ทุกข์ใจค่ะ อยากระบาย

ชีวิตเกิดมามีแต่เรื่องปวดหัวค่ะ เรื่องไห้บ่อยมาก แม่ไม่เคยเข้าใจ ชอบเปรียบเทียบเรากับคนอื่น เวลาทำอะไรไม่ถูกใจก็จะบ่น จะด่า แล้วเวลาแม่ด่าจะด่าเเบบเหมือนเราไม่ใช่ลูก ไอเหี้ย ไอสัต ลุกเลวเกิดมาทำไม เราไม่ชอบเลยแล้วมันก้ร้องไห้ทุกครั้ง มันทำให้เราจิตตก เครียดมากเรารับไม่ได้ทำไมแม่ต้องมาด่าแบบนี้ แล้วเวลาที่แม่ด่าแม่ไม่ได้ด่า แค่ชั่วโมง2ชั่วโมงแล้วจบ มันยาวไป2สามวัน เราต้องทนฟังแม่ด่าอยุ่สองสามวัน เรารู้สึกเหนื่อยมากๆเมื่อตอนที่เราเรียนมัธยมเวลามีเรื่องอะไรเราไม่เคยปรึกษาแม่ เพราะปรึกษาทีไรก็โดนด่าตลอด อย่างเรื่องเรียนพอเราได้คะแนนน้อยทั้งๆที่เราทำได้ แต่เพื่อนที่ลอกเรากลับได้เยะกว่าเราทั้งๆที่ลอกเราไปเป๊ะๆ เรากลับบ้านไปบอกแม่เล่าให้ฟัง แม่ก้หาว่าเราไม่ตั้งใจเรียนเล่นแต่เกม ผิดใช่ไหม หลังจากนั้นเวลามีอะไรเราไม่เคยปรึกษาเลย ตอนนั้นม.6 เราไปกินหมูกระทะกับเพื่อนที่ร้าน 3ทุ่มเราไม่กลับบ้าน แม่ขับรถไปตามที่ร้าน ลากเรากลับมาตีที่บ้าน เราม.6แล้ว ทำไมชีวิตก็ของเราทำไมต้องเลี้ยงเราแบบนกในกรงด้วย ไปไหนก็ไม่ได้ แม่ไม่เคยปล่อยให้เราเรียนรู้อะไรเลย สิ่งไหนดีไม่ดีไม่รุ้ แต่ถ้าเขาเห็นว่าไม่ดีทั้งๆที่ยังไม่ได้ลองทำเขาก็บอกว่าไม่ดี เราไม่เคยได้ไปบ้านเพื่อนแม่บอกว่าเพื่อนมันหลอกเรามีเยอะ หลอกเราไปข่มขืนมั่ง หลอกเราไปขายมั่ง เรารุ้เพื่อนเราเป้นยังไง เวลาเราทำบ้านบ้านเพื่อนเราจะไม่บอกแม่ว่าไปบ้านเพื่อน ถ้าแม่รุ้ แม่จะด่าเราไปทำไมไม่เห็นข่าวหรอออกข่าวทุกวันเพื่อนมันเชื่อใจได้ที่ไหน หลังจากนั้นเราก็แทบจะไม่คุยกับแม่เราจะไปไหนเราก็ไม่เคยบอก ถึงบอกไปกลับมาก็โดนด่า ค่าเท่ากัน พักนั้นเรามีแฟนก็มีแต่เรื่งปวดหัวทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องไม่เป็นเรื่อง
เวลาทะเลาะกันกับแฟนเราร้องไห้ แม่ก็โทรไปถามพ่อแฟนว่าเราเป็นอะไร แล้วยังไงทีนี้เกิดเป้นเรื่องอีก พ่อแม่แฟนก็เกลียดเราเข้าไปอีก สักพักแม่ก็มานั่งจะด่าแฟนเราโทษแฟนเราด่าเสียๆหายๆ เรารุ้เลยวันนัั้นถ้าเกิดเราทำอะไรพลาดแม่ไม่ปลอบใจแน่นอน เราโดนกระทืบซ้ำจมดินแน่นอน มีแฟนก็หวังจะเข้าใจปลอบใจ แต่มันไม่ใช่แบบนั้นแฟนเราเป็นคนใจร้อนเป็นลูกคนจีน ใช้แต่อารมณ์เราทำอะไรผิดนิดเดียวเราโดนด่าไอเหีย ไอสัต เขาเป็นคนโกรธง่าย ทะเลาะกันใครผิดไม่รุ้แต่แฟนเราไม่เคยง้อ เราง้อทุกครั้ง เวลาที่เล่นเกมด้วยกันแล้วเราพาแพ้ เขาก็จะด่าเราไอเหี้ยเล่นไม่มีสมอง ด่าแรงๆ แล้วก็โกรธ พอเราร้องไห้ เขาก้ด่าเขาบอกว่าไม่ชอบ เราไม่สิทธ์โกรธ ไม่มีสิทธิ์โมโหเลยใช่ไหม ตอนนี้เราเรียนปริญญาตรี เวลามีงานกลุ่มเรานัดทงานแฟนเราก็จะด่าเราทำไมม่แบ่งงานกันไปทำ เราถามว่าตัวจะไม่ดูงานเลยหรอ ถ้าคนในกลุ่มมันทำไม่ได้กันล่ะ เราก็โดนด่าๆ อือ ตกลงเราก้ยอม แบ่งกันทำก็แบ่งทำ สุดท้ายงานออกมาคนละทิศละทาง แฟนเราบอกเราว่า งานสั่งกันไปทำออกมาคนละทิศละทาง เราก็บอกเขาก็ตอนนั้นเราบอกแล้วว่าให้นนัดทำ เขาก็โกรธเราเลย สุดท้ายเราก้ต้องง้อ แล้วเวลาเล่นเกมเขาจะเป็นบ่อยมาก ไม่รู้จริงจังอะไรขนาดนั้น เราก็บอกแล้วว่าเราเล่นไม่เก่ง เขาก้ด่าเราสมองไม่มีพัฒนาเลยหรอ ทำไมโง่แบบนี้ แล้วก็ทะเลาะกัน เขาก็จะถามคำถามเดิมซ้ำๆๆ เราหาเหตุผลมาตอบก็ด่าเราบอกเราเถียงอีก ทะเลาะกันทีไร ไม่เคยให้เกีรติเราเลย ด่าเราเแบบเสียๆหาย ทุกคำหยาบคาย ไอเหีย ไอสัต ทุกคำ เราเหนื่อยมากจริงๆ

เห้อ เหนื่อยมาก ชีวิตนี้เราเหนื่อยมาก เราเครียดทุกวัน ร้องไห้แทบทุกวันเราเหนื่อยมากๆ เรารูสึกว่าชีวิตมันผิดพลาดไปหมด เราอยากรู้ชาติก่อนเราเคยทำกรรมเวรอะไรกับใครไว้หนักหนา ชาตินี้เราเลยโดนหนักขนาดนี้ บอกตรงๆเราหัวเราะเรายิ้มได้แปปเดียว ก็ต้องมีเรื่งไห้ร้องไห้อีกและ ทั้งที่เราไม่เคยพูดคำหยาบไม่เคยด่าใครแบบเสียหายๆเลย แต่เรากลับโดนแบบนี้ เราเกิดมาโง่มันผิดนักหนาหรอ ไม่เข้าใจเลย ทุกวันนี้แทบจะเป็นบ้า ...

 

ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ล้วนมีแต่เหตุปัจจัย

ปฏิบัติธรรม เพื่อพ้นจากความทุกข์ ดีกว่าไหม?

 

สู้ต่อไปนะครับอย่าพึ่งท้อ แต่ที่แม่พูดไว้ก็ถูกนะ เพื่อนสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจกัน ส่วนเรื่องที่ให้ลองผิดลองถูกนั้น ถ้าคุณลองจนถอนตัวไม่ขึ้น ถลำลึกจนกลับตัวไม่ได้แล้วจะประโยชน์กว่าไหมที่แม่ตัดไฟแต่ต้นลม เพราะขนาดคุณมีแฟนที่นิสัยไม่เข้ากันคุณก็ยังทนคบอยู่ ยังไงผมยังเชื่อในคำที่พระศาสดาได้ตรัสไว้ว่า " มารดาคือมิตรที่ดีในบ้าน " ลองขอ อโหสิกรรมกับแม่คุณดูครับ ปากอาจจะร้าย แต่จิตนั้นเป็นห่วงคุณมากเลยนะ ลองทำดู ไม่ได้ให้มันดีขึ้นนะ แต่คงจะพอตัดกรรมของคุณในปัจจุบันได้บ้าง ทนฟังไปอีกหน่อย ไม่ต้องเอาจิตไปใส่ก็จบ

 

มาอ่าน เพื่อช่วยเจ้าของกระทู้ผ่อนคลาย

ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้ ได้กระทำสิ่งใดในทางธรรมมะเพื่อการผ่อนคลายบ้างหรือยัง หรือว่าแค่ต้องการมาระบายเฉยๆ

อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

:boo:

ผมมีเรื่องเป็นอุทาหรณ์ ให้คุณเก็บไปคิด เป็นการบ้าน และเป็นกำลังใจให้ ไม่มีแม่คนไหน ที่จะทำลายลูกหรอกนะ แต่ด้วยอุปนิสัย ของแต่ละคน เหตุการณ์ ฐานะทางบ้าน จึงทำให้นิสัยของคนเรานั้น ไม่เหมือน และไม่คล้ายกัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรรมในอดีด ที่เราไม่รู้ มาส่งผลในชาตินี้ ที่เราไม่สามารถเห็น และเข้าใจ ที่จะต้องมาชดใช้กัน กรรมนั้น เป็นทั้ง กรรมที่สร้างใหม่ในชาตินี้ และกรรมเก่า เมื่อชาติที่แล้ว อย่างไรก็แล้วแต่น้อยนัก ที่พ่อแม่ จะไม่รักเราปราถนาดีต่อเรา ด้วยประสพ การณ์ ของพ่อแม่อันยาวนานนั้น ท่านย่อมมี มีมากกว่าเรา เป็นห่วงเรา อยากให้เราได้ดิบได้ดี เมื่อมีข่าวคราวไม่ดีในสังคม ทุกวันนี้ ย่อมเป็นห่วง เป็นธรรมดา ของปุถุชน


พ่อแม่ย่อมรักเรา เมตตาเรา ถึงจะดุด่า ก็มีความกรุณาเสมอมา มิได้ รังเกียจอิจฉาริษยา เหมือนบุคคลอื่น ให้อภัยเสมอมา ดุด่าเพื่อจะให้ลูกนั้นได้ดี ให้เป็นที่พึ่งของตนเองได้ ถ้าท่านรังเกียจ เรา เขาคงเอาขี้เถ้า ยัดปากเราให้ตายไป เมื่อเป็นทารกแล้ว และทำรายเราตั้งแต่ ตอนท้องใหม่ ๆ ยิ่งทำลายง่าย เราควรลดกำลังใจของเรา แล้ว แผ่เมตตาให้แม่เสมอ ทำบุญอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของแม่ ให้ของเรา ด้วย ท่านคงไม่ว่าเรา ตั้งแต่ เช้าถึงเย็น นั่งนอนยืนเดินหรอกนะ มันต้องปรับตัวที่เราด้วย สำคัญที่สุด อย่าไปว่าผู้บังเกิดเกล้าฝ่ายเดียว (แต่ต้องจำไว้เสมอๆ ว่า เราต้องผิดเสมอๆไม่งั้นท่านไม่ด่าว่าเราแน่) ถึงเราจะถูก ก็ต้องยอมรับ ไม่ผิดก็ตาม เถียงถือว่าเป็นธรรมดา ของปุถุชน


จะถูกหรือผิดท่านเป็นผู้ให้กำเนิดเรามา เป็นหมูหมา กาไก่ ก็คือพ่อแม่ ให้ชีวิตเราถ้าไม่มีท่านเราไม่ได้เกิดมาแน่นอน หรือไม่ต้องการเรา จริงๆท่านก็ต้องการได้ลูกดีๆ แต่เราดันมาเกิด เป็นลูกท่าน มันมีกรรมต่อกันมาจึงได้มาร่วม เป็นลูกเต้ากันอีก พยายามทำใจให้เป็นสุข ถือว่าท่านให้พรเรา อธิบายมากกว่านี้ คงเขียนเป็นวันก็ไม่จบแน่ (เอาละ จะเล่าของแม่ผมบ้าง ว่าระหว่างของน้องสาวกับแม่ผมน่ะ ใครด่ามากกว่ากันนะ แม่ผมด่าหมด ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ ไอ้หัวกุดหัวด้วน มึงไปตายโหงตายห่า ซะ ขอให้รถชนตายบ้าง สัตว์กัดตายบ้าง ให้มึงไม่เจริญบ้าง แม้แต่ของลับในตัว ท่านยังไม่เหลือ ในสมัยเมื่อ ๔๐ ปีกว่าโน้น มึงผิดหรือๆไม่ทำตาม ที่ท่านสั่ง กูเอามึงมาโยงกับขื่อบ้าน แล้วตี นับหลายๆสิบที จนตัวลาย หรือบางครั้งอาจแตกได้ น้องหญิงเคยไหมล่ะ พ่อผมน่ะตีครั้งหนึ่ง ถ้าได้ตีนะ ตีจนเลือดออกซิบๆ บางครั้งถ้าแตกเอาเกลือทานะจะบอกให้


นี่แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นนะจะบอกให้ แล้วโดนแทบจะทุกวัน เด็กเดี๋ยวนี้ โดนแบบนี้คงจะแทบไม่มีเลย เพราะกฎหมาย บอกทำร้ายเด็กนะ อย่างครูนักเรียน สมัยก่อน เขาใช้ไม้เรียว ไม้มะขาม ปลายไม้ไผ่ ตีนะ ดังพับๆๆๆๆๆ ถ้าทำหนักหรือเกเร ให้ยืน คาบไม้บรรทัด เป็นชั่วโมง หรือเกือบครึ่งวัน นะจะบอกให้ โถสมัยนี้มันจิ๊บๆๆๆๆ นะจะบอกให้ บางทีก็บางคนสมัยนี้ โอ๋ลูกจนเกิดเหตู จบดีกว่าเดี๋ยวจะหาว่าโม้ อ่านให้จบนะจ๊ะน้องหญิงนี่แค่เศษเซี้ยวส่วนหนึ่งเท่านั้นจ้า

 

ท่านเจ้าของกระทู้ พิจารณาให้ดีเถิด

พ่อ แม่ ลูก ที่เกิดมาร่วมกันเป็นครอบครัวกันในชาตินี้ ล้วนเป็นเจ้ากรรม นายเวร กันมาทั้งหมดทั้งสิ้น บางครอบครัว ก็เคยสร้างกรรมดี ร่วมกันมา บ้างครอบครัว เคยสร้างกรรมชั่วร่วมกันมา บางครอบครัว เคยสร้างทั้งกรรมดี และ กรรมชั่ว ผสมๆ กันมา พอมาเกิดเป็นพ่อ แม่ ลูก ในชาติปัจจุบัน ก็ต้องชดใช้กรรมเหล่านั้น

แต่ถึงแม้จะมีกรรมชั่วต่อกันมาก่อน เรามาพิจารณาถึงพระคุณของแม่ และการใช้กรรมของแม่ ในชาตินี้กัน

ในการคลอดลูกครั้งหนึ่ง หลวงพ่อจรัญ เปรียบว่า วันนั้น เหมือนเป็นวันตายของแม่ เพราะผู้เป็นแม่ ต้องเสี่ยงชีวิตในการคลอดลูก
ในทางวิทยาศาสตร์ ในวงการแพทย์ ได้มีการศึกษามาเรื่องว่า สมองของคนเรานั้น จะสามารถรับความเจ็บปวดได้มากขนาดไหน ก่อนสลบ และ ตาย จากความเจ็บปวดนั้น
แต่การศึกษานี้ ได้พบสิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่ง คือ ในการคลอดบุตรทุกครั้ง ของผู้หญิง จะมีความเจ็บปวดเกิดขึ้นมาก ระดับที่ทำให้มนุษย์ปกติ ตายเพราะความเจ็บปวดนั้นได้เลย
นั่นคือกรรมข้อแรก ที่แม่ของท่านเจ้าของกระทู้ ได้ชดใช้ให้ท่านเจ้าของกระทู้แล้ว ในการให้ท่านได้เกิดมาบนโลกนี้

ยังไม่นับ ตอนที่ท่านยังแบเบาะอยู่ ช่วยตัวเองไม่ได้ ท่านรู้หรือไม่ ว่า ตอนท่านยังแบเบาะนั้น ท่านตื่นร้องเรียกหาพ่อแม่ได้ทุกเวลา บางครั้ง แม่เหนื่อยยากจากการทำงาน แต่ก็นอนพักผ่อนตอนกลางคืนไม่ได้ เพราะต้องตื่นมาดูแลลูกน้อย อุจจาระ ปัสสาวะ ของลูก ก็มีพ่อแม่นี่แหละ ที่คอยเช็ดล้างให้ตลอด
แม้เวลาลูกเป็นหวัด มีน้ำมูกในจมูก วิธีที่คนสมัยก่อนใช้กัน ก็ ใช้ปากของตัวเองนี่แหละ สูดน้ำมูกของลูกออกมา เพื่อให้ลูกหายใจได้สะดวก

เมื่อโตขึ้นมาอีกหน่อย พระคุณของแม่ มีอย่างไรอีกบ้าง
แม่นั้น อยากให้ลูกได้กินอาหารดีๆ อร่อยๆ แม่สามารถฆ่าสัตว์เพื่อทำอาหารให้ลูกได้ หวังอย่างเดียว ให้ลูกได้กินอาหารอร่อยๆ ดีๆ เพราะความหวังดีแท้ๆ
มีผู้ใดในโลกนี้อีก นอกจากพ่อแม่ ที่กล้าที่จะลงนรกหมกไหม้ กล้าที่จะพรากชีวิตผู้อื่นเขา เพียงเพื่อหวังให้คนๆ หนึ่งได้สบาย ได้มีอาหารอร่อยๆ กิน โดยไม่หวังผลตอบแทนเงินทอง หรือสิ่งอื่นใด... นอกจากพ่อแม่แล้ว ไม่มีใครอยากเสี่ยงลงนรก กับเรื่องแบบนี้ได้หรอก มีแต่พ่อแม่เท่านั้น ที่ทำเพื่อลูกได้ ยอมเสี่ยงลงนรกเพื่อลูกได้

แม่ของท่าน ได้ทำหน้าที่ของท่านแล้ว ท่านได้ชดใช้กรรมในส่วนของท่านแล้ว ส่วนเศษกรรมที่เหลืออยู่ ที่ยังติดข้องกันอยู่นั้น มันก็จะยังต้องดำรงต่อไป แต่มันจะค่อยๆ คลายลง เมื่อถึงเวลา ขอให้ท่านเจ้าของกระทู้ อย่าสำคัญผิด สร้างกรรมชั่วใหม่ต่อไปเลย ทุกอย่างจะค่อยๆ คลี่คลายลงไป เมื่อถึงเวลาของมัน

หากอยากพ้นทุกข์ให้เร็วขึ้น ก็ต้องปฏิบัติธรรม ปฏิบัติธรรม ไม่ใช่เพื่อต่อสู้กับความทุกข์ แต่สร้างบุญ สร้างกุศล สร้างปัญญา สร้างเหตุปัจจัย ที่จะทำให้เราพ้นจากการต้องมาทนทุกข์ในเรื่องเหล่านี้ และยังสามารถนำบุญกุศลนี้ ช่วยคนรอบตัวเรา ให้พ้นจากความเห็นผิด พ้นจากความทุกข์ที่เขาต้องเจอได้อีกด้วย

 

ถือว่าเป็นการเตือนสตินะ จะว่าแรง จะว่าด่ายังงัย ก็เรื่องของน้องก็แล้วกัน (ให้อ่านและจับประเด็นให้ตรง ก็จะได้ประโยชน์)

น้องถามว่าชาติไหนทำกรรมอะไรไว้ ถึงโดนแบบนี้
- ชาตินี้แหละ อ่านจากที่เขียนมา เล่นเกมส์ มีแฟน แฟนก็เป็นพวกเล่นเกมส์อีก (พวกที่ชอบอยู่แต่ในโลกเพ้อฝัน) อารมณ์หงุดหงิด โมโหง่ายนะ เพราะพี่เคยเป็นเด็กเล่นเกมส์มาก่อน สมัยตอนเด็กๆ

โดนแม่ด่า แม่เปรียบเทียบ แม่ว่าแรงๆ
- นึกว่าคนอื่นไม่โดนเหรอ สมัยพี่ตอนเด็ก อยู่ม.ปลาย โดนหมด ทั้งด่า ทั้งว่าทั้งเหน็บ จนขนาดจบ ป.ตรีแล้วก็โดน เรียนก็ต้องหาเงินเรียนเอง กลับบ้านก็จะโดนเหน็บให้เจ็บใจ แทนจะได้รับความอบอุ่น (วิธีแก้ปัญหาของพี่คือ ไม่ยุ่งกับที่บ้าน อยู่เอง กินเอง และหาเงินเอง และเลือกคบเพื่อน ดีๆเอง )

ให้มองโลกหลายๆด้าน
-มีแฟน เพราะอะไร อยุ่ม.ปลายมีแฟนล่ะ ผมขนาดสมัยนั้น ชอบพอกับผู้หญิงตั้งหลายคนแต่กลับไม่ยอมมีแฟน เพราะไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ทำหน้าที่ของเราก่อนคือ มุ่งเข้ามหาลัย และรีบๆจบทำงานหาเงินเอง และเหตุผลอีกอย่าง แค่ ขนาดเงินจะกินข้าวยังไม่มีจะแดก ผู้หญิงก็จะให้ตังค์พี่ใช้ พี่ก็ไม่ใช้ เพราะจะติดหนี้บุญคุณกัน แถมเมื่อมีปัญญาหา ก็หาเองไม่ดีกว่าเหรอ ไม่มีก็อด (แต่พี่เชื่อว่า น้องยังขอตังค์แม่ใช้อยู่เลย)
- เพื่อนน่ะ สมัยพี่เริ่มเข้ามหาลัย ถึงรับรู้ข้อมูลหลายด้าน เพื่อนข่มขืนเพื่อน(มีจริง มีมอมยา มอมเหล้า จริง) แฟนข่มขืนแฟน (ซ้อม แล้วข่มขืน) (เพราะสมัยนี้ผุ้หญิงมักจะมีแฟน เพราะคิดๆว่า ลองๆคบกันไปดู อาจจะรักกันก็ได้) ผุ้หญิงโดนหลอกฟันแล้วทิ้ง เยอะมาก เพราะผู้ชายแกล้งทำดี เอาใจ และประจบผู้หญิง (ผู้หญิงชอบแบบนี้นิ) สังคมไทยสอนให้ผู้หญิงไทยอวดเก่ง แต่ไม่เก่งจริง นี่แหละคือความจริงของสังคมไทย
- บางทีถึงแม้ผุ้ชายจะด่า จะแรง พยายามดูว่าเค้าเป็นคนยังงัย คนจริงจัง จริงใจหรือเปล่า ถ้าจริงจัง แล้วเค้าด่า ด่าเพราะระบายอารมณ์ หรือด่าเพราะสั่งสอน (แต่ผู้หญิงไม่ค่อยจะสนใจเนื้อหาเวลาผู้ชายด่า แต่สนใจน้ำเสียงมากกว่า ... นี่คือความโง่ของผู้หญิง)
- ผู้ชายดีจริงๆนะ (ถ้าไม่ใช่เกย์หรือกระเทย แอบ) ถึงเค้าเมา คุณแก้ผ้า อ้าขาให้เค้า มีโอกาสแค่ไหน เค้าก็ไม่ยอมทำอะไรคุณหรอก ถ้าคุณไม่ใช่แฟนเค้า (แม้เค้าจะมีอารมณ์มากก็ตาม) (แต่ผู้ชายแบบนี้ ผู้หญิงมักเรียกว่า ไอ้ควาย) นี่คือเรื่องจริง

อย่ายอมแพ้ หัดอดทน ผู้หญิงไทยสมัยนี้ ขอบอกว่าความอดทนต่ำมาก (ต่ำสุดๆ) แต่เรียกร้องหาพระแสงความเท่าเทียมอะไรไร้สาระมากที่สุด โลกมันสร้าง สิ่งมีชีวิตให้มีหน้าที่ของมันอยู่แล้ว จะมาเปลี่ยนแปลงอะไรนักหนา

ชีวิตพี่เจออะไรมาเยอะ เมื่อไม่นานมานี้ พี่ประทับใจมาก จู่ๆพี่ก็เบื่อ ก็ออกไปเที่ยวหมู่บ้านชาวเขาแห่งหนึ่งในภาคเหนือ ขากลับ พี่ไปเจอเด็กหญิงชาวเขาคนนึง อายุประมาณ 5 ขวบ หน้าตาหน้ารักมาก แบกกระหล่ำด้านหลัง ใหญ่กว่าตัวอีก ไม่บ่นสักคำ แบกจากไร่ไปที่รถ เห็นแล้วพี่ไม่สงสารนะ แต่กลับดูแล้วมันน่ารักจัง เพราะเค้าสอนให้รู้จักทำงานตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่มารู้จักแต่อ้อนออด เล่นเกมส์ แล้วมาบ่นว่าทุกข์ใจ เหนื่อย ท้อ ใจแบบนี้ แล้วอวดเก่ง ปากว่า ตัวเองดีตลอด เหมือนพวกผู้หญิงหลายๆคนในเว็บนี้


เข้าใจนะ การที่แม่น้องเลี้ยงน้องแบบปิดกั้น มันคือการที่พ่อแม่รังแกฉัน และนั่นคือเหตุผลที่พี่ว่า ความคิดน้องปัญญาอ่อนมากตอนนี้ แต่วันหน้าอาจดีขึ้น มองโลกไม่เป็น

เอ้อ หัดออกค่ายอาสาพัฒนา อะไรบ้างนะ หัดไปลำบากบ้าง หัดออกไปดูโลกภายนอกบ้าง แฟนไม่ให้ไป ก็พามันไปด้วย ถ้ามันไม่ไป ก็ไปเอง ถ้ามันงี่เง่า ก็เลิกกับไอ้ตี๋ ปัญญาอ่อนนี่เถอะ แล้วเธอจะได้เลิกปัญญาอ่อนเหมือนมัน เธอยังต้องเจออะไรอีกมาก

สิ่งที่อยากให้ทำตอนนี้
1.มีอะไรถ้าอึดอัดบอกแม่ไม่ได้ บอกผู้ใหญ่ หรือญาติ คนไหนก็ได้ หรือเพื่อนผู้หญิงสักคนไว้ก็ได้ เผื่อเป็นอะไรไป จะได้มีใครรู้สาเหตุว่า เพราะอะไร
2.ไหนๆก็อยู่บ้านเดียวกับแม่เธอแล้ว ก็ปล่อยให้แม่เค้าด่าไป ตั้งใจเรียน (เอาแค่พอรอดก็ได้นะ ไม่ต้องเอาเกียรตินิยม) แต่เราหันไปช่วยงานบ้านแม่ โดยที่ไม่ต้องให้แม่ขอ ล้างจาน ทำความสะอาดบ้าน ถามสักผ้าให้แม่(ถ้าแม่ให้ทำนะ) ทำหน้าที่ในบ้านแทนแม่ จัดของระเบียบในบ้าน รดน้ำต้นไม้ คือประมาณว่าถ้าแม่กลับมาบ้านไม่ต้องทำอะไรหนูทำให้หมด แม่จะบ่นจะด่าเรื่องของแม่ หนูไม่เถียง เงียบไม่ต้องพูด ทำอย่างเดียว หากโดนด่ามากๆ ให้คิดว่า "ทำและก็ทำให้แม่ตอนนี้ ให้มากๆ เพราะเดี๋ยวกรรมมันก็จะหมดกันแล้ว " เพราะถึงเวลายังงัยน้องก็ต้องจากแม่ไปอยู่ดี ไม่งั้นแม่ก็ต้องจากน้องไปอยู่ดี แล้วเวลาผ่านไป น้องจะเห็นพฤติกรรมแม่น้องที่เปลี่ยนไป

พี่เคยเกลียดแม่มาก เพราะยิ่งกว่าที่น้องโดนอีก เงินก็ไม่ให้ ทำดีก็ไม่ชม แถมผิดพลาดโดนทับถมจนจมดิน แต่มาตอนหลังที่นับถือพุทธศาสนา พี่ว่าพี่เปลี่ยนตัวเองดีกว่า เพราะกรรมใครกรรมมัน เค้าเป็นแบบนั้นก็ไม่ใช่เรื่องดีกับเค้าแน่ หลังจากอายุ 24 เวลาอยู่บ้านพี่ทำอะไรให้หมด ใช้หรือไม่ใช้ ก็จะทำ เพราะถือว่า เวลานี้เป็นเวลาที่เราตอบแทนบุญคุณ แล้วไม่นานเราก็จะหมดกรรมกัน สุดท้ายตอนนี้พี่ก็ไม่ได้อยู่บ้านอีก เห็นมะ หมดกรรมล่ะ แต่ที่เปลี่ยนไปมาก คือ แม่พี่เปลี่ยนไปดีมาก นี่คือผลที่เกิดขึ้น ไม่ด่าเราอีก แต่กลับเกรงใจเรามากกว่าเดิม (แต่ก็นะ ชีวิตพี่ก็เดินไปข้างหน้า ส่วนพ่อแม่ ณ เวลาเราอยู่กับเค้าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว ตอนนี้ไม่ได้อยู่ ก็กรรมใครกรรมมันล่ะ)

 

การเตือนสติแบบแรงๆ แม้จะถูกต้องตามความเป็นจริง แต่ไม่สามารถใช้ได้กับเด็กส่วนใหญ่ในยุคปัจจุบันนี้ เพราะเหตุปัจจัยที่เกื้อหนุนมาต่างกันครับ

ต้องดูตามจริตของแต่ละคนนะครับ บางทีควรจะใช้วิธีชี้ให้เห็น ไม่ใช่ซ้ำเติม

 

หนูเอ๋ย กรรมที่เคยใช้คำพูดทำนองเดียวกับที่แม่ใช้กับหนูมาแล้วนั่นแหละ ผลจึงต้องได้ยินเสียงที่ไม่น่าชอบใจเช่นนี้..

เมื่อหนูเคยมีเจตนาพูดหยาบด่าทับถมใครๆมาแล้ว บาปนั้นแม้ทำไว้เมื่อ6ล้านชาติที่แล้ว เขาก็ไม่ลืมหนูแม้หนูจะลืมไปแล้วก็ตาม...เมื่อตอนนั้น หนูเคยบันเทิงยิ่งในการก่นด่าใครๆมา เวลานี้กรรมนั้นได้ซัดให้มาได้มาเกิดร่วมวงศ์พงศ์พันธุ์กับแม่ผู้มีอัธยาศัยคล้ายๆกับที่หนูเคยเป็นมาแล้ว...สมดังพระพุทธดำรัสว่า ..."สัตว์ทั้งหลาย..มีกรรมเป็นกำเนิด เป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์"

ใครๆไม่มีอำนาจเลือกรับผลของวิบากกรรม(ผล)ได้ก็จริง แต่เลือกทำกรรมใหม่เพื่อผลที่ตนต้องการได้..

คำแนะนำดีๆจากท่านทั้งหลายข้างบน มีให้เลือก ทั้งจากท่าทีอ่อนโยน แลเข้มข้น หนูพึงพิจารณาให้ดี..สิ่งใดที่เห็นว่าเป็นไปเพื่อความสุขความเจริญ ไม่ล่วงศีลโดยเฉพาะข้อ"วาจา" ก็ประพฤติปฏิบัติไปตามความสามารถ ..

หนูเองไม่ได้ทำแต่บาปมาอย่างเดียวหรอกในปางก่อน แม้มหากุศลมากมายก็ได้เคยทำไว้เช่นกัน.จึงได้อัตภาพของ"คน"ได้...บัดนี้หนูเห็นแต่สิ่งเลวร้ายในชีวิต แต่ไม่เคยคิดว่าหนูได้รับการเลี้ยงดูได้การศึกษา ได้ความห่วงใยจากพ่อแม่..เหล่านี้ก็มาด้วยเหตุแห่งบุญของหนู.

ความจริงในโลกมีว่า...สิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง..แม้เวลานี้หนูจะได้รับผลบาปคือการฟังเสียงที่ไม่ดี แต่ผลนี้ก็จะหมดหรือลดกำลังลงไปในเวลาหนึ่งข้างหน้า..อย่าละเว้นมองในสิ่งดีๆที่พ่อแม่กำลังทำให้เราอยู่ด้วย เพราะสิ่งนี้จะช่วยbalance อารมณ์ดีชั่วได้ระดับหนึ่ง..นะครับ..

ขอเป็นกำลังใจให้พ้นวิบากร้ายโดยเร็วครับ..

 

เฮ้ออออออ....... สหายธรรมทั้งหลาย คุณลุง คุณป้า คุณเพื่อน คุณพี่ คุณน้อง ทั้งในกระทู้และคนที่เข้ามาอ่าน สังคมมันวุ่นวายกันมาก ส่วนหนึ่งมันก็ไม่เข้าใจกัน อะไรหรือสิ่งไหนที่มันไม่ถูกมันไม่ควรเราก็ช่วยกันบอกกล่าว เป็นพ่อ-แม่ การเลี้ยงลูกมันมีส่วนมีผลทางโลก (เหตุปัจจัยปัจจุบัน) + มีผลส่งมาทางธรรม (กรรมในอดีต) = ผลลัพธ์ในปัจจุบัน ...
เลี้ยงลูกผิด ก็นั่งคิดจนลูกโต ธรรมะคือธรรมชาติ สิ่งที่แต่ละคนเจอประสบพบมานั่นแหละ ธรรม แต่ใครจะมีปัญญามองมันออกยังไง ...
คนที่ผ่านประสปการณ์ความรักมาอย่างโชคโชน สามารถตอบคำถามคนอื่นๆได้เกือบทุกข้อ เบื้องหลังนั้น เขาอกหักชอกช้ำและช่ำชองมาแล้วหลายต่อหลายครั้งเลยตอบๆได้ ก็เหมือนๆกับทุกข์และปัญหาต่างๆในชีวิตทั้งหลาย ..
กว่าที่คนเราจะฉลาดมาได้ มันก็โง่มาก่อน ก่อนมันจะเป็นคนดีๆได้ มันก็เป็นคนเลวชั่วมาก่อน .....
ดิฉันขอยกเรื่องของน้องคนนี้ไว้เป็นธรรมทาน สำหรับทุกคนไม่ว่าจะมีลูกหรือไม่ ก็อาจเป็นญาติหรือคนใกล้-ไกลตัว
เลี้ยงลูกก็ควรปลูกฝังเขาตั้งแต่เด็ก ฝึกใช้เหตุผล และปล่อยให้เด็กมีโอกาสเรียนรู้ หรือมีส่วนได้คิดด้วยว่า อันนี้ดี อันนี้ไม่ดี ไม่ใช่ห้ามตะบัน ... ผู้ใหญ่น่ะ มันผ่านกันมาแล้ว อาบฝนอาบร้อนมา มันเข้าใจหมด ใครมีทีท่ายังไงบางทีมองออกแล้ว ... แต่เด็กมันจะไปผ่านฝนผ่านหนาวกับเรามาบ้างหรือเปล่า มีแต่ห้ามๆๆๆๆ ด่าๆๆๆๆๆ จบ ไม่มีต่อว่าอะไรยังไง พอเด็กมันมาปรึกษาแทนที่จะให้คำปรึกษาและสอนลูกให้รู้จักทางโลก แต่กลับให้เป็นคำด่าคำซ้ำเติมแทน เด็กมันก็มีแต่คำว่าทำไมๆๆๆๆๆ อยู่เต็มหัว ในที่สุดมันก็ไม่เข้าหา มีอะไรมันก็ปิด จนเสียคน ใจแตก จนกว่ามันจะไปโดนเขาหลอก จนกว่ามันจะเข้าใจโลก ทีนี้มันกร้านชีวิตกว่าพ่อ-แม่อีก

จำไว้เถอะว่า การที่ลูกเป็นอยู่แบบนั้น คือความผิดพลาดของพ่อแม่ ถ้าครอบครัวมันอบอุ่น มันไม่วิ่งไปให้ไอ้หนุ่มกอดตั้งแต่ไม่ถึง 18 หรอก ถ้าในบ้านมันอบอุ่น มันจะอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ มีไรก็ถามพ่อ-แม่ก่อน มันจะกอดพ่อ-แม่ ไม่ใช่คนอื่น ... ไม่ใช่มันจะคิดได้ทุกๆคนในประเทศไทยหรอกนะ ...

ทีนี้ สำหรับคุณลูก เมื่อโตได้เข้าวัยปริญญาตรี มีวุฒิภาวะในการตัดสินใจเองแล้ว วัยขนาดนี้ ขอให้ใช้ความคิดนำหน้าอย่าใช้อารมณ์นำหน้า พ่อ-แม่ คือผู้ให้กำเนิดเรามา ไม่มีพวกเขา จะมีเราออกมาได้ในวันนี้เหรอ เนี่ยที่ทุกข์สุขอยู่เนี่ย ได้เรียน ได้แฟน ได้โตมาป่านนี้ ได้เกิดมาเป็นคนสมบูรณ์ เพราะใครเหรอคะ ...
สำหรับแฟนนะคะ ผู้ชายน่ะ หาง่ายมาก(แต่เราอย่าไปง่ายกับมันนะ)เวลาหาผู้ชาย หาที่มันมีหลักแหล่ง มีศีล มีสมองบ้างก็ดีค่ะ อย่าเอาหน้าตาและคารมมาเป็นบรรทัดฐานในการตัดสิน วัยของน้องไม่ใช่เด็กอายุ 11ปีนะคะ ข้างบนที่เขาว่ามาก็ลองเอาไปพิจรณาดูค่ะ หนักบ้าง เบาบ้างเอาไปพิจรณาดู เข้าใจและยอมรับด้วยนะคะว่าแม่เราท่านเป็นอย่างนี้ แต่ท่านรักคุณห่วงคุณยิ่งกว่าคนอื่นๆอีกค่ะ แฟนน่ะ หมดคนนี้แล้วจะหาอีกเมื่อไหร่ก้ได้นะ แต่พ่อ-แม่ หมดแล้ว หมดเลยนะ ... อย่าไปรอวันที่สายเกินไปกว่าจะคิดได้ ร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดก็ไม่มีวันกลับมา .... เราโมโห เคียดแค้น ทุกข์ใจ แต่น้องไม่รู้หรอกว่าแม่น่ะ ทุกข์ใจกว่าเพียงใด .. นี่ไม่ใช่เขียนเอาหรู พูดเอาดีนะ ไปพิสูจน์สิ .. เข้าไปหาแม่ พูดกับแม่ดีๆ ขอขมาแม่ พาแม่ไปทานข้าวนอกบ้าน กลับมาเปิดใจกับท่าน ทุกๆสิ่งที่อยู่ในใจ อย่าหมกเม็ด ชอบไม่ชอบอะไร ทำไม ฯลฯ พูดออกมาให้หมด ... แล้วให้แม่พูดบ้าง อยุ่กันสองคน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกันสักคืน แฟนมันจะว่าไงไม่ต้องไปสน .. ลองดูสิ เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น
คำผู้ใหญ่สอน ถึงไม่รู้ด้วยตัวเอง แต่ฟังหาเหตุผลมั่งก็ดีนะคะ ขอให้น้องเจอแสงสว่างในชีวิตไวๆค่ะ ...

 

อาจจะเป็นผลดีก็ได้ครับให้ถือเสียว่าเป็นการฝึกให้เราเป็นคนอดทนอดกลั้น ถ้าเขาด่าเราๆก็ทำเฉยฝึกไม่โต้ตอบ บ่อยๆเข้าเราอาจจะไม่รู้สึกอะไรเลย ตรงกันข้ามกับคนที่ด่าเรา เขาเห็นเราไม่โต้ตอบ เขาก็จะหยุดด่าหรือด่าน้อยลงและจะเป็นการเพิ่มกรรมให้แก่คนมักโกรธเปล่าๆ ขอให้โชดดีครับ

 

คุณดอกบัวกล่าวมาส่วนใหญ่คล้ายๆกับความคิดผมเลย อนุโมทนาด้วยครับ ขอให้เจริญยิ่งๆขึ้นไปอีกทั้งทางโลกและทางธรรมครับ

แต่ผมรู้สึกเสียดายและเสียใจในความคิดของบางท่านจังครับ

 

ขอโทษนะคะ ไม่ได้อยากซ้ำเติม แต่เท่าที่ฟังดูคุณเนี้ยดื้อนะ แม่บอกอะไรก็ไม่ค่อยฟัง คุณพ่อแม่นะมีแต่หวังดี คนไม่เชื่อฟังพ่อแม่ไม่เจริญหรอกคะ พอเราเห็นที่คุณพิมพ์......ไปกินหมูกะทะกับเพื่อนแล้วกลับ3ทุ่ม.... นั้นมันดึกมากเลยนะแม่คงเป็นห่วง เขารักถึงไปลากคุณกลับบ้าน.... ดิฉันเองต่อให้สมัยเรียน มัธยม มหาลัย หรือแม้แต่ปัจจุบัน.... ถ้าไปไหนโดยที่ไม่มีคนเชื่อใจได้ เช่น พ่อแม่อะ หรืออาจจะสามีถ้ากรณีที่ใครมีแล้ว และท้องฟ้ามันแค่เริ่มมืด ดิฉันก็รีบกลับบ้านแล้วคะ.... ยิ่งถ้าเป็นเด็กนักเรียนไม่มีรถส่วนตัวขับ ต้องกลับรถเมลล์ ก็ยิ่งอันตราย ขนาดที่เมืองนอก ฝรั่งนะเขายังเซฟตัวเองเลย เกิน ห้าโมงเย็นคุณจะไม่เห็นผู้หญิงมาเดินกลางค่ำกลางคืนแล้ว นอกจากผู้หญิงหากินถ้าใครไปเดินตอนดึกๆ แค่ทุ่มสองทุ่ม ผู้หญิงธรรมดาก็เข้าบ้านกันหมดแล้วโดนเรียกแน่

โอ้เรียนปริญญาตรี แต่คุณมีแฟนแล้ว......นี้ยังนับว่าคุณแม่คุณ เมตตามากแล้วนะ .....แม่เรานะหรอ... รอเรียนจบก่อนนู้น มีเงินมีงานทำไม่เป็นภาระ.....จะดีใจและภมูิใจมากเวลาแม่บอกอะไรเราจะทำตามเสมอเพราะรักเขา คนที่เรารักเราก็อยากเห็นแม่มีความสุข คุณน่าจะรักแม่ให้มากๆนะ ไม่อยากทำอะไรเอาใจแม่บ้างหรอ

คุณก็เหมือนหลายๆคนที่ชอบมาโพสต์ ว่าชีวิตมันทุกข์อย่างงั้นอย่างงี้ นี้ที่คุณเล่ามานี้มันไม่ใช่ความทุกข์ที่แท้จริงหรอกคุณ.... มันเป็นแค่คุณไม่ฝึกการแก้ปัญหา และยังไม่รู้เป้าหมายสำคัญสูงสุดของชวิตต่างหาก ถ้าคุณรู้แล้วว่า เป้าหมายสำคัญสูงสุดของคุณคืออะไร คุณก็จะเดินได้ถูกทาง และวางเฉยต่อเรื่องกวนประสาทจิ้บจ้อยที่คุณกำลังบ่นอยู่

คุณรู้ไหมว่าทุกข์จริงๆนะมันคืออะไร ทุก์แท้ๆแบบคนที่เขาพ่อแม่ตายหมด ไม่มีใครเลย หรือคนที่วันนึงยังไม่มีอะไรจะกิน หรือคนที่ป่วยเรื้อรัง อย่างโรคมะเร็ง หรือคนที่ต้องไปติดคุกหรือโดนลงโทษทั้งที่ตัวเองไม่ได้ทำ หรือคนที่มีหนี้สินร้อยล้านพันล้าน ฯลฯ เกิดเป็นคนก็อยู่บนกองทุกข์อยู่แล้ว ถ้าอยากระงับทุกข์ก็ไม่ต้องไปหาสาเหตุให้มันปวดหัว นั่งสมาธิเข้า วางอุเบกขาต่อสิ่งที่คุณเจอ ตราบใดมันไม่ได้ทำให้ตาย มันก็ไม่ใช่ทุกข์ที่หนักอะไร และที่สำคัญหาเป้าหมายสูงสุดของชีวิตให้เจอ ว่าคุณต้องการอะไรที่สุดในชีวิตนี้ วางแผนการเอาไว้ และเดินไปให้ถึงจุดนั้น เท่านี้คุณก็จะมีความสุข

 

1.ที่ จขกท.บอกว่าแม่ไม่ปล่อยให้เรียนรู้อันนี้อย่าไปโกรธแม่เลยครับ เราเองเป็นผู้ชายจบม.6 แม่ยังไม่ให้ไปเที่ยว ไม่ให้ไปไหน เป็นเหมือนกัน
2.โดนด่าแรงๆ อันนี้ก็อย่าคิดมากเลยครับ ประสบการณ์นะครับ ความทุกข์ต่างๆ ลองศึกษาคำสอนของพระพุทธศาสนาสิครับ เย็น สบาย หายทูกข์ น่าจะช่วยได้ครับ

 

สาธุ ครับพี่...
เราพึงตระหนักรู้ อยู่ในจิต... ว่าสิ่งที่ท่านนั้นคิด ควรแล้วหรือไม่ อย่างไร
แม้ถ้อยคำบางคำ จะบาดลึก จนสะเทือนใจ หากไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็สักแต่ว่าอ่านมันไป และ วางมันลง ขอให้เจริญในธรรม นะครับ

 

- ก่อนอื่นอยากให้คุณใจเย็นๆนะครับ อย่าเอาแต่โทษตัวเอง แบบนั้นมันไม่มีประโยชน์ ยิ่งจะทำให้จิตใจทุกข์เข้าไปอีก

- สิ่งที่แม่ของคุณทำ ก็เป็นเพราะเขาเป็นห่วงครับ ผมอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ก็มองเห็นปัญหาหลายๆด้าน แต่ทุกๆปัญหา ย่อมต้องอาศัย "สติ" อย่างมากในการแ้ก้ไขนะครับ อย่างที่บอกตั้งแต่แรกแล้วว่า อย่าเอาแต่โทษตัวเองเลย ผมเข้าใจแม่ของคุณนะครับ ว่าทำไมเขาต้องบ่น ดุ ด่า ขนาดนั้น แต่ถ้าคุณบอกว่า ไปสังสรรค์กับเพื่อน แล้วกลับ 3 ทุ่ม ก็น่าเป็นห่วงนะครับ พ่อแม่ที่ไหนก็เป็นห่วงทั้งนั้น เว้นซะแต่ว่า คุณจะคอยติดต่อแม่ตลอด เป็นระยะๆ อย่างน้อยให้เขารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ก็ยังดี

- ส่วนเรื่องการเอาคุณไปเปรียบกับคนอื่น อันนั้นผมเข้าใจคุณดีครับ เพราะผมเองก็โดนมาเยอะเหมือนกัน แต่อยากให้รู้เอาไว้แบบนี้นะครับว่า

"ในผืนดินผืนเดียวกัน ย่อมมีทั้งต้นข้าว และวัชพืช
ในสายน้ำสายเดียวกัน ย่อมมีทั้งสำเภามังกร และแพสวะ
ลูกหลานในตระกูลเดียวกัน ก็ย่อมผิดแปลก แตกต่างกันออกไป
แม้จะเกิดจากพ่อแม่ และบรรพชนเดียวกันก็ตาม"

แม้แต่พี่น้องในตระกูลเดียวกัน ยังแตกต่างกัน นับประสาอะไรกับคนต่างบ้าน ต่างเครือญาติ ใช่ไหมครับ? เพราะฉะนั้น เป็นอย่างที่เราเป็นก็พอ ขอเพียงไม่เดือดร้อนตัวเอง และไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอครับ เราเรียนเก่งขึ้น ก็ใช่ว่าโลกจะเย็นลง เราสอบตก ก็ใช่ว่าโลกจะแตก ในเมื่อเรายืนยันว่าเราเต็มที่แล้ว การคาดหวังกับอะไรมากไป มันยิ่งทุกข์ไปใหญ่ครับ

- เรื่องเกม อันนี้ผมเข้าใจยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ผมเล่นเกมมาตั้งแต่ยังเป็นรุ่นเป่าตลับ มาตอนนี้เล่น Sleep Dog แล้วครับ เกมรุนแรงที่ติดเรท แต่ก็อย่างที่เห็นๆกัน ผมก็ไม่ได้ก้าวร้าว ไม่ได้เป็นเด็กมีปัญหา เพราะเกม เป็นของตาย มันรอแค่เวลาให้คนไปเปิดเล่น ตราบใดที่ไม่เล่น ก็แล้วกันไป แต่คนที่อ่อนแอต่างหาก ที่จะเลือกให้เกมครอบงำ ปัจจัยต่างๆไม่ได้อยู่ที่เกม แต่อยู่ที่คนเล่นต่างหาก การที่น้องเล่นเกมไม่เก่ง จนโดนแฟนว่า มันไม่เห็นจะแปลกนี่ครับ ใครก็เล่นเก่งไม่เก่งได้ ผมเองเล่นเอาฮา เอาสนุก ไม่เครียดไปกับมัน เล่นเพื่อพักผ่อน ไม่ได้เล่นเอาเป็นเอาตาย เล่นเกมเก่งที่สุดก็ใช่ว่าจะร่ำรวยที่สุด หรือประสบความสำเร็จในชีวิตมากที่สุด แต่การชนะ "เกมชีวิต" ต่างหาก คือการละเล่นที่ดีที่สุด อดทนไว้นะครับ "เมฆฝน พายุคะนอง ไม่เคยนาน..." เดี๋ยวพอมันผ่านไป ท้องฟ้าก็สดใสขึ้นเองครับ อดทนนะครับ

สุดท้ายนี้... คุณเคยได้ยินเรื่อง "พ่อแม่รังแกฉัน" ไหมครับ? นี่แหละครับ แม่คุณไม่ได้รังแกคุณเลย กลับช่วยคุณด้วยซ้ำ ถ้าท่านปล่อยปละละเลย อะไรต่างๆคงจะแย่ไปมากกว่านี้แล้ว ผมเองก็เติบโตมาในบ้านคนจีนครับ เจอคำด่าสารพัดตั้งแต่เด็ก เคยโดนด่าว่า "ไอ้ข้อต่อนิ้วตีนหมา" ด้วย แต่เราก็ต้องใช้สติให้ดีๆ ว่าคนที่ด่าเราน่ะ แม่เราเอง แล้วด่าเราเพราะอะไร? เพราะผมไปเล่นน้ำ ทั้งๆที่เขาห้าม นั่นก็ปล่อยเขาไป เราผิดจริง หรือบางทีไม่ผิดด้วยซ้ำ เขาเข้าใจผิดแล้วด่าเรา เราก็ปล่อยเขาไป อธิบายแค่ครั้งเดียวพอ ถ้าเขาไม่เชื่อก็สุดวิสัย แล้วเราก็ไปหาอะไรทำ อย่าให้อยู่นิ่ง เพราะยิ่งนิ่ง ยิ่งเฉย ยิ่งคิดมาก ออกไปหาอะไรทำ ล้างจาน กวาดบ้าน ซักผ้า อะไรของเราไป ให้เราไม่มีเวลาได้คิดมาก แล้วอะไรๆก็จะดีขึ้นเองนะครับ ขอให้อดทน และเข้าใจหัวอกของพ่อและแม่ ลูกๆไม่มีวันเข้าใจหรอกครับ วันใดที่คุณเป็นแม่คน คุณก็จะเข้าใจเรื่องแบบนี้เองครับ ตอนนี้เรียนหนังสืออย่างตั้งใจ และอดทนต่อทุกๆสิ่งที่เข้ามา อ้าแขนรับมันอย่างภาคภูมิ ในฐานะมนุษย์ผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ แล้วค่อยๆปล่อยให้มันผ่านพ้นไป แต่อย่าไปต้านมันเอาไว้ เพราะตัวเราจะเจ็บปวดเปล่าๆ ทุกข์ใจ ก็เหมือนลมตดแหละครับ เหม็นนรกแตก แต่ก็มีวันจางหาย อดทนจนวันที่ทุกข์คลายลง แล้ววันนั้นคุณจะฟินเองครับ ^^

สู้ๆ สู้ตาย ไฟ้โตะๆ !!

 

แฟนแบบนี้ อยากถาม จขกท. ว่า

ขนาดเป็นแฟนกัน ยังเป็นแบบนี้

แต่งงานไป จะขนาดไหน

แต่ไม่อยากจะพูดมากละ ถ้ายังมีกรรมต่อกัน ทำอย่างไรมันก็ต้องชดใช้กรรม ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดกรรมกัน

ถึงตอนนั้น จขกท.ก็คงคิดได้เองละ เพราะกรรมมันหมดแล้ว ส่งผลแล้ว

กฏแห่งกรรม ครับ


ในอดีต เคยทำกรรมอะไรไว้ สร้างกรรมอะไรไว้

มันก็จะส่งผลมาในชาติ ปัจจุบัน


อยากจะบอกว่า ดีแล้วครับ มีกรรมต้องชดใช้

ได้ใช้กรรมเก่า ก็จัดการ ใช้กรรมเก่าให้หมดๆ ไป

กรรมไหนที่ให้ผล ส่งผลแล้ว มันก็หมดไปครับ


ดังนั้น จขกท. รีบสร้างกรรมใหม่ กรรมดี สร้างบุญ กุศลกรรม ให้มากๆ ครับ

ทาน ศีล ภาวนา ทำให้มากๆ ครับ

ทำทาน รักษาศีล แล้วก็ ทำสมาธิ ถึงจะช่วยได้เท่านั้นครับ

และ อย่าพลาด ท้อง แล้วไปทำแท้งละครับ กรรมหนักมากๆๆๆๆๆ สุดๆกว่านี้อีก

 

แนะนำ จขกท อีกอย่างว่า ให้ท่อง คาถา นี้ ทุกวัน ตั้งแต่ตอนนี้ไป จนตาย นะครับ


พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

คาถาเงินล้าน

ตั้ง นะโม ๓ จบ



นาสังสิโม พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ (คาถาปัดอุปสรรค)
พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุ เม (คาถาเงินแสน)
มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันตุ เม (คาถาลาภไม่ขาดสาย)
มิเตพาหุหะติ (คาถาเงินล้าน)
พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง
วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ
มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม (คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า)
สัมปะติจฉามิ (คาถาเร่งลาภให้ได้เร็วขึ้น)
เพ็ง เพ็ง พา พา หา หา ฤา ฤา




(บูชา วันละ 30 จบ หรือบูชาวันละ 2 ชม. เช้าเย็น ยิ่งดี ตัวคาถาต้องว่าทั้งหมด)

หรือ บูชา ตลอดทั้งวัน ได้ จนเป็น สมาธิ ยิ่งมีผลมากครับ

ภายใน 2 เดือนจะเห็นผล ดีขึ้นๆไปครับ

ในวงเล็บไม่ต้องถ่องนะครับ แค่กำกับให้รู้ว่าคืออะไร


ถ้ามี วาสนาบารมี ช่วย ก็จะได้ท่อง คาถา นี่

แต่ถ้า กรรมบัง ก็คงไม่มีโอกาส ท่อง คาถา แน่ครับ

อยู่ที่ตัวเอง ที่จะตัดสินใจครับ เป็นสิ่งสำคัญ

.

 

มีคนบางคนผ่านมา แต่ไม่ช้าพวกเขาก็ผ่านไป
และมีใครใครอีกมากมาย ที่เข้ามาและจากกันไป
ไม่เคยมีใครสักคน อยู่กับฉันรักฉันตลอดไป
ไม่เคยมีใครที่เต็มใจ อยู่กับฉันเวลาเดือดร้อน
แต่มีคนเพียงหนึ่งคน คนเพียงหนึ่งคน
เขาไม่เคยไปไกล ก็คือเธอเพียงผู้เดียว
เธอเพียงผู้เดียว ที่ไม่จากไปไหน
.......
พรุ่งนี้หรือว่าเมื่อไหร่ หรือว่าวันใด เธอยังคงเหมือนเดิม
ไม่เคยต้องมีคำสัญญา ไม่ต้องบอกรักก็เข้าใจ
ไม่เห็นต้องเหมือนคนอื่น ไม่ต้องวุ่นวาย
ไม่เคยต้องมีคำพูดใด
แค่มองไปไกลไกลเห็นเธอ ก็อุ่นใจ
เวลาที่ใจเงียบเหงา และปวดร้าวฉันเห็นเธอเข้ามา
เวลาที่มีน้ำตา ก็คือเธอที่อยู่ตรงนี้
เวลาที่ฉันเหนื่อยล้า และมองหาบางคน ช่วยปลอบใจ
ก็มีคนเดียวที่เข้าใจ แค่มองตาทีไรก็รู้
แต่มีคนเพียงหนึ่งคน คนเพียงหนึ่งคน
เขาไม่เคยไปไกล ก็คือเธอเพียงผู้เดียว
เธอเพียงผู้เดียว ที่ไม่จากไปไหน
พรุ่งนี้หรือว่าเมื่อไหร่ หรือว่าวันใด เธอยังคงเหมือนเดิม
ไม่เคยต้องมีคำสัญญา ไม่ต้องบอกรักก็เข้าใจ
ไม่เห็นต้องเหมือนคนอื่น ไม่ต้องวุ่นวาย
ไม่เคยต้องมีคำพูดใด
แค่มองไปไกลไกลเห็นเธอ ก็อุ่นใจ
พรุ่งนี้หรือว่าเมื่อไหร่ หรือว่าวันใด เธอยังคงเหมือนเดิม
ไม่เคยต้องมีคำสัญญา ไม่ต้องบอกรักก็เข้าใจ
ไม่เห็นต้องเหมือนคนอื่น ไม่ต้องวุ่นวาย
ไม่เคยต้องมีคำพูดใด
แค่มองไปไกลไกลเห็นเธอ ก็อุ่นใจ ก็อุ่นใจ


.....มีแม่ที่เป็นห่วงเป็นใยขนาดนี้ดีแล้ว
เดี๋ยวถ้าไม่มีแม่คอยบ่นคอยด่าคุณจะคิดถึง..เชื่อสิ

 

อนุโมทนาครับ รักแม่มากที่สุดวันนี้กว่าเมือวานนี้มากมาย