ใครว่าง.. เข้ามาต่อกลอนกันค่ะ

** เมื่อชีวิตถึงทางตัน
จะหา.. เห.. หัน.. ไปทางไหน
มีแต่ความว่างเปล่าอยู่ร่ำไป
คำตอบในใจ.. ไม่เคยมี

 

หนทางนั้นอาจตันได้
แต่จิตใจอันกว้างใหญ่นี้
แก้ไขปัญหาได้ทุกกรณี
ขอเพียงแต่มีสติคุ้มครอง....

มาประเดิมต่อกลอนเป็นคนแรกค่ะ ไม่ค่อยเก่งค่ะ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะน้องไลลา พี่ประเภทแต่งมั่วไปเรื่อยน่ะอิอิอิ(f)

 

อยากจะมีสติ... อยู่เสมอ
กลัวเผอเรอคิดไปอย่างเผลอไผล
อยากจะแก้ปัญหาได้ทุกครั้งไป
อยากจะมีคำตอบในใจทุกกรณี

( พี่เกตุวดี ให้ข้อคิดที่ดีมากๆๆๆๆ เลยค่ะ .... )

 

ถ้าแต่งกลอนออกแนวธรรมะ พี่ไม่คล่องค่ะ ถ้าประเภทไร้สาระ อะไรแบบเนี๊ยะค่อยถนัดหน่อยอิอิอิ
อยากมีสติอยู่เสมอก็ต้องหมั่นฝึกแหล่ะน้องไลลา พี่เองยังทำยากเลย สติหลุดบ๊อยบ่อย 555

 

หลับตาลงบ้างสักนิด
ถ้ายังคิดอะไรไม่ออกในตอนนี้
ถ้าเหนื่อยก็พักบ้าง...เถอะคนดี
อาจพบสิ่งดีดี... เมื่อลืมตา

( เอาใหม่ก็ได้ค่ะ พี่เกตุ อันนี้แบบว่า สาระน้อย ฮี่ๆๆๆ )

 

อาจพบสิ่งดีดีเมื่อลืมตา...(หรา)
เฮ้อ...อยากให้มาไวไวในพรุ่งนี้
ส่งให้ทันใจแบบเดลิเวอร์รี่
ก็คงจะดีนะน้องเอย...เฮ้อ...(อีกรอบ)

 

อย่าเป็นทุกข์เพราะความคิด
อย่าเป็นทุกข์เพราะคาดหวัง
ขอให้มีความสุขมีพลัง
สิ่งที่คาดหวัง... จะเกิดผลเอง

แม้มาช้า.. ยังดีกว่าหามีไม่
ไม่ทันใจ.. อยากเห็นผลสมหวัง
โปรดใจเย็น.. มองทุกอย่างอนิจจัง
สุขขัง ทุกขัง อนัตตา

( เข้าธรรมะ อีกแล้วอ่ะ ... อิอิ )

 

*ชีวิตยังมีความหวัง
หากยังอยู่ยั้งคงหวังต่อไป
ขอเพียงมีหนึ่งซึ่งกำลังใจ
ไม่ทิ้งห่างไกลให้ใจเดียวดาย
พลังใจทำให้มีสุข
ทำให้ความทุกข์นั้นค่อยผ่อนคลาย
สิ่งที่คาดหวังแม้นพังทลาย
จะขอรักษากายและใจมิให้หมองมัว*

อรุณสวัสดิ์ค่ะ...อิอิอิ
(f)

 

อันความทุกข์ความสุขทั้งปวง
หนักหน่วงล้วนเกิดดับหาย
แม้มีสติตั้งมั่นยังมิวาย
หลงเตลิดในกายมิรู้ตน

รอว่า... สักวันจะมีใคร
พาใจสู่ธรรมทุกแห่งหน
สติที่เตลิดคืนกลับไม่อับจน
ลดลง เลิกได้ ปล่อยวาง

 

แม้กายจะทุกข์แสนสาหัส
อย่าให้ใจเสียหลักหวั่นไหว
หมั่นภาวนา เพียรจิตทุกลมหายใจ
ที่สุดสบายทั้งกายและจิตใจ
แม้หมดลมหายใจ จิตขึ้นวิมาน

หัดเขียนนะคะ ขอลองแต่งบ้างค่ะ อิอิ

 

ต่อกลอนกันไปอยู่นั่น.......เห็นนั่งอ่านเพลินเพลินดี
กวีศรีแดนไทยนี้ ...........มองคนดีนั่งมั่วกลอน
คำคล้องจ้องไม่เคยมี......หรือเรานี้ไม่เก่งกลอน
ตอนเรียนก็ว่าหลอน.......แต่ไม่หลอนเท่าซัมวัน
(some one)
ล้อเล่นนะครับ แฮะๆ

 

Lila57

อันความทุกข์ความสุขทั้งปวง

หนักหน่วงล้วนเกิดดับหาย

แม้มีสติตั้งมั่นยังมิวาย

หลงเตลิดในกายมิรู้ตน

รอว่า... สักวันจะมีใคร

พาใจสู่ธรรมทุกแห่งหน

สติที่เตลิดคืนกลับไม่อับจน

ลดลง เลิกได้ ปล่อยวาง

ต่อกลอน....BY บัวมรกต

ที่สุดกลับพบตัวตนบนวัฏฏะ

พยายามละความหลงบนความว่าง

กิเลสหนายึดอัตตา...มาอำพราง

ยังมิวางสมมติหยุดบ่วงเวร

ตัดสังโยชน์เครื่องผูกมัดร้อยรัดจิต

อันมีพิษอวิชชานั้นเฉกเช่น

ความไม่รู้ ความรู้ ละวางเป็น

เราจะเย็นไม่สุข ไม่ทุกข์เลย

 

ยินเสียงอารมณ์ไหว เตลิดไกล ใจรู้
พิจารณาอยู่ ตัวเรา อยู่ไหน
เหตุใดกายจิต ติดสุข สังสาร
ขอบคุณทุกข์ วันวาน นำธรรมะ ชำระใจ

 

เมื่อมีสุข ความทุกข์ ก็ตามติด
ในดวงจิต เฝ้าคิดถึง คนึงหา
ฝึกสติ ตามรู้ ตลอดเวลา
เมื่อไหร่นะ จะลืมเลือน ..........เอย

 

เกร็ดมณี

เมื่อมีสุข ความทุกข์ ก็ตามติด

ในดวงจิต เฝ้าคิดถึง คนึงหา

ฝึกสติ ตามรู้ ตลอดเวลา

เมื่อไหร่นะ จะลืมเลือน ..........เอย

ต่อกลอน....BY บัวมรกต

ฉันไม่สนใจเธอซะหน่อย

คิดถึงบ่อยแต่ก็ทำเป็นเฉยเฉย

อยากจะลืมทำไมยากจังเลย

แค่คุ้นเคยหรือว่ารักจริงจริง

 

ไม่เคยมี อาจเพราะใจ ยังไหลหลง
ห้วงวังวน เพลินหลง กลสังสาร
หวังความสุข รูปขันธ์ พลันร้าวราน
ทรมาน ใจเวิ่งว้าง ว่างไม่จริง

ทานตันปิด จิตสงบ ค้นสังขาร
๙ทวาร อายตนะปิด กิจสื่อสาร
เรียนรู้จิต หนึ่งพ้น รู้รูปนาม
ธรรมะสาม อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

 

บัวมรกต

แค่คุ้นเคย นี่แหละ ร้ายนัก
รักจริงๆ กลับกลาย เป็นรักเล่น
ก็แค่รู้ รู้ไป รู้รู้ไป
ไม่ยากหรอก ชีวิตเรา เศร้าไปเอง


ปล.จขกท จะอนุญาตหรือเปล่าเรามามั่วเล่นๆนะ อย่าจริงจัง

 

เกร็ดมณี

เกร็ดมณีหลากสีดุจสายรุ้ง

หอมจรุงฟุ้งกลิ่นทิพย์เกสร

ฤาหล่นมาจากฟากฟ้าทิฆัมพร

โอ้บังอรบริสุทธิ์ผ่องผุดพรรณ

 

บัวมรกต หวานหยด ปานน้ำผึ้ง
ข้าซาบซึ้ง ตรึงหทัย ปลื้มใจยิ่ง
ท่าทีท่าน ช่างเป็นมิตร ติดใจจริง
แม่ยอดหญิง หวังสิ่งใด ขอให้สมปอง

"ลาก่อนนะคะ bye bye...."

 

ยินดีที่ได้รู้จัก...
เพื่อนนัก แต่งกลอน ทั้งหลาย
เข้ามาร่วมขับขาน.. กันมากมาย
โอ้สหาย.. ล้วนมีชั้นเชิง

อ่านแล้วเพลิดเพลินเจริญจิต
นิ่งคิด.. นิ่งขำ.. สุขหนา
ความทุกข์ปล่อยไว้ไม่นำพา
คิดหาคำมาต่อกลอน