ถามคนในนี้ มีใครมั่นใจว่าตนเองปราถนาพุทธภูมิจริง และได้รับพยากรณ์แล้ว

ผู้ใดที่ต่ำกว่าเรา เราปรารถนาจะให้เขาพ้นทุกข์ในขณะนั้น
ผู้ใดที่เสมอเรา เราปรารถนาจะให้เขาดียิ่งขึ้นไป
ผู้ใดที่สูงกว่าเรา เราศรัทธา ปรารถนาที่จะนอบน้อมสักการะ

ท่านเหล่านั้นคือใคร บุคคลใด ไม่สำคัญ...
ตราบใดที่ท่านยังคงมุ่งมั่นตั้งใจ และปรารถนาในเส้นทางนี้ต่อไป กระผมขออนุโมทนา...

 

ถูกต้องครับคุณหก มันมีตัวอย่างให้ดู เยอะแยะในปัจจุบัน และในสมัยครั้งพระพุทธเจ้า กับพระเทวทัต ผิดก้ผิดน้อยครับ แต่ว่า สิ่งใดมีถูก มันกํมีผิด สิ่งใดมีผิด มันก็มีถูก แต่ว่าสิ่งใด จะมากกว่ากันครับ และถูกต้องมากที่สุด คนไปถึงดวงดาวมีแค่น้อยนิด แต่แวะกลางทางนั้นมันมีมากกว่าครับ ไม่ต้องไปดูอนาคตที่มาไม่ถึง ไม่ต้องไปดูอดีด ที่เรามองไม่เห็น ปัจจุบัน มีให้เราได้ ค้นคว้า และทำตามได้สนิทใจ ดูออกเยอะแยะครับ

 

พูดได้ดีมากน้องนพณัฐ คนเราทำอะไรมันไม่ ถูกต้องทั้งหมดหรอกครับ ถ้ามันผิด ก็หันมา ทำความเข้าใจ ให้ถูก ต้องจริงไหมครับ มันถึงจะ เจริญหู เจริญใจ มีความสุขหรรษา ด้วยธรรม ขอให้น้อง รักษา ธรรม ไว้ ให้ดี เหมือนเกลือ รักษาความเค็ม ครับ

พระโพธิสัตว์ ที่ครูบาอาจารย์ ท่านว่าไว้ ที่บารมีเต็ม ที่รอคิว เป็นแสนๆพระองค์ และไอ้ที่บารมีต้น กลาง ผมว่าคงนับไม่ถ้วน ที่ผมสำผัส ทั้งผู้หยิง ผู้ชาย ทั้งพระฆราวาส ทั้งสัตว์ก็หลายท่าน ล้วนแล้ว ยิ่งใหญ่ทั้ง นั้น ผมไม่เห็นท่าน เบ่งเลย มีแต่อ่อนน้อม ถ่อมตน มีทั้งเมตตา บารมีสูงๆ ยกตัวอย่างให้ดู สัก ๔-๕ ท่าน ที่เป็นพระ หลวงพ่อคูณ หลวงพ่อเปิ่น หลวงพ่อแพ อาจารย์จันทร์ ศึกมาแล้ว หลวงปู่ครูบาวงค์ และที่ดังในด้านคุณธรรม ปัจจุบัน ท่านอาจจะลา พุทธภูมิ กันแล้วก็ได้

ลาไม่ลา เราต้องได้สนธนาธรรมกับท่าน ถึงจะเข้าใจ ถึงพอจะรู้ ในแนวของท่าน คนเรา จะรู้ ปัญญา ซึ่งกันและกัน ต้องสนธนากันครับ และเราจะรู้ นิสัยใจคอ เราต้องกินนอนอยู่ร่วมกัน ถึงจะรู้ ครับ เพียงได้ยินชื่อ ก็หูเบาเสียแล้ว พิมหนังสือมา กูไม่พอใจ ก็เอามาตัดสิน และเราก็ไม่รู้จักกันเลย พระพุทเจ้ามาตรัสรู้ในกัปนี้ ถึง ๑๐ พระองค์ สมมุติ ท่านแบ่งร่าง มาเกิด มาช่วยสงเคราะสัตว์ หรือบริวารของท่าน พวกท่านจะรู้หรือ แล้ว จำนวนเป็นแสนๆ มาอยู่ที่ไหนบ้าง ใครจะรู้ ถ้าครูบาอาจารย์บางองค์ท่านไม่บอก

แค่นี้ก่อนครับ

 

อะไรเป็นเหตุที่ำทำให้ท่านทั้งหลายเริ่มเข้ามาศึกษาและปฏิบัติธรรม ความสงสัยหรือ ความเบื่อหน่ายหรือ ความทุกข์หรือ ทุกการเกิดย่อมมีความหมาย ชีวิตนี้เกิดมาเพื่อสิ่งใดมีอยู่เพื่อสิ่งใดและจะใช้เพื่อสิ่งใด นี่เป็นสิ่งท้าทายชวนให้ค้นหา ใครปรารถนาอะไร หากยังไม่สิ้นสงสัยคงตอบได้ยาก ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ

 

ท้อก็"ไม่หยุด" ไม่ท้อก็"ไม่หยุด"
เหนื่อยก็"ไม่หยุด" ไม่เหนื่อยก็"ไม่หยุด"
เป็นหมาก็"ไม่หยุด" เป็นคนก็"ไม่หยุด"
ลงนรกก็"ไม่หยุด" ขึ้นสวรรค์ก็"ไม่หยุด"
หลุมถ่านเพลิงก็"ไม่หยุด" กลีบดอกไม้ก็"ไม่หยุด"
ช้าก็"ไม่หยุด" เร็วก็"ไม่หยุด"
ยี่สิบองสไขย ก็"ไม่หยุด" ชาติสุดท้ายก็"ไม่หยุด"

ไปเรื่อย ๆ แต่"ไม่หยุด"

โดนใจจัง เป็นไปตามนั้นแล สาธุ
ก็รู้แต่ว่า เวลาได้ช่วยเขา เราก็มีความสุข ได้ทำเพื่อผู้อื่น อยู่เพื่อผู้อื่น ได้รับภาระทุกข์ของเขามาบ้าง ทุกข์ 10 ส่วน เราได้แบ่งเขามา 1ส่วน หรือ 4 ส่วน ตามกำลังสติปัญญาและความสามารถของเรา อย่างน้อยเราช่วยไม่ได้ทั้งหมด ได้แค่บางส่วน เขาก็จะทุกข์น้อยลง เราก็สุขใจแล้ว.......บางทีก็ท้อ บางทีก็ติดขี้เกียจ ติดสนุกไปบ้าง แต่ก็พยายามทำอยู่ มากบ้างน้อยบ้าง ค่อย ๆ ทำไป

จะทำให้ตัวเราพ้นทุกข์แค่คนเดียว หรือจะทำให้คนอีกนับ 10,000 นับ 1,000 ได้สมความปรารถนา
โจทย์มันก็มีอยู่เท่านี้​

;aa24

 

คงมีแต่เหล่าอัญญาสิทธิ์ อัญญาธรรมสะส่วนมาก
คำลับสวรรค์

 

อยากรู้ว่าโพธิสัตกำลังขนาดไหนไปฝืกมโนกับหลวงพ่อสิครับ
ใครไปนิพพานได้นี่ระดับอุปบารมีขื้นไป

 

ต้องทำบุญไปอีกนานแค่ไหนผมไม่เคยนึกถึงหรอกครับ คิดอยู่แค่ว่าจะช่วยเหลือสัตว์ต่างๆให้พ้นทุกไปได้อย่างไรมากกว่า คิดแต่ทำยังไงสัตว์เหล่านั้นถึงจะอิ่มท้อง มีชีวิตอยู่ต่อไปได้มากกว่าครับ ถ้ามัวแต่คิดว่าทางมันไกลแล้วไม่เดินต่อมันไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอกครับ รับรองว่ามีแต่ท้อแน่นอน ( ผมไม่เคยได้รับพุทธพยากรณ์ว่า เมื่อไหร่จะเต็มครับ เพียงแต่ พระใหญ่ท่านเมตตา ให้ทราบเพียงว่า อัตภาพเดิมเคยเป็นมาร มาก่อน ชื่อว่าอะไร และ อัตภาพปัจจุบัน เป็น "พระโพธิสัตว์" แน่นอน )

 

ใครปรารถนาอะไรด้วยสาเหตุไหน ถ้ามีนิพพานเป็นที่สุดคุณอย่าไปห้ามเค้าเลยครับ พระพุทธเจ้าท่านยังไม่ทรงห้าม ไม่ตัดพ้อกำลังใจนักสร้างบารมีเลยครับ

ทุกดวงจิตที่ต้องเวียนว่ายตายเกิดเพราะต้องเรียนรู้บ่มเพาะปัญญาและกำลังใจ ไม่ว่าตอนนี้เค้าจะดีหรือเลวขนาดไหน สุดท้ายทุกคนล้วนเป็นว่าที่พระอรหันต์ทั้งนั้นครับ อยู่ที่เวลาเท่านั้นเอง

 

มันเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของเราต่อ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์จ้ะ

 

โพสต์นี้สุดยอดมากครับ

 

สู้ไม่ถอย ไม่มีวันลาสัมมาสัมพุทธภูมิ
ความตายเพื่อสัมมาสัมพุทธก็ให้ได้
มั่นใจว่าจิตเราจะเปลี่ยนให้ดียิ่งๆขึ้นไปได้จนบรรลุสัพพัญญุตญาณ

 

ท่านเป็นใครเหรอครับ....?? อยากรู้ครับ

 

อยากรู้จริงเหรอครับ

หยิบแบงค์ในกระเป๋าสตังค์ออกมาดูสิครับ

 

หยิบเหรียญบาทออกมาดูจะง่ายกว่ามั๊ย

 

ผมก็อีกคนหนึ่ง ไม่มีวันลาพุทธภูมิแน่
ถึงแม้จะทรมานใจสักเพียงใด
บางวันกำลังใจดี บางวันกำลังใจตก
มันเป็นเรื่องปกติของโลก
แต่อุดมการณ์ไม่เคยเปลี่ยน ยังแน่วแน่เหมือนเดิม

 

การโอ้อวดตนเอง ไม่ใช่วิสัยของผู้ปรารถนาพุทธภูมิ
ขนาดผู้ที่เขารู้ว่าตนเองเป็นนิยตโพธิสัตว์ เขายังไม่บอกใครเลย
ซุ่ม ๆ ไว้ดีกว่า ได้ลุ้นดี แต่ถ้าประกาศตัวว่าปรารถนาพุทธภูมินี่ มีให้เห็นหลายราย อันนี้เป็นข้อยกเว้น

 

ดังบ่ดี ดีบ่ดัง

 

การโอ้อวดตนเองไม่ใช่วิสัยของผู้ปรารณาพุทธภูมิ เห็นด้วยครับ แต่ ผมไม่อาจคิดว่าถูกได้ เพราะ ตามธรรมดา พุทธภูมิก็เป็นปุถุชน ถ้าบารมียังน้อย ๆ อย่างผม ยังมีสติสัมปชัญญะไม่มาก ความรู้ประมาณหนึ่ง ยังไม่รู้จักตัวเองมากพอก็มีการโอ้อวดตนอยู่ เว้นท่านที่บารมีสูง ๆ หน่อย เขาจะไม่โอ้อวดตนแล้ว

ผมมองว่าการพูดว่าตัวเองปรารถณาพุทธภูมิ น่าจะเป็นวิสัยอย่างหนึ่งของคนปรารณาพุทธภูมินะโดยเฉพาะพวกอนิตยะโพธิสัตว์

การพูดว่าเราปรารถณาพุทธภูมิ เป็นการสร้างกำลังใจและความแน่วแน่ในโพธิญาณชั้นดีเลยนะครับ

ผมว่า มันต้องพูดครับ ยิ่งอยู่ระหว่างการสร้างกำลังใจยิ่งต้องพูด แม้พูดแล้วจะไม่ได้อะไร หรือรู้สึกเสียมากกว่าได้ ก็ต้องพูด

ข้อดีของการพูดก็คือเป็นการสร้างเสริมกำลังใจล่ะนะ แล้วก็ทดสอบความเข้มแข็งของจิตใจเราด้วย
ผมนี่ก็พูดไปทั่วเหมือนกัน จนคนมองว่าเพี้ยนไปหลายรายละ = = 555

คนเป็นนิตยโพธิสัตว์ก็เคยพูดมาเหมือนกันแหละ ว่าตนปรารถณาพุทธภูมิ เชื่อดิ ไม่ชาติก่อนโน้น ก็ชาติก่อนโน้นโน้นโน้นหละครับ
ใครพูดจนบารมีเข้าขั้นแล้วก็คงจะเลิกพูดไปเองแหละครับ

อนิตยโพธิสัตว์ท่านไหนยังพูดอยู่ ก็พูดต่อไปเลยครับ ไม่มีอะไรเสียหายหรอก นอกจากเราจะโดนทัศนคติของคนที่ไม่เข้าใจบั่นทอน แล้วเราก็เอาทัศนคตินั้นมาบั่นทอนตัวเราเองเสียเอง

พวกนิตยโพธิสัตว์ทั้งหลาย ท่านไม่จำเป็นต้องพูดแล้วครับ บารมีท่านเข้าขั้นแล้ว ได้รับพยากรณ์แล้ว ไม่ต้องสร้างกำลังใจเพิ่มอีก

 

ผมเป็นพุทธภูมิ แต่ น่าจะยังไม่ได้รับคำพยากรณ์ แน่นอนว่า กำลังใจไม่ค่อยมีหรอกนะ เพราะความรู้ยังน้อยอยู่ แต่ยังไง ๆ ผมก็จะปรารถณาพุทธภูมิต่อไป เพื่อความรู้ที่ไม่มีใครรู้ได้นอกจากพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ใครกำลังใจน้อย อย่าเพิ่งท้อครับ กำลังใจมันสร้างกันได้ ไม่ใช่มีแค่ไหนมันก็จะมีแค่นั้นไปตลอด

เดี๋ยวเรียนรู้ไป ๆ บอกตัวเองเรื่อย ๆ ว่าจะเอาพุทธภูมิ เราเข้าใจธรรมนี้ได้ เราเป็นพระพุทธเจ้าได้บอกไป ๆ สะสมความรู้ สร้างเสริมกำลังใจ เมื่อความรู้ถึง กำลังใจถึงเดี๋ยวเราก็กล้าของเราเอง

ผมยังไม่ไปถึงขั้นนั้นหรอก แต่ ผมเคยไม่เอาไหนกว่าที่เป็นอยู่นี้มาก่อน พอได้เรียนธรรมแล้ว ผมเปลี่ยนไป ในเมื่อผมเคยแย่กว่านี้มาแล้วและยังดีขึ้นได้ ทำไมผมจะดีขึ้นมากกว่านี้ไม่ได้(วะ) สู้ต่อสิครัช ทาเคชิ