เพื่อนติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด

วันหนึ่งผมเดินไปกับเพื่อน2คนรวมเป็น3คนที่รวมกับผมระหว่างเดินไปผมเห็นกระเป๋าเงินตกอยู่ผมหยิบเปิดดูในนั้นมีเงินอยู่เยอะมากผมไม่คิดไม่ออกจะทำไงและก็มีเพื่อนคนที่หนึ่งที่ไปกับผมมันบอกว่าให้เอาไปส่งตำรวจเดี๋ยวตำรวจตามหาเจ้าของเองและเพื่อนอีกคนหนึ่งมันก็แทรกว่าอย่าเลยเงินตั้งเยอะเอาไปใช้เองดีกว่าสบายเลยเขาทำหายก็เรื่องของเขาเดี๋ยวเขาก็หาใหม่ได้ผมเลยไม่รู้จะเชื่อเพื่อนคนไหนดีตอนนั้นคิดหนักมากผมเลยตัดสินใจเชื่อเพื่อนคนที่หนึ่งแล้วก็ทำตามมันบอกและตำรวจก็หาเจ้าของเจอเจ้าของถามตำรวจว่าใครเป็นคนเก็บกระเป๋าได้ตำรวจก็ชี้มาทางผมและบอกเจ้าของกระเป๋าว่าคนนั้นและครับและเขาก็มาขอบคุณผมและก็ให้ค่าตอบแทนจำนวนหนึ่งเพื่อนคนแรกมันก็บอกอีกว่าอย่ารับเลยบอกเขาไปว่าไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้ช่วยกันได้แต่ก็มีเพื่อนคนที่2แทรกมาว่าไอ้โง่แกก็รับมาดิวะเขาให้ก็รับดิจะได้มีเงินใช้แต่ผมก็เชื่อเพื่อนคนที่หนึ่งตามเคยและก็ปฏิเสฐเขาไปว่าไม่รับครับแค่นี้ไม่เป็นไรคับเขาก็ขอบคุณอีกครั้งถ้าเขาไม่ได้เงินคืนเขาคงแย่เขาบอกว่าลูกเขาคงจะอดและพวกเขาคงไม่มีไรกินเพราะเงินนี้เป็นเงินเดือนของเขาพึ่งออกและผมก็ได้จากเขาไปโดยเดินยิ้มออกไปคนเดียวและเรื่องที่ผมเล่ามานี้เพื่อนที่ผมว่าไปนี้ไม่มีหรอกครับผมไปคนเดียวแต่ที่ว่าเพื่อนนะคือใจของผมเองครับเพื่อนคนที่หนึ่งที่บอกคือใจของผมที่คิดดีเพื่อนคนที่สองก็คือใจผมที่คิดชั่วอยากเอาเงินเขาแต่ผมก็ได้ชนะใจชั่วของผมเองได้นี่แหละคือสิ่งที่ผมภูมิใจที่สุดคือการชนะใจของตนเองครับเพราะผมไม่เคยจะชนะมันสักที แล้วคุณละเคยชนะมันไหม

 

ล่าสุดเลย ผมเก็บมือถือได้ เป็นพวก smart phone ด้วย ทีแรกก็ตั้งใจจะเอาคืนเจ้าของแหละ เออ ลืมบอกไป ผมทำงานที่โรงแรมอะคับ เวลาแขกลืมของ ปกติเราก็จะเขียนชื่อห้องกับวันที่ ที่เราเก็บได้ ซื่งผมก็เขียนนะ แล้วก็เก็บโทรศัพท์ไว้ในรถเก็บของ เผื่อเจ้าของเค้ามาทวง แต่ สามวันก็แล้ว สี่วันก็แล้ว ไม่มีวี่แววว่าเค้าจะมาทวงเลย ในใจผมก็คิดว่า ถ้าผมเอาโทรศัพท์ให้หัวหน้า แล้วเจ้าของเค้าไม่มาเอา หัวหน้าเค้าก็คงได้ไป ผมก็เลยไม่ให้หัวหน้า (ความคิดชั่วร้ายบังเกิด) จากนั้นผมก็เอาโทรศัพท์มาที่บ้าน แล้วก็ลองดูว่ามันมีเมนูอะไรน่าสนใจบ้าง แต่หลังจากที่กดเล่นได้วันสองวันก็เบื่อ และคิดว่ามันคงไม่เหมากับเรา เก็บไว้กับตัวก็คงไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรมามาย อีกอย่างท่าทางมันจะแพงน่าดู ก็เลยตัดสินใจเอาไปให้หัวหน้าดีกว่า ถึงแม้ว่าเจ้าของเค้าจะไม่ได้มารับกับมือ แต่ตอนนี้ก็รู้สึกสบายใจ มากขึ้นแล้ว (ตอนนั้นรู้สึกไม่ค่อย สบายใจเลย จะควักโทรศัพท์มาดูทีก็ระแวง แล้วก็คิดไปต่างๆนาๆว่า จะดีมั้ย เอาของเค้ามาใช้แบบนี้) ปล.ผมไม่มีเพื่อนมากระซิบอย่างจารย์เตี้ยหรอกนะคับ ผมเชื่อใจตัวเองมากกว่า อิอิ ^___^

 

คนเรามีเพื่อนติดตัวมาตั้งแต่เกิดจริงๆคะ อาจารย์เตี้ย.............


ทั้งเลวทั้งดี ล้วนแล้วแต่เราเองจะเชื่อเพื่อนแบบไหน

ปล.บางครั้ง ก้อมีคนลงมาทดสอบเพื่อนนะคะ อาจารย์เตี้ย