ช่วยชี้นำหนทางให้ผมได้พ้นทุกข์ด้วยครับ

วันนี้ภรรยาได้บอกเลิกกับผมแล้วครับ เราทั้ง 2 คบกันมา 9 ปีกว่า ๆ มีลูกสาวด้วยกัน 1 คนอายุ 5 ขวบ เราพึ่งจะมาอยู่ด้วยโดยเช่าบ้านกันอยู่ติด ๆ กับบ้านแม่ยาย เมื่อต้นเดือนธันวาคม 2550 ที่ผ่านมา เราทั้ง 2 จึงตัดสินใจแยกกับบ้านไปอยู่เหมือนเดิม

เพราะก่อนหน้านั้น ภรรยาและลูกสาวผมได้อยู่กับครอบครัวของเขาซึ่งมีพ่อและแม่ สุนัขอีก 7 ตัว ระยะเวลาที่ผ่านมา ผมได้พักอาศัยอยู่กับแม่และน้อง ๆ ของผม ทุก ๆ วันผมจะขี่รถจากคลอง 4 ลำลูกกา เพื่อไปสะพาใหม่ ไปหาลูกไปหาภรรยาที่หน้าบ้านทำแบบนี้มาตลอด พร้อมทั้งส่งลูกไปร.ร เพราะเป็นทางผ่าน

ตลอดระยะเวลาลูกผมอายุจะครอบรอบ 5 ขวบนี้ ผมรับผิดชอบทุก ๆ อย่างตั้งแต่แรกเกิด ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การศึกษาลูกร.ร.เอกชน ค่าใช่จ่ายพยาบาลประกันต่าง ๆ ค่านมและขนม ยกเว้นเสื้อผ้าและค่าอาหารตอนเย็น ส่วนแฟนผมไม่ได้ทำงาน ผมให้ใช้วันละ 100 บาท

ทุกวันนี้แฟนผมไม่ได้ทำงาน ตั้งแต่ผมส่งเสียให้เธอเรียนจบ ป.ตรี พึ่งทำงานได้แค่ครั้งแรก ทำงานได้ 10 เดือน ลาออกอยู่กับบ้านจนถึงปัจจุบัน ผมก็ให้เธอไปหางานจะได้ช่วยเหลือกัน กับมาด่าว่าผมต้องการเงินเดือนจากเขา เพราะก่อนหน้านี้เขาทำงานผมไม่เคยได้เงินจากภรรยาผมสักบาทเดียว ผมเข้าใจเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน แถมผมต้องเสียค่าชุดพนักงาน+ค่ากินรายวัน+ไปรับไปส่งอีก พ่อแม่เขายังไม่เห็นทำแบบนี้เลย จนในที่สุดเธอเองก็ไปหางาน สมัครงานอยู่หลาย ๆ ที่ แต่ก็ไม่มีการติดกลับเพื่อไปทำงานเลย แม่ของเธอเป็นแม่บ้านอยู่กับบ้าน ส่วนพ่อของเธอทำงานกับรัฐวิสาหกิจเงินเดือน 7 หมื่นบาท

ทุกวันนี้เงินเดือนผม 12,000 บาท ผมต้องจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่ากินลูกและภรรยาผมให้เธอวันละ 100 บาท ให้แม่ผมด้วยประมาณ 2000 บาท บางครั้งผมเครียดมาก ๆ บางครั้งนั่งร้องไห้คนเดียว ถึงขั้นยากตาย ผมเองมีนิสัยใจเย็น ใจร้อนบาง ไม่เที่ยว ไม่สูบบุหรี่ ดื่มเหล้าบางโอกาสระยะนี้ไม่ดื่มเพราะเก็บตังค์ไว้ให้ลูก ผมมีบัตรเคดิตอยู่หลาย ๆ ใบ บางทีก็กดเงินมาใช้เพราะมันไม่พอ พอสิ้นเดือนก็ต้องใช้คืนติดลบมาเรื่อย ๆ แต่ภรรยาผมก็ไม่เข้าใจ เอาแต่ด่าว่าผมเช้า-เย็น หาว่าไม่รับผิดชอบ แม่ยายก็มายืนชี้หน้าด่าผมหน้าบ้านหลังที่เช่าอยู่ด้วยกัน เพราะภรรยาผมไปฟ้องแม่ยายหาว่าปล่อยให้เขาอด ๆ ยาก ๆ ผมทำดีที่สุดแล้ว แต่ที่สุดมันก็ยังไม่ดีอีก

ก่อนหน้า ที่จะมาอยู่ด้วยกันช่วงที่มีลูก ก็ทะเลาะเรื่องเงินโดยมาตลอด ความไม่พอเพียง แต่ว่าลูกกับภรรยากินกับบ้านแม่ยายครอบครัวของเขามันก็ช่วยกระเป๋าผมได้บาง แต่ยังไม่นับไปเที่ยวกัน ซื้อเสื้อผ้าให้รวมถึงของลูกในบางครั้งบางทีต้องรูดจากบัตร

แต่ครั้งนี้แม่ยายบอกให้เลิกกับลูกของเขา ที่ผ่านมาแม่ยายก็ไม่ชอบขี้หน้าผม ยุให้เลิกกันมาโดยตลอดเพราะผมมันจน แต่เวลาไปต่างจังหวัด ใช้รถกระบะขนของ ไปวัดไกล ๆ แม่ยายก็มาอาศัยผมให้ผมยืมรถกะบะที่ทำงานไปช่วย ทำไมแม่ยายไม่นึกถึงความดีของผมบางเลย ผมทำอะไรดี ๆ หลาย ๆ อย่าง ทั้ง ๆ ที่บ้านภรรยาผมมีรถตั้ง 2 คัน

ตลอด 5 ปีที่ผ่านมาเท่ากับอายุของลูกสาวผม วัน ๆ แม่ยายชอบด่าว่าเสียงดัง ลูกชายน้องภรรยาของผมชอบด่าว่าแม่แรง ๆ จนกระทั้งแม่ยายร้องไห้ก็มี บางทีภรรยาผมก็ชอบด่าพ่อของเธอเอาคำจากสวนสัตว์ด้วย แต่ผมก็รักและเข้าใจ เพราะนิสัยใจคอเหมือนแม่ยายแม้กระทั้งสามียังเอามาประจานให้คนอื่นได้รับรู้

ทุก ๆ ครั้งผมเองอยากจะหนีไปไกล้ ๆ แต่ผมก็อดคิดถึงลูกไม่ได้ คิดถึงวันเก่า ๆ ที่ผมและภรรยาเคยหนีออกมาใช้ชีวิตด้วยก่อนจะมีลูก ประมาณ 4 ปี เพราะปัญหาแม่ของเขา เราสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เธอเอาใจผมเก่ง และก็พูดเพราะกับผมไม่เคยด่าว่าผมถึงแม้ผมจะทำผิดไปบาง ผมเองก็ดูแลเธอเป็นอย่างดี

แต่ปัจจุบันมันตรงกันข้ามหลังจากคลอกลูกเธอย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของเธอนิสัยต่าง ๆ นา นา กับเปลี่ยนเป็นคนละคนด่าว่าพ่อแม่ เถียงแบบผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนทำได้แบบนี้ ตีลูกแบบไม่เหตุผล วัน ๆ เอาแต่นอน ดูทีวี กี๊ด ๆ กับดาราเกาหลี

ล่าสุดเมื่อวานตอนเย็นผมรับลูกไปนอนบ้านผม ผมก็ขอคุยแต่เธอไม่อยากคุยกับผม ผมก็พยายามขอ 5 นาที จนเธอรำคาญก็เลยตัดสินใจคุยด้วย เธอบอกว่าทุกวันพ่อแม่เธอไม่พอใจที่ให้กินวันละ 100 บาท มันเป็นเพียงแค่เศษเงิน ลูกเขาลำบาก ผมก็พูดว่าไม่ใช่แค่ 100 บาท ผมก็พาไปเที่ยวซื้อของที่เธออยากได้ แต่ทำไมเราไม่ช่วยกันทำมาหากินเหมือนชาวบ้าน หรือคนอื่น ๆ จะได้ช่วยกันเก็บจะได้มีเงินไปซื้อบ้านอยู่ด้วยกันชีวิตจะได้ดีขึ้นอายุก็ใกล้ 30 ปีกันแล้ว และเธอเลิกด่าว่าเสียทีเราไม่ได้ทำอะไรให้เธอก็บ่น และด่าว่า เลิกเอานิสัยแม่เธอมาใช้ได้ไหม ทำตัวให้เป็นคนมีเหตุผลได้ไหม เป็นเมียที่ดีมีเมตตา กรุณา ไม่ใช่วัน ๆ อยู่เฉย ๆ เอาแต่นินทราชาวบ้าน เห็นใครดีเกินกว่าไม่ได้ต้องอิจฉาคนอื่น ๆ เธอตัดบทบอกว่าเราแยกทางกันอยู่ดีกว่าเพื่ออะไรมันจะดีขึ้นมา

ที่ผ่านมาภรรยาผมได้รับคำชี้นำจากแม่ยาย สอนในทางที่ผิดต่าง ๆ มากหมาย เห็นเงินมีค่ามากกว่าจิตใจที่ดีของมนุษย์ บางที่วันพระหรือวันเข้าพรรษาแม่ยายนุ่งขาวห่มขาว ไม่กินเนื้อสัตว์ แทนที่จะช่วยขัดเกลาจิตใจให้ผ่องใสแต่กลับไม่ ชอบด่าว่าแม่ตัวเองยายของภรรยาผมจนร้องให้ ทำให้ผมเห็นกรงกรรมกรงเวียนในที่สุดลูกทั้ง 2 ก็ไปด่าว่าพ่อว่าแม่เมื่อไม่ได้อะไรดั่งใจ ถึงวันนี้ลูกผมมันฉลาดมาก ๆ เริ่มที่จะเถียงตา ยาย และแม่ของลูก

ผมแค่ขอความกรุณาเพื่อน ๆ ในเว็บพลังจิตช่วยชี้นำทางให้ผมที ผมสับสน ไม่มีที่พึ่งทางใจ ผมมีแม่ก็ไม่อยากต้องให้ลำบากใจกับความผิดหวังทางครอบครัวผม ผมจะหาวิธีแก้ไขทุกข์นี้ได้อย่างไรดีครับ มันทรมานเหลือเกิน ถ้าผมทุบตี หรือทำร้ายพ่อแม่และภรรยาผม หรือให้อด ๆ ยาก ๆ จริง หรือไปมีคนใหม่ ผมก็จะไม่ทุกข์ ปานนี้ผมไปมีความสุขไปถึงไหนแล้ว แต่เพราะผมรักครอบครัวของผมไม่รู้จะหาวิธีแก้ไขอย่างไรดีครับ แนะนำทีครับ ถือว่าช่วยสัตว์โลก

(cry) (cry) (cry)

 

น่าเห็นใจ....นะครับ

ปัญหานี้ก็เหมือนกับหลายๆคน ในสังคมนี้ คือ เริ่มจากรายได้ไม่พอกับรายจ่าย ทำให้ชักหน้าไม่ถึงหลังและมีอาการติดขัด ซึ่งเป็นสาเหตุใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน

แต่สังคมไทยที่ยังเวียนว่ายอาศัยกัยอยู่ในหมู่ญาติ จึงเกิดการ "เข้าข้าง" กันขึ้นมา ซึ่งต่างจากสังคมตะวันตกที่แยกออกมาเด็ดขาดจากครอบครัวเดิม
จึงมีการยุแยงกันเกิดขึ้น แต่ที่กล่าวมานี้ไม่ได้ไปว่าใครว่ายุยงใคร นะครับ แต่มักจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ ตามประสพการณ์

เรื่องปัญหาครอบครัวบางครั้งกาลเวลาอาจจะเยียวยาตัวมันเองได้ เพราะคุณยังมีโซ่คล้องใจกันอยู่ ลองแยกทางออกมาสักพักนึง แล้วทำใจวางเฉย (ซึ่งก็รู้ว่า ยากมาก) แล้วค่อยๆกลับไปคุยกันใหม่ สามี-ภรรยา จริงๆตัดขาดกันยากน่ะ ครับ

ช่วงเวลานี้อันเลวร้ายถือว่าเป็นฉากหนึ่งของชีวิตเราที่ยังอยู่อีกยาวไกล อย่าใช้อารมณ์ชั่ววูบในการตัดสินใจที่ผิดๆ เพราะเกือบทุกคนในโลกล้วนมีปัญหาหนักๆกันมาทั้งสิ้น

แต่ยังไม่เคยเห็นใครตายเพราะปัญหา นอกจากตัวเราทำตัวเองให้ตาย

จึงขอให้คุณใช้ความขันติ อดทนในเรื่องนี้ เมื่อสถานการณ์คลายตัวก็ค่อยๆพุดจากันดีกว่า นะครับ

 

คุณทั้งสองให้ความสำคัญกับสองสิ่งที่ต่างกันมากครับ มันก็คุยกันลำบากหน่อยนะ เข้าใจกันลำบากหน่อยนะครับ ติดที่มีลูกเนี่ยซิ แต่แฟนคุณเขาก็รู้ไม่ใช่เหรอครับว่าสถานะทางการเงินคุณเป็นอย่างไรน่ะ ถ้ารู้แล้วก็ไม่ควรเรียกร้องอะไรที่เกินกำลังคุณนี่ครับ หรือเธอมีจุดประสงค์อื่น และที่สำคัญอย่าตามใจจนเกินเลยจนต้องเป็นหนี้บัตรเครดิต จนเป็นอีกปัญหาขึ้นมานะครับระยะยาวซะด้วยเดี๋ยวจะไปกันใหญ่ เรื่องแม่ยายก็อย่าไปคิดมาก ที่ทำดีกับเธอก็สมควรอยู่แล้วในฐานะที่ลูกเขยพึงกระทำนะครับ เขาจะร้ายก็ปล่อยเขา ในส่วนนิสัยมันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอกครับ อีกไม่นานเขาก็บ๊ายบายกันแล้ว
ทีนี้ก็ลองพูดกับเธอให้เข้าใจดูว่า ในงบประมาณจำกัดในแต่ละเดือนเนี่ย ที่คุณทำให้เธอใช้นั้นมันก็เต็มที่ของคุณแล้วครับ ถ้ารักกันก็น่าจะเข้าใจ แต่ถ้าเธอจะใช้มากว่านั้นก็คงต้องไปหาคนใหม่ ไม่ก็ต้องออก ไปทำงานนะครับ ทางที่ดีเธอน่าจะไปทำงานนะ จะได้ไม่ต้องฟุ้งซ่านหาเรื่องไปวันๆ
ถ้าคนหนึ่งให้ความสำคัญกับเงินมากกว่าความรักซึ่งตรงข้ามกับคุณ มันคุยกัยยากนะเราว่า ถ้าคุณมั่นใจว่าที่เธอเปลี่ยนไปเพราะแม่ยาย ก็ลองพยายามหาวิธีให้ออกไปอยู่ด้วยกันเผื่ออะไรๆจะดีขึ้นครับ
อยากจะบอกให้คุณลองปรึกษาแม่หรือครอบครัวคุณดูซิครับ เราเชื่อว่าท่านคงจะมีวิธีดีๆ และอีกอย่างท่านก็พร้อมที่จะรับฟังปัญหาของลูกอยู่แล้ว ถึงคุณไม่อยากจะลบกวนท่าน แต่ลองปรึกษาหน่อยก๋ดีนะครับ
สุดท้ายถ้ามันไปกันไม่ได้จริงๆ ต้องทางใครทางมัน ก็ควรจะทำใจแต่เนิ่นๆนะครับ คิดซะว่ามันเป็นธรรมชาติของมัน ดีกว่าจะต้องทุกข์ทรมานกับปัญหาซ้ำๆกันตลอดไปนะครับ ปัญหาที่คุณก็ไม่ทีทางที่จะทำให้เธอและแม่ยายพอใจได้น่ะ จะเอาใจช่วยครับ

 

อ่านเรื่องราวของคุณด้วยความรู้สึกเห็นใจ ในโลกนี้มีคนอีกมากมายที่ต้องทนทุกข์จากปัญหาที่เกิดจาก ความรัก การงาน และการเงิน
การแก้ปัญหาใด ๆ ก็แล้วแต่ ขอให้มาที่จุดเริ่มต้นของปัญหา ใช้หลักอริยสัจ ๔ ของพระพุทธเจ้ารับรองแก้ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะ
ความทุกข์ของคุณเกิดจาก ความไม่เข้าใจกัน ความไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ของภรรยา การไม่ทำตัวเองให้มีคุณค่าและช่วยแบ่งเบาภาระในฐานะสมาชิกในครอบครัวที่ดี ความไม่พอใจลูกเขยคนจนที่แม่ยายมีอคติอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และคิดว่าทำให้ลูกสาวเธอต้องลำบาก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคุณก็ยังมีลูกที่เป็นห่วงและโซ่ทองคล้องใจ
คุณลองทบทวนชีวิตที่ผ่านมา คุณมีความสุขมากกว่าความทุกข์หรือมีความทุกข์ มากกว่าความสุขกันแน่ คุณควรอยู่กับตัวเองสักพัก ทบทวนชีวิตที่ผ่านมา แล้วค่อยตัดสินใจ หาทางออกที่ดีที่สุด ทุกปัญหามีทางออกที่ดีเสมอ หากเราใช้ปัญญาพิจารณา ขอให้คุณพยายามมองชีวิตในด้านบวกบางทีคุณอาจจะเห็นแสงสว่างในชีวิตได้ แนะนำทางออกให้คุณดังนี้
๑. ปรับความเข้าใจกัน มีเงื่อนไขในการดำรงชีวิตคู่
ในลักษณะ "มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน" ถ้าเธอไม่เล่นด้วยก็ใช้ข้อต่อไป
๒. อยู่กับตัวเองสักระยะหนึ่ง ไม่มีใครตายเพราะต้องอยู่คนเดียวหรอกค่ะ หรือไม่ก็กลับไปอยู่ที่บ้านแม่สักระยะหนึ่งแล้วค่อยหาทางออกที่ดีกว่านี้ เมือข้อนี้ไม่ดีก็มาถึงข้อสุดท้ายเสียเลย
๓. เลิกกับเธอเสียลย แล้วตกลงเรื่องลูกให้ชัดเจนใครจะเลี้ยง หรือไม่คุณก็รับผิดชอบส่งเสียค่าใช้จ่ายให้ลูกอยู่กับเธอ ทางใดทางหนึ่งให้ชัดเจน จากนั้นคุณก็เริ่มชีวิตใหม่เป็นคนอิสระตั้งใจทำงาน ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน และวิธีที่จะแก้อกหักได้ดีที่สุดก็คือ หาคนรักใหม่เสียเลยหากคุณยังไม่เข็ด
ขอให้คุณโชคดีค่ะ
เพื่อนร่วมทุกข์เกิด แก่ เจ็บ ตาย

 

www.watthummuangna.com ลองเข้าไปครับ จะเจอวิธีแก้ปัญหาได้

 

ถ้าคุณไปทุบตีเขาคุณก็ทุกข์ครับ อย่านึกว่าจะไม่ทุกข์
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
คุณดูแลแต่หน้าที่ของตัวเองในความเป็นพ่อก็พอ
ภรรยาบอกเลิกก็ดีแล้ว หมดภาระไปหนึ่ง
ทนอีกนิดเดียว เดี๋ยวก็ตายแล้วครับ
ชีวิตมนุษย์แค่ไม่ถึงร้อยปี
บนสวรรค์เมียเป็นฝูง ดีๆทั้งนั้น
อย่าไปทำอะไรให้ไปสวรรค์ไม่ได้ นึกภาพพระไม่ออกแล้วกัน
มนุษยสมบัติทั้งหลายเป็นแค่เครื่องทำบุญ มีไว้สละ

 

ตั้งสติก่อนค่ะ...หายใจเข้าลึกๆ..หายใจออกยาวๆ หลายๆที่ ให้ร่างกายและจิตใจสงบและผ่อนคลายนะคะ

จากนั้นตัดความคิดเสียใจน้อยใจผิดหวังออกไปก่อน แล้วลองคิดว่าต้นเหตุของปัญหาคืออะไร ให้พิจารณาที่"ตัวเอง"ก่อน อย่าเพิ่งคิดถึงคนอื่น แล้วค่อยๆคิดว่ามีทางออกของปัญหากี่ทาง อะไรบ้าง ทำไหนทำได้จริงและเป็นผลดีที่สุด อะไรที่มันเป็นไปไม่ได้(เช่น เปลี่ยนนิสัยแม่ยาย) ก็ให้ตัดทิ้งค่ะ อยู่กับปัจจุบัน และพยายาม้คิดนะคะ แล้วทางไหนที่เลือกแล้วและทำได้ก็ให้ตัดสินใจลงมือทำให้เต็มที่ ปัญหาจะแก้ได้ด้วยปัญญาคะ

ระหว่างนี้ให้คิดว่าเป็นโอกาสดีที่จะมีเวลาตั้งใจศึกษาและปฎิบัติธรรม ลองหาหนังสือธรรมะของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน มาอ่านดู หรือ หนังสือธรรมะอื่นๆก็ได้ แล้วจะรู้ว่าทุกข์มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไปได้ค่ะ แต่เราต้องเดินให้ถุกทางเท่านั้นเอง

 

ลองแผ่เมตตาให้ภรรยาและแม่ยายดู และทำดีกับพวกเขาต่อไป
สักวันเขาจะต้องเห็นถึงความจริงใจของคุณ

ขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆน่ะค่ะ

ว่าวจะลอยขึ้นสูงได้ เพราะเหตุที่ต้านลม
ถ้าหมดลมว่าวก็ตก มนุษย์เราจะขึ้นสูงอยู่ได้
ก็เพราะต้องต่อสู้อุปสรรค
ชีวิตที่ไม่เคยพบอุปสรรค จะหาทางก้าวหน้าไม่ได้เลย

 

นี่ก็เป็นอีกปัญหาที่ดูเหมือนว่าจะเป็นกันมาก และนับวันก็จะมีปัญหานี้วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าหากพิจารณาให้ดีแล้วเชื่อว่ามันสามารถป้องกันและหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดได้ไม่ยากเลย แม้เงินเดือนคุณจะแค่ 12,000.บาท ซึ่งนับว่าน้อยมากๆ หากต้องสร้างครอบครัว ดิฉันอ่านแล้วก็ได้แต่เห็นใจนะ หากตะแรกเริ่ม คุณและแฟนตอนแรกรักกันจะได้มีการพูดคุยวางแผนการชีวิตให้ดี ให้รอบคอบมากกว่านี้ ปัญหาทั้งหลายจะไม่เกิดอย่างแน่นอน เพราะไร? รู้ไหมคะ ความเป็นจริงของชีวิตละ รักอย่างเดียวนะอยู่ไม่ได้นะคะสมัยนี้ เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่คนเราต้องกิน ต้องใช้ ปัจจัย 4 ของมนุษย์ ที่อยู่อาศัย เสื้อผ้า อาหาร และยารักษาโรค เหล่านี้นะคะ ต้องถามตัวเองด้วยว่า เราพร้อมที่รับผิดชอบอีก 1-2 ชิวิต เพิ่มขึ้นมา ซึ่งไม่รวมตัวคุณเอง และยังคุณแม่ของคุณเอง! ปัญหามันรอวันเกิดปะทุ มานานแล้วละคะ เพียงแต่ว่าคุณและแฟนคุณไม่รอบคอบที่จะมองหรือเลือกที่จะมองแต่เรื่องที่สุข สนุกสนานมากกว่าความเป็นจริง และด้วยเงินเดือนเพียงเท่านี้หากแฟนคุณหนักเอาเบาสู้เพราะรักกันจริงจังเหมือนดังตะแรกเริ่มนะโดยคุมกำเนิดก่อนอย่าเพิ่งมีลูกหากขาคุณทั้่ง 2 ยังไม่แข็งแรงพอ เพื่อรอเวลารอการรวบรวมเงินที่จะต้องช่วยกันหากันเก็บเพื่อลูกที่จะเกิดในอนาคต คุณจะไม่ลำบากและโดนด่า แบบนี้ แล้วสิ่งที่ดิฉันไม่สบายใจมากคือ ภรรยาคุณวัน ๆ เอาแต่ ดูซีัรีเกาหลี ไม่สนใจการงานที่ร้ายไปกว่านั้น ยังเฆี่ยนตีลูก บ่อย ๆ ในฐานะแม่คนหนึ่งนะคะเราจะไม่เฆี่ยนตีลูกกันแบบไม่มีเหตุผลกันแล้วนะคะัสมัยนี้(ดิฉันจำได้เคยตีลูกแค่ครั้งเดียวในชีวิต) ก็เสียใจจนน้ำตาแทบไหล มันทำให้รู้สึกน่าเป็นห่วงลูกคุณจริงๆ เพราะแกก็น่าจะไม่พร้อมคะที่จะเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ ไหนจะพฤติกรรมลอกเลียนแบบเถียงผู้ใหญ่(คุณแม่ คุณยาย) ก็ไม่ดีทั้งน้นเป็นบาปบริสุทธิ์ที่เด็กอาจไม่ตั้งใจแต่ได้เห็นพฤติกรรมและพฤติการจากแฟนคุณทำๆให้เด็กอยากทำตาม , เรื้องคุณแม่ยาย มันก็ธรรมดามนุษย์นะคะั ที่พูดไม่ใช่ว่าคุณไม่ดีนะคะ(คุณนะเป็นคนดีคนหนึ่งละ แต่หลายๆอย่างที่เกิดที่เป็นเพราะไม่มีการวางแผนการของชีวิตก่อนเอาไว้เลย) แม่ยายก็ต้องเดือดดาลก็ธรรมดาคงอยากให้ลุกสาวเขากินดี ๆ อยู่ดี มันก็เพราะความรักลูก และหลาน นั่นเอง

หนทางให้พ้นทุกข์ของคุณ (ขณะนี้) ........คงแทบไม่มีอะคะ เพราะทุกอย่างมันได้กำหนดลงไปหมดแล้ว เว้นไว้แต่ว่า 1.ภรรยาคุณคิดได้และรักคุณและลูกมากพอคิดหยิบจับทำงาน (ต้องมีน้ำอด น้ำทนด้วย) ไม่ใช่ีอะไรนิด ก็ทนไม่ไหว ลาออก ๆๆๆ มาตกงานให้คุณเลี้ยงแบบนี้เรื่องเงิน ชักหน้าไม่ถึงหลัง ก็ว่าร้ายแล้ว นี้ยังดูเหมือนมีหนี้บัตรเครดิตอีก(พยายามเถอะอย่าใช้เลย) เพราะดิฉันก็ไม่มีนะคะแม้แต่ใบเดียว เพราะเมื่อเงินเดือนอันน้อยนิดอยู่แล้วยังต้องมาโดนหักปลายเดือนอีก หลาย ๆ ครอบครัวได้ตัดสินใจผิดๆ มาเยอะแล้ว หยุดเลยคะต้องหยุดใช้บัตรเลย และ 2. คุณต้องหางาน Part time ทำเพื่อให้มีรายได้มากกว่านี้ ฐานะหัวหน้าครอบครัวอันมี ลูก และยังคุณแม่คุณที่ต้องดูแลอีก
นี่ละคะถึงจะทำให้ผ่านพ้นไปได้ แต่ตั้องขยัน อดทน และอดออม เพื่ออนาคตที่ดีในวันข้างหน้า และขอให้จงรักเชื่อในความดีที่ทำนะคะ ท้ายนี้ขอสิ่งศักสิทธิ์อันมีคุณพระรัตนตรัย มีสมเด็จองค์ปฐม(พระพุทธเจ้าสิขี ที่ 1)พระบารมีอันมิอาจประมาณ, สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน(พระโคดม) ,หลวงพ่อพุทธโสธร(พระผู้ให้ที่เคารพรักของลูก) , พระโพธิสัตย์กวนอิม(พระผู้มีบุญคุณกับลูกเสมอ), สมเด็จโต วัดระฆัง( หลวงพ่อผู้ช่วยชีวิตลูก), หลวงพ่อพระอุปคุต(พระที่ลูกเคารพรักศรัททาเสมอมา) จงโปรดช่วยให้คุณและครอบครัวมีความสุขความเจริญนะคะขอให้ ภรรยาคุณกลับใจและมีปาฏิหารย์ให้เธอกลับมาขยันขันแข็งหางานทำให้สำเร็จเพื่อจะได้สร้างครอบครัวให้มีความแข็งแร็งและเป็นปึกแผ่นเทอญ มีพระพุทธเจ้าในใจให้มากๆคะ

 

อดทนกับชีวิตครอบครัว หยุดเถียงแม่ยาย ชวนเมียหางานทำ เอาแบบอยู่กับบ้านก็ได้ แม้จะเงินน้อยแต่คนเราจะเลิกฟุ้งซ่าน คุณก็หารายได้พิเศษเพิ่มเติม เกิดเป็นผู้ชายต้องมีใจอดทน หัวหน้าครอบครัว ออกมาอยู่ด้วยกันแล้วต้องไปให้รอด คุณขยันนำเดี๋ยวเมียกับลูกคุณก็ขยันตาม ดีไม่ดีแม่ยายคุณอาจจะช่วยคุณอีกแรง

 

อย่าเสียใจเลยครับ ลองถามดูซิว่าเป็นแบบไหนใน 7 แบบ

 

เท่าที่อ่านดู ปัญหาก็คือ เรื่องเงิน...เลยทำให้เป็นเรื่องใหญ่
- เมีย ได้วันละ 100 พูดไป สมัยนี้ 100 แทบไม่มีค่าเลยนะคะตามความเป็นจริง แต่ไม่ใช่ความผิดของคุณ เพราะเงินเดือนคุณ 12,000 ให้แม่ 2,000 ก็เหลือแค่ 10,000 เท่ากับ ให้เมีย 3,000 คุณเหลือ 7,000 ค่าเช่าบ้าน ค่าใช้จ่ายในครอบครัว ถ้าคุณเป็นคนรับผิดชอบ ก็ถือว่า โอเค
แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า เค้าอยากสบายกว่านี้ และ แม่ยายก็มองว่าคุณไม่สามารถเลี้ยงลูก เลี้ยงหลานเค้าให้สบายกว่านี้ได้ คงอยากให้เลิกกัน
ถ้าคุณดูว่า เค้ายังรักคุณอยู่ ลองคุยกันดู (แม่ยายไม่เกี่ยว) เอาแค่ความรู้สึก+เหตุผลของคน 2 คน เค้าต้องการอะไร คุณต้องการอะไร พบกันครึ่งทาง หรือตรงจุดที่คุณและเค้ารับกันได้ ถ้าเค้ามีงานทำด้วย ปัญหาน่าจะเล็กลง ลองสู้ดูสักตั้ง...ชีวิตครอบครัว ถ้ายังรักกันนะ
แต่ถ้าเค้าหมดใจ ไม่ต้องสู้ให้เหนื่อยใจ ให้ทรมานใจมากไปกว่านี้ ยอมรับสภาพ...

ทุกคนพบกันเพื่อจาก... ในวันใดวันหนึ่ง จากเร็ว จากช้า จากดี จากร้าย ไม่มีสิ่งใดอยู่กับเราตลอดหรอก... ข้าวของก็มีแตกหัก คนก็มีจาก เป็นความจริงของชีวิต

ลองนึกดู เมื่อก่อนคุณยังเล็ก คุณก็อยู่กับพ่อแม่ พี่น้อง พอโตขึ้นทำงาน มีครอบครัวก็ต้อง จาก/ห่าง จากพ่อแม่ พี่น้อง มาอยู่กับแฟนคุณ ถ้ารักกันดี ก็อยู่ด้วยกันกับแฟนจน ตายจาก ถ้าไปไม่รอดก็ จาก กันก่อนตาย

หนีไม่พ้นความพรัดพราก จากเป็น รึ จากตาย ที่มนุษย์ต้องเจอ

อยู่และทำวันนี้ ของคุณให้ดี เพื่ออนาคตที่ดี ขอให้มีกำลังใจนะคะ

คนดีมักจะมีแบบทดสอบความอดทนต่อสิ่งต่างๆ ต่อปัญหาต่างๆ มากกว่า...เสมอ ขอให้โชคดี

 

ลองอ่านนี่ดูนะครับเผื่อจะช่วยคุณได้บ้าง ต้องค่อยๆทำความเข้าใจนะครับ แล้วคุณจะแยกแยะสิ่งใดๆได้มากขึ้นเพื่อประโยชน์ของครอบครัวครับ

วิธีเจริญพิจารณาเพื่อ..การปล่อยวาง กับ หน้าที่


ส่วนนี้คือข้อธรรมเบื้องต้นแต่สำคัญในการดำเนินชีวิตในประจำวันสำหรับเราๆครับ เป็นทางทางที่ช่วยละความทุกข์ได้เช่นกันครับ

http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=7456.0


.

 

ทุกปัญหามีทางออกคะ ค่อยๆคิด พิจารณาถึงปัญหาที่เกิดว่าเกิดจากอะไร แล้วค่อยแก้ไขปัญหาอย่างมีสติ ลองใช้หลักอริยสัจสี่ ดูนะ ขอให้ผ่านพ้นปัญหาไปให้ได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ปัจจุบัน เป็นอย่างไรคะ ...