เต็นท์และอุปกรณ์ที่ใช้ในการสร้างที่พักแรมชั่วคราว

ผมเข้าใจ ผมถึงพูดไง... โดยปกติ ถ้าไม่หนักหนา เราก็จะเอาไปด้วย เราจะมีทีมตามเก็บ หรือทีมทหารค้นหาเขาจะมาตามเก็บ โดยดูจากสัญลักษณ์ที่เป็นสัญญาน...
ที่นี้กรณีเรา หากมันจำเป็นต้องเคลื่อนที่ไปให้พ้นบริเวณนั้นๆ เรารอไม่ได้ ให้ชุดล่วงหน้าไปก่อน เราตามไปถูกรึเปล่า... ชำนาญและแกะรอยได้ไหม... หรือประเมินแล้วตายแน่ๆ ถ้ารอก็คือเวลา... ผมถึงบอกไงว่า กรรมของเขา... แต่หากอาการไม่ถึงกับตาย แล้วเราพอพาไปได้ ก็พาไปครับ อาจจะใช้วิธีไปตั้งที่พักข้างหน้าแล้วกลับมาพาไปก็ได้...
เรื่องนี้ต้องประเมินครับ... ดูความเสี่ยงของภัย ณ เวลานั้นๆด้วย...

อ้อ... กระเป๋าสำหรับชุดปฐมพยาบาล มันจะแยกตาหากมาจากเป้นะครับ... ควรแยกเพราะไม่ใหญ่มากไม่หนัก จะคล้ายๆกระเป๋าสะพายแต่เป็นผ้าใบกันน้ำครับ

 

สวัสดีครับคุณธร ไม่เจอกันนาน ประเด็นก็ตามที่คุณ dong 2002 และตามที่มีผู้โพสต์มาก่อนครับ เมื่อวานก็ไปบวชพระนิก ที่วัดหนองหญ้าปล้อง เจอพลพรรคเก่าหลายคน ปรากฏว่าผมกับคุณชานนท์ คิดตรงกัน เตรียมจักรยานเสือภูเขาไว้เหมือนกัน ซ้อมปั่นเสาร์-อาทิตย์เหมือนกัน เพราะคิดว่าการจราจรอาจจะกลายเป็นอัมพาต หรือต้องนำรถไปไว้ที่ปลอดภัยก่อน หรือต้องทิ้งรถยนต์ หันมาใช้จักรยานเสือภูเขาแทน แบกขึ้นรถบรรทุก เรือได้ (ต้องตัวถังอัลลอยด์) ขี่ลุยทางวิบากได้ ปั่นกลางทุ่ง ดินลูกรัง แต่ต้องเป็นยางวิ่งทางวิบาก ยางมี 2 แบบคือแบบ ทางเรียบ และ ทางออฟโรดทางวิบาก เตรียมอะไหล่ด้วย มี ยางใน3-4 เส้น ยางเบรค โซ่ ลูกปืนคอ ล้อ บันได ชุดซ่อมจักรยาน(หลายอย่างใน 1 อัน) ชุดปะยางใน (ซื้อตามขายทุกอย่าง 20 ) จักรยานยี่ห้อราคาถูก หาอะไหล่ง่าย ก็ L A ถ้ามีคนชราเด็ก ผู้หญิง และไม่มีรถยนต์ ควรมีจักรยานไว้พร้อมตะแกรงหลัง (ที่นั่งซ้อนท้ายแบบเหล็ก) อย่างน้อยบรรทุกสัมภาระ แล้วจูงเดินไม่ต้องแบกเป้เดิน พวกเวียตนามเหนือใช้บรรทุกอาวุธ เสบียงอาหารตอนสงครามเวียตนาม ได้เป็นจำนวนมากต่อคัน

 

ออกจาก รพ มาแล้ว ตอนนี้พักฟื้นที่บ้าน...

มีกระทู้ที่คุณ Karan โพสต์ไว้ มีประโยชน์มาก คุณธรลองไปอ่านดูนะ...
ที่นี้ตามที่คุณธรพุ่งเป้าช่วยคน... ผมก็แนะนำให้จัดกระเป๋าพยาบาลซะ เอาแบบสะพาย... ถ้าเป็นกล่องเหลี่ยมแข็งจะไม่ถนัดในการเคลื่อนที่ไกลๆ... เอาแบบผ้าใบกันน้ำนะครับ จะสะพายข้างหรือสวมเหมือนเป้แต่อยู่ด้านหน้าก็ได้... จะได้ถ่วงน้ำหนักกับเป้... ของข้างในมีอะไรบ้าง ตรงนี้คุณธรต้องประเมินจาก หากเกิดภัยพิบัติจริงขึ้นมา เราน่าจะพบผู้ป่วยประเภทใดบ้าง... ผมลองคาดการณ์เองนะ...

คงมีน้ำมีฝนแน่ๆ ป่วยเป็นหวัด ปวดหัว เป็นไข้ พวกนี้คงเยอะ... พาราเซตามอล ยาลดน้ำมูกที่เป็นยาแก้แพ้ในตัวน่าจะดีสุด... นี่เป็นยากลุ่มแรก

คงต้องเจอคนมีบาดแผลกันบ้าง... ดังนั้น แอลกอฮอล์สำคัญ แต่เราแบกเยอะไม่ได้หรอก... มันหนัก... คุณธรอาจจะเอาสำลีก้อนชุบแอลกอฮอล์แล้วแพ็คลงถุงพลาสติคหนาๆสองชั้นกันระเหยไป และควรมีสำลีแห้งติดไปด้วย... ยาล้างแผลเบตาดีนหรืออื่นๆเตรียมไว้ มีแผลก็อาจมีการอักเสบ... ยาแก้อักเสบพวกเตตตร้า แอมม๊อกซี่... ถามหมอดูว่าตัวไหนดีมีติดไป พลาสเตอร์ปิดแผลสำหรับแผลเล็กน้อย เทปปิดแผลแบบกันน้ำ ผ้าพันแผลขนาดโตขึ้นมาอีกหน่อย ผ้าก๊อส อะไรทำนองนี้... แนะนำว่าหาผ้าสามเหลี่ยมแบบที่ผูกคอเหมือนลูกเสือไปด้วยจะดีมาก มันเอามาทำผ้าพันแผล ผ้ามัดเฝือกฉุกเฉิน อะไรได้อีก ห้อยแขนก็ได้... เข็มและด้ายเย็บแผลถ้าจำเป็น อันนี้ถามหมอดูนะครับ... ไม่เคยก็อาจต้องทำ... ต่อมาพวกสายรัดต่างๆเพื่อใช้ในการห้ามเลือดมีแบบยางๆที่หมอใช้อ่ะต้องมี

คนเสียเลือดมากๆจะหนาว มันจะมีชุดคิทที่เป็นผ้าห่มบางๆเป็นฟรอยด์มั๊ง ผมเคยมี แต่ใช้ช่วยเด็กไปแล้ว... ดูมันบางแต่มันเก็บอุณหภูมิได้ดี คลุมช่วยได้แล้วเล็กเบา...หาติดไป...

พวกยาดมแอมโมเนีย เกลือแร่ ต้องเจอแน่ๆคนเพลียหรือเป็นลม... มีดผ่าตัด อาจจะต้องใช้กรีดแผลเพื่อเปิดเอาอะไรที่ติดออก หรือทำแผลรุ่งริ่งติดเชื้อให้เรียบ...อันนี้อาศัยความกล้าละนะ... แต่อย่างน้อยก็เอาไว้ตัดอะไรได้ กรรไกรเล็กๆ ถุงมือยาง หลายคู่หน่อย...

ที่แน่ๆอย่าลืมยาประจำตัวคุณธรนะ หอบหืดรุนแรง ผมเคยเจอคนสนิทเป็น... ต้องดูแลสุขภาพดีๆนะครับ... ผมว่าเท่านี้ก็แบกลำบากแล้วล่ะ จริงๆมันมีที่จำเป็นอีก น้ำเกลือ ยานวด ยาทาลดอาการอันเกิดจากแมลงต่อย... หาไฟแช็คไปด้วย ใจจริงอยากให้มีตะเกียงเล็กๆ เพราะบางครั้งต้องเผามีดฆ่าเชื้อก่อนลงมือ

ผมว่าเท่านี้กับคนที่ไม่เคยก็มากพอแล้วล่ะ ถือเป็นงานที่จิตใจต้องเข้มแข็งพอสมควร โดยเฉพาะกรณีที่เราจะต้องลงมือกรีดแผล... ครั้นจะให้มีเข็มฉีดยาด้วย ผมว่ามันเกินไป แต่ถ้าทำได้ก็ดีนะครับ...

คุณธรไปศึกษาตามที่เคยเล่าไป... การผายปอด ปั๊มหัวใจทำยังไง...
การดามเร่งด่วนมีทั้งแผลเปิดแผลปิดทำยังไง
การทำแผลในที่ต่างๆ อาการของคนเสียเลือด อาการของคนโดนพิษ
งูกัดทำอย่างไร สัตว์มีพิษอื่นๆทำยังไง...
การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยลักษณะต่างๆ เปลสนามในกระทู้คุณ Karan มีแล้ว
พวกปวดหัว ตัวร้อน เป็นไข้ เป็นหวัด อันนี้คงรู้กันอยู่แล้ว...

โมทนาด้วยกับเจตนาที่ดีๆต่อเพื่อนมนุษย์นะครับ ที่ไม่ได้คิดเพียงแค่ตัวเองรอด ตั้งใจช่วยคนอื่นด้วย... โมทนาด้วยใจจริงครับ

 

ขออนุญาตเพิ่มเติมจากคุณdong2002นะครับ
ถ้าเน้นน้ำหนักเบาแนะนำเป็น แอลกอฮอล์แผ่นครับ ฉีกซองเช็ดได้เลย หรือลองเดินดูตามร้านขายยาใหญ่ๆ ครับ ผ้าก๊อซที่ฆ่าเชื้อบบรจุซองแล้วก็ดูตามคามต้องการครับ
เพิ่มถุงมือยางด้วยก็ดีครับ
เขียนๆรายการก่อนครับ แล้วทบทวน3รอบ อันไหนตัดได้ อันไหนแทนกันได้ อันไหนจำเป็นมากน้อย ดูจากสมาชิกของเราครับ

 

เตรียมเปลมุ้งอย่างดี 1หลังพร้อมฟลายชีท (เปลมุ้ง มีราคาตั้งแต่ 450 - 550 - 1000 +ฟลายชีท 200- 300 บาท) เชือกสำหรับผูกเปลยาว3 - 4 เมตร (บางยี่ห้อ ต้องซื้อเชือกเปลใหม่เพราะของเดิมเล็กไปและสั้น) และเชือกขนาดเล็ก อันละ 20 บาท 2-3 อัน (ร้านทุกอย่าง 20 บาท) ไว้ผูกฟลายชีท ไม่ต้องผจญกับยุง น้ำนองพื้น งู เห็บป่า ทากและมด (เคยเจอ กางเต็นท์เสร็จสักพัก มดยกขบวนมาขออาศัยหลบฝนด้วย เล่นเอาชุลมุนไปหมด อดนอนเลยและเคยมีงู ตัวแลนวิ่งรอดใต้เปล เราดูมันเฉยๆ ทางใครทางมัน) การซื้อเปลต้องดูความยาวของเปล ให้ยาวกว่าความสูงของผู้ใช้ ตามเกณฑ์ และฟลายชีทควรยาวกว่าเปล 1 - 2 ม.คือเปลยาว 2.5-3 เมตร ฟลายควรยาวประมาณ 4-5 เมตร มิฉะนั้นจะโดนน้ำฝนที่ตกหนักสาดเข้าในเปล ตรงเชือกหัวและท้ายเปล ควรผูกด้วยเชือกเล็กยาวประมาณ 1 ฟุต ปล่อยปลายทิ้งลงพื้น /แขวนห่วงสแตนเลส/อลูมิเนียมไว้ ถ่วงให้มี นน.หน่อย เพื่อดักน้ำฝนที่ไหลมาตามเชือกให้ตกลงพื้น มิฉะนั้น มันจะมาสะสมจนเปลเปียกชื้นด้านหัวและท้ายเปล

 

ระหว่างเต็นท์สปริงสำหรับนอน 2 คน กับเต็นท์เสา อะไรดีกว่ากันครับ
กำลังตัดสินใจอยู่ บางคนว่าเต็นท์สปริง กางง่าย เก็บง่ายกว่า
แล้วอะไรมันดีกว่ากัน

 

1.เชือกผูกเปลบางยี่ห้อเขามีมาพร้อม บางยี่ห้อมีมาด้วยแต่สั้นและไม่ค่อยดี ต้องเปลี่ยนใหม่ เชือกผูกเปลจะเป็นเชือกไนล่อนแบนๆ เชือกที่ร้อยที่หัวเปลและท้ายเปลยาวเท่ากัน เงื่อนที่ผูกระหว่างเปลกับเสา/ต้นไม้ ใช้เงื่อนกระหวัดไม้และปิดท้ายด้วยเงื่อนกระตุก ส่วนที่ผูกระหว่างฟลายชีทกับเสา/ต้นไม้ใช้เงื่อนกระตุก เพราะเชือกไนล่อนแบบแบน จะไม่ค่อยเลื่อนหลุดง่ายเพราะหน้าเชือกกว้างประมาณ 1.5-2 ซม.เมื่อก่อนผมเรียกกันง่ายๆว่า เงื่อนเขมรหนีญวน เพราะพวกเขมรนิยมใช้กัน เมื่อกระตุกเชือกหัวท้ายเปลแล้วรวบเปลใส่เป้หนีทหารญวนได้เร็ว
2.เต็นท์สปริง ต้องมีรถยนต์ จึงนำพาไปสะดวก กางง่าย แต่เก็บยากหน่อย ต้องฝึกให้ชำนาญ ผมพึ่งรู้เทคนิคเมื่อ 2สัปดาห์มานี่เอง ต้องเป็นเลข 8 ถึง 2 ชั้นจึงพับได้ ในตัวอย่างที่ติดไว้ข้างถุงใส่เต็นท์ไม่ชัดเจน ตอนพับช่วงที่ 4 ต้องพับทั้งสองข้างเข้ามาหากัน แล้วพับทั้ง 2 ข้างให้เป็นเลข 8 จึงจะสามารถจัดให้เป็นวงกลมให้เท่ากันเพื่อที่จะใส่ถุงได้ง่าย
เต็นท์เสานำพาง่าย แต่เสียเวลากางหน่อย แต่ต้านทานแรงลมและฝนดีกว่า แต่ต้องขึ้นอยูกับฟลายชีทจะดีขนาดไหน
3.เปลมุ้ง พกพาง่าย แต่จำกัดพื้นที่นอนได้คนเดียว ต้องหาจุดที่มีเสา/ต้นไม้ที่มีขนาดอย่างน้อยเส้นผ่าศูนย์กลาง 4 นิ้วขึ้นไป แต่ไม่ต้องกังวลเรื่องน้ำไหลนองพื้นท่วมที่นอน หรือ มด ตะขาบ งู ยกเว้นมันจะไต่มาตามต้นไม้ เป้เราต้องทำที่วางให้สูงจากพื้น ผมเคยทำแคร่เล็กใช้เสาไม้เล็กพอทานน้ำหนักเป้ ตอกสี่มุมแล้วทำเป็นแคร่ไม้ ประมาณ 1x1 เมตรวางเป้ ให้พ้นพื้นดินที่แชะไปด้วยน้ำฝนแต่ควรคลุมด้วถุงพลาสติกกันฝน
4.ถ้าไม่มีฟลายชีท/ขาด ทำเสาไม้สี่มุม ทำคานให้กว้างและเหนือที่เรานอน แล้วใช้ใบกล้วย เอาที่ยาวเกินตัวเรามาวางบนคานเรียงซ้อนกันเหมือนมุงจากหลังคากระท่อม แล้วเอาเชือกหรือไม้ขนาดเล็กทาบบนใบกล้วยกันปลิวตามแรงลม ฝน