ่านๆๆๆๆ ไปแล้วก็ อ่อขึ้นมาเอง ว่า สติคือการระลึกได้ มันเป็นยังงั้นยังงี้ แต่ พอได้ รู้จิงๆๆว่าสติ คือ การระลึกได้ ด้วยอามรมณ์ของตัวเอง มันต่างกันคนละโลกเลย กับการที่อ่านแล้ว อ่อมันเป็นยังงี้นี้เองการระลึกได้(อ่านหนังสือแล้วชอบคิดไปเองว่าเป็นแบบนี้เอง)


ผมพึ่งรู้ว่าสติ เป็น การระลึกได้แบบนี้
และผม ก็อยากจะรู้ต่อว่า สมาธิมันเป็นยังไง ซึ่งผมไม่เคยเข้าถึงสมาธิได้สักครั้งเลย ผมก็เลยว่าจะตั้งใจ ปฏิบัติ อิอิ

ท่านที่รู้สมาธิคืออะไร ก็ เกิ่ลให้ ผมฟังทีนะคับ ขอบคุนมากคับ

ก็เล่าสู่กันฟังคับ

 

สมาธิ ก็คือ การจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้
ทุกคน มีสมาธิ มาตั้งแต่เกิดแล้วครับ
ส่วนใหญ่คนในปัจจุบันนี้ สมาธิ จะเยอะกว่าสติอยู่แล้วเช่นกัน

ผู้มีสมาธิ แน่วแน่ ก็เป็นเรื่องที่ดี แต่ผู้มีสติระลึกรู้ได้ตลอด ไม่หลงไปตามกิเลสชักนำ นั่นคือบุญบารมีสูงสุด ที่สูงกว่าสมาธิ ครับ

อ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=157a60e5abe31268

ขออนุโมทนา สาธุ กับเจ้าของกระทู้ และขอให้ปฏิบัติก้าวหน้า ให้เกิดสัมมาสติ ขึ้นต่อเนื่อง สร้างบุญบารมี และได้ถึงซึ่งพระนิพพานในอนาคตครับ

 

สมาธิ สำหรับพระพุทธศาสนา ก็เกิดขึ้นพร้อมกันกับ ที่คุณ เห็นจังหวะจิต
ระลึกได้ นั่นแหละ

มันเกิดพร้อมกัน และ ดับไปพร้อมกัน ไม่มีการคาอยู่เด็ดขาด

การคาอยู่ คุณ จะเริ่มมองออกแล้ว การคาอยู่ คือ การคิดวาดๆเอาไว้
เรียกว่า ไปหมายๆเอาไว้ ไปทำนิมิตเอาไว้ ไปจินตมัยปัญญาเอาไว้ว่า
อย่างนั้นอย่างนี้ โดยที่ จินตมัยยปัญญามันก็เกิดจากการสุตตมัยยปัญญา

สังเกตุดีๆว่า คุณปรารภว่า มันไม่ใช่ที่เรา ฟังๆตามกันมา (1) และมัน
ก็ไม่ใช่สภาพที่ น้อมๆนึกๆวาดๆเอาไว้ในใจเป็นการตั้งนิมิต (1) แต่มัน
เป็นอะไรที่ บอกไม่ได้ว่าเป็นอย่างไร มีแต่ คนปฏิบัติเท่านั้น จะเห็นสภาพ
ธรรมนั้น ดังนั้น "ธรรม" เป็น สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่สังเกตได้ จับต้องได้ แต่
เอามาแผ่ เอามาบัญญัติให้เห็นกันจะๆไม่ได้ ยกเว้นจะ ลงมือปฏิบัติมาด้วยกัน

ตอนนี้คุณถามว่า สมาธิ มีตอนไหน

ผมก็บอกได้แค่ว่า สมาธิ มีตอนเกิดสตินั่นแหละ

คนที่ฉลาด จะเพียรไปน้อมๆนึกๆ วาดภาพนิมิต สมาธิ ต้องอย่างนั้นอย่างนี้
หรือว่า คนที่ฉลาดเนี่ยะ เขาจะมุ่งเจริญ "สติ" ที่เป็นเหตุแทน

****************

ถ้า คราวต่อไปเกิดคำถามว่า จะทำอย่างไรให้ จิตตั้งมั่น ก็ค่อยมาถามใหม่

ตอนนี้ควรเจริญสติให้มากๆไปเลย ซึ่ง จะเห็นแล้วนะว่า เราเจตนาสร้างขึ้นมา
ไม่ได้ แต่ เราอบรมจิตให้ปล่อยวาง แต่การปล่อยวางนั่นแหละ คือ ตัวที่ทำ
ให้ ธรรมจักร มันหมุน!!!

มันจะต่างจาก ปล่อยวางแบบปุถุชนคนไม่ได้สดับ ปุถุชนปล่อยปั๊ป หยุดหมด
แต่ไม่ได้อะไรเลย ธรรมจักร ไม่หมุนขึ้นมา

ไปเรื่อยๆเนาะ

พระท่านว่า

"ถ้าต้องการภาวนาให้ได้เร็วๆให้นอน ถ้าวิ่งจะเนิ่นช้า"

( นอนมาให้เป็นหละ นอนมา งานนี้ นอนมา )


;aa8


อ้อ สังเกตอีกอย่างนะ นักปฏิบัติที่ถูกเนี่ยะ จะปรารภแปลกๆคล้ายๆกัน จะปรารภว่า
ไม่ใช่ สิ่งที่อ่านๆกัน ไม่ใช่สิ่งที่จินตนาการกัน แต่ เราไม่เลิก สดับ หรือ ฟังๆเพื่อ
จนิตนาการกันนะ เพราะ มันคือ สุตตมัยยปัญญา และ จินตมัยยะปัญญา ใครทิ้ง
สองตัวนี้ ก็แย่เต็มทน

ดังนั้น เวลาฟังธรรม อย่ารีบร้อนตำหนิ แต่ ให้เฝ้นเอาแต่ธรรม และ พิจารณาที่จิตเป็นสำคัญ

 

อันนี้ เอาแนว ปฏิสัมภิทาญาณ ที่ รจนาโดย พระสารีบุตร บ้าง

เวลาพระท่านถามพระสารีบุตร หลายท่านทีเดียวจะถามพระสารีบุตรว่า
"สัญญาเกิดอย่างไร สัญญาเกิดอย่างไร ท่านถึงได้ สัญญาเวทยิตนิโรธน"


ท่อนบนนั้น คือ ปริศนาธรรม ซึ่งผมจะ ลองแปลงดู เผื่อคุณจะเห็นและ
แล่นไปได้ด้วย "สติ"


"ท่านจับภาพพระอย่างไร ท่านจับภาพพระอย่างไร ท่านถึง เกิดสติระลึกได้
ถึงทางดำเนินไปสู่การหลุดพ้นทั้งปวง"

สังเกตนะว่า อาศัยสัญญาเพื่อระลึก เพื่อกระทำไว้ในใจ เพื่อสำเนียกไว้ในใจ

สติเกิดเพราะ ภาพพระปรากฏหรือ ===> ย่อมไม่ใช่

สติเกิดขึ้นเพราะ ภาพพระเกิดบ่อยๆจนคล้ายมีความเสถียรหรือ ===> ย่อมมีเหตุเช่นนั้น


*********************

แต่ การเกิด"สติ"ระลึกได้ถึง "คามมินีปฏิปทา" นั้น เกิดอย่างไร

ก็ต้องไปทำให้มากๆ เอาให้ ชัดๆ รู้ลูกเดียว รู้ลงที่กายใจ ด้วยจิตตั้งมั่นเป็น
กลางเนืองๆ

 

มีสติตั้งมั่นอยู่ระงับอกุศลกรรมที่ยังไม่เกิดไม่ให้เกิดขึ้น
มีสติตั้งมั่นอยู่ถอนความพอใจ ไม่พอใจในโลกออกเสียได้
บทสวดมนต์ตอนเย็นบทสวดอันเป็นคำสอนของพระศาสดา

 

ที่คุณทำนะถูกแล้วครับ ทำแบบนี้ต่อไปให้ได้นาน ๆ ไม่ต้องทำแบบอื่น หายใจให้ลึกและ

เบา ทำทุกวัน ห้ามขาด คุณก็จะรู้ได้ต้วยตัวคุณเอง เหมือนคำว่า สติ ที่ตามหามา 2 ปี

ความรู้สู้ปฏิบัติ ไม่ได้ครับ ต้องทดสอบด้วยตัวเราเอง ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

 

- ท่านอย่าเอา สัญญา มาเป็น สติ นะเพราะมันติดกันอยู่

- สติ คือ ความระลึกรู้ หากท่านรู้ว่านี้คือ สัญญา นั้นละคือ สติ

- เมื่อมี สติ มากๆจะเกิดเป็นสมาธิ ไม่ต้องการให้เกิดสมาธิก็ไม่ได้ เมื่อท่านมี สติ มากๆ

 

.....โอ ยอด มัน จ้อด มาก

 

ลังเล ไปนับถือจ๊อดแล้วหรอ ^^

 

- ครับผม พูด ไปเท่าที่มีตอนนี้สมาธิผมเสื่อม ลง มากแล้วครับ กิเลส เอาไปกินหมด เมื่อก่อนกำหนดรู้ตามเป็นจริงได้ไวมาก ตอนนี้เล่นกันจนเหนื่อยกว่าจะตั้งได้ เหตุเพราะไม่ได้ทำบ่อยๆไม่ได้ทำให้มาก ขออนุโมทนากับผู้ได้ปฎิบัติทุกวันครับ

 

...........โอ โน ม่ายช่าย...เขาพูดถึง สติที่มีจนกลายเป็นสมาธิ และ อุเบกขา ต่างหาก

 

คนมีสติ เวทนาใครเป็นโทมนัส โสมนัสกัน

ถึงจะอุเปกขา ก็ต้องรู้ว่าเฉยโมหะ เฉยสมาธิข่ม เฉยปัญญา

แน่ๆเลย ช่วงนี้มีออเดอร์พระเจ้าเกรด A

เลยเมาแล็ค

 

........แน่นอน แน่นอน ต้องรู้ ครับ และมันก็ไม่เที่ยงเหมือนกัน