ทำไมรู้สึกถึงชีพจรเต้นทุกส่วนของร่างกาย โดยไม่ได้กดหรือสัมผัสร่างกายเลย

ท่านใด มีอาการเหล่านี้บ้างค่ะ รู้สึกถึงชีพจรเต้นแรงโดยไม่ได้กดหรือสัมผัสร่างกาย แค่กำหนดจิตดูที่นิ้วมือ นิ้วเท้า ใบหู ทุกส่วนของร่างกาย ไม่ทราบว่าท่านใดมีอาการดังกล่าวเหมือนกันบ้างไหมค่ะ

เพิ่มเติมอีกนิดนะค่ะ อาการจะรับรู้ได้ตลอดเวลาค่ะ ไม่ได้เพ่งแต่อย่างใด

ขอขอบพระคุณมากนะค่ะ สำหรับทุกๆคำแนะนำ

 

สงสัย กำหนดจิตไปดูทำไมหรอครับ ระวัง อุปทานหลอก นะ

 

เป็นอาการปกติ ของผู้ที่เริ่มมีจิตละเอียดขึ้นกว่าเมื่อก่อน

อย่าไปคิดว่ามันวิเศษ แต่ให้หาทางปฏิบัติธรรมต่อจากจุดนี้ไป

 

ท่านฝึกมาีีดีแล้ว เป็นก้าวแรกที่เจาะลึกลงไปสัมผัสกับจิตไร้สำนึกท่านกำลังชำระกิเลส อุเบกขากับความยินดี ยินร้ายก็จะนำท่านสู่ความสำเร็จครับ สาธุ

 

จุดเริ่มต้นของสายฤทธิ์ ต้องตามหาครูบาอาจารย์ให้เจอ

ขออนุญาตครับ

มีญาติธรรมที่สนิทสนมกับผมท่านหนึ่ง ท่านแยกไปปฏิบัติแบบสายฤทธิ์
ครูบาอาจารย์ของท่าน ให้เริ่มฝึกด้วยการ กระพริบนิ้วโป้ง กับนิ้วชี้
เป็นจังหวะๆ ให้พร้อมกับการเต้นของหัวใจ ท่านบอกว่า

เมื่อรับรู้การเต้นของหัวใจอย่างเด่นชัดแล้ว จึงจะแนะนำให้ฝึกขั้นต่อไป

และท่านยังอธิบาย ผลของการปฏิบัติว่าจิตต้องเป็นแบบนี้ๆ
แล้วให้รักษาจิตให้อยู่ในสภาพนั้น ให้นานที่สุด ให้มากที่สุด

ที่ผมแนะนำได้ เท่าที่เคยปฏิบัติมา คือ

การเข้าถึงธรรม จะเป็นไปตาม บุญ วาสนา บารมี นิสัย สันดาน ที่ได้สะสมมา

การเข้าถึงธรรมนั้น อย่าไปฝืน ต้องให้เป็นไปตาม บุญ วาสนา บารมี นิสัย สันดาน ที่ได้สะสมมา

องค์ในหลวงของเราเคยถาม องค์หลวงปู่แหวนว่า

"อริยะสัจจ์สี่ ต้องพิจารนาอันไหนก่อน"

องค์หลวงปู่ตอบว่า

"เห็นอันไหนก่อน พิจารนาอันนั้นก่อน"

เมื่อคุณเห็นตรงนี้ก่อน คุณก็ต้องจับตรงนี้ไปให้ชำนาญ

ถ้าคุณชอบ สายฤทธิ์ คุณต้องหา ครูบาอาจารย์สายฤทธิ์

ถ้าคุณชอบ สายปัญญา คุณต้องหา ครูบาอาจารย์สายปัญญา

ถ้าคุณชอบสาย พุทธภูมิ คุณต้องหา ครูบาอาจารย์ที่มุ่งสายพุทธภูมิ

แต่ละสาย คุณต้องหา ครูบาอาจารย์ที่ดีที่สุด ที่เก่งที่สุด ที่มีหมู่คณะมากที่สุด

ถ้าพบถ้าเจอ ขอให้พิจารนาด้วยว่า ท่านนั้นๆ ท่านทำอะไร เพื่อส่วนรวม เพื่อชาติบ้านเมืองบ้าง

เพราะในเว็บนี้ แปลกประหลาด

บ้างก็บอกว่า ลาพุทธภูมิแล้ว แต่ก็ยังสอนแต่เรื่อง พุทธภูมิ

บ้างก็บอกว่า ตนเองยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่ชนที่ทีธาตุขันธ์นี้ แต่ก็เห็นแต่ตัวหนังสือ
ถ้าท่านยิ่งใหญ่จริง ก็น่าจะมี คณะญาติธรรม เป็นสิบๆล้านคนโน่นละครับ

ถ้าหาครูบาอาจารย์ยังไม่ได้ ก็จุดธูป 16 ดอก หรือ 36 ดอกอธิฐานเอาเลย

คุณต้องตามหาสายใยบารมี ของตนให้เจอก่อน ท่านนั้นๆไม่ได้อยู่ที่ไหนหรอก
ท่านนั่งดูคุณอยู่ทุกวันนั่นละ

บางท่าน สะสมบารมีมาทางสายฤทธิ์ ดันไปอยู่กับครูบาอาจารย์สายปัญญา

บางท่าน สะสมบารมีมาทางสายปัญญา ดันไปอยู่กับครูบาอาจารย์สายฤทธิ์

สถานที่ปฏิบัติ ก็สำคัญ ต้องอยู่ในเขตที่มีครูบาอาจารย์ สายใยบารมีจากเบื้องบนหนาแน่น ก็จะปฏิบัติไปได้เร็วขึ้น
เป็นที่ของใครของมัน แตกต่างกันออกไป

ถ้ายังไงเปิดสถานีวิทยุเสียงธรรม ขององค์หลวงตามหาบัว ฟังเอาไว้ก่อนเผื่อจะถูกจริต

อย่าลืมนะครับ ตามหาครูบาอาจารย์ที่คุณมีสายใยบารมีผูกพัน ให้เจอ
เลือกแนวทางการปฏิบัติที่เหมาะกับตนมากที่สุด

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญร่วมกับผู้มีบุญบารมีทุกๆท่าน
ขอบคุณครับ
ลุงมหา

 

คำถามนี้ อันที่จริง คุณก็สามารถพิจารณาได้ ไม่ยาก

ทำอย่างไร

ก็แค่ พิจารณาความเป็นสัตว์ ของสิ่งอื่น ว่ามันมี หู ปลายนิ้ว นิ้วเท้า
ทุกอย่างที่ประชุมขึ้นเป็นกาย เหมือนกันหรือเปล่า

ถ้า สัตว์ไหนมี เราก็ พิจารณาต่อว่า วิธีรู้เข้ามาต้องใช้อะไรบาง ใช่
แค่ความใส่ใจพิจารณากายให้นานพอ ไม่ส่งส่ายจิตไปคิด หรือไปสนใจ
เรื่องอื่น แค่นี้ไหม ถ้าใช่ สัตว์อื่นทำอย่างนี้ได้ไหม

กว่านี้หละ หากเราพิจารณาจรดจ่อที่กาย โดยไม่เพ่งเกินไป ไม่หย่อน
เกินไป เจริญสติ พร้อมด้วยสัมปชัญญะ คงการงานพิจารณากายให้
เกิดความต่อเนื่อง เนืองๆ ทำให้มากๆ สีของเลือด การไหลเวียนของม้าม
เนื้อในของกระดูก จะสามารถ ระลึกรู้ได้ไหม

หากสดับธรรมมามากพอ จะพึงทราบว่า ราชสีห์บางตัวทำได้ สัตว์เดรัจฉาน
บางประเภททำได้ยิ่งกว่านั้น คือ ยังสามารถควบคุมสรรพธาตุภายนอกได้ด้วย

ดังนั้น

สิ่งเหล่านี้ รวมแล้วเรียกว่า โลก ของโลกๆ ของธรรมดา ของชาวบ้าน

ทำไมวิเศษล่วงความเป็นสามัญมนุษยธรรมขนาดนั้น ยังกล่าวว่าเป็น
ของโลกๆ เป็นของชาวบ้าน สัตว์เดรัจฉานบางจำพวกเก่งกว่าคน เทวดา
และหมู่พรหมเสียอีก คำตอบก็อยู่ที่ ก็แม้สัตว์เดรัจฉานบางจำพวก
ยังมีความสามารถกระทำได้ โดยไม่ต้องฝึกหัด ประสาอะไรกับสัตว์ที่
มีสติ มีสัมปชัญญะ มีต้นทุนดีกว่าสัตว์เดรัจฉานจะทำไม่ได้เล่า

สรุปก็คือ

เราภาวนาเพื่อมาเห็นสิ่งไรๆ เพื่อ เพ่งเห็นในความเป็นธรรมดา ด้วย
การประจักษ์เข้ามา เมื่อปัญญายอมรับว่ามันเป็นของโลก มีความไม่
เที่ยง ยังต้องอยู่กับทุกขเป็นธรรมดา มีชาติ ชรา มรณะ อยู่ เราจะพึง
สำคัญเป็นไฉน

สิ่งเหล่านั้นควรยึดถือเอาว่าเป็นของเรา เป็นเรา หรือเปล่า

( ตรงนี้ จะเป็นการ ยกสิกขา มุุ่งหน้าเข้าสู่ วิถีของการหลุดพ้น ตื่น
เบิกบาน )

****************************

สัตว์บางตัว อาจจะอ้าง สายใยผูกพัน เช่น เคยเป็นสัตว์เดรัจฉานบาง
จำพวกที่มีฤทธิ์มาก่อน เวลามาเจอคนเล่นฤทธิ์ ความไม่รู้ของสัตว์ที่
อาจเคยเป็นเดรัจฉานประเภทนั้น ก็อาจจะกล่าวกับเราว่า " ดูกร ท่านผู้
เจริญ เรามาเล่นฤทธิ์เยิ่ยงเดรัจฉานชั้นเลิศกันอย่างเคย เพื่อความกลับ
ไปเป็นสัตว์เดรัจฉานชั้นเลิศอย่างนั้นกันเถิด " อย่างนี้จะเป็นไปได้ไหม

ถ้าเป็นไปได้ เราจะพึงกระทำอย่างไร เมื่อเกิดการชักชวนให้คลุกคลี

 

คล้ายๆกันครับ
นอกจากจะรู้สึกถึงเส้นเลือดที่เต้น ตุบ ตุบ อยู่ตามร่างกายแล้ว
เมื่อกำหนดจิตไปร่างกายส่วนใด ส่วนนั้นจะรู้สึก ชา ขนลุกขนพอง
จนบางครั้งก็เพ่งกับความชาจนลืมหายใจไปเลยก็มี
ซึ่งมันก็ทำให้เรารู้สึก นิ่ง ไปพักหนึ่ง
แต่พอกลับมาอยู่กับคำภาวนา อยู่กับลมหายใจ ความรู้สึกต่างๆก็หายไป

 

อร่อยแล้วขอรับ
ไล่ไปเลย
ไล่ไปให้ทั่วทุกจุด
วนไปวนไปวนไปวนไป

ให้เป็นระบบ
เหมือนการเดินหนึ่งรอบ
แล้วเริ่มรอบใหม่

พอเขาเบื่อแล้วเขาเลิกเอง

ดีมากไม่ได้ฟุ้งไปที่อื่น

หลังจากนั้นติดตามดูต่อไป
ยึดสติไว้ให้มั่นขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

เมื่อท่านพิจารณาทั่วกาย ท่านก็จะรับรู้ถึงความรู้สึกได้ เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ตึง ไหว อาการของธาตุทั้ง4จะปรากฎได้ทั่วร่างกาย บุคคลที่ไม่เคยฝึกจิตจะไม่ละเอียดพอที่จะรับรู้ความรู้สึกละเอียดอ่อนนี้ได้ จะรับรู้แต่ความรู้สึกที่หยาบๆได้ คนที่รับรู้ความละเอียดอ่อนนี้ได้จิตจะมีพลังมากกว่า นั้นหมายความว่าสติปัญญาจะมีพลังมากกว่าการพิจารณาธรรมทั่วไป ในการปฎิบัติอุเบกขาเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะการฝึกวิธีนี้จะได้รับทั้งสุขเวทนาและทุกข์เวทนาที่แรงกล้า ไม่ว่าความสุขหรือความทุกข์นั้นมันก็เปลี่ยนแปลไปเป็นธรรมดา ฉะนั้นนี้คือปัญญา การที่เราอยู่กับอุเบกขานั้นเท่ากับเราไม่ยินดียินร้าย ทำให้ใจเราถูกพัฒนาความเป็นกลางของจิต จิตที่เป็นกลางนั้นเป้นจิตแห่งความหลุดพ้น เมื่อใจเราเป็นกลางมากเท่าใด จิตเราจะมีพลังเจาะลงไปลึกที่สุดเท่าที่มนุษย์เราจะทำได้ ทำให้เราพบกับอริยสัจธรรมที่แท้จริง ที่อยู่ในจิตใจเรา เราอาศัยรูปและนาม กายและจิต ใช้ลมหายใจเป็นสะพานข้ามไปสู่มิติที่อยู่เหนือรูปและ นั้นคือความเป็นอมตะ

 

คนที่จะเดินจงกรมได้หรือรักษาสติของตนเอง
ในระหว่างเดินจงกรม
พอท่านเดินแล้วสงบ
ให้รักษาสติไว้

กอดสติไปด้วยทุกครั้ง
แล้วค่อยไปเดินจริงเมื่อถึงเวลา

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

แล้วการจะช่วยเหลือผู้อื่นควรช่วยยังไงวิธีไหนแล้วต้องทำใจยังไงหรอครับ

 

ช่วยอย่างไรหละครับ?

 

เจอตัวแล้ว ท่านอินอยู่นี่เอง มีคนคิดถึงเยอะเลยอิอิ