จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

อภัยทาน ทานที่ไม่ต้องใช้เงินใช้ทองแม้แต่บาทเดียว

แต่ให้กุศลผลบุญสูงกว่าวัดถุทาน...โดยหลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

- จากหนังสือ "สู่แสงธรรม" โดย พล. อ.ต. มนูญ ชมภูทีป

"แต่อย่างไรก็ตาม วัตถุทานนี้เป็นเพียงทานเบื้องต้นเท่านั้นนะ ยังมีทานแบบอื่นที่

ไม่ต้องใช้เงินใช้ทองเลยแม้แต่บาทเดียว แต่ให้กุศลผลบุญได้สูงกว่าวัตถุทานเสียอีก"

หลวงพ่ออธิบาย...

"ทำทานแบบใดล่ะครับ?" ข้าพเจ้ารีบถามด้วยความสนใจ.....

"อภัยทาน อย่างไรล่ะ ใครเขาทำผิดคิดร้ายต่อคุณอย่างไรคุณก็ไม่ถือโกรธ อภัยให้

เขาไปเสีย เหมือนที่พระพุทธเจ้าท่านอภัย ให้บรรดาผู้คนที่มุ่งร้ายต่อองค์ท่านนั่นแหละ

...เห็นไหมไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว แต่ได้กุศลผลบุญมากกว่าบริจากเงินเป็น

จำนวนมากๆเสียด้วยซ้ำไป" หลวงพ่ออธิบายยิ้มๆ...

"แหม่...หลวงพ่อครับ ได้บุญมาโดยไม่เสียเงินก็จริง แต่มันทำได้ยากนะครับ...

-โดยเฉพาะผมแล้ว...ผอมชอบประพฤติปฏิบัติต่อผู้คนแบบเกลือจิ้มเกลือ คือดีมาก็

- ดีตอบ ร้ายมาก็ร้ายตอบแรงมาก็แรงไป หวานมาก็หวานไป อะไรทำนองนี้แหละ

ครับมันค่อยมีชีวิตชีวาหน่อย ขืนอภัยให้บ่อยๆ คนเลวๆเหล่านั้นก็ยิ่งได้ใจใหญ่ คิดว่าเรา

แหยซิครับ เคยแค่แอบลอบนินทาลอบกัดลับหลัง คราวนี้ล่ะก็มันต้องบุกเข้ามาด่าว่าท้า

ทายถึงเป็นแน่" ข้าพเจ้าตอบไปตามที่คิด...

...อ้าว...อยากได้บุญมาก หนำซ้ำไม่ต้องเสียเงินเสียทองด้วยก็ต้องยากหน่อนซิ

แต่ก็ไม่ยากเ็นจนทำไม่ได้นะ หากควบคุมสติได้ แล้วคิดว่า โอ หนอ คนเลวเหล่านี้ คงรับ

กรรมอยู่ในนรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรัจฉานมานานหลายภพหลายชาติแล้ว กว่าจะ

ชดใช้กรรมชั่วหมด ได้เกิดมาเป็นมนุษย์กับเขาชาติแรกได้ก็ต้องทนทุกข์เวทนาอย่างแสน

สาหัสมาหลายกัปหลายกัลป์ แม้เป็นมนุษย์แล้วความเลวร้ายก็ยังติดตามสันดานดั่งเดิมอีก

...ดังนี้เราเองซึ่งเป็นมนุษย์ที่สร้างสมบุญบารมีมาแล้วหลายภพหลายชาติ จะใช้

วิธีแบบเกลือจิ้มเกลือ คือร้ายมาร้ายไป เลวมาก็เลวไปอย่างที่คุณว่าแล้ว เราจะมิต้องเป็น

คนเลวไปเช่นเขาเหล่านั้นหรอกหรือ ต้องพยายามคิดอย่างนี้นะ ยิ่งถ้าคุณได้เจริญวิปัสนา

ญาณด้วยแล้ว การให้อภัยทานจะเป็นของง่ายมาก" หลวงพ่ออธิบาย.........

...น้อมกราบพระธรรมคำสั่งสอนของหลวงพ่อ และน้อมกราบหลวงพ่อด้วยเศียรเก้ลาเจ้าค่ะกราบๆๆๆ

 

(หลวงพ่อฤาษี ท่านได้สอนไว้ว่า)

"ธรรมทานนี้จะได้กุศลผลบุญสูงกว่าอภัยทานนะ เพราะแม้เราให้อภัยทานแก่คนที่

เลวร้ายไปแล้วก็ตาม แต่เขาก็หาอยู่รอดปลอดภัยไม่ อาจถูกคนอื่นที่เขาไม่ให้อภัย...

กำจัดเสียแต่ถ้าเราให้ธรรมทาน จนสามารถทำให้คนเลวกลับกลายเป็นคนดีเสียได้ เขา

จะอยู่ได้โดยรอดปลอดภัย ใช่ไหม" หลวงพ่ดอธิบาย...

"ครับ แต่แหม... มันก็ยากยิ่งกว่าให้อภัยทานเสียอีก เพราะอภัยทานนั้น เราเพียง

อภัยให้ในใจ ไม่ต้องไปข้องแวะกับคนเลวๆพรรค์นั้น เขาร้ายมาเราก็เลี่ยงเสีย เขาด่าเขา

นินทาเราก็เอาหูทวนลมเสีย แต่ถ้าถึงขั้นต้องพาตัวเข้าไปอบรมสั่งสอนคนชั่วร้ายเช่นนั้น

...คงไม่ไหวหรอกครับหลวงพ่อ" ข้าพตอบพร้อมส่ายหัวอย่างท้อแท้.....

"อ้าว...ถ้าคุณยังทำใจไม่ได้ ก็ต้องรู้จักใช้อุบายซิ เช่น ถ้าคุณรู้ว่าคนเลวผู้นั้นนับ

ถือใคร หรือเกรงใจใครอยู่ และบังเอิญคุณก็รักใคร่ชอบพอกับเขา ก็ขอความร่วมมือจาก

เขา...ฝากหนังสือธรรมะไปให้อ่านบ้าง หรือให้เขาหาทางชวนไปหาพระ...

"อ้าว...ถ้าคุณยังทำใจไม่ได้ ก็ต้องรู้จักใช้อุบายซิ เช่น ถ้าคุณรู้ว่าคนเลวผู้นั้นนับถือ

ใคร หรือเกรงใจใครอยู่ และบังเอิญคุณก็รักใคร่ชอบพอเขา ก็ขอความร่วมมือจากเขาหา

ทางชวนไปหาพระฟังธรรมะบ้าง หรือหาทางล่อหลอกพามาหาฉันก็ได้นะ อย่างนี้คุณก็ได้

ธรรมทานด้วยเช่นกัน" หลวงพ่อท่านอธิบาย.....น้อมกราบหลวงพ่อเจ้าค่ะกราบ ๆๆๆ

 

​

 

​

 

โมทนาสาธุกับธรรมาทานของทุกๆท่านด้วยครับ

ผู้ที่ให้ธรรมะ ให้ธรรมาทานกับผู้อื่นนั้น
เปรียบเสมือนให้แสงสว่างกับผู้คนกำลังบอดมืดมิด ทั้งๆที่ยังมีตามองเห็นกันนี่แหล่ะ
เมื่อให้ธรรมาทาน หรือให้แสงสว่างไปแล้ว ใครจะเห็นธรรมหรือแสงสว่างหรือไม่ก็ตาม
ผู้ที่ให้ธรรมะ คือผู้ให้แสงสว่างกับผู้อื่นๆอยู่นั้น มีได้กับได้ ไม่มี คำว่า เสีย

ทำไมเป็นอย่างนั้น ก็เพราะว่า อย่างน้อยที่สุด จิตผู้ที่กำลังให้ธรรมาทานอยู่นั้น
จิตผู้ให้ไปตั้งอยู่แต่ฝ่ายบุญกุศลแล้ว
เห็นไหม เพราะฉะนั้น ในภาษาทางธรรม ยิ่งให้ก็ยิ่งได้รับ เป็นต้น

กลับไปทำงานรับกรรมทางโลกต่อก่อน ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีเวลาให้ธรรมะเลย
มีธรรมะน่ะ มีทุกวัน มีทุกลมเข้าออกเลย

ขอให้ทุกๆท่านหมั่นภาวนาเป็นนิจ ปฎิบัติธรรมตามมรรคมีองค์๘นี้
พระพุทธองค์ก็เคยตรัสไว้ ผู้ที่เดินตามมรรคมีองค์๘นี้ จักไม่มีคำว่า หลง
ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข ความเจริญ โดยเฉพาะ เจริญในธรรม..สาธุ

ปล.ใครทุกข์เราไม่ทุกข์ ถึงเราสุขเราก็เฉยๆ
เพราะทั้งสุขทั้งสุขนั้น มันใช่เรา? มันใช่ของเรา?
ไม่ใช่เลย ใช่ไหม เพราะทุกอย่างเป็นรรมชาติ เป็นธรรมะ เป็นธรรมดา
ความรู้สึก นึกคิด ปรุงแต่งของคนเราก็เช่นกัน
มันเป็น มันเกิดอยู่แบบนี้ เป็นธรรมชาติแห่งจิตเขา
เราลองมีสติปัญญา เดี๋ยวก็รู้เท่าทัน หรือรู้ทันกับสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ได้เอง
การปฎิบติ มิใช่ให้ไปสนใจ ไปรับรู้นอกเหนือ คำว่า ธรรมชาติกันนะ อันนั้นผิดทางแน่
ธรรมหรือคำสอนของพระพุทธเจ้า พระอริยสงฆ์นั้น จิตท่านเดินตามธรรมชาติกันนะ
จิตเห็นธรรมชาติ จิตเห็นจิตก่อนนะ เราจึงจะมองเห็นทุกสิ่งเป็นธรรมชาติได้​

 

"ใครจะใหญ่เกินกรรม"

...หลวงตาม้าท่านมักจะกล่าวคำว่า "ใครจะใหญ่เกินกรรม"

จนญาติโยมจำได้ขึ้นใจ และเป็นการเตือนญาติโยมไปในตัว

...หลวงตาท่านว่า "คำนี้กินความกว้างมากนะ ไม่ว่าบุคคลนั้นจะรวยจะจน

จะดีจะเลว จะยิ่งใหญ่มาจากไหน ก็หนีไม่พ้นกรรมที่ตนก่อทุกคน ดูซิพวกเรา ๆ ที่นั่งตา

แป๋วอยู่นี่มีใครบ้างที่ไม่มีกรรม มีใครบ้างที่ใหญ่กว่ากรรม ลองเอาไปคิดดู"

...หลวงตาท่านมักจะเล่าให้ญาติโยมฟังว่า สมัยก่อนตอนท่านยังอยู่กับหลวงปู่ดู่

หลวงปู่ดู่ท่านก็ใช้คำนี้ไว้สำหรับเตือนลูกศิษย์มานั่งทะเลาะกันต่อหน้าท่าน ท่านก็ไม่ว่า

อะไรเพียงแต่พูดขึ้นมาลอย ๆ ว่า "ใครจะใหญ่เกินกว่ากรรม" เพียงคำเดียว ทุกคนถึง

เงียบไปยุติได้...เรียบเรียงจาก คติธรรม หลวงตม้า วัดพุทธพรหมปัญญา (วัดถ้ำเมืองนะ)

...ต. เมือง อ. เชียงดาง จ. เชียงใหม่...น้อมกราบพระธรรมของหลวงตาม้าเจ้าค่ะ...

 

เรื่องเล่าของหลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล ตอน จิตว่าง​

มีโยมที่ชลบุรีได้กราบเรียนถามหลวงพ่อและเล่าให้ฟังว่า
ปฏิบัติแล้วจิตเริ่มว่าง โดยจิตเข้าไปสู่ความว่างเอง
แต่เกิดความรู้ภายในจิตขึ้นมา
จึงนำมาเรียนหลวงพ่อเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง ต่อไป

โยม "หลวงพ่อๆจิตว่างๆนั้น มันมี 2 แบบ คือ
หนึ่ง จิตว่างแบบไม่มีจุด (รู้) กับ
สอง จิตว่างแบบมีจุด (รู้)
แบบไหนถึงจะดีกว่ากันและถูกต้อง"

หลวงพ่อ " ถ้าจิตมันว่าง (เข้าถึงสุญญตา) แล้ว ให้จิตที่ว่างนั้นเป็นจิตที่มีจุด (รู้) ถึงจะดี
ให้เอาแบบจิตว่างแต่มีจุด (รู้) ดีกว่า"

......................................................................................

ผู้เขียนขอขยายความดังนี้

จิตว่างนั้น ในทางปฏิบติแล้ว เมื่อเข้าถึงสภาวะแห่งความว่าง อันเป็นสุญญตาแล้ว
นั่นคือ จิตเดิมแท้ จิตที่เป็นธรรมชาติ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วในทุกคน
เนื่องจากจิตนั้นเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง ที่ว่างเปล่าจากความหมายแห่งการยึดถือมีตัวมีตน
ไม่มีความหมายยึดถือการมีตัวมีตนของจิต
การเข้าไปถึงสภาวะแห่งความว่าง โดยปราศจากจุดรู้ หรือปราศจากผู้รู้
จึงกลายเป็นความรู้ที่เลื่อนลอย กลายเป็นการเพ่งไปในความว่าง
จนกลายเป็นอรูปฌาณในที่สุด
เพราะขาดจุดรู้ คือ สติสัมปชัญญะ

ดังนี้ การปฏิบัตินั้น หากจะเข้าถึงธรรมชาติเดิมแท้ของจิตผู้รู้ได้
ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะเสมอ
สามารถรู้อยู่ในวงแห่งกฎพระไตรลักษณ์
ลักษณอันเป็นสามัญของธรรมชาติ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
จนจิตแก่รอบสามารถสลัดคืนความเห็นผิดได้ด้วยการเข้าไปประจักษ์ด้วยจิต
ตามหลักของธรรมชาติที่ว่างเปล่าจากความมีตัวตน จิตจึงไม่ยึดว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้ คือตัว คือตน อีกต่อไป

นั่นคือ จิตว่างแบบมีจุดรู้
คือ มีผู้รู้ที่มีสติสัมปชัญญะประกอบจนเป็นอัตโนมัติแห่งจิต

แม้ว่างเปล่าจากความหมาย
แต่ผู้รู้มีธรรมชาติแห่งความรู้อยู่ ทุกระยะ ไม่หลงไหล หลงลืม

จนกลายเป็นการเข้าไปรู้สัจจะแห่งธรรมชาติ
คือ ว่าง สันติ ปราศจากเครื่องผูกมัด เป็นอิสะจากความหมายมั่น อีกต่อไป


โดย : เขมปัญโญคฤหัสถ์

ที่มา FB : ลูกศิษย์พระอาจารย์เยื้อน ขันติพโล วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร จ.สุรินทร์ ·

 

ที่มา fb

 

เพื่อความเป็นศิริมงคลแด่ดวงจิตของท่าน...ขอเชิญน้อมจิตตามท่านจิตโตขึ้นไปกราบพระเกศแก้วจุฬามณีเจดีย์สถาน ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ด้วยกันคะ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=o1R6ebS6ihA]ท่านจิตโต บ้านสบายใจ - ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖ - กรรมฐาน มโนมยิทธิ (ตอน ๒) - YouTube[/ame]

 

​

ธ ร ร ม บู ช า พ ร ะ คุ ณ ค รู​

กัลยาณมิตร คือ มิตรแท้ เพื่อนแท้ เพื่อนตาย
เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเพื่อนอย่างจริงใจ
โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นมิตรที่หวังดี
มีสิ่งดี ๆ ให้กันด้วยความจริงใจ

คุณสมบัติของกัลยาณมิตร
(กัลยาณมิตรธรรม ๗)

๑. ปิโย น่ารัก ในฐานเป็นที่สบายใจและสนิทสนม
ชวนให้อยากเข้าไปปรึกษา ไต่ถาม

๒. ครุ น่าเคารพ ในฐานประพฤติสมควรแก่ฐานะ
ให้เกิดความรู้สึกอบอุ่นใจ เป็นที่พึ่งใจ และปลอดภัย

๓. ภาวนีโย น่าเจริญใจ หรือน่ายกย่อง ในฐานทรงคุณ
คือ ความรู้และภูมิปัญญาแท้จริง ทั้งเป็นผู้ฝึกอบรม
และปรับปรุงตนอยู่เสมอ ควรเอาอย่าง
ทำให้ระลึกและเอ่ยอ้างด้วยซาบซึ้งภูมิใจ

๔. วตฺตา จ รู้จักพูดให้ได้ผล รู้จักชี้แจงให้เข้าใจ
รู้ว่าเมื่อไรควรพูดอะไรอย่างไร คอยให้คำแนะนำ
ว่ากล่าวตักเตือน เป็นที่ปรึกษาที่ดี

๕. วจนกฺขโม อดทนต่อถ้อยคำ
คือ พร้อมที่จะรับฟังคำปรึกษาซักถาม
คำเสนอแนะวิพากษ์วิจารณ์ อดทน ฟังได้ไม่เบื่อ ไม่ฉุนเฉียว

๖. คมฺภีรญฺจ กถํ กตฺตา แถลงเรื่องล้ำลึกได้
สามารถอธิบายเรื่องยุ่งยากซับซ้อน ให้เข้าใจ
และให้เรียนรู้เรื่องราวที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นไป

๗. โน จฏฐาเน นิโยชเย ไม่ชักนำในอฐาน
คือ ไม่แนะนำในเรื่องเหลวไหล หรือชักจูงไปในทางเสื่อมเสีย​

​

​

ที่มา FB : Achara Klinsuwan

 

"คำสอนจาก หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง"

"จงมีความรู้สึกเสมอว่า...ถ้าเรายังไม่เป็นพระอรหันต์เพียงใด

...ในเวลานั้นก็ชื่อว่าเรายังไม่เป็นคนดี

...เราจะพยายามเก็บความชั่วทุกอย่างที่มันขังอยู่ในจิตทำลายให้มันตายสนิท

...อย่าให้เกิดขึ้นมา...เมื่อกิเลสคือความชั่วตายหมด ชื่อว่าจิตว่างจากความชั่ว

...จะทรงจำไว้แต่ความดี...และก็ว่างจากความทุกข์

...จะคงจำไว้แต่เพียงความสุขอย่างเดียว...หวังว่าลูกรักของพ่อจงจำไว้"

...น้อมกราบท่านพ่อด้วยเศียรเก้ลา และน้อมกราบพระธรรมคำสั่งสอน เพื่อ

...ปฏิบัติตามเจ้าค่ะกราบ กราบ กราบ...

 

โมทนาสาธุด้วยค่ะ พี่เพ็ญUK นี้แสดงว่าบุญเก่าเค้าส่งผล ถ้ามันถึงเวลาและวาระมันก็จะง่ายเองสำหรับคนๆ นั้นที่จะหันหน้าเข้ามาศึกษาธรรมมะ และลงมือปฏิบัติ แต่ถ้าใครที่ยังไม่ถึงเวลา เอาช้างกี่เชือกมาฉุด มาลาก มาดึง ก็ไม่ขยับหรอก
คร้า สาธุ :boo::boo::boo:

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=nfkhuKdm5X8]หลวงปู่สรวง ออยเตียนสรูล - YouTube[/ame]

 

ตุ้บตั้บ.. ตุ้บตั้บ.. ตุ้บตั้บ!!
มาแล้วงับ!! เห็นมีคน คอยบ่นหา...
ไม่ได้ร่าย บทกลอน หลายเวลา...
คนบ่นหา กันตรึม ให้คลึ้มใจ...

จริงๆแล้ว มิได้หาย ไปไหนดอก...
คอยผลุบเข้า ผลุบออก อยู่ใกล้ๆ...
อ่านธรรมะ แต่ละคน จนเพลินใจ...
เพียงแต่ไม่ online ก็เท่านั้น...

มาบอกเล่า กล่าวกัน ฉันยังอยู่..
ที่กระทู้ หนึ่งใน ดวงใจฉัน..
จะทิ้งบ้าน หลังนี้ได้ อย่างไรกัน..
ถ้าทิ้งกัน แล้วคุณภู จะอยู่กับใคร..?? ชิมิ ชิมิ
จบ.84

 

คำ ส อ น ส ม เ ด็ จ พ่ อ อ ง ค์ ป ฐ ม



อย่าสนใจว่าใครตายแล้วจักไปไหน
ให้สนใจถามจิตตนว่า ถ้าตายตอนนี้จิตจักไปไหน
เพราะชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง ไม่มีใครหนีพ้น
ให้เตรียมจิตพร้อมตายตลอดเวลา
อย่าไปยุ่งกับเรื่องของชาวบ้าน
ธรรมที่ผ่านไปแล้วเป็นอดีต ธรรมที่ยังเข้ามาไม่ถึงคือ อนาคต
ธรรมที่แท้จริงอันประสบอยู่ก็คือธรรมปัจจุบัน
รักษาจิตให้เป็นสุขอยู่ในธรรมปัจจุบันนี้แหละ
จึงจักเป็นของจริงและประเสริฐที่สุด​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

นี๊...ยังไงล่ะ...คุณภูทยานฌาน...พี่จุ๋มของเรา...ถึงแม้จะห่างหายจากหน้ากระทู้ไปเนิ่นนาน....กลับมาคราวนี้ ร่ายมนต์แห่งบทกลอนก็ยังไพเราะเพราะพริ้งเหมือนเดิมน่ะ....แวะเข้ามาช่วยกันเติมสีสันในกระทู้บ่อยๆ น่ะจ๊ะ พวกเราคิดถึงคร้า...จุ๊บๆ อิๆ(k)(k)(k)