แขนลอยเอง...เมื่อนั่งสมาธิ

เพือนๆๆใครพอจะรู้มั้ยครับว่ามันเป็นเพราะอะไร
แต่ก่อนผมก็เป็นนานแล้ว แต่มันลอยแค่ห่างจาก
ตักโดนไม่โดนน่องอ่ะครับ เป็นแต่ตอนนั่งเท่านั้น
แต่ก่อนขี้เกียจว่าเล่าให้คนอื่นฟัง ก็โดนหัวเราะเยาะ
แต่เวลามันลอยก็เหมือนจะเกิดสมาธิได้ง่าย แต่ไม่
ขอเล่าเรื่องอาการนะครับ อธิบายยาก แต่เมื่อวาน
ได้อ่านเรื่องของคนอื่นก็เลย เกิดความหมั้นใส้ - -
แล้วก็คิด ตูก็ต้องทำได้เหมือนกันแหละหว่า เหมือนกับว่า
เห็นใครเก่งกว่า แล้วไม่ยอมอ่ะครับ ก็เลยนั่ง นั่งไปสักพัก
มันก็เกิดอาการต่างๆ แต่แขนก็ลอยมาแหละ แต่ตอนผมนั่ง
จะมีเทคนิคนิดหน่อย คือเวลานั่งแต่ความรู้สึก ว่าร่างกาย
เอนไปข้างหลังเหมือนจะนอนแล้ว แต่ก็น่าแปลกทุกครั้งที่ลืมตา
ผมก็นั่งหลังต่อตลอด แล้วมันเอนไปได้ไงหว่า แต่ก็น่าแปลกนะ
เวลาผมนั่ง จะไม่ค่อยรู้สึกถึงร่างกาย เวลานั่งจะสบายตลอด
ปวด เมือยไม่ค่อยเจอ พอแค่นี่ดีกว่า พอนั่งไปสักพัก นานหน่อยแหละ
20 นาที ได้มั้ง คิดว่าพอแหละ รวมรวบสมาธิตั้งที่ให้รู้สึกถึงร่างกาย
แต่ทำมั้ย มือ มันถึงได้ลอยขึ้นมา เหนือสะดือ แหละก็ไม่ได้บังคับ
มันเลยซักนิด และก็ไม่เกิดความเมือย แต่ทั้งใดนั้น แต่แล้วก็เกิด
สมาธิที่มากกว่าเดิม มันอธิบายยาก และไม่อยากจะอธิบาย
ก็เลยงง ทำมั้ยพอ มือเราลอย กลับยิ่งมีเข้าสมาธิได้ดีขึ้น
ลอยเหนือสะดือไปอีก คล้ายๆๆท่าของสมเด็จโต อ่ะครับ
(ผมไม่ได้จะบอกว่าตัวเองเหมือนท่านนะครับ แค่จะบอกว่า
มันห่างขนาดไหน แต่ถ้านี่คือการลบหลู่ ข้าพเจ้าก็ของ
กลาบขอโทษท่านล่วงมาก มิได้มีเจตนา เทียบเท่าท่าน)
ใครพอจะรู้สาเหตุก็ช่วยบอกหน่อยละกันนะครับ
ถ้ากระทู้นี่คิดว่า เป็นการลบลู่ ผมก็จะแจ้งลบเองครับ

 

ลองดูที่ link นี้ครับ http://www.geocities.com/somdedto1/e5
ชว่งเกือบกลางหน้าหัวข้อที่ฝึกแนวลมปราณ
link หลัก http://www.geocities.com/book_2546/index6

 

ของเราทำสมาธิแต่ที่ตัวขยับได้เองนี่ เช่น มือทำท่าแบบหลวงพ่อโต แต่มีบางอย่างขยับมือขวาออกเอาไปวางที่เข่าขวา และขยับมือซ้ายไปวางที่เข่าซ้าย
ทั้งที่สมาธิกำลังได้ที่ ก็สงสัยเหมือนกันว่า ใครขยับ ขยับขาบ้างเลยไม่รู้ว่าขณะนั่งสมาธิ ใครที่ทำให้ร่างกายเราขยับได้ทั้งที่เราไม่สามารถเห็น แต่รู้ว่ามีบางอย่างทำ เป็นวิญญาณหรือป่าวก็ไม่รู้อ่ะ

 

ปีติน่ะ ไม่มีไรหรอก
สนใจแต่กองกรรมฐานที่ตั้งไว้ตอนแรก
ตามความสงบเรื่อยไป

 

คณ RuamJit<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_790194", true); </SCRIPT> ช่วยให้เข้าใจได้เย่อะพอดีลองคลิกลิงค์ด้านบนว่าอะไร
อธิบายอาการของคนทำสมาธิ พอดีกำลังมี อาการเจ็บท้องน้อย อยู่เลยค่ะเป็นประโยชน์มากๆค่ะ อีกหลายอาการที่เป็นอยู่ก็เพิ่งจะเข้าใจค่ะ

 

พอดีอ่านเจอก่อนหน้านี้ไม่นานอะครับ แต่ขี้เกียจพิมพ์เลยให้ link แทนครับ ตอนนี้ซื้อหนังสือมาแล้วครับ หนังสือ แนวคำสอนสมเด็จโต สมาธิ ทางสงบ ถอดจิต ราคาเล่มละ 60 บาท เป็นหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่ง ช่วยโฆษณาหน่อย เล่มที่ซื้อมาพิมพ์ครั้งที่ 21 แล้วครับ ซื้อจาก ซีเอ็ด ครับเผื่อใครสนใจ

 

ของเราแขนไม่ลอย แต่มักจะมีอาการหันฝ่ามือสองข้างเข้าหากัน แต่ประกบกันไม่ได้ มันเหมือนมีแม่เหล็กหรือแรงดันอยู่ตรงกลางระหว่างฝ่ามือทั้งสองข้าง ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่เลย แต่ก็นั่งไปเรื่อย ๆ ไม่ได้ไปสนใจตรงจุดนั้น แต่ก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมมันไม่หายซักที...

 

เลิกรอให้มันหายเดี๋ยวมันก็หายเอง
มันชอบแกล้งเรา

 

คุณmmie เป็นคล้ายๆ คุณno.9 (เขากะลา) ที่บอกว่ามนุษย์ต่างดาวมาฝึก แล้วมีลูกอะไรกลมๆมาให้เล่น ระหว่างฝึกนะ ท่าทางคล้ายๆกัน

 

เวลาเรานั่งเหมือนร่างกายมันจะลอยอ่ะ มันจะเริ่มหนักๆ เอะหรือเป็ฯทุกคน อิอิ

 

บางครั้งการที่เราไม่รู้ไม่เข้าใจอาการ(สภาวะ)บางอย่างที่เกิดขึ้น เนื่องจากเรายังไม่มีเครื่องรู้(หรือจะเรียกอะไรก็ตาม)เกิดขึ้นพร้อมในขณะนั้น ก็อาจทำให้เราพลาดจากผลบางอย่างที่เราควรได้ตามนิสัยวาสนาของเรา

อาการที่เกิดขึ้นกับคุณ mmie แสดงว่าสติมีกำลังในการกำหนดรู้กาย (กายเนื้อ + กายลม)ได้ดีในระดับหนึ่งแล้ว ถ้าสังเกตุให้ดีจะเห็นว่าเมื่อเราหายใจเข้า จะรู้สึกว่ามีแรงดูดกันแต่เมื่อเราหายใจออกจะรู้สึกว่ามีแรงผลักดันกันระหว่างมือทั้งสองข้าง ซึ่งเราสามารถควบคุมได้โดยการกำหนดลมหายใจ (ให้ดูดหรือผลักเพียงอย่างเดียวก็ได้) เมื่อจิตมีความนิ่งมั่นคงขึ้น จะยิ่งรู้สึกได้ชัดเจนยิ่งขึ้น และเมื่อฝึกจนมีกำลังมากขึ้น (ลองขยายมือให้ออกห่างจากกันให้มากยิ่งขึ้น) จะสามารถใช้ให้เป็นประโยชน์แก่ตนเองและคนอื่นได้ แต่ไม่ใช่ทางหลุดพ้นเป็นของเล่นของใช้อย่างหนึ่งครับ

การเจริญสติตามแนวทางสติปัฏฐาน เช่น การกำหนดรู้กาย การกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก(กายลม) เมื่อสติมีกำลังและมีความละเอียดมากขึ้น จะทำให้เราสามารถรับรู้สภาวะต่างๆ รอบๆ ตัวเราเกินกว่าประสาทสัมผัสธรรมดาของคนเราจะรับรู้ได้ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวเรา(นิสัย) ว่าจะศึกษาปฏิบัติจนสามารถนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้หรือจะปล่อยผ่านไปแล้วมุ่งตรงต่อการรู้แจ้งเห็นจริงในธรรมครับ

ขอให้มีความเจริญในการปฏิบัติยิ่งๆ ขึ้นไปครับ

 

รู้สึกเหมือนมีแม่เหล็กตรงฝ่ามือ เหมือนกันเลยค่ะ
เวลานั่งวางมือปกติ ลำตัวตัวจะเหวียง หมุ่นแทน
ต้องพยายามยืดหลังให้ตรงใหม่ ...

และข้าพเจ้าได้ลอง นั่งโดยหันกลางฝ่ามือประกบหากัน
เว้นห่างกันเล็กน้อยเพื่อให้มีช่องอากาศ ในระดับสะดือ
พอนั่งไปซักพัก แขนสองข้างแกว่งเป็นวงกลมใหญ่เลย ...
ตรงจุดศูนย์กลางฝ่ามือเหมือนมีกลุ่มอากาศคอยถ่วงอยู่

อาการตรงฝ่ามือนี่ไม่ยอมหายนะคะ
ตอนเอามือประกบเข้าหากันตามปกติก็ยังรู้สึกเหมือนมีแรงถ่วงกันเองอยู่

ที่เล่ามานี่ เพราะอยากจะบอกว่า คุณมีเพื่อนแล้ว ไม่ต้องห่วง

 

กำหนดแรงถ่วงด้วยลมหายใจ ใช่เลยค่ะ
ความห่างที่ข้าพเจ้ารู้สึกได้อยู่ในระหว่างความกว้างของลำตัว
เหมือนของเล่นจริงๆค่ะ ชอบพาให้ข้าพเจ้าออกนอกลู่นอกทางไปเรื่อย
(b-smile)

 

อาการนี้น่าจะเหมือนคนที่ฝึก ชี่กง ครับ เป็นสนามแม่เหล็กชีวภาพ ที่ออกมาจากจักระมือ(จุดเหลากง) เอาไว้บำบัดรักษาโรคให้ตนเองและผู้อื่นได้ครับ
ส่วนตัวเคยฝึกชี่กง จนกลางฝ่ามือร้อนเหมือนทายาหม่องเป็นวงขนาดเหรียญ 10บาททั้งวันเป็นอาทิตย์เลยครับ หลังจากนั้นแค่ใจคิดไปที่ฝ่ามือก็รู้สึกยิบๆ แล้วครับ ถ้าเอานิ้วชี้ไปหมุนตรงกลางฝ่ามืออีกข้างโดยไม่สัมผัสกันห่างประมาณ 1-2ซม.จะรู้สึกเหมือนมีอะไรหยุ่นๆไหล วนตรงกลางฝ่ามือด้วยครับ เมื่อก่อนหมุนวนเล่นบ่อยมาก
(b-smile)

 

หนังสือแนวสมเต็จโต ผมก็มีเหมือนกันครับ
(ได้มาจากคุณ Yellow)
แล้วก็รู้ระดับตัวเองแล้วว่าเข้าขึ้นละดับไหน
เพราะมีแต่ผู้หยั่งรู้ บอกว่า อย่าไปสนใจ มันก็แค่ปิติ
นี่แหละตัวสำคัญ เราต้องใช้ปัญญาเข้าแก้
พอแก้ได้มันก็หาย ไม่มารบกวนบ่อยๆๆ
แต่ไม่ได้แก้ พอเข้าสูงทางสงบ แต่ไม่มีสติ
อาการตัวเบา เหมือนจะลอย อะไรพวกนี่แหละ
เข้าถึงทางสงบแต่ไม่มีสติ (จำเอาจากหนังสือ)
จะมี2แบบ สำหรับ ผู้ฝึก
1ปัญญาแล้วเข้าสูงสงบ
2.สงบแล้วเข้าสูงปัญญา
คงจะรู้นะครับแบบไหน ใครจะถึงเร็วกว่ากัน
เทคนิคเข้าสมาธิเร็ว จำขั้นตอนที่เราจะเข้าสมาธิ
ของตัวเองดีที่สุด เพราะทุกคนเข้าสมาธิไม่เหมือนกันหมด
ก็เหมือนกับมีกุญแจ 10ดอก แต่ถ้าเลือกถูกดอกแล้ว
มันก็ยังง่าย กว่าต้องทดลอง10ดอก ใหม่เรือยๆๆ

 

เรื่องอาการที่เกิดขึ้นตรงฝ่ามือนี่ ไม่จำเป็นต้องไปพิจารณาว่าเป็นอะไร เกิดจากอะไร และไม่จำเป็นต้องอยาก(กระทำ)ให้มันหายไป แค่รู้ก็พอครับ ถือเสียว่าเป็นการสัมผัสสภาวะที่มีอยู่ในธรรมชาติอย่างหนึ่ง ไม่มีอันตรายแต่อย่างใด และถ้าพูดตามตรงแล้วการที่เรารู้อาการเหล่านี้ก็เพราะสติของเราเข้าไปจับครับ

สำหรับอาการต่างๆ ที่เกิดขึ้นในขณะทำสมาธิ จะปรากฏความแรงมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับจิตของเราเอง ถ้าตัวเราเป็นผู้ดู(ผู้รู้)สภาวะธรรมเหล่านั้นอยู่เฉยๆ อาการต่างๆ ที่เกิดขึ้นจะปรากฏให้รู้ตามปกติธรรมดา ไม่มีความรุนแรง แต่ที่มันแรงก็เพราะจิตของเรามันเข้าไปร่วมเล่นอยู่ในอาการนั้น ลองสังเกตุดูนะครับว่าในขณะนั้นความสนใจของเราจับอยู่ที่อารมณ์กรรมฐานที่เรากำหนดหรืออยู่ในอาการต่างๆ ที่ปรากฏขึ้นกันแน่(เข้าไปร่วม) จิตนี้เร็วมากถ้าสติของเรามีกำลังและเร็วไม่พอ จะตามรู้มันไม่ทันเลย ให้ใช้กำลังของสติจับจิตให้มั่นอยู่ในการกำหนด ไม่ให้ออกไปยุ่งกับอาการที่ปรากฏอยู่(อาจจะปรากฏความรู้สึกเหมือนเล่นชักคะเย่อกับจิต) จนกว่าเราจะคุมจิตให้อยู่ในอำนาจของสติได้ อาการต่างๆ ที่เกิดขึ้น เราจะรู้สึกธรรมดาๆ และหายไปเอง

ดังนั้นไม่ว่าจะมีอาการแปลกๆ พิสดารอย่างไร(มีมากมายอย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว) ให้รู้อยู่เฉยๆ อย่าปล่อยจิตหลุดออกจากอารมณ์กรรมฐานที่เรากำหนด อย่าทิ้งที่มั่นของการเจริญสติ

ครับ ในเบื้องต้นเราสามารถฝึกควบคุมได้โดยการกำหนดลมหายใจ แต่ต่อไปเราจะสามารถใช้ได้โดยการกำหนดจิตโดยตรง ซึ่งจะเหมือนหรือต่างจากการฝึกชี่กง ตามที่คุณ RuamJit กล่าวหรือไม่นั้นผมก็ไม่แน่ใจ(เพราะผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับการฝึกชี่กงเลยครับ) แต่สภาวะที่เกิดขึ้นนี้เราก็จะรู้สึกเหมือนว่ามีสนามแม่เหล็กจริงๆ อยู่ระหว่างมือทั้งสองข้าง ซึ่งพลังตัวนี้(ไม่รู้จะเรียกอะไร)เมื่อใช้ร่วมกับการกำหนดจิตแล้วจะแปรไปอย่างไรก็ได้ขึ้นอยู่กับการกำหนดจิต(ให้ร้อน ให้เย็น หรือเป็นกระแสไฟฟ้า) และพลังที่เกิดขึ้นนี้ก็สามารถใช้ในการรักษาตนเองและผู้อื่นได้จริงครับ พลังตัวนี้จะสัมพันธ์กับพลังจิตของตัวเรา ถ้าเราใช้ในการรักษาคนอื่นในขณะที่ตัวเรามีกำลังจิตไม่เข้มแข็งพอ เราจะรู้สึกเหนื่อยมาก แต่แปลกอย่างหนึ่งยิ่งเราฝึกใช้มากเท่าใดกำลังจะยิ่งเพิ่มมากขึ้นครับ

คุณ West Wind ลองฝึกดูไปเรื่อยๆ ก็ได้ครับ มันยังขยายได้ใหญ่กว่านี้อีกมากทั้งขนาดและความเข้มข้น(ความแรง) ฝึกเป็นกีฬาทางจิตอย่างหนึ่งเพื่อกำลังและความคล่องตัวของจิต ทำให้เราสามารถควบคุมและใช้จิตทำงานได้อีกด้วยครับ ของเล่นของใช้แต่ก็มีประโยชน์อยู่เหมือนกันครับ

สำหรับท่านที่ไม่สนใจและต้องการให้อาการนี้หายไปจริงๆ ให้ลองอย่างนี้ครับ ในขณะที่สภาวะนี้กำลังดำเนินอยู่(มือยกขึ้นมาเองตามที่คุณ mmie เป็น) ให้อธิษฐานจิต(ตั้งใจให้แน่วแน่มั่นคง) แล้วกำหนดตัดเลย(จะรู้สึกในใจเหมือนมีดฟันฉับลงทันที) สภาวะนี้จะขาดหายไปทันทีและจะไม่เกิดขึ้นอีกครับ

ขอให้มีความเจริญในการปฏิบัติยิ่งๆ ขึ้นไปครับ

 

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับคำแนะนำ

ที่รู้สึกได้อาจจะเป็นที่ใจเรา จดจ่ออยู่ตรงส่วนนั้นจริงๆ
เพราะข้าพเจ้า ได้ลองให้คนอื่นนำมือมาไว้ระหว่างกลางมือข้าพเข้า
แล้วข้าพเจ้าก็ขยับมืออย่างที่บอก คิดว่าคนอื่นน่าจะรู้สึกด้วย
ผลปากฏว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลย โดยที่มือทั้งสองของข้าพเจ้ารู้สึกถ่วงตามปกติ

และก็ได้รู้ว่า การสัมผัสได้นั้นไม่เหมือนกันทุกคน...
เพราะข้าพเจ้าเคยลองทดสอบกับน้องอีกคนนึง โดยให้น้องกำมือ
เวลาฝ่ามือข้าพเจ้าเข้าใกล้มือน้องเค้า
จะรู้สึกเหมือนมีกระแสอะไรบางอย่างวิ่งขึ้นไปที่นิ้วกลาง
ค่อนข้างแรงพอสมควร ...
เคยมีคนสรุปใหฟังว่า ...ข้าพเจ้ากับน้องคนนั้น อาจจะมีดาวประจำตัวดวงเดียวกัน
(ศาสตร์ชาวอินเดีย หน่ะค่ะ เขาเชื่อว่าแต่ละคนมีดาวประจำตัวที่ช่วยส่งเสริมพลังอยู่)

สำหรับศาสนาพุทธก็จะว่า เป็นของเก่าที่เราเคยฝึกมา ...

จะเป็นอะไรก็แล้วแต่ ข้าพเจ้าเพียงแต่รับรู้
และเล่นกับมันไปเรื่อยเหมือนกัน ...
เช่น กำหนดจิตให้แรงถ่วงสลับไปมือซ้ายที ขวาที
เหมือนโยนรับแรงถ่วงระหว่างมือ
..จะมีความรู้สึกว่าน้ำหนักของมือจะหนักเบาสลับกัน

อีกแบบ ก็คือกำหนดให้แรงถ่วงนั้นวิ่งทวนจากมือขวา มาที่แขน
ผ่านลำตัวไปที่แขนซ้ายเข้ามือซ้าย หมุนตามเข็มนาฬิกาไปเรื่อยๆ ..
จนแน่ใจว่าสัมผัสได้จริงๆ ไม่ได้คิดไปเอง

หากพลังนี้เป็นประโยชน์ช่วยคนได้จริงๆ ก็น่าสนใจนะคะ
ซึ่งข้าพเจ้าก็ตระหนักแก่ใจอยู่เช่นกันว่า อะไรก็ตามที่ยังเกี่ยวข้องกับกิเลศอยู่
ย่อมมีผลดีและผลเสีย...ที่ต้องศึกษาต่อไป