จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

มันใกล้เข้ามาแล้วจริงๆ

 

ฮ่าๆ.. เห็นพี่เพ็ญตื่นเต้น เลยมาตื่นเต้นด้วย
โมทนาสาธุพี่นกเจ้าค่ะ.. บุญเยอะจริงๆ
(แบ่งบุญมาให้น้องบ้างก็ได้นะคะพี่นก)
พี่ดัชหาบ้านได้ยังคะ?.. (น้องลุ้นอีกคน)
น้องขอส่งกำลังใจถึงพี่ปูเป้ กับพี่เชื่อมด้วยนะคะ...
ลูกๆ พ่อแต่ละคนดูยุ่งๆ วุ่นๆ นะคะ ช่วงนี้.. ฮ่าๆ

 

ใช่แล้วค่ะ นิสิต-นักศึกษา (นักเรียนด้วยก็ได้นะ)
เข้ามาเยอะๆ มาเป็นเพื่อนหว้าหน่อย.. ฮ่าๆ..
(แต่ก็ไม่เป็นไรนะคะ เป็นน้องเล็กสุดแล้วก็รู้สึกดีอยู่นะคะพี่เพ็ญ ฮ่าๆ)

พี่ภูท่านเมตตาสูง คงไ่ม่โดนค้อนมั้งคะ.. อาจจะเป็นดอกไม้แทน..
(น้องขอดอกไม้ด้วยนะคะพี่ภู ส่วนค้อนน้องไม่รับนะคะ.. แฮ่)
รักและเคารพพี่ๆ ทุกท่านค่ะ

ปล.พี่เพ็ญได้นอนพักบ้างยังคะ? น้องก็นอนน้อยมา.. เหมือนตอนนี้จะมีแค่เรามานั่งปั่นกระทู้อยู่สองคนนะ? ฮ่าๆ

 

เห็นควรตามนั้นค่ะ

"ภัยพิบัติทางใดก็ไม่น่ากลัวเท่าภัยพิบัติทางใจ"​

 

หาบ้านได้แร้วจ๊า แต่งานต่อไปก้อเดินทางลงภูเก็ต อะเจ๊ยยยย
กลับเช้า 29 เมย. เห็นเขาบอกว่า ย่าจันกับย่ามุกบอกให้ออกจากเกาะก่อนวันที่ 28 เมย. มะเปงราย เรากลับเช้า 29 คงเว้นให้ซักเช้าหนึ่งแหละ บ่ายๆค่อยว่าไปอีกที งานนี้ไม่ไปไม่ได้ อารักษ์ขา คู่กรรมเจ้าค่ะ

 

เอ๊า..เร็วติดต่อด่วน เดี๋ยวครูเพ็ญไม่ว่างนะ ใครมาก่อนไปก่อนใครมาทีหลังรอคิว

 

ยินดีด้วยค่ะที่หาบ้านได้
คำบอกกล่าวของ "ย่าจันกับย่ามุก" นี่ก็เห็นกระจายให้ทราบกันทั่ว..
(และอีกหลายสำนักก็ออกมาพูดถึงภัยต่างๆ ในช่วงนี้ก็มีมาก)

ตัวเองรอดแล้วน่ะไม่เท่าไร.. คนข้างหลังนั่นน่ะสิน่าห่วง
ช่วยกันอารักษ์ขาคนที่เราห่วงกันต่อไป...


น่าเป็นห่วงคนที่ยังไม่ได้เตรียมใจนะคะ...

ขอให้พี่ๆ ทุกๆ ท่าน เดินทางปลอดภัยนะคะ
ไปไหนมาไหนขอให้พระท่านคุ้มครอง...

"คนดีผีคุ้มอาจจะเอาไม่อยู่ ต้องเป็นคนดีที่พระคุ้มด้วย"
นึกถึงพระให้มากๆ ให้บ่อยๆ กันนะคะทุกท่าน

 

สวัสดีค่ะ
อยากพิมพ์ยาวๆแต่จนใจค่ะ ไม่สันทัดเรื่องการพิมพ์เลย นานๆจึงจะกัดฟันพิมพ์ได้ยาวหน่อย
จะพยายามมีสตินึกถึงพระท่านให้บ่อยกว่านี้ค่ะ แต่ตอนนี้ชอบภาพพระอยู่หลายภาพ ใจก็เลยไหลไปเรื่อยๆหลายภาพน่ะค่ะ ไม่เกๅะภาพใดภาพหนึ่งให้ชัดซะที ปล่อยไปตามธรรมชาติแบบนี้ หรือควรตั้งใจกำหนดภาพเดียวไปเลยคะ หมายถึง เมื่อไหลไปภาพอื่นๆ ควรดึงกลับมาีที่ภาพที่หมายมั่นไว้ไหมคะ หากคำถามไปซํ้ๅกับท่านอื่นก็ขออภัยค่ะ

 

ขอแนะนำว่าให้จับภาพใดภาพหนึ่งก่อนจ้า เพื่อให้จิตชินกับภาพพระ
ปล่อยใจไปมากแล้วก็ตามกลับยากนะคะ (ฮ่าๆ)
จำสลับไปมา เดี๋ยวจะสับสนเอา
แล้วถ้าจิตจำได้ดีแล้ว เดี๋ยวจิตจะเลือกภาพพระที่ถูกจิตเองค่ะ



(อ้างอิงเพิ่มเติม)

จิตพร้อม?รับภัยพิบัติ-หน้า 7

 

ขอบคุณค่ะคุณคิม จริงๆก้เข้าใจตามที่คุณแนะนำ และก็ทำตามนั้นในช่วงแรกๆค่ะ ถ้าจำไม่ผิด ในเช้าวันที่สองตื่นขึ้นมาปวดหัวมึนหัวเลยค่ะ คือพยายามนึกถึงบ่อยๆภาพเดิม คงตึงไปมังคะ ตอนหลังก็เลยปล่อยๆไหลไปภาพอื่นบ้างก็เลยไม่ชัดสักภาพ ไม่เป็นไรค่ะ ค่อยๆไต่ไปดีกว่า ของเก่าคงไม่มี มานั่งนับตั้งแต่ศูนย์เลย คงช้าหน่อยrabbit_rest

 

ฮ่าๆ.. ใจเย็นๆ นะคะ อย่าเพิ่งน้อยใจ..
จิตเกาะพระเดิืนทางไวทุกรายค่ะ ขอแค่มีความต่อเนื่อง มีความเพียร ไม่ทิ้งพระ


บางทีเราอาจจะตั้งใจมากเกินไป บีบจิตบังคับจิตให้จำมากเกินไป
ลองทำใจสบายๆ ดูนะคะ ค่อยๆ ตะล่อมจิตไป เพราะจิตชอบการเอาใจ
ค่อยจำไปทีละนิด จับเฉพาะส่วน หรือจับภาพทั้งองค์ก็ได้ค่ะ..
จิตสบายกับภาพพระภาพใดก็ให้จิตได้จำไป อย่าเอาสติหรือความสงสัยไปจำกัดจิตนะคะ
ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ
(เดี๋ยวจิตจะเดินทางไปของเขาเอง รับรองไวโลดๆ)

ขอให้เจริญในธรรมจ้า

 

สวัสดีครับ
ผมมารับเวรดึก ส่วนมากจะเป็นผมกับน้องอะไรนะชื่อเกาหลีๆหน่อยนึงอ่ะ
เวรกลางวันจะเป็นครูเพ็ญ กับดชน.(dutchanee) ไม่ใช่ผบช.น. อันนี้เรียกให้ถูก

เดี๋ยวก่อนผมขอเฉลยปัญหานี้ก่อน
เพราะผมรู้ว่ามีคนสงสัยเยอะ แต่ไม่ถามกัน
ขอตอบก่อนคำถามมาก็แล้วกัน
คือว่า...
เหตุที่ท่านเลือกจิตเกาะพระตั้งแต่ภาพแรกๆนั้น นั่นคือท่านเลือกเอง แต่ต่อมาภายหลังเหมือนเราจะเปลี่ยนภาพพระไปนั้น หมายถึงจิตท่านเริ่มจะเข้าไปมีส่วนร่วมกันแล้ว
คือพอจิตจะเริ่มจับพระได้ หรือจิตเริ่มเกาะพระได้ จิตเขาจะเลือกของเขาเอง

และทำไม? จิตของเราไปเลือกภาพพระ หรือไปเลือกพระ แต่ละคนจึงไม่เหมือนกัน
ตอบว่า....
ด้วยดวงจิตเดิมแท้ของแต่ละคนมีที่มา ที่ไปไม่เหมือนกัน ก็ด้วยเหตุผลที่ว่า มีกรรมต่อเนื่องกันมาครั้งในอดีตชาติ นั่นเอง

พอจะคลายความสงสัยกันบ้างรึยัง???

แต่ถ้ายังขอให้ท่านโปรดเก็บไว้ในใจของตนเอง แต่ถ้าวันใด วันหนึ่ง
เมื่อทำจิตเกาะพระได้สำเร็จ หรือจิตยกขึ้นสูงกว่าจิตคน หรือจิตมนุษย์แล้ว
จิตท่านก็จะบอกกับตัวท่านเองในวันนั้น

และขอตอบก่อนคำถามอีกเป็นข้อที่สอง
คือ...
มีคนส่วนใหญ่ไม่ทราบว่า ตนเองมีดวงจิตด้วยหรือ แล้วร่างกายเรานี่หล่ะ!ไม่ใช่ตัวเราหรอ ตอบว่า""ใช่""ร่างกายของเธอ
แต่มันเป็นชั่วคราวของเธอนะ
อ๊าว! แล้วของจริงที่ไม่ใช่ชั่วคราวมันอยู่ที่ไหนเล่า???
เธอจะไปเห็นอะไร วันๆมัวแต่ใช้ของชั่วคราวกันนี่
ผมหมายถึง เราอยู่กับร่างกายของตนเองทุกๆวัน ใช้ทุกๆอวัยวะ ใช้สองมือ ใช้สมอง ใช้สองหู สองตา เป็นต้น กันจนชิน ใช่ไหม๊?
แล้วเธอจะมองเห็นดวงจิตของตนเอง ได้อย่างไรกันเล่า!
แต่ถ้าในเมื่อท่านไม่สนใจดูจิตของตนเอง

ร่างกายประกอบไปด้วย รูป1(ร่างกาย หรือขันธ์5) และนาม4(เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ)

แต่รูปคือ ร่างกายคนส่วนใหญ่มักมองเห็นกันแต่ภายนอกเท่านั้น เพราะตาเนื้อมองได้แค่กายหยาบ แต่ไม่สามารถมองเห็นกายละเอียด หรือจิต ดวงจิต หรือจิตเดิม จิตเดิมแท้ ก็แล้วแต่จะเรียกกันไป
คงมีแต่สติตัวเดียวเท่านั้น ที่จะมองเห็นจิต ดวงจิตที่ว่ากันนั้นได้
เพราะจิตเป็นนาม เพราะฉะนั้นเราจะต้องใช้นามเหมือนกันเข้าไปดู คือสติตนเอง นั่นเอง
พูดตั้งนาน...เกือบลืม

สรุปแล้ว คนชอบถามว่า แล้วเราจะพบดวงจิต หรือจิตเดิมแท้กันได้อย่างไร? ตอนไหน?
ตอบว่า...ก็ต่อเมื่อสติรวมกับจิตได้เป็นหนึ่งเดียวเมื่อไหร่ นั่นแหล่ะ!
ก็ทำท่าเห็นรำไรๆกันแล้ว
แต่ถ้าจะให้เห็นกันชัดๆแบบไม่ต้องมีความลังเล และสงสัยกัน(หมดความสงสัยตนเอง คือสามารถตอบตนเองได้ ก็ต้องตอบผู้อื่นได้เช่นเดียวกัน)
ก็คือ...
สติ+จิต+ปัญญา=ปัญญาญาณ
หรือว่าญาณ
ญาณ(ยาน)แปลว่า การหยั่งรู้ หรือเห็นด้วยตามความเป็นจริง(ด้วยนะ))
จนจิตสามารถมองเห็นการเกิด-การดับของธรรมนั้นด้วยจิตเสียก่อน
หรือเห็นตามกฎธรรมดา กฎธรรมชาติ หรือกฎไตรลักษณ์

และขอแนะนำเทคนิคเล็กๆน้อยๆ สำหรับผู้ที่อยากมีดวงตาเห็นธรรม
คือ..
อีโก้นะอีโก้...ถ้าจะให้จิตเจริญในธรรมกันนะ วางไว้ก่อน
เจ้าพ่อคุณ เจ้าแม่คุณ เอ๋ย! เพราะท่านหารู้ไม่ นั่นเป็นสิ่งขวางกั้นความสำเร็จธรรมตัวยงของทุกท่านโดยตรง
แต่ถ้าไม่อย่างนั้นนะ ทำไปเห่อ.. ธรรมะหวานเจี๊ยบ!

ขอให้ท่านลองนึกถึงลิงขึ้นต้นมะพร้าวกันนะ แต่ถ้ามือขวาถือกล้วย มือซ้ายถือiphone แล้วลิงมันจะปีนขึ้นต้นมะพร้าวกันได้ไหม๊หล่ะ!
(ลองนั่งนึกหลับตากันดูเอาเอง)

 

เอ๊ะ!! เหมือนมีใครพูดถึงเรา รึเปล่า??
สงสัยจะไม่ใช่
แฮ่.. ยินดีด้วยที่พี่ภูได้ว่างมาเข้าเวรในคืนนี้ค่ะ

 

อยากยกจิตขึ้นสูงต้องมากระทู้นี้
แต่ถ้าใครจิตตกมาก็ยินดีต้อนรับเสมอๆ
(ฟังเหมือนๆศิราณี???)
เพราะที่นี่ก็เหมือนถังขยะ ที่ระบายทางใจ หรือที่พักทางใจ

แต่ถ้าอยากจิตตก ก็ต้องไปตามกระสังคม กระแสโลก หรือกระเตือนภัยอื่นๆ
ระวังนะ เขาเตือนลูกเดียว แต่ไม่ได้เตือนใจเหมือนคนในสมาชิกนี้กันนะ
กระทู้นี้ ก็เปรียบเสมือนกระทู้ของตนเอง หรือกระทู้พี่ๆน้อง เพื่อนๆ

แต่ผมคิดว่าคนที่มาเยี่ยมเวปพลังจิต เป็นคนดีทั้งหมด เป็นผู้รู้ ผู้มีปัญญาเลิศด้วยกันทั้งนั้น
และคงไม่มีผู้ใดทำให้จิตตนเองเลวร้ายไปกว่านี้อย่างแน่นอน
(ผมมีความเชื่ออย่างนั้นนะ)

แต่ถ้าเราไม่ช่วยยกจิตของตนเองขึ้น ก็อย่าทำให้จิตตนเองตกต่ำไปกว่านี้
เพราะไม่มีใครอยากจะไปเที่ยวนรก หรืออบายภูมิกับท่าน

ยามภัยพิบัติมา รัฐบาลมีหน้าที่เตือน และให้ความช่วยเหลือปชช.
แต่ผมมีหน้าที่เตือน(จิต)ปชช.ชาวไทย
เพราะผมรักทุกๆดวงจิต เท่าๆกัน
โดยมิได้แยก จิตแดง จิตเหลือง หรือจิตน้ำเงิน

เพราะที่นี่มีแต่ดวงจิตของลูกหลานของพระพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์เท่านั้น
(ผมคิดอย่างนี้นะ)
(และคุณคิดอย่างไร???)

 

ขอเอาใจช่วยนะ
เดี๋ยวผมช่วย กำลังใจมียังไม่พอ แต่อย่าลืมความเพียรของตนนะ
จิตฝึกยาก แต่ก็ต้องฝึกน่ะ
เพราะถ้าไม่ฝึก ความทุกข์ ความสุขก็จะมาเยี่ยมเยือนเรา ไม่วันใดก็วันหนึ่ง

เดี๋ยวผมจะช่วยนะ คอยรับให้ดี แต่ถ้ารับได้ รู้สึกจุกที่หน้าอก ขอให้ปล่อยลงเบื้องล่าง หรือให้ถึงนึกถึงคนที่เรารักไปนะ
เพราะเป็นพลังแห่งเมตตาสูง จะช่วยให้ผู้รับจิตเกิดนิ่งสงบได้ชั่วคราว
ทุกท่านก็สามารถฝึกกันได้ แต่ต้องมีความอดทนสูงนิดนึงนะ

ทำบุญส่งผลนาน แต่ทำบาปส่งผลทันที ช้าหรือเร็วอยู่ปัจจัยอื่น

 

ขอให้คุณพบเจอแต่สิ่งที่ดีๆตลอดไปด้วยเทอญ

 

ได้โปรดทำใจให้เป็นกลาง เพราะธรรมชาติ และพระจัดสรรให้กับสิ่งมีชีวิตไปแล้ว
ขอให้วางใจเป็นอุเบกขากัน อย่าไปทำกรรมเพิ่ม
เสียเวลาหันมาดูจิตตนเองดีกว่านะ

แต่ก็ต้องขอบใจที่นำมาแจ้ง เพราะเจตนาดี
แต่คนจ.ภูเก็ตเขาถ้าอ่านกัน แล้วเขาจะรู้สึกอย่างไร
ถ้าไม่ได้เตรียม จิตพร้อมรับ ภัยพิบัติกัน

 

ขอให้พระพุทธชิินราช หรือดวงจิตพระวิปัสสีพระพุทธเจ้า รักษากาย รักษาดวงจิตคุณ และคุณพ่อ คุณแม่ของคุณให้ปลอดภัยด้วยเทอญ
(ผมเห็นพระพุทธชินราช ผมขนรุกทุกครั้ง เพราะกาลครั้งหนึ่ง ผมก็เคยเกิดในสมัยท่าน ท่านเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่ 22 เมื่อ80,000 ปีมาแล้ว)

ขอให้คุณขออาราธนาบารมีพระพุทธเจ้า หรือดวงจิตที่คุณจับพระได้ และขอบุญกุศลที่คุณได้กระทำมาทุกภพ ทุกชาติ ให้ส่งผลต่อ....(ชื่อ)
ให้รอด ปลอดภัยจากภัยพิบัติในครั้งนี้ หรือปัจจุบันนี้ด้วยเทอญ
(พูดเอาเองนะ ทำจิตนิ่งๆก่อนกล่าววาจาออกไปนะ)

ภาพพระจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่ถ้าจิตนิ่งได้ที่เมื่อไหร่แล้ว จะเหลือภาพพระภาพเดียว เพราะจิตเป็นผู้เลือกเอง มิใช่เรา

 

ขอบคุณค่ะ รอรับอยู๋ค่ะrabbit_sleepy

 

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับจ้า (หว้าขอตอบระหว่างรอพี่ภู พี่เพ็ญมาแนะนำอีกทีนะคะ)
ใหม่ๆ ก็เป็นเช่นนี้กันทุกคนค่ะ ค่อยๆ ตะล่อมจิตไปนะคะ
ลองใช้เทคนิคช่วยจำบ้างไหมคะ?
นำรูปพระขึ้นหน้าจอมือถือบ้าง หน้าคอมบ้าง ฯลฯ
หรือทุกที่ที่พอจะโชว์ภาพพระได้ ตาเนื้อจะได้เห็นบ่อยๆ

ฟุ้งซ่าน.. ใครๆ ก็เป็น.. เวลานอนน้อยหว้าก็เป็น.. ฮ่าๆ
ลองคิดถึงพระให้เหมือนคิดถึงคนรัก หรือแฟนนะคะ
คือประมานว่าคิดถึงแฟนทุกลมหายใจ (เหมือนตอนจีบกันใหม่ๆ)
ก็คิดถึงพระทุกลมหายใจ (จิตจับพระใหม่ๆ)
ดูเหมือนจะยากนะคะ แต่ก็พอทำได้นะ เพราะหว้าก็ทำมาแล้ว.. (แหะๆ)

ประสบการณ์ส่วนตัวของหว้าจะคิดถึงพระ และระลึกถึงพระในใจ
สุขก็คิด ทุกข์ก็คิด กินก็คิด อยากระลึกอะไรในจิตกับพระก็คิดไป ระลึกไป
พร้อมกับฝึกจับภาพพระไปด้วย
(ฝึกใหม่ๆ ไม่ต้องเคร่งให้จิตระลึกภาพพระตลอดนะคะ เอาเท่าที่จิตว่าง จิตนิ่งค่อยนึกก่อนก็ได้ จิตจะได้จำภาพได้)

เท่านี้ก่อนละกันเนอะพี่ "สู่วันใหม่" กลัวท่านพี่จะงง
เดี๋ยวให้ท่านอื่นตอบอีกทีนะคะ

ขอให้เจริญในธรรมค่ะ