17ปี หลงผิด

สวัสดีค่ะ ที่จริงเราได้รับความทุกข์ทรมามานานพอสมควรเเล้วค่ะ มันทรมานมากๆ มันมีความสุขเหลือเกินค่ะตอนเริ่มต้น เเต่นี้ๆเองเขาถึงบอกว่าความสุขของโลกเป็นความสุขที่ไม่เเท้จริงค่ะ ความสุขทําให้เราหลงตัวเอง บ้าอํานาจ ศีลมีกี่ข้อเราเเหกหมด เเละ เผลิอไปทําร้ายคนอื่นเราเสียใจจริงๆค่ะ เเละ ตอนได้ใช้กรรมชั่วที่ทําใหม่ๆเราไม่เหลือความรู้เดิมของเราเลย มันลบไปหมดเลยค่ะ ความรู้ในการปฏิบัตืธรรม เหมือน โดนเอาคืนไปหมดเลยค่ะ เราเคยปฏิบัติธรรมค่ะ เเละ ตอนปี2013เราก็รู้สึกว่าเราทําดีค่ะ เราถือศีลห้าเเบบสะอาด กิริยามารยาทพูดลามาไหว้งามเหตุเพราะศีล เเละ บารมีช่วยค่ะ เเละ คนก็ชอบหลายคนเพราะจากความดีความเย็น เพราะมนุษย์ทุกคนต้องการอยู่กับคนดีเเละคนใจเย็นมีเมตตา เอาง่ายๆ เหมือน ต้นไม้ที่บังร่มค่ะ เพราะตอนนั้นจิตมีเเต่เมตตา มีสติรู้อยู่กับสัจธรรมเกิบตลอด ความหลงเลยมีน้อยมากค่ะ เราเคยเป็นคนทําสมาธิได้เร็วมากค่ะ ตอนนี้เราก็ยังไร้สติอยู่เลยค่ะ ถ้าเป็นเราตัวจริงเราจะไม่มารบกวนคนอื่นเเบบนี้ เพราะ เราจะรู้ว่ามันเป็นกรรมเก่าของเรา เเละ เราจะหนีมันไม่ได้ค่ะ ตอนนี้เราเเย่มากเลยค่ะ กิเลสมันกําลังจะเเย่งที่อาศัยเรา เราไม่อยากเป็นคนที่หลงค่ะ เรารู้ว่าต้องทํายังไง เเต่เราไม่สามารถมีสติรู้ทันกิเลส เราเหมือนคนพิการขยับเเละพูดไม่ได้ เรานอนดูเราทําชั่ว จะห้ามก็ห้ามไม่ทั่น เเละ ไม่ได้ เลย มาวอนพี่ๆน้อง ให้ความคิดเห็นเพื่อเราจะได้ไปใช้ไปสู้กับกิเลสที่เลวซามของเราได้ขอบคุณค่ะ

 

ประทานโทษที่ละลาบละลัวงเข้าไปดูโพรไฟล์มา(เป็นคนแรกอิอิ)เพราะเห็นว่าแปลกมาก
ภูมิรู้ภูมิธรรมก็สั่งสมมา รู้ก็รู้อีกว่าขาดสติ ใยไม่สร้างสติ สติเกิดจากการเพียรทำสมาธิ
สมาธิเกิดจากเอาใจเอาตาเอาวาจา(ภาวนาในใจ)เพง่รูปหรือนามใดนามหนึ่ง ให้ได้นานไม่
เผลอไผล ช้าอยู่ใย ทำสิ ลุยเลย อิอิ บาย..(เกือบลืมเหาะ เพราะเราเป็นเทพ) ฟิ้วววววว..

 

หืมมม ดึกๆดื่นๆใยไม่หลับไม่นอนกันมามุงดูตั้งห้าหกคน เพิ่งออกจากเม้นท์ไปเจอ
อายนะเนี่ย กลับมาอาย ไปละ ฟิ้ววววววว

 

อย่ามัวไปโทษกรรมเก่าครับ
ถ้าเราเป็นคนดี มีเมตตา สงบร่มเย็นจริงๆ จะไม่เสื่อมได้ง่ายหรอกครับ
มีแต่ว่า เราคิดว่าเราเป็น ทั้งที่ความจริงไม่ได้เป็น
มีเยอะครับ บางพวกเข้าใจผิด บางพวกสร้างภาพ
ยกตัวอย่างนะ พวกที่ชอบให้ทาน เข้าวัดฟังธรรมบ่อยๆ
ไม่ได้การันตีว่าเป็นคนดีนะครับ โจรก็ให้ทานได้ ทุกคนไปฟังธรรมได้ แต่จะเข้าหัวหรือนำไปปฏิบัติหรือไม่
แม้แต่พวกที่ชอบไปถือศีลที่วัด จะ 5 หรือ 8 ก็ดี
พวกนี้คิดว่าจะมาเอาบุญ จะมาลบล้างมาแก้กรรม แค่เจตนาก็โลภแล้ว มาทำดีเพราะมีเหตุบีบคั้น ไม่ได้อะไรหรอก
แม้มาถือศีลที่วัดก็รักษาได้ไม่ดี เพราะจิตไม่ได้ใฝ่ดีเป็นทุนเดิม
พอกลับบ้านไปก็ไปขาดศีลเหมือนเดิม
คนเหล่านี้ อะไรเกี่ยวกับบุญ ก็เหมาเอาว่าต้องเกี่ยวกัย พระเจ้า วัดวา
จริงๆแล้วบุญกุศล มันมีอยู่ทุกที่ ทำได้ทุกโอกาส
ศีล ไม่ใช่มารักษาที่วัด แต่ต้องรักษาตลอดเวลา
การภาวนา ก็ไม่ใช่ต้องรอให้มีเวลา รอให้มีสถานที่เงียบๆ รอให้นั่งหลับตา
มันไม่ใช่ การภาวนา มันคือความมีสติ ความเจริญสติ ควรจะทำให้ตลอดเวลา

สรุปว่า เป็นมาอย่างไร ผมไม่รู้ เพราะคุณตั้งโพสอมพนำ เชื่อว่ามีเหตุผลที่บอกไม่ได้อยู่ แต่ขอบอกคำนึงว่า "อย่ามัวไปโทษแต่คนอื่น อย่าไปโทษสิ่งที่มองไม่เห็น สิ่งที่เกิดล้วนมีปัจจัยมาจากตัวเอง ต้องห้ามปรามตัวเองเท่านั้น"

 

ขอบคุณท่านสองท่านมากเลยค่ะ ที่ทําให้มีกําลังใจ เเละ สติมากขึ้นค่ะ

 

นักบวชลวงโลกคนไหนมาชวนให้ไปเป็นนางแก้วอีกล่ะ

 

ฮืมส์....?
เป็นไปไม่ได้หรอก ที่คนปฏิบัติแล้วจะแย่ลงเรื่อย ๆ
นักกีฬาเมื่ออกกำลังกายมาก ๆ ย่อมแข็งแรง ย่อมชำนาญ
ครูเมื่อสอนมาก ๆ ย่อม คงแก่เรียน ย่อมชำนาญ
นักเรียนเมื่ออ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัดมาก ๆ ย่อม เก่ง เข้าใจ ย่อมชำนาญ
นักเดินทาง เมื่อเดินทางมาก ๆ ย่อมรู้ดินแดนเป็นอันมาก ย่อมชำนาญ

ฉันใด ฉันนั้น
คนปฏิบัติธรรมเมื่อปฏิบัติมาก ๆ ย่อมรู้ทันใจตัวเอง ย่อมรู้ทันคนอื่น
ย่อมรู้นี้คือบาป นี้คือกุศล
ย่อมรู้ว่าทางเดินนี้คดเคี้ยว เต็มไปด้วยหนามหญ้า ทางเดินนี้ปลอดโปร่ง โล่งสบาย
ย่อมรู้ว่านี้คือกิเลส นี้คือกาม
เมื่อรู้แล้ว อันความชำนาญก็สามารถยับยั้ง ห้ามปรามความชั่วไว้ได้
เพราะการทำความดี คือการฝืนทำความชั่ว
ผู้ที่จะฝืนทำความชั่วได้ แสดงว่าจิตอยู่ฝั่งกุศลมากกว่า
จิตจะอยู่ฝั่งกุศลได้ คือการหมั่นสะสม ปฏิบัติในฝั่งกุศลให้มาก
มากแค่ไหน? ก็มากจนกว่ามันจะคุมความชั่วไว้ได้นั้นเอง
ถ้าจิตกุศลยังมีอำนาจน้อย ไม่แข็งแรง ก็แสดงว่าต้องไปเพิ่มมาเยอะ ๆ
ทำไมจิตถึงฝักใฝ่ฝั่งกุศล? เพราะจิตเห็นแล้วว่าอยู่ฝั่งกุศลดีกว่า สบายกว่า
อยู่ฝั่งอกุศล มีแต่ความทุกข์ จิตเลือกข้างอย่างแท้จริงแล้ว

เพราะฉะนั้น ถ้าคุณปฏิบัติอย่างถูกต้องมาเต็ม เป็นเวลา 1 ปี
เป็นไปไม่ได้เลย ที่จิตจะเลวลง จิตมีแต่จะสะอาดขึ้น
ปัญหาอยู่ที่ว่า ใน 1 ปีเต็มนั้น จริง ๆ แล้ว คุณปฏิบัติกี่ % ต่างหาก
ถ้ามันน้อยเกินไป คุณก็ต้องเพิ่มมันอีก

หากต้องการให้เราช่วย เราจะถามต่อว่า
คุณปฏิบัติอะไรอีกบ้าง นอกจากศีล 5 แล้ว??

 

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับรูปที่นำมาลงละครับ

 

เหมือนมีหมอกควันอะไรสักอย่าง
อ่านแล้วก็ไม่กระจ่างค่ะ
ข้อมูลไม่ชัดเจน ไม่กล้าฟันธง

 

ผมเรื่องเที่ยว กินเหล้า สูบบุหรี่ เมื่อก่อนหน้านี่
เอาครบ ตอนนี้เลิกได้หมดแล้วครับ คิดถึงสุขภาพตัวเอง

 

ลองหาซีดีหลวงพ่อปราโมทย์ มาฟังดูครับ

เจริญปัญญาครับ

 

ใช่ครับลพ.ปราโมทย์ศิษย์ปู่ดุลยสายดูจิต นี่ก้อสุดยอด กราบๆๆ

 

ตัวกิเลสนี้มันเก่งมากมันอ่อยให้ตายใจ ว่าควบคุมมันได้ แกล้งหลอกว่าเรานี้เก่งทำอะไรได้อย่างเต็มที่โดยที่มันไม่สามารถทำอะไรเราได้ จนเราชะล้าใจหลงตัวเองไปเรื่อยๆจนเมื่อเริ่มรู้สึกตัวก็พบว่าอยู่ท่ามกลางกองกิเลสอันใหญ่มหึมายากที่จะกลับตัวได้ง่าย เพราะฉะนั้นอย่าได้ประมาทกิเลสแม้แต่วินาทีเดียว ไม่งั้นมันจะกลับมาเล่นเราอ่วมแน่นอน เห็นตกม้าตายกันนักต่อนัก

 

เราเริ่มต้นได้ใหม่เสมอครับ ไม่มีคำว่าสายไปหรอก มีแต่เร็วหรือช้าถ้าเราโดนกิเลสเข้า
ครอบงำไปบ้างนั่นเพราะเราไม่ได้ฝึกเจริญสิต สัมปชัญญะไปด้วย การเท่าทันกิเลสจึง
ไม่มี ใจมันก็มืดมนไปเรื่อยๆ ถึงมีศิลก็ตาม...

ให้เริ่มต้น รักษาศิล5 ใหม่ ศิลนี้จะช่วยกั้นอกุศลใหม่ไม่ให้เกิด และหัดทำบุญทำทานเพื่อ
ลดความตระหนี่ อันเป็นการหัดขจัดความโลภในใจตน และจะให้ดีก็ต้องหัดมาเจริญสติ
สัมปชัญญะ(ความรู้ตัวทั่วพร้อม) หรือหมั่นรู้สึกตัว แล้วมีสติสังเกตุกาย สังเกตุใจไปตาม
ความจริง เพื่อนำความยินดี ยินร้าย ในโลกออกไป เมื่อใจสงบจากสิ่งร้อยรัดต่างๆใจเรา
จะสงบตั้งมั่น เป็นสัมมาสมาธิได้ซักวัน...

อย่าไปมัวแต่จมกับความคิดที่ผิดพลาดในอดีต เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ การมาโพสต์ใน
กระทู้นี้ก็แสดงว่าเริ่มมีสติ รู้สึกตัวขึ้นมาได้บ้างแล้ว เริ่มต้นที่รักษาศิลเป็นอันดับแรกเลยครับ
แล้วสวดมนต์ เจริญสติสัมปชัญญะทุกๆวัน เริ่มจากทำน้อยๆก่อน ซักวันล๊ะสิบ สิบห้านาที
ก็ได้ แต่ขอให้ทำทุกวันอย่าได้ขาด กำลังแห่งบุญทาน ศิล ภาวนา จะคุ้มครองเราเสมอๆ
ใจเราจะสว่างขึ้นๆ กายสงบ ใจสงบ กุศลก็เกิดได้ตลอดเวลา...

 

ขอบพระคุณ กัลยามิตรทุกๆท่านค่ะ

 

นี่สินะที่เขาเรียกว่า ภาษาวัยรุ่น