เราถือศีลไปเพื่ออะไร

เราถือศีลไปเพื่ออะไร

ถาม เราถือศีลไปเพื่ออะไร?

ตอบ ศีล อันดับแรกคือ ความอยู่สุขในปัจจุบัน เราไม่อยากให้ใครฆ่าเรา เราก็อย่าไปฆ่าใคร เราไม่อยากให้ใครขโมยเรา เราก็อย่าขโมยใคร เราไม่อยากให้ใครมาล่วงเกินคนที่เรารัก เราก็อย่าไปล่วงเกินคนรักของใคร เราอยากฟังแต่ความจริง ก็อย่าโกหกใคร เราอยากมีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ เราก็อย่าไปดื่มสุราเมรัย อันนี้คือปัจจุบัน และ
สุขในอนาคต ท่านบอก

"สีเลนะ สุคะติง ยันติ" ศีลย่อมทำให้เราไปสู่สุขคติ
เพราะถ้าจิตเราเกาะความดีเป็นปกติ เราก็เกิดเป็นพรหม หรือถ้าหากว่าเต็มที่ไม่ต้องการการเกิดอีก กำลังของศีลก็ส่งไปนิพพาน

ท่านบอก

"สีเลนะ โภคะสัมปะทา" ศีลทำให้มีโภคทรัพย์มาก
คือคนที่รักษาศีลนี่จะมีสติทรงตัวอยู่เสมอ ไม่เบียดเบียนใคร ทำมาค้าขายกันอย่างสัมมาอาชีวะ เงินที่ได้มา ทรัพย์สินที่ได้มามันเย็น คือรู้จักจับจ่ายใช้สอยอย่างมีสติ ก็เลยทำให้มีสมบัติมาก ขณะเดียวกันถ้าเกิดเป็นเทวดา พรหม ก็มีทิพสมบัติมาก

แล้วท่านก็ยืนยันบอกว่า

"สีเลนะ นิพพุติง ยันติ" ศีลเป็นปัจจัยส่งให้ถึงพระนิพพานได้
นี่เป็นสุขในอนาคต ฉะนั้นการรักษาศีล นี่หมายเอาความสุขทั้งสองด้าน คือสุขในปัจจุบัน และสุขในอนาคตด้วย

จากหนังสือกระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๖๔ เดือนมิถุนายน ๕๒ หน้า ๕๑-๕๒

 

ถือศีลเพื่อ การร่วมกันในสังคมอย่างเป็นสุขค่ะ

 

เราถือศีลไปเพื่ออะไร
เพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบุรณ์จ๊า เพราะคำว่าคน แปลว่ายุ่ง ถ้าเป็นมนุษย์เค้ามีศีล ไม่ฆ่าสัตว์ เบียดเบียนกัน ไม่ลักเล็กขโมยน้อย ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่โกหกมดเท็จ ไม่ดื่มสุราเป็นเหตุให้ขาดสติ นี่แหละศีลของพระพุทธเจ้า ทำให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบจริงๆๆ ท่านสอนได้เจ๋งจริงๆๆๆ ไม่มีไรสามารถท้วงติงได้

 

คุณงามความดี

การกระทำที่เป็นคุณงามความดีต่อชีวิตของเราในพุทธศาสนาได้สอนไว้เป็นหลายระดับเช่นว่าบารมี ๑๐ ทัศน์หรือ ๓๐ ทัศน์ หรือเรื่องทาน ศีล และภาวนาต่างๆ นี้ล้วนแต่เป็นคุณงามความดีของผู้กระทำทั้งสิ้น
สรุปการถือศีลก็เป็นขอบเขต หรือเป็นสัญญลักษณ์ของคุณงามความดี ส่วนอนิสงฆ์หรือประโยชน์ที่จะได้รับจากการถือศีลก็ตามที่ท่านได้แสดงมาแล้ว
การถือศีลมีผลไม่ไปเบียดเบียนผู้อื่น ย่อมยังผลให้ผู้อื่นมาเบียดเบียนเราน้อย ผู้อื่นย่อมจะก่อภัยให้กับเราน้อย หากท่านประสงค์จะเป็นคนดีและมีความสุขก็พึงปฏิบัติเอาเถิดครับ
เจริญในธรรม

 

การสามารถที่จะเป็นผู้รักษาศึลได้นั้นมีสองขณะคือ

1. โลกปัจจุบัน ตามที่มีผู้ได้กล่าวไว้ดีแล้วด้านบน คงจะไม่กล่าวซ้ำตรงนี้อีก


2. โลกอนาคต (แต่ก็คือโลกปัจจุบันจากอดีตนั่นเอง) เมื่อเราจากโลกนี้ ผลของกรรมจะ

กลายเป็นเหตุจะเป็นปัจจัยที่ติดตัวเราไป ดังนั้นถ้าตัวเรามีศีลบริบูรณ์ ก็ย่อมเกิดมาครบบริบูรณ์ ทั้ง

รูปและอื่นๆตามกำลังทานที่เราได้กระทำรวมไปด้วย ถ้าสรุปง่ายๆก็เป็นดังนี้

ทานและศีล เล็กน้อย เกิดในครอบครัวหาเช้ากินค่ำ ไม่มีโอกาสได้ศึกษามากนัก ทำมา

หากินก็ต้องใช้แรงเป็นหลัก เรียกว่าเกิดแบบต้นทุนต่ำ อยากมีฐานะดีต้องใช้ความพยายาม

มาก แต่ก็เป็นไปได้ เหนื่อยหน่อยเพราะไม่สร้างความดีไว้ก่อน(ชาติก่อน)


ทานและศีล ปานกลาง เกิดในครอบครัวชนชั้นกลาง ได้ร่ำเรียนพอสมควร มีโอกาสใช้ความคิดในการทำงาน เช่นพวกทำงานบริษัทต่างๆเป็นต้น มีโชค ลาภมาเป็นครั้งคราว พบมากในสังคมไทย

ทานและศีลบริบูรณ์ เกิดในครอบครัวที่ดีมีทุกอย่างพร้อม ไม่ต้องออกแรงทำงาน มีมรดก

ต้องการอะไรก็ได้ ที่เขาเรียกว่า พวกเทวดามาเกิดนั่นแหละครับ

ดังนั้นถ้ารักษาศีลได้ครบ ทำบุญทำทานไว้ดี เกิดใหม่สบายเห็นๆ

เพื่อให้เห็นชัดขึ้น จะขอยกตัวอย่าง ผู้ที่ทำทานไว้ดี เข้าวัดทำบุญตลอด ศีลมีเกือบครบ

ขาดเพียงชอบดื่มสุรา ไวน์ นานๆเมาซักที ผลก็คือเมื่อกลับมาเิกิดก็เกิดในตระกูลดีมีทรัพย์

พ่อแม่รักและพร้ิอมที่จะส่งเสียให้เรียนสูง

แต่.................................................................................................................................................









กลายเป็นเด็กออทิสติค ไม่มีสติ เรียนไม่ได้

เห็นไหมครับทำดีเกือบหมดเสียแค่ข้อเดียวยังแย่ได้ ดังนั้นพยายามทำดีมีศีลให้ครบ หมั่น

ให้ทาน (ใส่บาตร)ทำบุญสม่ำเสมอ เวลากลับมาเกิดใหม่จะได้มีต้นทุนดีไม่ลำบากมาก

ขอให้โชคดี ได้ทำทั้งทานและศีลบริบูรณ์