ทำไม ทำบุญกุศลใหญ่ๆทีไร ถึงล้มป่วยทุกที

สวัสดีค่ะ ชาวพลังจิตทุกท่าน (เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกเลย)

คือว่า นันทน์มีความสงสัยอย่างมากค่ะ ว่าทำไมหลังจากกลับจากทำบุญครั้งใหญ่ๆ ทีไร ได้ล้มหมอนนอนเสื่อ เป็นไข้ ปวดหัว ตัวร้อน ตัวหนัก ท้องเสีย บ่อยๆ คะ ?

อย่างปีนี้ ๒๕๕๗ นันทน์ป่วยไปเกือบ ๒๐ วันแล้วค่ะ (๒-๓ รอบ) ขอเล่าที่เห็นชัดๆ นะคะ

ช่วงต้นปี ไปบวชเนกขัมมะที่วัด ๕ วัน + ร่วมหล่อพระปางปรินิพพาน + สวดมนต์ข้ามปี กลับบ้านมาไม่ทันไร ล้มป่วยด้วยอาการข้างต้นอยู่ เกือบ ๑๐ วัน

ช่วงต้นกุมภา ไปไหว้พระนิกายมหายาน ตามความเชื่อของที่บ้าน (เชื้อสายจีน) ๓ วัน + ทำพิธีไหว้ไถ่ส่วยเอี้ย สะเดาะเคราะห์ + ทำบุญโลงศพ สองวันถัดมา ล้มป่วยหนักเลยค่ะ ทานอะไรไม่ได้ ปวดท้องมาก อาเจียนตลอดอยู่หลายวัน รู้สึกตัวหนักมากๆ ที่น่าแปลกใจ คือ พอสวดอุทิศสวดกุศล ก็อาการดีขึ้นตามลำดับ

อยากทราบมากเลยคะว่า ทำไม ? ทำอย่างไรถึงจะไม่เป็นแบบนี้คะ ? เหนื่อยค่าา การงานเสียหายพอควรค่ะ เป็นแบบนี้มาสองสามปีแล้วค่ะ รบกวนท่านๆเมตตาชี้ทางหน่อยค่ะตอนนี้เข็ดๆไม่กล้าไปปฏิบัติธรรมค่ะ ทั้งๆที่อยากไปอีก :'(

ขอบพระคุณค่ะ _//\\_
วนานันทน์

 

ทำบุญเสร็จก็รีบอุทิศส่วนกุศล
ถ้าอุทิศแล้วไม่เป็นก็เจ้ากรรมนายเวร
ถ้าอุทิศแล้วยังเป็นก็มาร
ทำไปเถอะ สู้ ๆ อย่ายอมแพ้

 

แล้วคุณแข็งแรงพอไหม? ออกกำลังกายบ้างไหม?

ขออนุญาตครับ

ก่อนจะโทษโน่นโทษนี่ ก็พิจารณาตัวเองก่อนนะครับ

แล้วคุณแข็งแรงพอไหม? ออกกำลังกายบ้างไหม?

ถ้าคุณแข็งแรงระดับ วิ่งฮาร์ฟมาราธอนได้ จะเกิดอาการที่ว่าไหม?

สมัยนี้มีเครื่องออกกำลังกายสมัยใหม่เยอะ ทั้งง่าย ทั้งสะดวก ทั้งไม่เสียเวลา

สู้อุตสาห์ทำบุญตั้งมากมาย จะซื้ออุปกรณ์ออกกำลังกายให้ตนเอง กลับมาขี้เหนียว

สู้อุตสาห์ทำบุญตั้งมากมาย ยังไม่รู้ว่า ร่างกายตัวเองต้องบำรุง ต้องรักษาอย่างไร?

คนไทยเชื้อสายจีนก็อย่างนี้ล่ะ กับข้าว กับปลาเต็มโต๊ะ ที่แท้เอามาตั้งโชว์ เอาไว้เก็บไว้กินวันพรุ่งนี้

เห็นบ่อยครับ ไปทำบุญ ก็ไปงั้นๆ ทำบุญก็ทำงั้นๆ

ถ้าคุณรู้จักช่วยเขาทำโน่นทำนี่ ได้ออกกำลังบ้าง ก็น่าจะดีกว่านี้?

ลืมสังเกตุสิ่งรอบข้างว่า คนอื่นที่เขาไปเขาทำอะไรกันบ้าง?

สรุปว่า ถ้าคุณแข็งแรงจริง คุณจะกระเสาะกระแสะ หรือ?

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญ

ลุงมหา

 

ถ้างั้นเอายังงี้...มาคิดกลับกันแบบตื้นๆยังงี้ว่า(ดีนะที่เราได้ไปทําบุญ....ไม่งั้นคงจะแย่หนักกว่านี้แน่)
ทําความรู้จักกับคําว่าบุญอีกครั้ง...เกี่ยวกับบุญกิริยาวัตถุ 10
1. ทานมัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการให้ปันสิ่งของ หรือการบริจาคทรัพย์และสิ่งของช่วยเหลือคนที่ยากจนหรือด้อยกว่าและบำเพ็ญเพื่อสาธารณประโยชน์ เป็นต้น
2. สีลมัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการรักษาศีล หรือประพฤติดี ปฏิบัติชอบ ด้วยกายและวาจา
3. ภาวนามัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการเจริญภาวนา คือการฝึกอบรมจิตใจให้เจริญด้วยสมาธิ และปัญญา
4. อปจายนมัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการประพฤติตนเป็นคนสุภาพอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่หรือผู้มีพระคุณหรือบุคคลดีมีศีลธรรม
5. ไวยาวัจมัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการช่วยขวนขวายรับใช้ ให้บริการ บำเพ็ญประโยชน์
6. ปัตติทานมัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการให้ผู้อื่นมีส่วนร่วมในการทำความดี หรือการเฉลี่ยส่วนแห่งความดีให้แก่ผู้อื่น
7. ปัตตานุโมทนามัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการพลอยยินดีในการทำความดีของผู้อื่น หรือผู้อื่นทำดีพลอยอนุโมทนาด้วย
8. ธัมมัสสวนมัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการฟังธรรม ศึกษาหาความรู้ที่ปราศจากโทษ
9. ธัมมเทศนามัย.... หมายถึง ทำบุญด้วยการสั่งสอนธรรมให้ความรู้ที่เป็นประโยชน์
10. ทิฏฐุชุกัมม์.... หมายถึง ทำบุญด้วยการทำความเห็นให้ถูกต้อง รู้จักมองสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง ...

แล้วย้อนกลับมาถามตัวเองว่าคําว่านิยามและความหมายของคําว่าทําบุญของเรานั้นแท้จริงแล้วนั้นคืออะไร?ทําไปเพื่ิอะไร?หวังผลอะไรจากการทําบุญนั้น?

บางคนทําบุญก็เพื่อหวังให้ตนเองมีความสุขความเจริญประสบแต่สิ่งที่ดีทั้งนั้น...แต่หารู้ไม่กรรมเก่าตนก็มีอยู่...กรรมดีใหม่ที่สร้างขื้นมาก็น้อยนิด..ทําบุญเพียงเล็กน้อยแต่หวังผลอันเกินตัวของบุญนั้น....
อีกอย่างพระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงตรัสบอกว่า...การทําบุญนั้นจะยับยั้งความเสรื่อมไปของสังขาร(ร่างกาย)ป้องกันการเจ็บป่วยต่างๆนาๆได้...
...เราทําบุญเพื่อละ...สละชื่งข้าวของเพื่อบําเพ็นประโยทตนและบุคคนอื่นแก่เนื้อนาบุญอันดีเพื่อความสุขคือความอิ่มเอิบใจ...(ในชาตินี้และชาติต่อไป)...และในที่สุดเพื่อความหลุดพ้นจากเครื่องจองจําทั้งปวงสู่พระนิพพานในที่สุด...

ต่อไปถ้าจะทําบุญความกระทําด้วยใจที่บริสุทธิ์ ไม่ทําตามกระแส ไม่ทําด้วยความโลภในบุญ..ไม่ตําหนิบุญ...ทําบุญแล้วควรแผ่เมตตาแผ่ส่วนบุญกุศล....แล้วก็หาเวลารักษาศีล ปฐิบัติธรรมให้ยิ่งขื้นบ้างคงจะดีขื้นไม่มากก็น้อย (y)

 

มันถึงวาระที่จะป่วยและโดนมารทดสอบกำลังใจ

ทำบุญใหญ่เดี๋ยวพ้นมือมาร ไปนิพพานเร็วเกินไป

มารเขาก็คงจะทำให้คุณนันทน์ ยอมแพ้เถิดอย่าทำบุญเลยมันจะต้องป่วย


... สู้ไหมสู้ เจ้าของกระทู้ ...

ทำบุญก็อธิษฐานบอกพระบอกเทพให้ท่านดูแลสังขารของเราให้สู้กับภัยต่าง ๆ ด้วย



.

 

อนุโมทนาในบุญกุศลที่ท่านจขกทปรารภทำไว้ดีแล้วด้วยครับ..

ก่อนอื่น ท่านจขกท ควรไปตรวจสุขภาพบ้างเพื่อทราบสภาพของกายว่ามีโรคอะไรที่จะกำเริบได้บ้างเมื่อต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมหรือเงื่อนไขที่ต่างไปจากปรกติ จะได้ทราบแต่เนิ่นๆว่าควรจะบริหารกายด้วยวิธีการใดจึงจะเหมาะสมแก่ตน..

สำหรับความเห็นทำนองว่าทำบุญแล้วทำให้ตนเกิดอาการเจ็บป่วยหรือบางรายกล่าวว่าได้เคราะห์หรือความซวยมาปรากฏนั้น พึงยุติความเห็นที่ไม่มีเหตุผลเช่นนี้ลงเสียเถิด เพราะเป็นได้แต่ความเห็นที่บิดเบี้ยวไม่ถูกตรงอะไร..จะกลายเป็นเครื่องขวางกั้นความตั้งใจที่จะเจริญบุญกุศลได้หากยังเห็นเช่นนี้อย่างยืดเยื้อยาวนานต่อไป ละความสงสัยนี้ให้ได้เพื่อความสวัสดีของตนนะครับ..

ท่านจขกท พึงทราบหลักเหตุผลที่ถูกตรงว่า การเจริญกุศลทุกชนิดย่อมนำมาให้แต่"ผลที่ดี น่าปรารถนา"ทั้งนั้น..ไม่อาจนำโรคภัยไข้เจ็บหรือเคราะห์ร้ายอันใดมาให้ผู้ทำได้.. มีแต่บาปกรรมเท่านั้นที่จะนำสิ่งเลวร้ายไม่น่าปรารถนามาสู่ตน ..นี้เป็นความจริงในธรรมชาติที่ไม่ผันผวนผิดฝาผิดตัวเป็นอย่างอื่น..

การมีความเ้ห็นหรือทิฏฐิที่ตรงนั้น มีได้เฉพาะในคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ไม่มีในลัทธิอื่น การศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้าให้มากย่อมเป็นปัจจัยแก่สัมมาทิฏฐิ ท่านจขกท บัดนี้มีโอกาสที่ดีมากแล้วที่ไก้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาอันเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่งนัก ..จึงพึงสดับศึกษาพระธรรมให้มากย่อมเป็นคุณเครื่องรักษาตนไว้ในความเกษมสวัสดีได้ทั้งในปัจจุบันและสัมปรายภพครับ..
.

 

จขกท คิดไม่ผิดจริงๆ ที่มาโพสท์ถามที่นี่ ได้ความรู้คำเตือนที่หลากหลาย จะน้อมรับไปปรับปรุงค่ะ ความรู้ทางธรรมของจขกท น้อยมาก เพิ่งเริ่มเดินทางสายนี้ได้ไม่นาน ยังเขลานัก ^^...

ขอเล่าและปรับทุกข์หน่อยนะคะ เพราะนี่ก็เพิ่งออกจากโรงพยาบาลอีกแล้ว อยู่ดีดีก็มีอุบัติเหตุให้เจ็บตัว รู้สึกท้อแท้ใจพอควรเลย ช่วงสองสามปีหลัง นันเจออุบัติเหตุ+โรคภัยเยอะมาก เปลี่ยนเวียนไปหลายโรค หลายแบบจนคนรอบข้างส่ายหัว... ตัวเองก็เหนื่อยล้า... จนอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองกรรมเก่าคงเยอะจริงๆ เฮ้อออออ โชคดีที่ไม่ได้เป็นโรคร้ายแรงมาก และโชคดีที่สุด คือ ทำให้พบพุทธศาสนาที่แท้....

แต่ยิ่งปฏิบัติธรรม ยิ่งเจออะไรประหลาดจนท้อ เช่น สวดมนต์ก็ฝันเห็นคนเสียชีวิตทุกคืน (นันไม่รู้จัก) อย่างล่าสุดตอนไปปฏิบัติธรรมที่วัด พระท่านให้นอนสมาธิหน้าพระประธาน นันฝันเห็นเหตุการณ์คนตายเป็นเบือเต็มทะเลเลย สยองมากกก เนื่องจากเป็นคนกลัวผี คิดแล้วยังขนลุกไม่หาย

นันท้อ แต่คงทำต่อไปทั้งๆที่ท้อนี่แหละค่ะ เพราะทำแล้วจิตใจอิ่ม มีความสุข เพียงแต่สงสารพ่อแม่กับคนรอบข้างนี่แหละค่ะ ที่เค้าต้องมาทุกข์ร้อนวิตกไปกับสุขภาพเรา.. เหมือนจะทำบาปกับพ่อแม่โดยไม่ตั้งใจยังงัยก็ไม่รู้

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ช่วยชี้ทาง... :VO

 

วิธีการทำบุญมีตั้งมากมายหลายอย่าง...
ร่างกายคุณไม่แข็งแรงน่ะครับ ไปแต่ละที่นั้น สุ่มเสี่ยงต่อการป่วยทั้งนั้น
ลองดูแลรักษาร่างกายให้แข็งแรงเสียก่อน รับประทานอาหารให้ถูกสุขลักษณะ นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ... ออกกำลังกายให้เพียงพอ ให้ร่างกายแข็งแรง เสียก่อนแล้วจึงค่อยเอาร่างกายไปทรมาณทรกรรมต่อไปครับ...

 

เพราะอะไรถึงป่วย

สมเด็จองค์ปฐม ทรงมีพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้

๑. ทรงตรัสถามว่า “เพราะอะไรถึงป่วย” (ตอบว่า เพราะธาตุ ๔ ที่เข้ามาประชุมกันเป็นร่างกายไม่เที่ยง จึงป่วย)

๒. “ถูกเหมือนกัน แต่ถูกไม่หมดจด ตัวที่ทำให้ป่วยจริง ๆ คือ กฎของกรรมที่ละเมิดศีล และกรรมบถ ๑๐ ประการต่างหากล่ะ ใครเป็นคนทำกรรมนั้น ก็ตัวเราเองย่อมเป็นผู้กระทำกรรมนั้นไว้ในอดีต จึงไม่ควรจักโทษใครว่าทำให้เราป่วย”

๓. “เพราะอาศัยความโง่ในกาลก่อน ไม่รู้จักทำแต่กรรมดี มีจิตหลงผิดคิดว่า อกุศลกรรมเป็นของดีจึงทำไปตามนั้น ร่างกายไม่ดียังหลงคิดว่าดี ไม่ทรงตัวยังหลงคิดว่าทรงตัว มัวเมาร่างกายตลอดทั้งคืน เมาตั้งแต่วันเกิดยันวันตายเพราะไปหลงอยู่ในร่างกาย ที่กิเลส-ตัณหา-อุปาทาน-อกุศลกรรมสร้างขึ้น”

๔. “เมื่อกฎของกรรมมาถึงก็หนีไม่พ้น สำหรับผู้มีร่างกายจำจักต้องรับ แต่ผู้ฉลาดเอาทุกข์ของร่างกายมาพิจารณาเป็นกรรมฐาน สร้างนิพพิทาญาณให้เกิดกับจิต”

๕. “การเห็นทุกข์ของการเกิดมีร่างกาย ก็เข้าสู่อริยสัจ ในที่สุดจิตเกิดปัญญาเห็นตัวธรรมดา จิตก็ไม่ทุกข์ตามกาย มีอารมณ์ช่างมัน คือ ช่างเรื่องของร่างกายมัน และตัวอารมณ์สังขารุเบกขาญาณที่แท้จริงเกิด”

๖. “ที่ยังทำกันไม่ได้ เพราะเมื่อมีอะไรเกิดขึ้นแก่ร่างกายก็ขาดความอดทน อดบ่นไม่ได้ ซึ่งเป็นอารมณ์ปฏิฆะ ขาดพรหมวิหาร ๔ สองข้อแรก คือ เมตตาและกรุณา แทนที่จักเอาเวทนามาใช้ให้เป็นประโยชน์ กลับทำให้มันเป็นโทษขึ้นมาซ้ำซ้อนเสียอีก ให้พิจารณาเข้าหาสัจธรรม ๕ มีเกิด-แก่-เจ็บ-ตายเป็นของธรรมดา ขอจงอย่าประมาทในชีวิตก็แล้วกัน”



ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๗
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน

ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่

 

เมื่อดวงตก กรรมเก่ามาสนอง

ถาม : กรรมเก่าหลีกเลี่ยงไม่ได้หรือคะ ?
ตอบ : หลีกได้ ถ้ากำลังใจของเรามั่นคงในทาน ศีล ภาวนา กรรมเก่าที่จะมาสนอง จะมาได้ไม่เกิน ๒๕ %

คราวนี้คำว่า กรรมเก่า หรือที่เรียกว่า เคราะห์กรรม ชะตาตก หรือดวงตก อะไรพวกนั้น ถึงวาระ ถึงเวลาเขาก็จะเข้ามาสนอง

...สมัยนี้บรรดาหมอดูที่พอจะมีจรรยาบรรณหายาก ส่วนใหญ่จะหาผลประโยชน์ รู้จริงแล้วหาประโยชน์ ยังพอจะอภัย ไม่รู้อะไรเลย เอาแต่มั่วอย่างเดียว มันน่า..!

ถาม : แล้วควรจะทำอย่างไร อยู่อย่างนี้รู้สึกกังวล ?
ตอบ : ถ้าหากมีโอกาส ก็ถวายสังฆทาน ปล่อยชีวิตสัตว์ ทำบังสุกุลตาย บังสุกุลเป็น หรือไม่ก็จัดงานศพตัวเองไปเลย


ทำอะไรก็ได้สักอย่างหนึ่ง จะเป็นการตัดเคราะห์ ตัดกรรมที่จะมาถึงเรา จะช่วยให้หนีห่างไปได้ชั่วคราว

การทำบุญใหญ่อย่างนั้น เราก็ทำอยู่เรื่อย ๆ อยู่แล้ว เพราะฉะนั้น..เอาเป็นว่า ทำสังฆทานสักเดือนละครั้ง หรือไม่ถ้าเจอเขาทำบุญกันที่ไหน มีโอกาสก็ร่วมบุญกับเขาไป จะได้ไม่สิ้นเปลืองมาก ไม่หมดมาก

แล้วถ้าไป ๆ มา ๆ ถึงจังหวะสุดท้าย เออ..หมดแล้ว ไม่มีปัญญาจะทำแล้ว ทรัพย์สินเงินทอง กำลังกาย กำลังใจ หมดเกลี้ยงเลย อย่างนั้นถ้าจะตายก็ตายไปเถอะ..! ...(หัวเราะ)...

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๔

����ʹǧ�� ����������ʹͧ - ��дҹʹ����Ѵ��Ң�ع

 

คุณเจ้าของกระทู้..สมควรที่จะดูแลรักษาสุขภาพของตัวท่านเองด้วย...พักผ่อนเพียงพอหรือเปล่า....รับประทานอาหารครบทุกมื้อหรือเปล่า...อย่าลืมไปว่าบุญนั้นเราจะกระได้เมื่อครั้งที่ยังมีร่างกายนี้อยู่เท่านั้น....อย่าห่วงแต่บุญ...ห่วงสุขภาพตัวเองด้วย....สวัสดี

 

สำนักข่าวบันเทิงสื่อดังของสหรัฐอเมริกา TMZ รายงานว่า พระเอกหนุ่ม พอล วอล์คเกอร์ (Paul Walker)

ที่โด่งดังจากภาพยนตร์ชุด Fast and the Furious

ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อวันเสาร์ที่ 30 พ.ย.ทีผ่านมา แหล่งข่าวยืนยันว่าเสียชีวิตในวัย 40 ปี

ตายหลังจากไปทำบุญการกุศล ตายเลย เห็นไหมครับ พอทำบุญเสร็จตายเลยครับ

ผมกำลังจะบอกคุณว่ามันคนละส่วนกัน

บุญก็บุญ บาปก็บาป

เจ็บไข้ได้ป่วย พิกล พิกาล ทางร่างราย หรือตายก่อนอายุขัย

มาจากกรรมปาณาติบาต กรรมฆ่าสัตว์ ทำร้ายสัตว์ ทรมานสัตว์

กรรมเก่าตามมาพอดี ก็เลย ป่วยบ้าง ประสบอุบัติเหตุ บาดเจ็บพิกาล

ประมาณนี้นะครับ

ทำดีลบล้างความชั่วไม่ได้ แต่ทำความดี เพื่อให้ความดีมีกำลังมากๆ

และความชั่ว ตามไม่ทัน เพราะกำอ่อนกว่า ด้อยกว่า กำลังความดีเข้มแข็งกว่า

แบบนี้เป็นไปได้ครับ

 

คือถ้าทางโลก ต้องบอกว่า สุขภาพเป็นอย่างไร ติดหวัดติดเชื้อง่าย เมือ่อยู่กับคนมากๆหรือเปล่า (ดิฉันเป็นนะค่ะ) จะติดหวัดง่ายมาก เพราะเป็นภูมิแพั ยิ่งไป รพ.ยิ่งติดกลับมาทุกที

ติดใจประโยคนี้อะ

พอสวดอุทิศสวดกุศล ก็อาการดีขึ้นตามลำดับ ก็แสดงว่า น่าจะอุทิศต่อหรือเปล่าคะ ทำทุกวันนะค่ะ ไม่ต้องจำเพาะว่าต้องปฎิบัติธรรมเท่านั้น ก่อนนอน หรือไปในที่ ที่เรารู้สึกว่า ควรอุทิศส่วนกุศล เช่น ในรพ.


คือ ลูกเพื่อนดิฉัน เพื่อนเป็นคนบ้าพวกตำหนัก ดิฉันเตือนแล้วว่าอย่าพาเด็กไป กลับมาจากตำหนักทีไร ป่วยแบบไม่ทราบสาเหตุ (หมอจะอธิบายรวมๆ เนื่องจากเด็กมีโรคประจำตัวด้วย)

เด็กจะมีอาการมองไปข้างหลัง หัวเราะเหมือนเล่นกันใครอยู่ตลอดเวลา ดิฉันมองอาการอยู่ คือเพื่อนไม่สบายใจและขอความเห็น เพื่อนบอกว่า หลวงตารูปนึงทักว่า มีสัมพเวสีตามอยู่ รดน้ำมนต์ทีไรก็หายทุกที แต่ดิฉันเคยบอกให้เขาอุทิศส่วนกุศลแทนลูกด้วย เขาไม่ทำและออกจากหัวเราะด้วย

เพื่อนถามดฺิฉันว่าเชื่อหรือเปล่า เพื่อนหัวเราะพระที่ทัก (แต่รดน้ำมนต์แล้วก็หายจริงๆ) ไม่รู้จะพูดอธิบายเขาอย่างไร ด้วยความที่เขาถามซ้ำซากมากๆ แย้มๆว่า ใช่ลูกเขากำลังเล่นกับอย่างอื่น เพื่อนเปลี่ยนเรื่องทันทีเหมือนไม่ชอบคำตอบ แล้วก็ไม่ถามอีกเลย

ไปปฎิบัติธรรมบุญนั่นล่ะดีแล้วค่ะ ถ้าไม่อยากเป็นก็รักษาสุขภาพดีๆ เอาผ้าปิดจมูกกันติดเชื้อก็จะช่วยได้นะค่ะ

 

หลังจากเราทำบุญ บุญจะช่วยลดทอนกรรมหนักเป็นเบาค่ะ เช่น เรามีเกณฑ์เข้าโรงพยาบาล ก็จะลดทอนกรรมลงเหลือเป็นโดนมีดบาด เป็นต้น
เราเจอกับตัวเลยค่ะ หลังจากเราจุดเทียนลดเคราะห์ตามแบบของชาวเหนือ ไม่นานหลังจากนั้นจะมีเรื่องไม่ดีเข้ามาค่ะ เช่น ทะเลาะกับแม่สามี ลื่นหกล้ม ตกบันได และหลังจากนั้นจะดีไปอีกนานค่ะ จะมีเรื่องไม่ดีเข้ามาแค่ตอนแรกๆเท่านั้น
ขอให้เชื่อในบุญที่ทำค่ะ ว่าคุณมาถูกทางแล้ว