คนส่วนใหญ่เชื่อเรื่องที่พวกจิตสัมผัสทำได้กันมั้ย

บังเอิญดู เดี่ยว แล้วมีพูดถึง หมอปลาย


อยากทราบความเห็นว่า คนปัจจุบัน ส่วนใหญ่ ไม่เชื่อในเรื่องที่ พวกที่สื่อวิญญาณทำได้กันใช่มั้ย เช่นคุณริว คุณเจน หมอปลาย

นอกจากนี้ ยีงมี คนในวงการบางคน คิดเห็นว่า น่าจะเอาคนเหล่านี้มาช่วยประเทศหาแหล่งกบดานโจร

 

ในระดับคนธรรมดาอย่างเราๆที่ไม่มีอภิญญา ไม่มีญาณ ไม่มีฌาน ไม่มีอะไรเลยแบบนี้ การที่เราจะไม่เชื่อโดยให้เหตุผลว่ามองไม่เห็น พิสูจน์ไม่ได้ มันก็ฟังดูสมเหตุผลเหมาะกับตัวเราแล้ว

แต่ส่วนตัวผมก็เชื่อนะ แต่แค่บางคน บางเรื่องเท่านั้นไม่ได้เชื่อทั้งหมดหรอก ของแบบนี้เวลาออกสื่อ ออกรายการเขาก็พูดอีกอย่าง แต่พอลับหลังเป็นการส่วนตัวเขาก็พูดอีกอย่างเพราะบางอย่างมันเอามาพูดออกสื่อไม่ได้ สังเกตุดูสิบางคนจะพูดแบบกั๊กๆเอาไว้เหมือนพูดไม่หมด

 

ไม่เชื่อแล้วไม่ทำความชั่วก็ยังถือว่าดีพอใช้ แค่พอใช้เท่านั้นนะครับ ถามว่าทำไมรึ ก็เพราะว่าถ้าไม่เชื่อเรื่องวิญญาณเรื่องจิต มันก็โยงไปถึงเรื่องของกรรม ผลของบุญและบาปที่เป็นผลจริงๆ ไม่ใช่แค่อารมณ์ของจิต ก็โยงไปทั้งหมดจนสุดท้ายภพชาติการเวียนว่ายตายเกิด

ถามว่าทำไมต้องเชื่อด้วย ตอบง่ายๆ ถ้าไม่เชื่อแล้วจะใช้ชีวิตให้มีความสุขได้ไหม ไม่ได้หมายถึงแค่ภพชาติเดียวนะครับ เหมารวมหมดยันชาติหน้าที่ต้องไปเกิด ถ้าไม่เชื่อว่าชาติหน้ามีจริง จะมีสักกี่คนที่จะเตรียมตัวพร้อมที่จะตายให้ถูกต้อง เกือบร้อยทั้งร้อยแหละครับ ก็หาแต่ความสุขส่วนตัวทั้งนั้น ทำความดีก็เหลือแค่เฉพาะหน้า แล้วแบบนี้มีผลต่อสังคมกันไหมคิดต่อกันเองได้นะครับ

ส่วนคนที่ทำได้ พูดจากประสบการณ์ ไม่ว่าจะรู้เห็นในสิ่งที่คนทั่วไปไม่เห็นหรือรู้อดีต อนาคตก็ตาม มันต้องมีลิมิตที่จะบอกได้ ไม่ใช่ว่ารู้เห็นอะไรมาก็บอกหมด อย่างแรกมั่นใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่รู้มาถูก? ต่อมาสิ่งที่รู้มาจริงแต่บอกได้แค่ไหน แค่สองส่วนสำคัญนี้ก็แทบจะทำให้ไม่ต้องบอกกันแล้ว

อุปมาเหมือนเราเก็บเงินซื้อรถกว่าจะได้ พอซื้อมาได้แล้วจะเอาไปวิ่งรับส่งคนทั่วไปฟรีๆ ไหม คนที่ไม่รู้หรือไม่ยอมเข้าใจก็ว่ามีรถก็ช่วยไปส่งคนไม่มีหน่อยไม่ได้รึ เป็นคุณจะไปส่งไหม? แล้วถ้าต้องไปส่งคนละทางกับที่เราไปอีกล่ะ จะไปส่งเขาได้แค่ไหนถึงให้เขาลง โดยที่เราไม่เดือดร้อนมาก

บางอย่างเกินอธิบายนะครับ อย่างผมล่าสุดเพื่อนสนิทกันนี่แหละ เป็นเพื่อนมา 10 กว่าปี เขามีอะไรก็จะถามผมตลอดผมก็ใช้ญาณดูให้ แต่คงเพราะบุญเขาด้วย เพราะดูเฉพาะเขาเท่านั้นแม่นทุกอย่างไม่มีผิดเลย จนถึงสุดท้าย ชีวิตเขาดีขึ้นมากพอสมควรแล้ว เขาก็ยังตื้อจะให้ผมดูให้อีก ทั้งๆ ที่ไม่จำเป็นเลย จนสุดท้ายดูแล้วเห็นว่าถ้าดูให้แบบนี้ต่อไป ชีวิตเขาจะแย่ลงอีก แล้วก็คงเปลี่ยนพฤติกรรมเขาไม่ได้

สุดท้ายก็ตัดใจ บอกไปว่าเรื่องต่อจากนี้จะดีมากทุกอย่าง แต่จะมีปัญหากับคนๆ นึง ซึ่งรู้ว่าใครแต่บอกไม่ได้ แล้วผมก็แกล้งทำเป็นสร้างเรื่องโกรธกันตัดการติดต่อไปเลย เพราะถ้าไม่ทำขนาดนี้ เขาก็จะไม่ยอมหยุดเรื่องพวกนี้ เพราะเป็นคนที่ศรัทธาง่าย

ผลร้ายแรงไหม สำหรับเขาผมคิดว่าไม่ร้ายแรงเพราะดูให้แล้วว่าชีวิตจะดีอยู่ได้สบาย แต่ถ้ายังดูให้ต่อจะกลายเป็นทำให้งมงาย แม้ทุกเรื่องจะจริง มันจะกลายเป็นว่ามรรคผลหนทางปฎิบัติเพื่อความหลุดพ้นของตัวเองจะไม่ทำเลย ร้ายแรงไหมล่ะครับ นี่มีผลภพชาติหน้ากันเลยแล้วปิดกั้นมรรคผลกันด้วย

การรู้เห็นอนาคตถ้ารู้ด้วยกำลังตัวเองอยากรู้เท่าไหร่ก็รู้ไปเลย เพราะไม่ได้ไปยุ่งกรรมของใคร แต่ถ้ายุ่งกรรมคนอื่น มันมีขอบเขตเสมอ เพราะถ้าไปยุ่งมากไป แม้มีผลดีแต่จะเหลือแค่ดีเฉพาะหน้า แต่หลังจากนั้นโทษมหันต์ ก็เลือกเอาดูว่าจะเชื่อพระพุทธเจ้าหรือจะเอาแค่ญาณความรู้เล็กๆ น้อยๆ แบบนี้

 

ไม่แปลก คนลงนรก มากกว่าขึ้น สวรรค์ หุๆ

 

เชื่อและไม่เชื่อครับ เชื่อคือเชื่อว่าบางท่านบางคน สื่อสารกับสิ่งที่เราไม่เห็นได้จริง รูปแบบวิธีการเป็นไปตามวิถีที่ควร การวางตัวของผู้สื่อก็มีส่วนทำให้เชื่อ บางท่านช่วยให้เรารู้สึกถึงสิ่งที่เค้าสื่ออยู่แม้เราจะไม่เห็น ้ลยเชื่อ

แต่บางคน อาศัยว่าเป็นเรื่องที่รู้เฉพาะตัวบุคคลมาหากิน มีลักษณะที่เหมือน 18มงกุฎ ก็ไม่เชื่อครับ พิจารณาเป็นรายๆไป

 

คนแต่ละคนมีความเชื่อแตกต่างกันไป ตั้งแต่ไม่เชื่อวิญญาณมีจริงเลยก็มี เชื่อเรื่องวิญญาณแต่ไม่เชื่อเรื่องนรกสวรรค์ก็มี เชื่อเรื่องนรกสวรรค์แต่ไม่เชื่อเรื่องเทพต่างๆ ที่แต่ละที่บูชากันก็มี ในคนเหล่านี้ก็มีหลากหลายวิธีการแสดงออก เช่นเชื่อเรื่องทรงเจ้า เข้าทรง พิธีกรรมต่างๆ จิตสัมผัส แต่ละคนคงไม่เหมือนกัน แต่เรื่องไหนที่กลายเป็นกระแสมีคนวิพากษ์วิจารณ์มากก็อาจจะเป็นสิ่งที่สะท้อนว่าคนจำนวนมากมีความเชื่อในทำนองนั้น

 

การที่ใครจะเชื่อในสิ่งใดย่อมมีมาจากเหตุกล่าวโดยคร่าวๆได้แก่..

1. เป็นผู้สั่งสมอัธยาสัยในการเชื่อสิ่งต่างๆมาอย่างชำนาญ เพราะนิยมในสิ่งนั้นๆ เมื่อแม้เพียงได้ยินได้ฟังก็เชื่อไปทันที เพราะเข้าร่องเดิมที่เคยเป็นผู้เชื่อง่ายมาแล้ว นี้เรียกว่าเชื่อเพราะชอบ..

2. เป็นผู้มีความรู้ชำนาญในสิ่งนั้นๆมา เมื่อได้ยินได้เห็นก็พิสูจน์ได้ด้วยหลักฐานที่ตนเคยเรียนรู้หรือทำมาว่าเข้ากันได้...เป็นจริงตามนั้น เช่นนี้เรียกว่าเชื่อเพราะมีข้อมูล

3. เป็นผู้มีจิตอ่อน ใครว่าอย่างไรก็เชื่อตามเขาไปเพราะคิดเองไม่เป็น อย่างนี้เรียกว่าเชื่อเพราะขาดวิจารณญานของตน...นิยมไปตามกระแสส่วนมาก..ลังเลเปลี่ยนแปรได้ตลอดเวลาแล้วแต่กระแสจะพาไป

4. เชื่อเพราะมีส่วนเกี่ยวข้องในผลประโยชน์ อย่างนี้เรียกว่าชาวพลอยพยัก..เอาเหตุผลอะไรๆไม่ได้ มีแต่อาการคลั่งไคล้ไหลหลงไปกับตัวบุคคลเท่านั้น..อาจอยู่ซอยเดียวกันหรือเคยเรียนห้องเดียวกัน ฯลฯ...เป็นต้น

5. เชื่อเพราะกลัว เพราะหากไม่เชื่อเขาอาจมาทำร้ายทำลายชีวิตตนก็ได้ เพราะมีการคาดโทษ...หรือสาปแช่งเอาไว้ ตนเองเป็นผู้ไม่ทราบเหตุผลที่ชอบเลยต้องเชื่อไว้เพื่อความปลอดภัย...

การที่เราจะเชื่ออะไร อย่างน้อยก็ต้องมีข้อมูล หากไม่มีก็ต้องสืบสวนหาที่มาที่ไปตลอดจนเหตุผลที่สมควร ไม่ควรเชื่ออะไรที่หาเหตุผลรองรับไม่ได้ ..

ควรมีการตั้งคำถามว่าเชื่อเขาเพราะอะไร...เรารู้จักเขาหรือสิ่งนั้นดีหรือไม่ เราได้สาระประโยชน์จากเขาหรือสิ่งนั้นประการใดบ้าง...การเข้าหาผู้รู้เพื่อสอบสวนหาเหตุผลเป็นสิ่งที่ควรและสุดท้ายคือตรวจสอบตนเองว่ามีใจฝักใฝ่ในสิ่งนี้เพราะเหตุใด ย่อมได้คำตอบเพื่อที่จะเชื่อหรือไม่เชื่อด้วยตนเอง ไม่ต้องคอยกระแสมาพัดพาไปตามๆกัน นะครับ...