ช้างเผือกในป่าอีสาน หลวงตาสมหมาย วัดป่าสันติกาวาส คำสอน/ประสบการณ์/วัตถุมงคล/ (ช่างชิต)

หลายคนอาจจะสงสัยว่าช่วงหลังๆ ทำไมไม่มีประสบการณ์อะไรเกี่ยวกับวัตถุมงคลหลวงตามาเล่าเลยตามแนวทางชื่อของกระทู้ ขอกราบเรียนสำหรับผู้ที่มาอ่านใหม่ไม่ได้ตามแต่ต้นหรือผู้ที่ได้อ่านมาแต่ต้นก็มาทบทวนกันอีกครั้งนะครับ จริงๆแล้ว........
.......หลวงตาสมหมาย ท่านเป็นพระปฏิบัติภาวนา จริตของหลวงตาท่านไม่ได้มาเน้นทางด้านเวทมนต์คาถา หรือ วัตถุมงคลภายนอกอะไรเลยอย่างที่ช่างชิตเคยกล่าวไปแล้วตั้งแต่เริ่มต้นเขียนกระทู้แรกๆ กระนั้นท่านก็เมตตาสงสารลูกศิษย์ลูกหา ท่านสงเคราะห์ไม่ได้ห้ามแบบเด็ดขาด(เพราะท่านรู้จริตคน ภูมิธรรมกำลังใจคนไม่เท่ากัน คนที่ยังต้องการที่พึ่งเป็นวัตถุจับต้องได้มีมาก)ถ้าลูกศิษย์ลูกหาจะขอสร้างเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจท่านก็อนุญาติ ก็ดูเป็นกรณีๆไปไม่ได้จะอนุญาติให้สร้างทั้งหมด เพราะแบบนี้วัตถุมงคลในนามของหลวงตาจึงมีน้อยและส่วนมากอยู่ในกลุ่มลูกศิษย์ที่ศรัทธาท่านเท่านั้นที่จะแขวน ส่วนคนอื่นแม้จะมีก็ไม่ได้พกหรือนำมาติดตัว(ส่วนใหญ่ก็เก็บไว้ในหิ้งพระ)
........ตั้งแต่ต้นที่ช่างชิตเอาเรื่องหลวงตามาเขียนก็ได้เรียนไปแล้วว่า หลวงตาท่านไม่ได้เน้นมาทางนี้เลย ท่านเน้นคำสอนที่ทำให้ผู้คนห่างไกลจากบาปสร้างบุญ(สำหรับคนที่ยังอยู่ในโลกียะ)และท่านสอนให้ปฏิบัติภาวนาแก้ปัญหาในการภาวนา(สำหรับคนที่มุ่งสู่โลกุตะระ) นั้นคือจริตของท่าน แต่ช่างชิตก็เอาท่านมาเขียนอีกมุมหนึ่งว่า
"แม้ท่านจะจริตไปทางปฏิบัติภาวนา แต่ทางอภิญญาท่านก็มีไม่น้อยเช่นกัน"
ช่างชิตเชื่อครับว่า เรื่องประสบการณ์ที่เกี่ยวกับอภิญญาหรือวัตถุมงคลหลวงตายังมีอีกมากแต่ยังไม่ได้รับการเปิดเผยเท่านั้นและช่างชิตยังไม่ได้นำมาเขียน
บางคนช่างชิตไม่รู้จักเขา
บางคนก็ยังไม่ได้คุยกันเป็นจิจะลักษณะ
บางคนเขาก็ไม่อยากพูดเพราะกลัวจะเสียหลวงตา(หาว่าคุยโม้ว่าอวดอาจารย์ตัวเองอีก)
บางคนก็ยังไม่มีโอกาสได้พูดหรืออยากพูดแต่ไม่มีพื้นที่จะสื่อแบบช่างชิต
มุมของช่างชิตตั้งแต่เอาหลวงตาขึ้นเหนือหัว มาลงใจสุดๆตอนท่านบอกว่า "ประคดหลวงตาเอาไปยิง ก็ยิงไม่ออก" เหตุเพราะช่างชิตคิดปรามาสว่าหลวงตาจะ "แน่จริงไหม" ช่างชิตจะสร้างเหรียญท่านแล้วเอาไปลองยิง(แค่คิด แต่ท่านรู้!! ลองกลับไปอ่านรายละเอียดได้ต้นๆกระทู้นะครับ)
ในคอก็จะมีวัตถุมงคลของท่านโดยตลอด ดังประโยคที่ว่า
"กายพกเหรียญหลวงตา คำสอนละหนาบูชาอยู่ที่ใจ"
ประสบการณ์ที่ดีที่สุดของช่างชิตคือ "การไม่มีประสบการณ์ครับ" เพราะชีวิตไม่ต้องไปเสี่ยงกับอันตราย ไปไหนมาไหนคนก็รักคนก็ชอบ ไม่ต้องระแวงว่าใครจะทำร้าย แคล้วคลาดปลอดภัย กินอิ่ม นอนหลับ เดินทางเย็นใจ เงินในกระเป๋าก็ไม่เคยขาดแบบจะอดตาย นี้ละประสบการณ์ที่สุดยอด แต่เสียอย่างเดียวครับ ที่วัตถุมงคลของหลวงตาน่าจะกันพวกนี้ได้ กัน "กิเลสตัณหา" กัน "ความอยากความไม่รู้จักพอ" กัน "อวิชชา" ต่างๆ (ใครมีวัตถุมงคลที่กันพวกนี้ได้บอกนะครับ จะขายที่ขายบ้านไปเช่า 5555) ไม่งั้นช่างชิตคงไม่ต้องมาทุกข์เพราะสิ่งเหล่านี้แน่ๆ แต่ก็หน้าสมน้ำหน้านะครับ อยู่กับหลวงตามานานเป็น 10ๆ ปี หลวงตาท่านเอาของแท้ให้(การปฏิบัติภาวนา)ไม่เอา อยากได้แต่ของภายนอก(วัตถุ สิ่งของต่างๆ) ก็ต้องรับสภาพไป 5555
สัญญาครับแม้ไม่สัญญาก็จะทำ ถ้ามีเรื่องอะไรเด็ดๆแบบแนวทางของกระทู้
ช่างชิตจะรีบนำมาเขียนมาเล่าสู่กันฟังแน่นอนครับ

 

นี้ละความน่ากลัวของจานบิน อุ้ย!! โทษทีครับ แมวพิมพ์

 

ผมในฐานะสมาชิกประจำกระทู้นี้ และเป็นลูกศิษย์หน้าใหม่ของหลวงตา ขอกราบบูชาหลวงตาอยู่เหนือหัวเหนือหัวใจ จะเน้นปฏิบัติตามคำสั่งสอนหลวงตาให้ดีที่สุดครับ

ในส่วนของประสบการณ์ด้านวัตถุมงคลหรือเรื่อวราวต่างๆ ถ้าหากผมประสพพบเจอหรือมีคนนำมาเล่าให้ฟัง ผมจะนำมาแลกเปลี่ยนและแชร์กันในกระทู้นี้แน่นอนครับ ยังเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ อาจจะมีสมาชิกห่างหายกันไปบ้างแต่ก้ยังคงมาเยี่ยมเยือนกันไม่ห่างหายไปไหนหรอครับ

 

เรื่องราวอภินิหารของครูบาอาจารย์ มีเรื่องราวอีกเยอะมากๆครับ ที่หาอ่านไม่ได้ในอินเตอร์เน็ต มีเยอะมากจริงๆ แต่ต้องลงไปในพื้นที่เอง เพราะเรื่องราวเหล่านั้นมักจะอยู่กับคนในพื้นที่ อยู่กับชาวบ้าน ย้ำว่าหาอ่านไม่ได้ในเน็ต

โดยเฉพาะศิษย์สายวัดป่า สายหลวงปู่มั่น ผมขอเน้นย้ำเลยนะครับ ว่าสายหลวงปู่มั่นเนี่ยแหละ ที่หลายๆคนคิดว่า ดูเรื่อยๆ เรียบๆ ไม่มีอะไร แต่ท่านหารู้ไม่ว่าแท้ที่จริงแล้วสุดจะพิศดารเกินจะบรรยาย ยิ่งกว่านิทานที่เซียนพระเขียนแต่งขึ้นมาหลอกท่านตามหนังสืออีก

ผมเข้าใจเลย ว่าของจริงกับของเชียร์มันต่างกันยังไง ตั้งแต่ได้ไปลงพื้นที่ ไปสัมผัสมาด้วยตนเอง

ครูบาอาจารย์ตามป่าตามเขายังมีอีกเยอะมากๆครับ ที่คนยังไม่รู้จัก
กระทู้นี้คือหนึ่งในตัวอย่าง ถ้าพี่ช่างชิตไม่ได้เอาเรื่องของหลวงตาสมหมายมาเขียน ท่านก็จะเป็นหนึ่งในนั้นเลย คือเป็นช้างเผือกในป่า ไม่มีใครรู้ นอกจากคนในพื้นที่

 

มารอติดตามอ่านอยู่ค่ะ

 

สวัสดีครับทุกท่าน ช่างชิตหายไป 2-3 วันเพราะ ตะเตือนไต กับวันแห่งความ....อะไรซักอย่างอยู่ 555 ยังไงมันก็ผ่านไปแล้วละ ยังอยู่ในวัฐจักร โลกียะ ก็ต้องทนกันไปช่างมัน....
.
..........วันนี้ช่างชิตนำภาพ คณะพระอาจารย์อู๋(พระอุปฐากหลวงตา)และพี่ๆลูกศิษย์เอาอ้อยไปเลื้ยงช้างที่ภูวัว..ขององค์หลวงปู่อุทัย จากความเมตตาขององค์หลวงตาเรา สนับสนุนรถโดยพ่อกำนันสมาน..อนุโมทนาสาธุบุญด้วยกันครับ....

 

ตามมาด้วยภาพหลวงตาที่ออกบิณทบาตรเช้านี้ที่วัดมาให้พวกเราหายคิดถึงท่านกัน
อย่าลืมนะครับ วันที่ 17 นี้ หลวงตาจะขึ้นมางานหลวงปู่บุญฤทธิ์(ตามกระทู้ที่ผ่านมาได้บอกไปละ) ใครอยู่ใกล้อยากไปกราบครูบาอาจารย์ก็ไปงานนั้นงานเดียวเลยครับ คุ้มค่าแน่นอน

 

กราบพ่อแม่ครูบาอาจารย์หลวงตาสมหมาย เหนือเศียรเกล้าครับ กราบ กราบ กราบ

​

 

วันนี้เข้าไปดูภาพต่างๆ ในเพจ ศิษย์หลวงพ่อไม อินทสิริ แล้วเจอภาพเก่าภาพหนึ่ง ซึ่งดูแล้วคลาสสิคแลดูมีมนต์ขลัง มีทั้งองค์หลวงปู่ไม และองค์หลวงตาสมหมายในภาพเดียวกันตั้งแต่สมัยท่านยังไม่สูงอายุเท่าทุกวันนี้ครับ (ยังหนุ่มกว่าตอนนี้) นำมาให้สมาชิกได้ชมกันเผื่อบางท่านยังไม่เคยเห็นนะครับ (หลวงตาอยู่ซ้ายมือสุด หลวงปู่ไมขวาสุด องค์กลางผมไม่รู้ว่าพ่อแม่ครูอาจารย์รูปใดครับ ใครทราบช่วยบอกด้วยนะครับ)

​

 

ขอแชร์ประสบการณ์สดๆ ร้อนๆ เมื่อไม่กี่นาทีนี้ให้อ่านกันนะครับ ตอนแรกว่าจะไม่แชร์เพราะเป็นเรื่องโชคลาภส่วนบุคคล แต่ที่อยากแชร์เพราะมีส่วนเกี่ยวข้องกับวัตถุมงคลของหลวงตาครับ คือ จากที่ผมได้แหวนที่หลวงตามอบให้ เป็นเลขอายุของหลวงตา ผมก็เลยอธิษฐานว่าจะของนำไปเสี่ยงโชคดูสักหน่อย งวดสองงวด งวดที่แล้วชวดไป แต่งวดนี้ผมอธิษฐานกับแหวนอีกว่าขอให้ลูกหลานมีโชคมีลาภด้วยครับ ปรากฎว่า เลขท้ายสามตัวบนงวดนี้ออก 864 ผมซื้อสองตัว 64 ตรงๆ ครับ รับทรัพย์มานิดหน่อยได้ต่อยอดทำบุญต่อไปครับ ประสบการณ์เล็กๆ จากผมครับ อิอิ (ก่อนจะมาแชร์ประสบการณ์ได้แจ้งไปทางเจ้าของกระทู้แล้วเค้าบอกเอาไปแชร์เลย ขอบคุณนะครับ)

​

 

โชคดีมากครับ

 

เป็นภาพที่ทรงคุณค่ามากครับ ภาพนี้เป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่ยืนยันในสิ่งที่ช่างชิตเคยได้เขียนไว้ว่า "ท่านทั้งสองเป็นสหธรรมิกกันมาช้านาน" ว่าไม่ได้นั่งเทียนเขียนเอามาผูกกันมั่วๆ เห็นแล้วอยากกราบครูบาอาจารย์ทั้งสองมากๆจริงๆ

 

ยินดีด้วยนะครับ ประสบการณ์เกิดกับผู้ที่ศรัทธามีไว้ติดตัวจริงๆ อย่างน้อยสิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้ก็คือ "คุณฌานกรมีบุญผูกพันกับหลวงตาท่านแน่นอนครับ"

 

สุดยอดเลยครับพี่ สาธุๆๆ

 

วันนี้ได้มีโอกาสคุยกับพระอาจารย์นุ้ยลูกศิษย์ใกล้ชิดของหลวงตาอีกองค์หนึ่ง ที่ช่างชิตเคยเอาประสบการณ์ดีๆจากท่านมาเขียนในกระทู้เรามาแล้ว(ลองกลับไปหาอ่านดูได้นะครับ)ได้คุยกับท่านก็เล่าให้ท่านฟังว่า มีน้องที่ศรัทธาหลวงตาจากกระทู้ที่ช่างชิตเขียน จิตใจแน่วแน่หาทางไปกราบท่าน พอเจอหลวงตาท่านๆก็เมตตามอบแหวนมาให้ ปรากฏว่าน้องเขาได้โชคลาภจากแหวนที่หลวงตาให้มาเป็นเงินไม่น้อยทีเดียว พระอาจารย์นุ้ยได้ฟังจากช่างชิตดังนั้นก็ตอบกลับช่างชิตว่า

พอน "นั้นละพึ่งสัมผัสกันได้หรา สมัยผม(ท่านแทนตัวเอง)มาจำวัดที่นี้ใหม่ๆ(ลืมบอกไป พระอาจารย์นุ้ยหลวงตาให้มาพัฒนาวัดซึ่งเป็นวัดที่หลวงตารับดูแลอยู่ คือ วัดป่าเวฬุวัน บ้านกอไร่ใหญ่ จังหวัดเลย)สามสี่ปีก่อนช่วงงานกฐินวัด หลวงตาท่านแจกแหวนชาวบ้าน(ตอนนั้นน่าจะรุ่นอายุ 61ปี)ใครที่ได้ไปปรากฏว่าได้โชคได้ลาภถูกหวยรวยเบอร์กันมากมาย จนชาวบ้านแถวนั้นแห่มาขอแหวนหลวงตากับผม ผมแจกไป 200 กว่าวงจนหมดเกลี้ยง ยิ่งมีโชคมีลาภกันใหญ่ทั้งหมู่บ้าน คราวนี้ขอแค่ให้บอกงานบุญงานอะไรชาวบ้านรีบมาช่วยกันเต็มแรงเต็มมือทีเดียว ทั้งของทั้งแรง มากันไม่หวาดไม่ไหว ขนาดงานหลวงปู่(งานครบรอบวันละสังขารหลวงปู่บุญจันทร์เป็นงานประจำปีที่วัดหลวงตา)ชาวบ้านที่นี้ก็แห่กันไปช่วยไปทำโรงทาน ขอแค่ให้บอก"

ชช "อ้าว แล้วเขาถูกเพราะซื้อตามเลขแหวนหราครับ"

พอน "ไม่ใช่ นั้นก็ส่วนนะ แต่คนที่ได้ไปบางคนก็ฝันบางคนก็โชคดีจากทางอื่นอะไรแบบนี้ ไม่ใช่ไปซื้อเลขแหวนแล้วถูกหวยทั้งหมด"

ชช "อ่อ หลวงตาท่านแจกแหวนให้เป็นทานแล้วชาวบ้านได้สัมผัสประสบการณ์ด้วยตัวเองเลยลงใจและศรัทธาหลวงตามาก"

พอน "ใช่ พอลงใจแล้ว เขาก็พร้อมจะช่วยเต็มที่เพราะเขาศรัทธา แค่บอกว่าไปช่วยงานหลวงปู่เด้อ สัปรดไปไม่ต่ำกว่า2คันรถกะบะนี่ตัวอย่าง"

ช่างชิตได้ฟังแล้วก็คิดตาม "ประสบการณ์อยู่ที่ผู้ศรัทธาและอารธนาติดตัวจริงๆถ้ามีบุญผูกพันกับครูบาอาจารย์ผู้เป็นเจ้าของวัตถุมงคลก็จะยิ่งแสดงผลให้เห็นชัดเจนขึ้น"
แล้วช่างชิตก็สนทนากับท่านอีกมากมายหลายเรื่อง บางเรื่องก็ไม่สามารถเอามาเขียนได้ บางเรื่องก็ฟังแล้วขนาดนั้นเลยหรา!! แต่เอามาเขียนได้ ก็เดี้ยวยังไงจะถยอยมาเขียนถ่ายทอดให้ทุกๆท่านฟังนะครับ ต้องบอกว่าหน้าสนใจมากๆเลยทีเดียว ช่างชิตไปทำธุระส่วนตัวก่อน

 

ถูกต้องแล้วครับ ใครหลายๆท่านอ่าจจะไม่ได้สัมผัส กับเรื่องราวเหล่านี้แต่พระป่า สายปฏิบัตินี่ละครับ จิตท่านเป็นที่สุด แล้ว ผมเองก็ได้สัมผัสมาแล้ว ผมขอแนะนำว่า ถ้าหากอยากสัมผัสถึงเรื่องแบบนี้ต้องลองมาฝึกภาวนา สมาธิ ดูครับแล้วทุกท่านจะทราบ

 

สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เอาคำสอนหลวงตามาฝากครับ ช่างชิตอ่านแล้วก็ "จุกอกดี"ครับ 5555 เป็นธรรมที่ละเอียดและแทงตรงใจช่างชิตอย่างยิ่งตามแบบฉบับหลวงตา ลองอ่านดูนะครับ ท่านว่าไว้ดังนี้

"เที่ยวหาเหรียญหาของขลังของครูบาอาจารย์ท่านมาใส่ก็ไม่เห็นมีใครหนีตายได้สักคนในโลกนี่ ที่ครูบาอาจารย์ท่านทำมานั้นท่านทำมาให้เป็นอนุสติเตือนใจตน ยามจะทำชั่วยามท้อถอยในการสร้างความดีที่มีความยากลำบาก เมื่อมองเห็นเหรียญหรือสัญลักษณ์อันเป็นธงของศาสนาอันได้แก่ พุทโธ ธัมโม สังโฆ ที่ห้อยอยู่ติดตัวที่เป็นที่ตั้งแห่งความดีทั้งหลายแล้ว ให้เรา คิดดี ทำดี พูดดี ทำดีจนกระทั่งดีเต็ม เมื่อภัยทั้งหลายเข้ามาแม้จะมาคร่าถึงชีวิตก็ไม่สะทกสะท้านให้ยิ้มรับอย่างกล้าหาญ"

คืนนี้ฝากไว้เท่านี้นะครับ เดี้ยวพรุ่งนี้จะมาเขียนเรื่องของพระอาจารย์นุ้ยต่อ ราตรีสวัสดิ์ครับ

 

มีประสบการณ์อะไรดีๆก็มาแชร์สู่กันฟังบ้างนะครับ

 

"หลวงตากับพระอาจารย์นุ้ย"
มาต่อกันดีกว่าครับ จากที่ได้เกริ่นเรื่องคุยสนทนากับพระอาจารย์นุ้ยค้างไว้ ก็มาต่อถึงเรื่องน่าฟังกันดีกว่า ช่างชิตหลังจากคุยกันเรื่องแหวนไปแล้วก็คุยกับท่านเรื่องปฏิบัติภาวนา

ชช "แล้วหลวงตาเคยเล่าให้ฟังไหมว่าสมัยท่านปฏิบัตินั้นเป็นยังไงบ้าง"

พระอาจารย์นุ้ยท่านก็บอกว่าหลวงตาไม่ค่อยเล่าให้ฟังหรอกและที่สำคัญไม่อยากให้เอาไปเปิดเผยในที่สาธารณะเพราะยังไม่ได้ขออนุญาติจากท่าน(ซึ่งเรื่องนี้ได้คุยกับพระอาจารย์อู๋ ท่านก็เห็นว่าไม่สมควรเขียนถ้ายังไม่คุยกับหลวงตาก่อน) ช่างชิตก็เลยขอข้ามส่วนนี้ไปก่อนแล้วกันนะครับ เอาไว้ วัน เวลา ที่พร้อม คงมีโอกาสได้มาถ่ายทอดให้ทุกๆท่านได้อ่านกัน มาที่พระอาจารย์นุ้ยต่อหลังจากนั้นช่างชิตก็ได้คุยกับท่านว่า ตั้งแต่ท่านมาบวชอยู่กับหลวงตาหลวงตาได้พาฝึกหัดภาวนาอะไรบ้างท่านก็เมตตาเล่าให้ฟังไว้ดังนี้

พอน "ตอนนั้นหน้าจะพรรษาที่ 3-4 นี่ละ หลวงตาอยากให้ผมอธิฐานปฏิบัติธุดงค์วัตร ข้อ เนสัชชิกังคะ (ธุดงค์วัตรมี 13 ข้อ ข้อที่13 คือ เนสัชชิกังคะ คือจะไม่อยู่ในอริยาบทนอน จะเดิน ยืน นั่ง เท่านั้น ห้ามนอนเอียงกาย)และห้ามพูดด้วย ตอนนั้นท่านยังอยู่กฎิเก่า ผมเองก็อยู่กูฏิหน้ากุฏิท่าน ทุกคืนจะต้องจุดเทียนแล้วนั่งภาวนาอยู่ชานหน้ากุฏิท่านมองมาก็จะเห็น ออยเอ้ย ทรมานมาก ไม่พูด ไม่นอน แล้วก็เกิดเรื่องจนได้ วันหนึ่งผมนั่งภาวนาอยู่แบบปรกติก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินขึ้นมาบนกุฏิผมประมาณตี2 ความรู้สึกผมบอกว่าคนๆนี้เป็นพระ เขามากระซิบที่ข้างหูผมว่า "กฏระเบียบของวัดที่หลวงตาตามหาอยู่อยู่ในลิ้นชักบนศาลานะ ให้เข้าไปดู" ผมลืมตามาเขาก็หายไป เช้าผมก็ไปทำวัตรกวาดศาลาแล้วก็เข้าไปดูตามที่พระองค์เมื่อคืนมาบอก ปรากฏว่า เจอจริงๆ ผมรีบเอาไปให้หลวงตาเลย แล้วเขียนบอกท่าน(ห้ามพูดใช้วิธีเขียนสื่อสารเอา) ท่านก็บอกว่าหามาตั้งนานแล้วนะ"

ชช " โอ้ ขนาดนั้นเลยหราพระอาจารย์ แล้วกฏระเบียบของวัดเราคืออะไรทำไมหลวงตาถึงตามหา "

พอน "ก็กฏระเบียบตัวนี้เป็น กฏระเบียบที่ หลวงปู่บัว สิริปุณโญ วัดป่าหนองแซง(พระอริยะเจ้าลูกศิษย์หลวงปู่มั่น)ท่านออกไว้คราวมาประชุมสงฆ์เพื่อเป็นระเบียบกติกาให้กับวัดเราหลวงปู่(หลวงปู่บุญจันทร์)นิมนต์ท่านมา ให้ท่านซึ่งเป็นพระเภระผู้ใหญ่ในสมัยนั้นมาให้แนวทางที่ชัดเจน ตอนนั้นหลวงตายังเป็นเณรอยู่เลยนะ(ก่อนปี 2513 เพราะหลวงตาบวชปี 2513)ได้เป็นคนจดเอาไว้ รู้ไหมหลวงปู่บัวท่านเดินเท้าจากบ้านหนองแซงมาเองเลยใช้เวลา 2 วันกว่าจะมาถึง ที่หาๆกันเป็นตัวต้นฉบับที่หลวงตาจดไว้ จริงๆก็ได้เอากฏตัวนี้มาเขียนใส่ป้ายที่ศาลาไว้แล้วในเวลาต่อมา แต่ระยะเวลาพอเนิ่นนานไปป้ายก็ผุพังตามกาลเวลา"

ชช "หลวงปู่บัว ขึ้นชื่ออยู่แล้วนะครับเรื่องความ เคร่งในพระธรรมวินัย แล้วเป็นไงต่อพระอาจารย์หลังจากนั้น"

พอน "ตอนที่ให้หลวงตาเสร็จ ผมดีใจมาก คิดว่าตัวเองนั่งภาวนาจนได้อภิ
ญญา ได้ญาณ คิดไปนู้นเลย คืนต่อมาเวลาเดิมมาอีก! พระองค์นั้นละมาบอกอีกว่าอันนั้นอยู่ตรงนี้อันนี้อยู่ตรงนั้น พอเช้าวันต่อมาตกตอนเย็นๆผมรีบไปบอกหลวงตา ในสิ่งที่พระองค์นั้นมมาบอก"

ชช "เป็นไงพระอาจารย์ หลวงตาว่าไงบ้าง"

พอน "ฟ้าแตกเลยสิครับ หลวงตาใส่อย่างหนักเลยสิ "มันหลงนิมิต มันหลงเจ้าของแล้ว" ท่านว่าแบบนั้นเลย ผมโดนหลวงตาอบรมแก้จุดนี้ตั้งแต่ 1 ทุ่่มจนถึง 5 ทุ่ม คืนนั้นหลวงตากับผมไม่ได้ไปทำวัตรเย็น คิดดูเอาละกัน"

ชช "หลวงตาซีเรียสขนาดนั้นเลยหราครับ"

พอน "ท่านว่ามันกำลังจะหลง ถ้าไม่รีบดึงกลับมาจะเป็นบ้าเป็นหลังไปแล้วจะกู่ไม่กลับ"

*ช่างชิตขอนอกเรื่องนิดหน่อยนะครับ คือ ประเด็นนี้สำคัญมากคนที่ปฏิบัตภาวนาส่วนมากที่ไม่มีครูบาอาจารย์อยู่ด้วยมักจะหลงไปกับตรงนี้ละ และหลายคนพอหลงคนเดียวไม่พอ ก็ออกมาในที่แจ้งประกาศตัว ก็ดันมีคนมากราบไหว้นับถืออีก คนมาสอนไม่รู้คนมาฟังก็รู้แบบผิดๆไป ตัวอย่างก็ คุณกะเขม ที่หลงว่าตัวเองเป็นอรหันต์ตำหนิครูบาอาจารย์องค์นั้นองค์นี้แต่ตัวเองไล่อัดถั่วดำลูกศิษย์ เอาพระไตรปิฏกมาตีความแบบกฏหมาย และ ธัมมี่ นะจ๊ะ ผู้เอาสมาธิขั้นพื้นฐานมาหลอกเอาเงินตีตั๋วขึ้นจานบินไปสวรรค์ บิดเบือนคำสอนพระพุทธเจ้ามั่วกันไปหมด แต่กระนั้น ก็ยังมีคนกราบไหว้ต่อ เอาสิเอา 55555 ไทยแลนด์โอนลี่จริงๆ พอละ กลับเข้าเรื่องดีกว่า
.
เปลี่ยนอารมณ์แป๊ป....3.....2....1 แอ็คชั่น

ชช "อ้าว แล้วทำไมงวดแรกที่พระองค์นั้นที่มาบอกหาของถึงถูกละครับ"

พอน "นี้ละ กิเลส เหมือนพวกหลอกลวงต้มตุ๋น แรกๆมันก็จะมาตีสนิทเอาของๆจริงๆเอาของดีๆให้ พอเราตายใจแล้วมันก็มาหลอกมาเอาของเรากลับไป"

ชช "อ่อ แล้วพอหลวงตาแก้ให้ หลังจากนั้นเป็นไงบ้างครับ"

พอน "คืนนั้น พอหลวงตาอบรมผมเสร็จก็บอกผมออกมาเดินจงกรมนะ ที่สำคัญท่านก็เดินกับผมด้วย ท่านก็เดินทางของท่านที่กุฏิท่าน ผมก็เดินทงของผมที่กฏิผม แต่ทางเดินของท่านสามารถมองเห็นผมได้ ผมก็เดินตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่า ท่านมาเดินด้วย ก็ตีไหนไม่ทราบผมกำลังจะเดินขึ้นกูฏิ ท่านก็ทักเลยว่า "จะไปไหนมาเดินต่อ" ผมถึงรู้ว่าท่านก็เดินอยู่ด้วย สรุปวันนั้นเดินถึงเช้า"

ชช "โชคดีของพระอาจารย์จริงๆที่มีครูบาอาจารย์คอยสอนคอยอบรม ดูแลเอาใจใส่"

พอน "ใช่ หลวงตาท่านเมตตากับลุกศิษย์ลูกหามาก ผมถ้าไม่มีหลวงตา สงสัยไปเป็นอาจารย์ให้หวยให้เบอร์ไปแล้ว 555"

ชช "แล้วที่หลวงตาสอนท่านให้แก้ยังไงครับ"

พอน "ท่านให้ข้าม ไม่ต้องไปสนใจมัน ไม่ต้องไปจดไปจ้องกับมัน ต้องข้ามมันไป
รู้สักแต่รู้ เห็นสักแต่เห็น"

ชช "ครับๆ สาธุ พระอาจารย์ แล้วพระอาจารย์เป็นไงบ้าง ช่วงนี้ที่วัดมีงานบอกบุญอะไรไหมครับ"

พอน "ตอนนี้ก็สร้างกุฏิให้หลวงตาท่านอยู่ ก็ตั้งใจว่ากฐินปีนี้จะกราบของอนุญาตหลวงตาสร้างตะกรุด.....(อดใจไว้เดี้ยวจะมาบอกครับ)...อยู่ พวก อส เอามาให้มันเยอะ"

ชช "ครับ พระอาจารย์ถ้ามีบุญมีงานอะไรก็บอกกันด้วยนะครับ ผมก็ช่วยเต็มที่และจะเป็นช่องทางกระจายข่าวให้อีกทาง"

พอน "เอ้า มีจะบอกเด้อ"

นั้นก็เป็นบางช่วงในบทสนทนาที่ช่างชิตได้พูดคุยกับพระอาจารย์นุ้ยลูกศิษย์อีกองค์ของหลวงตา สรุปประเด็นที่พูดคุยกัน เราก็พอจะรู้จะเห็นภาพนะครับว่า ทำไมครูบาอาจารย์สายป่า ท่านจึงมีข้อวัตรเกี่ยวกับลูกศิษย์และครูบาอาจารย์ที่เข้มงวด เพราะใครก็ตามมาบวชแล้วมาฝากตัวเป็นลูกสิษย์ลูกหาแล้วก็ต้องดูแลป่านพ่อกับลูกไม่มีผิด ต้องเข้มงวดไม่ให้ลูกออกนอกลู่นอกทาง ต้องดูแลจนเห็นว่าจิตใจเข้มแข็งพอแล้วจึงให้ออกไปวิเวกและแสวงหาปะสบการณ์จากข้างนอก นั้นละครับถึงสมกับเป็นครูบาอาจารย์กันจริงๆ
............จริงๆช่วงบ่ายๆก่อนจะเขียนเรื่องนี้ ช่างชิตได้คุยกับพระอุปฐากหลวงตาชุดปัจจุบัน เพื่อสอบถามว่ากิจนิมนต์หลวงตามีอะไรยังไงบ้าง ก็ได้เรื่องราวดีๆประสบการณ์ที่หน้าฟังตามเจตนาของกระทู้เข้ามาอีก ฟังแล้วก็ตื่นเต้นตามผู้เล่า จะรีบมาเขียนให้ได้อ่านกันนะครับ เดี้ยวช่างชิตขอตัวไปตรวจงานก่อน

 

ยังติดตามอยู่นะครับ..ช่างชิต
เป็นกำลังใจให้นะครับ..