สัญญาเก่า

อยากทราบว่าเมื่อบุคคลสองคนได้ให้คำมั่นสัญญากันไว้ไม่ว่าจะเป็นภพไหน
ในอดีตชาติก็ตาม เมื่อฝ่่ายใดฝ่ายหนึ่งมาเกิดในชาติปัจจุบันแล้ว ทำไมอีกฝ่ายหนึ่งไม่เกิดมาพร้อมกับเราโดยการอยู่กินกันอย่างสามี-ภรรยา แต่เต็มใจที่จะคอยปกป้องคุ้มครองเราไปทุกภพทุกชาติไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม โดยที่ฝ่ายนั้นไม่มาเกิด

 

เดาว่า...เพราะแต่ละคนสร้าง "กรรม" มาไม่เหมือนกันอ่ะนะ
ต่างคนก็ต่างต้องชดใช้วิบากกรรมในส่วนของตัวเองไป

 

โอ.....ไม่ต้องเดาเลยครับ นั่นเป็นของจริงแล้ว
เพราะเราไม่รู้เท่านั้น จึงยังต้องเดา
แต่ความจริงเป็นอย่างนั้น
โลกและจักรวาลนี้เกิดมาแล้วนับไม่ถ้วน นับไม่ได้
หาจุดเริ่มต้น และที่สุดไม่เจอ
นานเท่านาน จนจำไม่ได้
แต่พระพุทธองค์ทรงย้อนอดีตได้เป็นเวลา 91 กัป
ดังนั้นพระองค์สอนไว้อย่างนั้นว่า สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม (ทั้งดีหรือไม่ดีที่ทำไว้แล้วนั้น)

 

แล้วแต่กรรมค่ะ

 

เพราะเขาไม่อยากเกิดหนะสิ อาจเป็นที่สภาพไม่พร้อม หรือต้องการให้เราฉายเดี่ยวซะบ้าง
สรุป GOD ไม่ยอมให้เป็นดังหวังหนะสิ

 

ทำวันนี้ ให้ดีที่สุดดีกว่าค่ะ อยู่กับใครก็รักคนนั้น ไม่ต้องคิดเรืองอื่น
สาธุ

 

เอาแค่ในชาติเดียวกันนะ
ใครรักษาสัญญาได้ตลอดรอดฝั่ง ก็เก่ง

คนมีสัจจะ พูดน้อยทำมาก ทำให้ได้อย่างที่พูด

ส่วนเรื่องคู่ การได้มาอยู่ด้วยกันแค่เป็นจุดเริ่ม
การจะอยู่ด้วยกันตลอดรอดฝั่งหรือไม่คือของจริง

คนในอยากออก คนนอกได้แต่ฝัน ฝันข้ามชาติก็ฝันกันไป
เจอของจริงแล้วอาจเลิกฝัน

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามวาระแห่งกรรม.. พระเจ้าอยากให้มีบทเรียนให้ครบทุกๆหลักสูตร...หลักสูตรที่เราเลือกไว้ก่อนลงมาเกิดนั่นเอง. หุหุหุ..(จบหลักสูตรเมื่อไร สบายเมื่อนั้น... เฮิ๊กกกๆๆๆ) ...

 

อ่า...

แล้วไม่ทราบว่าที่ยังไม่มาเกิดนั้น อยู่ในสถานภพไหนหรือครับ
วิญญาณ หรือ เทพ?

 

จากสวรรค์เวลาห่างกันแค่เสี้ยววินาที
พอมาเกิดในโลกมนุษย์อายุอาจห่างกันถึง 20 ปีก็ได้นะ

เสียสมาธิเหลียวมองนางฟ้าแว็บเดียว เกิดไม่ทันกันเลยนั่นเทียว

yimm

 

จิตแต่ละคนไม่เท่ากัน(ฝึก) ขณะสัญญานั้นเป็นการสัญญาต่อกันไว้ภายหลังสัญญา ทุกคนเห็นต่างกัน ฝึกจิตต่างกัน บางคนพบสัจธรรมที่แท้จริง บางคนยังติดอยู่ในกิเลศอยู่ เมื่อสิ่นสุดในชาตินี้ จิตที่ฝึกดีแล้วเขาไปอยู่ในภพภูิมิที่ดี แต่จิตที่ขาดการฝึกที่ดีอาจอยู่ในภพภูมิที่เวียนว่ายตายเกิดตลอดไปหรืออาจพบกับสัจธรรมในภายหลัง จึงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ผมอยากร่วมแสดงความคิดเห็นบ้าง
ขอให้เจริญในธรรม และมีเมตตา
โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าเกิดมาต้องตาย ชีวิตไ่ม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง