ขายเหล้า กับ ขายยาบ้า นี่อันไหนเวรกรรมมากกว่ากันครับ

คือผมนี่เเปลกครับชอบไปดูเวปที่มันรวมภาพอุบัติเหตุสยองทางด้านรถยนต์ เเละส่วนใหญ่กว่า 50% เกิดจากอาการเมาทั้งนั้นเลยครับ ก็เลยเอามานั่งคิดนะครับว่าพวกที่ขายเครื่องดื่มมึนเมา กับ พวกขายยาบ้า เนี่ย อันไหนเวรกรรมมากกว่ากัน พวกินยาบ้าส่วนใหญ่เท่าที่เห็น ผมว่าโอกาสตายหรือสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านเนี่ยน้อยกว่าคนขับรถมึนเมาอีก ถ้าผมเปิดร้านขายเหล้าเบียร์เนี่ย ทำบุญทุกปีเนี่ย ตายไปตกนรกเปล่าครับ

 

({) เราไม่ได้กินเอง นี่ แต่ขาย มันก็เป็นโทษบ้าง พระท่านกล่าวว่า คนที่แสดงตน เป็น อุบาสกอุบาสิกา ควร หรีกเร้น เครื่องมึนเมา เครื่องศารย์ตราวุธ ไปฆ่าสัตว์ ควรเลี่ยง เป็นอย่างยิ่ง แต่ถ้าผู้ใด เสพสุรามึมเมา ทำให้ ควบคุมใจหรืออารมย์ไม่อยุ่ ศิลข้อนี้ ร้ายแรงที่ สุด ทำให้ศิลข้ออื่น กระเจิง เมื่อกินเข้าไป น้อยคนที่จะ คุมตัวเองได้ หน้าที่เคยบาง ก็หนา พูดได้ลามกจกเปตร ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตผู้อื่น เป็นชู้ไม่เลือกหน้า โกหกพกลม บางคนลักโขมย แต่บางคนกินแล้วนอน เลือดหมูมันออกมานอนอย่างเดียว บางคนกินแล้ว บ่นเหมือนหมีกินผึ้ง ถ้าเลือดหมาออก กินแล้วเห่าไปทั่ว เตะปีปด่าล่อพ่อแม่คนอื่นไปทั่ว พาลหาเรื่อง ลูกเมีย เลือด งูออกมา เหมือนงู เลื้อยไปมาเซซ้ายเซขวา เลือดเสือออก มีปืนยิง ชาวบ้านชาวช่อง คู่ตะคอก เตะลูกเมีย เอาว่า คนขายยาบ้า ทำให้ ปราสาทหลอน ข่าวออก ฆ่าบิดามารดาก็มี ถ้าไม่มีเงินให้มัน ซือ้แดก ตบตีพ่อแม่ไม่ออกข่าวก็มีที่ผมเห็น อาญชญากรรม เกิดขึ้นมากมาย ตามมา ลักโขมยมันก็เอาไม่เลือก บางคนถึงกับ ลักของพ่อแม่ไปขายคนซื้อ กายเป็นต่อตีนโจร ทำให้เดือดร้อนเป็นลูกโซ่ โยงใย ของมัน ผู้หญิงบางคน ที่ได้ข่าวมา ไม่มีเงินเสพ เอากายแลก ๑ เม็ด ต่อ ๑ ครั้ง มีผู้หญิงกระเหรี่ยง ๑ คนมาพูดกับผม คนอื่นค้าแล้วรวย แต่เขาค้าแล้วจน เพราะอะไรรู้ไหม มันเสพด้วย ขายด้วย วันละ เกือบสิบเม็ด แม้แต่ซักผ้าให้ลูกผัว ยังไม่ได้เลย ถ้าไม่ได้กินมันเข้าไป ตัวสั่นเท้อ ที่พูดมาแค่เศษๆเท่านั้น ขอต่ออีกนิด มีคนขายที่ผมรู้ อยากเลิกขาย ยา ไปบอกเจ้าหน้าที่ รุ่งขึ้น มันเอายาไปยัดให้ เกือบ ๒๐๐ เม็ด ศาลตัดศิล ๔ ปี ติดได้ ๓ ปีกว่า ก็ออกมาแค่นี้ดีกว่ามึงรู้มากไปแล้ว เดี๋ยวคนอื่นจะลำคราญ

 

วิสัยของกรรมและผลของกรรม เป็นอจินไตย เป็นข้อห้ามหนึ่งที่พระพุทธเจ้า
ไม่ทรงให้ถาม

กายขายน้ำเมา ขายยาพิษ ก็เป็นข้อห้ามข้อหนึ่งในมรรค ที่เป็นหนทางดับทุกข์
ผิดสักข้อ มรรคที่เหลือไม่ต้องพูดถึง เพราะมรรคเป็นทั้งข้อห้าม และเป็นธรรม
ที่ควรกระทำ ส่งเสริมกัน เพื่อความพ้นทุกข์และกรรมนี่แหละเป็นทุกข์

ถ้าอ้างว่ามันเป็นอาชีพก็ไม่ผิด แต่ควรหาเหตุอื่นมาประกอบกันพิจารณาให้รอบคอบ
ถึงข้อดี ข้อเสีย ถ้าเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยง ด้วยผลของมันหาส่วนดีไม่ได้
มีแต่ผลของการเสื่อมเสียทั้งในทางโลก และในทางธรรม หาประโยชน์ไม่ได้
__________________
ดูจิต.........ด้วยสติ

 

ยาบ้า คนที่ซื้อไปคือเอาไปเสพ ... คนที่ขายบาปแน่นอน

แต่ สุรา ถ้าเราซื้อไปตั้งโชว์แหละไม่ได้เอาไปดื่ม

ดังนั้นอย่าพึ่งไปสรุปว่า คนที่ผลิตสุรา บาปทุกครั้งที่มีคนซื้อ

แบบนี้เขาเรียกว่า อาชีพต้องห้าม (มิจฉาวานิชชา)

ค้าขายสิ่งเหล่านี้ ซึ่งถือว่าเป็นอันตรายต่อเพื่อนมนุษย์ต่อสัตว์และต่อสภาพแวดล้อม

โอกาสที่จะไปนรกก็มีครับถึงแม้ว่าจะทำบุญบ่อยแค่ไหนก็ตาม


<!-- google_ad_section_end -->

 

อันนี้เสริมเป็นประสบการณ์

เมื่อก่อนข้างบ้านเป็นร้านโชห่วย เฮียเจ้าของร้านสนิทกัน ชอบมาเรียกไป
เถียงธรรมะกันบ่อยๆ วันนึงเถียงกันเรื่องนี้แหละว่ามันเป็นอาชีพสุจริต
ก็เลยท้ากันว่า ถ้าไม่ขายเหล้านี่ ร้านมันจะเจ๊งมั๊ยถ้าเจ๊งเราจะลงทุนซื้อเหล้า
เบียร์มาให้ขายเองเลย แต่ตอนที่ไม่ขายเหล้าต้องลดกำไรของอื่นในร้านลง
นิดๆหน่อยๆช่วยด้วยนะ....

ผ่านมาจะ 2 ปีแล้วเห็นร้านตาเฮียขายดีที่สุดในหมู่บ้านเลย อารมณ์ดีทุกวัน
___________________
ดูจิต.........ด้วยสติ

 

ทั้งสองทางเป็นทางแห่งอบายภูมิเหมือนๆกัน ไม่ว่าจะหนักหรือเบา
มีใครอยากไปนรกบ้างล่ะ

 

ขายยาบ้า บาปกว่าแน่นอน บาปสุดๆ

เพราะว่าทำให้คนหมดสิ้นซึ่งสติ ทำลายคนทั้งในระยะสั้นและระยะยาว มีผลมากกว่าสุรา
อะไรที่ยิ่งดึงคนให้ห่างออกจากทางธรรมะ สิ่งนั้นยิ่งบาปมากกว่าครับ
ยาบ้านี่ ทำให้คนกลายเป็นเหมือนสัตว์เดรัจฉาน หมดสิทธิ์ที่จะรับรู้ธรรมะโดยสิ้นเชิงระหว่างที่ยังมีฤทธิ์ของยาครับ

 

5 อาชีพต้องห้าม มิจฉาวาณิชชา



มิจฉาวณิชชา คือ การค้าขายที่ผิด หรือไม่ชอบธรรม หมายถึง บุคคลไม่ควรค้าขายสิ่งเหล่านี้ ซึ่งถือว่าเป็นอันตรายต่อเพื่อนมนุษย์ต่อสัตว์และต่อสภาพแวดล้อม
1. สัตถวณิชชา คือ การขายอาวุธ ได้แก่ อาวุธปืน อาวุธเคมี ระเบิด นิวเคลียร์ อาวุธอื่น ๆ เป็นต้น อาวุธเหล่านี้หากมีเจตนาเพื่อทำร้ายกัน จะก่อให้เกิดการทำลายล้างซึ่งกันและกัน โลกจะไม่เกิดสันติสุข
2. สัตตวณิชชา หมายถึง การค้าขายมนุษย์ ได้แก่ การค้าขายเด็ก การค้าทาส ตลอดจนการใช้แรงงานเด็กและสตรีอย่างทารุณ
3. มังสวณิชชา หมายถึง ค้าขายสัตว์เป็น สำหรับฆ่าเพื่อเป็นอาหารเป็นการส่งเสริมให้ทำผิดศีลข้อที่ 1 คือการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
4. มัชชวณิชชา หมายถึง การค้าขายน้ำเมา ตลอดจนการค้าสารเสพติดทุกชนิด
5. วิสวณิชชา หมายถึง การค้าขายยาพิษ ซึ่งเป็นอันตรายต่อผู้ใช้ รวมทั้งเป็นอันตรายต่อสัตว์

การทำมาค้าขายทั้งห้าชนิดนี้ ทางพุทธศาสนาถือว่าเป็นการทำมาหากินที่ไม่ชอบธรรม เพราะมีเป้าหมายที่ชัดเจนในการเบียดเบียนเพื่อนมนุษย์และสิ่งมีชีวิต ตลอดถึงเป็นอันตรายต่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติของคนในสังคม


ที่มา:5 อาชีพต้องห้าม มิจฉาวาณิชชา | ศาลา ธรรมะ

 

ทุกคนล้วนมีเหตุผล แต่ยาบ้า โทษมากมาย กว่าเยอะมาก ดั่งที่ผมกล่าวมาเบื้องต้น ผิดทั้ง กฎหมายบ้านเมือง และ ศิลธรรม ทำลายคนทั้งเมือง พระราชินี ทรงตัดถามให้ นายกปู จัดการเรื่องนี้ ท่านกล่าว เมื่อปีที่แล้ว สงสาร ลูกไทยหลานไทย ที่ติดยาเสพติด กันงอมแงม แทบจะไม่เป็นผู้คนอยู่แล้ว แสดงเจ้าของกระทู้ หรือพักพวก คงขายเหรือเปล่า จึงได้ตั้งกระทู้แบบนี้ แต่ผมว่ามีประโยชชน์ต่อคนหลายคนทีเดียว เหล้าถูกกฎหมาย แต่ผิดจริยธรรม ข้อความเสียหายดั่งที่ผมกล่าวมาคำตอบข้างบน ผิดก็อย่าให้ผิดมาก มันเป็นอาชีพ ถ้าเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยง ถ้ายังไม่บริโภค ศิลยังไม่ขาด ถ้าดื่มเมื่อไหร่ กระเจิงเมื่อนั้น ในทางธรรม จะว่าไม่ผิดน่ะ มันคงไม่ได้ ทำใจ ของเรา ให้ตั้งมั่น เมื่อมีโอกาศ เปลี่ยน อาชีพใหม่ พระท่านยังไม่ห้าม ดูที่เจตนา เป็นสิ่ง ประกอบ นะ อย่าให้ใจเศร้าหมอง ดูตัวอย่าง องค์คุลีมาล มหาสันติอำมาตย์เป็นเพชรฆาตฆ่าคนเป็นหมื่น ยังได้มรรคผล ต้องใช้เหตุและผลเป็นสิ่งสำคัญ

 

กฏหมาย ถูกร่างและกำหนดมาด้วยวิธีการ ที่มองหลายแง่มุม ทั้งในแง่ศีลธรรม ขนบธรรมเนียมจารีตประเพณี แง่สังคม แง่สิทธิมนุษยชน แง่ความเป็นประชาธิปไตยการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ดังนั้น เกือบทุกเรื่องต้องผิดไม่แง่ใดก็แง่หนึ่ง และย่อมต้องมีผลเสียหายเกิดตามมา จึงกำหนดไว้เป็นฏกหมาย จะเห็นได้ว่า
กฏหมายไม่ได้ห้ามเรื่องเหล้า แต่กรณียาบ้านี่ ห้าม ทั้งคน ผลิต ขายและการมีไว้ครอบครองจะครึ่งเม็ดก็ต้องถูกดำเนินคดี
ส่วนคนเสพยาบ้ากฏหมายกำหนดให้เป็นผู้ป่วยที่ต้องเยียวยา กรณีคนเสพกฏหมายบ้านเรายังมองไม่ทะลุไปถึงเรื่องการป้องกันอย่างไรไม่ให้มีการเสพ แค่กฏหมายการจับผู้ผลิต ขาย หรือครอบครอง ยังน้อยไปควรมีมาตรการอะไรต่างๆให้มากกว่านี้ อุปมาเหมือนDEMAND กับSUPPLIEDที่แปรผันไปด้วยกัน ในเมื่อคนเสพยังเยอะและเพิ่มขึ้น คนผลิตและขายก็ต้องเยอะตาม ทีนี้เรื่องผลของยาบ้ามีโทษมากมายอันตรายมากจริงๆ
ส่วนเรื่องเหล้า กฎหมายไม่ได้ห้าม แต่ปัจจุบันก็ดีขึ้นคือ มีการควบคุมมากขึ้น ทั้งการควบคุมเวลาการขาย สถานที่บางที่ห้ามขาย เดี่ยวนี้ตามปั้มก็ห้ามขาย ผมเชื่อว่าทุกอย่างมันมีเหตุผล ส่วนผลที่ได้รับก็บาบเหมือนกัน
สุดท้ายถ้าเลี่ยงได้ก็อย่าเข้าไปข้องเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้เลย จะดีที่สุดครับ ค่อยๆเปลี่ยนและขยับขยายไปค้าขายหรือประกอบอาชีพอื่นได้ครับ เรายังมีทางเลือกครับ ถ้าเราเชื่อมั่นและกล้าเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตตัวเราครับ

 

บาปพอกันครับเพราะนำไปสู่ความบ้า ขาดสติสัมปชัญญะ ขาดปัญญา นำไปสู่ทางวิบัติโดยประการทั้งปวงเหมือนกัน..

ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้วิบัติฉิบหายได้เทียบเท่ากับการ"ไม่มีปัญญา"เลย..เพราะเมื่อขาดปัญญาแล้วที่ใหนจะรู้จักสำนึกในการแยกแยะสิ่งดีและชั่ว ..เมื่อแยกไม่ออก ก็สามารถทำสิ่งชั่วที่สุดได้โดยเข้าใจว่าเป็นสิ่งดีมีการล่วงศีลไดุ้ทุกข้อ.เป็นอาทิ...

ส่วนพวกที่เสพแล้วจะสร้างความเสียหายได้มากน้อยหรือกว้างขวางเพียงใด ก็เป็นที่มาของ"กำลัง"และ"ปริมาณ"ของเวรและวิบาก เพราะเนื่องด้วยปัจจัยที่เกี่ยวข้องหลากหลายประการเป็นต้นว่า..

ทำความเดือดร้อนแก่ใคร? คนเหล่านั้นมีศีลหรือเป็นคนทุศีล?เป็นผู้"มีคุณ"เช่นพ่อแม่หรือเป็นคนอื่นๆ...ความเสียหายมากหรือน้อยเช่น เสียหายเฉพาะในแวดวงครอบครัวตนเองหรือเลยเถิดไปในหมู่ธารณชนอื่นๆ..บางทีคนติดยาบ้าเพียงทำร้ายคนในบ้าน แต่ รุ่นพี่ในสถาบันศึกษาบังคับรุ่นน้องให้ต้องซื้อเหล้ายี่ห้อแพงมาให้ ตนทั้งบังคับน้องใหม่๑๐๐กว่าคนให้ต้องดื่มเหล้าด้วย นี่ก็ปลูกต้นบรรลัยไว้ในชีวิตน้องใหม่ที่จะใช้เป็นประเพณีสืบทอดไปอีกนาน... ฯลฯ.. ฯลฯ.... ฯลฯ

ศาสนาพุทธเป็นศาสนาเดียวที่สอนให้มีปัญญา มีความชัดเจนไม่มั่วจนมัวเหมือนคำสอนในลัทธิอื่น...ดังนั้น ท่านจขกท พึงทราบชัดว่า บุญส่วนหนึ่ง บาปก็ส่วนหนึ่ง ไม่ปะปนกัน....กรรมทั้งดีและชั่ว ทำแล้วย่อมไม่มีโมฆะหรือซูเอี๋ยกันโดยเด็ดขาด เพราะเมื่อทำเสร็จแล้ว..ผลย่อมตั้งขึ้นฉับพลันทันที เพียงแต่รอเหตุปัจจัยที่เหมาะสมเพื่อการส่งผลให้ได้เสวยเท่านั้น..บุญส่งผลของเขา บาปก็ส่งผลของเขาไปไม่ปะปนกันครับ

ก็หากว่าท่านเปิดร้านขายเบียร์อยู่ ในแต่ละวันหากมีลูกค้ามาอุดหนุนมากมายจนของหมดเร็ว ท่านก็ย่อมจะดีใจปลื้มใจในการได้มาซึ่งทรัพย์ และแน่นอนว่าท่านย่อมขวนขวายสั่งเบียร์มาเพิ่มตามดีมานด์ คงไม่คิดเลิกขายเด็ดขาด เพราะเห็นรายได้งามๆรออยู่น่าเจริญใจ การเกี่ยวข้องด้วยกิจกรรมนี้จะเป็น"อาจิณกรรม"คือกรรมที่ทำบ่อยๆ ทำทุกวันทำจนคุ้นจนชิน..ย่อมมีกำลังแรง สามารถมาเป็นอารมณ์ให้ในขณะก่อนตาย เรียกว่า"กรรมนิมิตอารมณ์"..เพราะอารมณ์นี้เกี่ยวข้องเป็นบาปอยู่ ท่านย่อมได้โอกาสไปยังทุคติมีนรก อบายภูมิได้ทีเดียว..

แต่ทว่า ท่านทำกุศลคู่ขนานไป เช้าสวดมนตร์ไหว้พระ ใส่บาตร เจริญกรรมฐานจนเป็นรกติ เมื่อก่อนตายมีสติระลึกถึงกุศลได้เนืองๆ สามารถเข้าสมาธิเข้าฌานได้ คติคือสวรรค์หรือพรหมโลกย่อมหวังได้..

อย่างไรก็ดี หลังจากหมดบุญลง ตายจากสวรรค์นั้น อกุศลวิบากที่ยังไม่ได้ส่งผลก็ัยังคอยจังหวะตามให้ผลอยู่ เช่นว่า ด้วยบุญเก่านั่นแหละยังพอมีกำลัง ตายจากดาวดึงส์ใด้ลงมาเกิดในครรภ์ของมหาเศรษฐีนี..ผู้นิยมดื่มไวน์ขวดละล้านบาทเป็นอาจิณ (กรรมย่อมจัดสรรค์ให้สัตว์ได้เกิดร่วมวงพงศ์เผ่ากับสัตว์ที่นิยมในสิ่งคล้ายๆักัน)..ครั้นคลอดแล้ว ต่อมาโตขึ้นด้วยอาการของคนปัญญาอ่อน อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ต้องมีพี่เลี้ยงคอยป้อนข้าวน้ำดูแล.. เศรษฐีนั้นก็แทบบ้าเพราะมีมรดกราวแสนล้านบาทจะยกให้เจ้าเอ๋อนี่กระไรได้? แม้บุญมีนำมาเกิดเป็นคน ในตระกูลเศรษฐีก็เถอะ พ่อแม่แม้รักลูกเท่าชีวิตตนก็จริง แต่เพราะวิบากบาป ที่ทำให้เป็นคนไร้ปัญญาเ่ช่นนั้น พ่อแม่ก็มิอาจยกทรัพย์ล้นฟ้านั้นให้เขาได้เลย น่าสงสารจริงๆ เขาก็อาจได้ัรับประคบประหงมจากบริวารเมื่อพ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ ..แต่ถ้าพ่อแม่ตายเล่า..ใครๆยังจะดูแลเขาดีอยู่หรือ..? หรือพยายามทำให้เขาย้ายภพออกจากโลกนี้ไปเสีย เพื่อใช้สอยทรัพย์ที่พ่อแม่หามาแต่ลำพังเล่า?.....นี่สมมุติเอาในเรื่องที่ค่อนข้างดีแล้ว ไม่จำต้องกล่าวถึงว่าไปเกิดเป็นคนปัญญาอ่อนในสลัมเลยว่าจะเป็นอย่างไร...


พิจารณาดูเถิดครับว่าจะเลือกทำเหตุใดเพื่อผลใดที่ต้องการ...เรื่องราวทุกอย่างในโลก ไม่มีคำว่า"ฟลุค"หรือเกิดเองลอยๆ โดยเด็ดขาด ทุกสิ่งเกิดได้ด้วยเหตุปัจจัยมากมาย...เพราะทำเหตุนี้มา ผลเช่นนี้จึงมีได้..นี้คือหลักความจริงในสากลที่มีอยู่ และพระพุทธเจ้าทรงค้นพบแล้วนำมาบอกกล่าว ..นะครับ

 

ยินดีด้วยจริงๆ ขออนุโมทนาค่ะ

 

ผมเคยคุยธรรมกับท่านหนึ่งว่า

ไม่ใช่เฉพาะพวกขายอย่างเดียวนะที่จะได้รับผลของกรรม

แต่พวกที่สนับสนุนให้เค้าเสพก็โดนด้วย เช่น ชวนดื่มสุรา หรือเค้าขอก็สนับสนุนให้

นั่นคือพวกที่สนับสนุนทั้งหลายนั่นเอง

มีคนแถวบ้านผมที่ชอบดื่มสุราบ่อยๆ ตายไปไม่นานมานี้ ตอนนี้โดนกรอกน้ำกรดทองแดงอยู่

โปรดพิจารณากันตามวาระเถิด

ขอให้เจริญในธรรมทุกท่าน

 

เมาสุราแล้วฆ่าคนมีน้อยมาก แต่เมายาบ้าแล้วทำบาปรวมถึงฆ่าคนมีเยอะมาก

ไหนจะไม่ได้ออกข่าวอีกเยอะครับ แถวๆที่ผมเคยอาศัยมีแต่เด็กติดยาบ้า แล้วไปปล้นบ้าน จะพาผู้หญิงไปข่มขืนบ้าง ยาบ้าหนักกว่าแน่นอนครับ

 

ขายเหล้าเป็นมิจฉาอาชีวะ ถึงได้เงินไปทำบุญก็ได้บุญน้อยเพราะทรัพย์ไม่บริสุทธิ์ เหมือนเอาข้าวลีบไปหว่าน แม้หว่านในนาที่อุดมก็งอกได้น้อย

 

แรงกรรมมากหรือน้อยขึ้นอยู่ที่ว่า ขายมาก หรือ น้อย ครับ แต่เทียบปริมาณที่เท่ากันแล้ว
ยาบ้ามีฤทธิ์แรงกว่า เหล้า ฉะนั้นการขายยาบ้าจึงบาปมากว่า ขอรับ ​

 

ขายเหล้า ถึงจะบาป แต่ไม่ผิดกฎหมาย
ขายยาบ้า นอกจากจะบาปแล้ว ยังมีโทษถึงประหารชีวิตอีกด้วย

เพราะฉะนั้น ทั้งเหล้าและยาบ้า ถ้าได้ยุ่งเกี่ยวก็บาปทั้งนั้นแหละค่ะ

 

ดีๆทั้งนั้นอ่ะ เพราะมันเยอะมาก สังคมถึงได้เสื่อมขนาดนี้ไง

 

เห็นด้วยครับ เหล้าหนักกว่า
เพราะเป็นหนึ่งในอาชีพต้องห้ามครับ
ยาบ้าไม่ได้เป็นหนึ่งในนั้น

 

ขายไม่บาปครับ เพราะไม่ได้ไปกรอกปาก ให้เข้าดื่ม ... เสพยาบ้า ก็ไม่น่าจะบาป ไม่ได้ไปบอกว่า ต้องดื่มนะเว้ย

แต่ คนที่เป็นพุทธมามะกะ ไม่ควรขาย ถ้าคนไปปปรามาส ซวยแน่บาปติดตัว งานอื่นมีเยอะแยะทําดีกว่า