ทำใมเวลาสวดมนต์จะเจ็บคอตลอดเลย

ไม่เข้าใจทำใมเวลาสวดมนจะเจ็บคอตลอด ทั้งที่สวดในเสียงที่ปกติเหมือนตอนพูดปกติ เวลาพูดปกติก็ไม่เจ็บคอแต่สวดมนต์กลับเจ็บคอจนบางคลั้งต้องสวดในใจสลับกับสวดออกเสียงเลย เมื่อก่อนถ้าสวดออกเสียงดังๆจะไม่เจ็บมากนักคอแต่ตอนนี้อยู่หอพักที่ไม่เก็บเสียงเลยเกรงใจห้องข้างๆไม่กล้าสวดมนต์เสียงดัง แต่เจ็บคอมาก จนบางครั้งรู้สึกไม่ใหว ต้องข้ามบทสวดมนต์บางบทเพื่อให้สวดเสร็จเร็วๆเลยอ่ะค่ะ ไม่รู้ท่านอื่นเป็นเหมือนกันหรือเปล่า

 

ผมว่าลองตรวจดูห้องพักอาจอับเชื้อเนื่องจากไม่ค่อยระบายอากาศหรือโดนแดด หรือซักผ้าปูที่นอนหรือทำความสะอาดห้องบ้าง ....ถ้าอยู่ในสถาพแบบนี้ป่วยหรือแพ้ได้ง่าย....

ส่วนเรื่องสวดแล้วเจ็บคอผมว่าไม่ใช่แน่นอน....

 

ที่คุณ Phanudet กล่าวก็ส่วนหนึ่งครับควรพิจารณาไว้ด้วย...และเพิ่มเติม...ถ้ายังไม่หายก็สวดในใจก็ได้ครับ..ถ้าจะให้ดีลิ้นกับปากก็ไม่ต้องขยับนะครับ..จิตจะเป็นทิพย์ง่ายดี..และเป็นสมาธิง่ายด้วย..
ขอบคุณครับ..

 

ก็ต้อง สำรวจลงไปที่ ตัวจิต หละนะ เวลาสวดมนต์เนี่ยะ หลายคนจะเกิดสมาธิ
จิตร่วมด้วย แม้ปากจะขยับ คำสวดมนต์จะพรั่งพรูออกเป็นกระแสความนึก คิด
และ พูด

แต่...จะมีหลายจังหวะของจิต ที่เกิดสมาธิ แล้ว เอาไปจดจ่อไว้ ยิ่งเป็นสมาธิจิต
ที่แนบแน่นได้พอสมควร จะอาศัยการพิจารณา ปิติ

แต่ตรงที่ อาศัย ปิติ เนี่ยะ บางที เกิดการเพ่ง จ้อง ปัก จะรู้ปิติให้ชัด ตรงนี้ก็จะ
เกิดการเลือก ฐานกระทบ หรือ ฐานของการสั่น และ บังเอิญว่า กำลังสวดมนต์

ก็จะปักจิตรับรู้รสที่ คอหอย กล่องเสียง จนเกิดอาการแน่น แข็ง แสบแบบจี้ๆ
ยิ่งถ้าเป็นคนที่มีธาตุไฟมาก ก็จะจี้เป็นจุดเล็กๆ คันๆขึ้นมาได้ หากสมาธิจิต
หมดแล้วเกิดการหวงธาตุขันธ์ ก็จะส่งผลให้ จิตไปสร้างสภาวะไอ( เพื่อแก้
อาการ ระคาย)

ถ้าไม่เข้าใจว่า มันเกิดจาก อำนาจของสมาธิจิต ก็อาจจะ ดำริไปว่า ไม่สบาย


อันนี้ก็คล้ายๆ พวกที่ นั่งสมาธิ แล้ว ตกใจกับอาการ แน่นที่หน้าผาก หว่างคิ้ว

คือ เขาเพ่งไปที่หว่างคิ้ว แต่ เรา(คนสวดมนต์)จะเพ่งไปที่ กล่องเสียง หรือ คอ

ก็จะแสบๆ ตึงๆ คันๆ เหมือนกัน พวกเพ่งที่หน้าผากนี่ประหลาดหน่อย เขาจะเอา
เรื่อง ตาที่สามมารองรับ แล้วก็สนุกกันไป

แต่สำหรับคนเพ่งที่คอ ไม่ค่อยมีใครพูด แต่จริงๆ ก็เป็นสมถะได้เหมือนกัน ได้กสิณ
ได้เหมือนกัน ขอเพียงแต่................


ต้องพิจารณาแยกให้ออกให้ได้ว่า เป็นเรื่องสมาธิจิต หรือว่าอะไรกันแน่ ที่เป็นเหตุ

แต่......สมมติว่า จะคิดบวก ก็ ยกให้เป็นเรื่องสมาธิจิตไปเลย หรือ แม้นว่าจะไม่ใช่
ก็น้อมเป็น สมาธิจิตไปเลย แล้วจะไม่รำคาญใจ ไม่เกิดกามวิตก พยาบาทวิตก และ
ไม่เกิด วิหิงสาวิตก สวดมนต์แล้วได้สมาธิกสิณไปในตัว ได้ตั้งแต่ ดิน ลม ไฟ ส่วน
น้ำ ต้องรับรู้ที่การเกาะกุม รับรู้ด้วยใจ

 

สวัสดีคะ...ดิฉันอ่านที่คุณตอบไว้...อาการมันตรงกับที่ดิฉันเป็นอยู่ และเกิดความสงสัยอยู่เหมือนกันคะ...ว่าเดี๋ยวนี้สวดมนต์ทีไร...ตอนแรกจะเสียงปกติ ไม่มีปัญหาอะไรเลย สวดๆไปจะเกิดอาการเหมือนคอแห้งจนติดขัด ต้องไอกะแอม เพื่อขยายหลอดลม และมีอาการสะดุดๆ ปนเหนื่อย บางคราวก็ง่วงตาจะปิด ก็เข้าใจว่าดิฉันคงเหนื่อยมั๊ง...แต่สังเกตุว่ามันเป็นเกือบทุกวัน และเกือบทุกครั้งที่สวดมนต์ที่วัด...บางครั้งไม่สะดุดเหมือนคอแห้งแต่...จะกลายเป็นว่าเสียงแหบสั่นเหมือนคนแก่ และออกเสียงดังนักไม่ขึ้น พยามจะสวดออกเสียงให้ดังเป็นปกติ แต่เสียงก็ไม่ออก จะได้ในระดับหนึ่งเท่านั้นพร้อมกับเสียงที่สั่นเครือเหมือนคนแก่มากๆ ลูกๆบางครั้งก็ได้ยินและบอกว่าทำไมเสียงแม่เป็นคนแก่ทำมันเสียงสั่นมาก เหนื่อยรึเปล่า ดิฉันก็ไม่เป็นไรก็ปกติดี ก่อนสวดและหลังสวดเสร็จปั๊ปเสียงก็คืนปกติ... บางคราวเสียงและอาการกลับมาปกติก่อนสวดจบนิดหน่อย ...

ขอคำอธิบายเพิ่มเติมได้ไม๊คะ คำตอบด้านบนที่อ้างอิงไว้ ดิฉันยังไม่เข้าใจทั้งหมดคะ...ขอบคุณสำหรับธรรมทานนะคะ

 

มีอาการเช่นเดียวกันค่ะ จะมีเสมหะมาจุกที่คอ ออกเสียงไม่ได้ บางทีก้อเสียงแหบไปเลย พอสวดเสร็จเสียงกลับมาปรกติ เป็นทุกวันเลยค่ะ

 

<TABLE id=pid319325 cellSpacing=0 summary=pid319325 cellPadding=0><TBODY><TR><TD class=postauthor rowSpan=2>

teeyai ​

ระดับ credit:
<!-- ัซีย --><!-- ัซียend -->




</TD><TD class=postcontent>1<SUP>#</SUP> พิมพ์ <LABEL>ตัวอักษร: </LABEL><SMALL title=ปกติ>t</SMALL><BIG title=ซูมเข้า>T</BIG>

teeyaiโพสต์ 10-8-2011 21:26 | แสดงเฉพาะโพสต์ของผู้ใช้นี้





ประสบการณ์จริง อุทาหรณ์สำหรับท่านที่ปรามาสพระสงฆ์(หลวงพ่อฤาีษีลิงดำ)


<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR><TD id=postmessage_319325 class=t_msgfont>นี่เป็นประสบการณจริงของผมเองครับ ปกติผมสวดมนต์นั่งสมาธิทุกวัน ซึ่งพอสัมผัสบางอย่างได้เล็กน้อย ประมาณเดือนพฤษภา
เข้ามาอ่านหัวข้อ เกี่ยวกับนิพพานแล้วสูญ แล้วมี นายดี โพสข้อความ บอกว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ สอนผิด ไม่ตรง ตาม พระธรรมวินัย
ซึ่งตอนนั้นผมก็เห็นด้วยกับนายดี แล้วยังโพส ประมาณว่า นายดีกล่าวได้ถูกต้องแล้ว แล้วแอบคิดในใจว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
อาจจะสอนไม่ถูกต้อง ตามหลักของพระพุทธเจ้า หลังจากนั้น พอผมสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิ ตอนสวดมนต์ จะมีความรู้สึกว่า ไม่ใช่ตัวเรา
ปากจะขยับสวดมนต์ยากมาก แล้วเสียงก็ไม่ใช่เสียงตัวเอง เสียงจะใหญ่ๆ เป็นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ ผมเลยโทรไปถามพระอาจารย์
ท่านบอกว่าเป็นเพราะไปปรามาสครูบาอาจารย์ ตอนนั้นยังนึกไม่ออก เพราะโดยปกติว่าไม่เคยคิด เคยว่าพระสงฆ์อยู่แล้ว
พระอาจารย์บอกให้จุดธูป สิบหกดอก ขอขมาในที่แจ้ง หลังจากขอขมาเสร็จ อาการดังกล่าว ไม่เป็นอีกเลย จากนั้นเมื่อนึกทบทวนอีกครั้ง
แล้วสอบถามอาจารย์เป็นเพราะเคยคิดและกล่าวเกี่ยวกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำหรือเปล่า ท่านบอกว่าใช่แล้ว

สิ่งที่อยากบอกก็คือให้ทุกท่านพึงระวังและ งดเว้น การกล่าวพาดพิงพระสงฆ์ เดี๋ยวจะติดกรรม เปล่าๆครับ</TD></TR></TBODY></TABLE>


</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เป็น ปีติ ที่เกิดจากสมาธิครับ เวลาสวดมนต์ก็ตั้งจิตไว้ตำแหน่งอื่น เช่น กลางหน้าอก ลิ้นปี่ เพราะปีติในธรรมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ถ้าทนไม่ไหวก็นั่งสมาธิแทนครับ

 

มันก็มีหลายเคส นะครับ

ถ้า ข้างบนนั้นไม่เข้าใจ ก็แปลว่า ยังไม่คุ้นเรื่อง การวางอารมณ์สมาธิ

ทำให้ไม่ทราบบัญญัติคำว่า เพ่ง หรือ กำหนด หรือ กด ไปที่จุด

ถ้าไม่เข้าใจการวางอารมณ์สมาธิ ก็อาจจะเป็นไปได้ว่า

การสวดมนต์ที่วัด เราไม่อาย ที่จะเปล่งเสียงดัง

แต่ เวลาเรามาสวดที่บ้าน เราเกรงใจเพื่อนบ้าน เกรงใจคนในบ้าน
ทำให้พอเราจะสวดมนต์ เรากดจิตตัวเองก่อนแล้ว เราดัดแปลงตัวตน
ก่อนแล้ว ก่อนที่จะสวดมนต์

ถ้าเป็นแบบนี้ กายมันก็ถูกจิตภายนอกกด ไม่ใช่ จิตภายในกดนะครับ

เคสแบบนี้ เราต้องถือว่า ธรรมภายนอกมาเป็นธรรมภายใน

เราก็ระลึกไปอย่างนั้นเลย ไม่ต้องไปสนใจว่า เสียงจะแหบ จะแก่ หรือ
จะจุก ให้พิจารณาไปเลยว่า ขณะนั้น ธรรมภายนอกมาเป็นธรรมภายใน

ภาษาที่พื้นๆก็คือ เอาใจเขามาใส่ใจเรา มันมีเขา มีเรา ขึ้นมา

พิจารณาการมีเขา มีเรา ขึ้นมา บางครั้งเราเป็นเขา เขาเป็นเรา

กล่าวคือ เราเอาความปรกติไม่สวดมนต์ของเขามาเป็นตัวเราทำให้เรา
สวดมนต์ไม่คล่อง

ถ้าเป็นแบบนี้ ก็ขึ้นกับ สถานที่สัปปายะ บุคคลสัปปายะ ถ้าวันใด ระแวก
บ้าน หรือ คนในบ้าน มีพฤติกรรมเดียวกับเรา ต่อให้สวดเบาๆ เราก็
สวดได้อย่างไม่ติดข้อง

แต่ถ้า เราสามารถตามเห็น ตามพิจารณา การเกิดขึ้นของ "เรา" "เขา"
ไว้เนืองๆ คือ พิจารณาเห็นธรรมภายในบ้าง เห็นธรรมภายนอกบ้าง เห็น
ธรรมภายในเป็นธรรมภายนอกบ้าง เห็นธรรมภายนอกเป็นธรรมภายในบ้าง
ตามพิจารณาไปแบบนี้ บางทีเราก็ไม่ต้องอาศัยเสียงสวดมนต์แล้ว

เพราะ ธรรมมันลงใจ

 

ถ้าจะพูดให้ตรงๆ คือคุณมีผี

 

คิดว่าไม่น่าเกิดจากที่นอนสกปรกนะ เพราะเชื้อทำอะไรเราไม่ได้อยู่แล้ว มีภูมิต้านทานดี เพราะตอนเด็กๆนอนคลุกฝุ่นมาตลอดเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนกับยุง เหลือบ ลิ้น ไร เลยก็ว่าได้ แต่อาการเสียงแหบที่ว่านี้มันน่าจะเกิดจากเราเกรงใจคนข้างห้อง เลยกดจิตตัวเองไว้เหมือนที่ท่านเล่าปังบอก ตอนนี้ก็กำลังพยายามสวดมนต์ในใจแบบที่คุณNopphakan แนะนำ แต่สวดมนในใจทำใมไม่ค่อยมีสมาธิเลยอ่ะค่ะ อนุโมทนาทุกคำตอบนะค่ะ

 

เอ้อ...ไม่น่าใช่มั้งค่ะ

 

ทำบารมีทั้งสิบเพิ่มนะครับแล้วแต่โอกาสข้อไหนก็ได้
ขอทุกท่านเจริญในธรรมครับ

 

ขอบคุณสำหรับคำอธิบายเพิ่มเติมนะคะ...อนุโมทนาสาธุด้วยกับทุกๆท่านที่มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์และความรู้คะ...

 

ผมว่่าสวดในใจก็ดีนะครับฝึกสมาธิได้ดีกว่าสวดออกเสียงนะครับเหมือนที่คุณnopphakan
กล่าวเลยครับ

 

ยังไง ถ้าเจ็บคอ เราขอแนะนำยาตัวนี้ค่ะ Propoliz Spray นะคะ
แก้เจ็บคอดีมากค่ะ ใช้ง่ายดีค่ะเพราะเป็นสเปรย์พ่น
เราชอบเพราะพกไปใช้นอกบ้านสะดวกดีค่ะ
หายไวๆนะคะ พระคุ้มครองค่ะ

 

เบิกบุญในอดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรที่ส่งผลให้เจ็บคอตอนสวดมนต์ (หรือง่วงซึม)
ขอให้เค้าอโหสิกรรมให้เรา ก่อนสวดมนต์ทุกครั้งครับ (ผมเข้าใจว่าเค้าไม่ต้องการให้เราทำกุศลครับ)

 

เมื่อก่อนผมก็เป็น ตอนปฎิบัติ 2 ปีแลกนะ สวดมนต์แล้วง่วงนอน นั่งสมาธไม่ง่วง ก็ลองเปลี่ยนที่สวดที่บ้าน ที่วัด ในห้องน้ำพอสวดไปถึงจุดๆนึงจะง่วงนอนมาก ผมคิดว่ามันเป็นวิบากของเรา

น้องลองเปลี่ยนที่สวดดูถ้ายังเป็นก็วิบาก และผมก็เป็นอีกอย่างทำสมาธิไม่ว่าจะนั่ง นอน หรือเดินจงกลม เมื่อสมาธิถึงจุดหนึ่ง ขาทั้ง 2 ข้างจะเป็นตะคิวทุกครั้ง แต่ตอนนี้ผ่านหมดแล้ว

หนูลองดูนะ ลองวิเคราะหเอานะ พี่คอดว่าน่าจะเป็นวิบากอย่างใดอย่างนึง แต่หนูไม่ต้องไปหาคำตอบมันหรอก ก็ปฎิบัติไป เดี๋ยวมันจะหายเอง ปฎิบัติแบบคนโง่ๆนะ ไม่ต้องไปรู้อะไร ปฎิบัติไป แล้วสำรวจใจตัวเองว่าถ้า

เมื่อก่อนมันรักมาก รักมันน้อยลงก็ใช้ได้แล้ว
โกรธมันโกรธเท่าเดิมในอารมณ์แรกแต่มันดับเร็วก็ใช้ได้แล้ว

ขอให้เจริญในธรรมนะหนู

 

เหมือนกันเลยค่ะ -*- แต่ของเราสวดไปเรื่องๆมันจะเป็นปรกติค่ะ -*-

 

fisherman's friend ซักเม็ดก่อนสวดมนต์