ปัญญาของผู้รู้ธรรม กับปัญญาของผู้มีธรรมแตกต่างกันตรงไหน

บ่อยครั้งที่เห็นผู้มีธรรมออกอาการหลุด
แทนที่จะนิ่งเฉยเมื่อ

โดนกล่าวหาหรือพาดพิง ถ้าเรื่องที่กล่าวหาไม่เป็นความจริง....หรือว่าจำเป็นต้องเพื่อป้องกันการเข้าใจผิดที่อาจทำลายภาพลักษณ์ตนเอง

ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่ต่างจากผู้รู้ธรรมแต่ไม่เชื่อในธรรมที่รู้
ใช่มิใช่ฮะ

 

เขียน ๙.๕๓

อาจใช่ หรือไม่ใช่ก็ได้ ความน่าจะเป็นมันหลากหลาย ซับซ้อนนะ เนอะ

การรู้ธรรม แต่ไม่เชื่อในธรรมที่รู้ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่นักหรอกน่า
ถ้าเชื่อแล้วต้องยึด หรือยังไม่ผ่านกาลามสูตรสิบ หรือยังมีประเด็นแย้งได้อยู่
หรือเทียบเคียงเหตุปัจจัยไปรอบทิศ หมุนผกผันมุมมองไปสารพัด
แล้วก็ยังพบเจอบางสิ่งที่ยังไม่ลงตัว ทั้งหมดทั้งสิ้น และยังมีอื่นๆ อีกมากมาย

จะให้ดี ก็แค่รู้ก็พอแล้ว ลองใช้ดู สอบผล ทำวิจัย ตั้งทฤษฎี หาค่าต่างๆ นาๆ
แล้วนำมาปรับปรุง พัฒนา ให้เป็นเวอร์ชั่นใหม่ เรื่อยไป

ธรรมมะ ต้องเรียนรู้และพัฒนา ด้วยการปฏิบัติ ต้องลงมือทำนะ จะบอกให้
เมื่อต้องลงมือทำ การจะพบความผิดพลาดคลาดเคลื่อน ย่อมไม่ใช่ปัญหาหย่ายย

คนเรา เรียนรู้จากความผิดพลาด ได้มากกว่าจากความสำเร็จนะ ฝรั่งสวนไหนไม่ทราบ บอกไว้ หึหึหึ

นี่ยังไม่รวมถึงการใช้อุบาย แผนลวง กุศโลบาย การขุดบ่อล่อปลา บลาๆๆๆ
ไหนจะพวก เทคนิค แทคติค ตุกติก ทริค และแถ อีกนะ ๕๕๕
ชุดสุดท้ายนี่เป็นอาวุธลับประจำตัวเชียวนะ ขอบอก หึหึหึ


กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / ชาวหมู่บ้านในนิทาน
.

 

ไม่ไช่ดิ..ก็จะหมายถึง ผู้มีธรรมแต่ไม่รู้ในธรรม..ต่างหาก

 

มีโดยไม่รู้ หรือ เพียงแต่รู้แต่ไม่มี

เอ.. มี กับ เพียงรู้ นี้ อันไหนประเสริฐกว่ากันหนอ?

 

มีดิ ประเสริฐกว่า...ถ้าไม่เคยมี แล้วจะเอาที่ไหน..มาเพียงรู้ว่าเคยมี กันเล่า

วะฮ่าฮ่า:boo:

 

คนเพิ่งจะมีเนี่ยคือ...คนเพิ่งจะรู้
ส่วนคนที่เคยมี แปลว่า คนที่เคยรู้...ถ้าเข้าใจแล้ว ถึงจะ บอกได้ว่า..เพียงแค่ให้รู้

ถ้ารู้จักพอ มันก็แค่...เพียงรู้..ไง เลิกหลง

 

คนมีธรรม ธรรมย่อมแช่อยู่ในใจเสมอ
คนรู้ธรรม ธรรมจะแช่หรือไม่แช่ในใจก็ได้

 

แช่ในธรรม มันจะเปื่อยมั้ยอ่ะ....แช่ในความเป็นพระ แช่ในศีล แช่ในพระนิพพาน

แล้วพวกยึดในพระพุทธเจ้าเนี่ย..ถือว่าแช่ใน..พุทธภูมิ รึเปล่าครับ

 

ผู้มีธรรมที่คุณว่ามา มันแค่ผู้มีธรรมจอมปลอมนะสิ

มันแค่อ้างตัวว่าเป็นผู้มีธรรมเท่านั้นเอง แท้จริงยังปล่อยวางโลกธรรมไม่ได้

 

รู้ธรรม อาจไม่สามารถนำธรรมมาบรรเทาราคะ โมหะ โลภะได้

 

อ้อ!!ครับมีธรรมแต่ไม่รู้ในธรรม เลยหลุดเหมือนผู้ไม่มีธรรม...ถ้ารู้และเชื่อในธรรมก็จะไม่มีหลุด

 

ข้าน้อยก้อเป็นนะ แสดงว่าอินทรีย์ยังไม่แก่กล้า ... แต่บางคนในนี้ก้อนะ ชอบยั่วโมโห เค้าต้องแอบจิตแน่เลย .. จริตข้าน้อยไม่ชอบจำมาก รู้ไปหมด ทำไม่ได้ ก้อไม่มีประโยชน์ เราเอาความรู้ติดตัวไปตอนตายไม่ได้ แต่ผลจากการปฏิบัติไม่ว่าภูมิธรรมแค่ไหน จะติดตัวเราไปถึงภพหน้า ถึงปฏิบัติได้น้อย ก้อเป็นกุศลที่ล้ำค่า ให้เราได้เข้าใจตัวเอง ว่า อ้อ..เป็นเช่นนี้เอง!

 

คนมีภูมิธรรมจริง เขาจะไม่มาหยั่งภูมิธรรมผู้อื่นเพิ่อเหยียดหยามจะมีแต่หยิบยื่นธรรมให้ด้วยความเมตตา

พวกที่มายั่วมาแหย่นี่ จนทำให้คนอื่นปรี๊ดแตกนี่เป็นพวกมีภูมิรู้อย่างดิบๆ ใช่มิใช่

 

ข้าน้อยก้อมิอาจฟันธงว่าเป็นพวกมีภูมิรู้อย่างดิบๆ คือพวกเค้าอาจปฏิบัติได้ด้วย แต่มีจริตนิสัยชอบคุยยุแหย่ก้อเป็นได้ .. การหยั่งภูมิธรรมผู้อื่นเพื่อเหยียดหยามไม่ควรมีแก่กัลยาณมิตรไม่ว่าทรงภูมิธรรมหรือมีภูมิรู้ดิบๆ .. การหยิบยื่นธรรมแก่กันในหมู่กัลยาณมิตรควรทำด้วยความเมตตาโอบอ้อมอารี .. อย่างไรก้อดี มีแต่ตัวของพวกเค้าเองที่จะรู้เจตนาของจิตใจตนเอง

 

มิใช่ฮะ
ข้อที่1 กลัวบาปตกแก่คนทำฮะ
ข้อที่2 ไร้สาระที่จะเอาสิ่งไม่จริงมาถือฮะ
คุยไปคุยมาเหาก็ขึ้นหัว ธรรมก็ขึ้นคร่่อมใงฮะอันตรายต่อกันไปเปล่าฮะ

 

ว่าแต่...
กาย. วาจา ใจของคนนี่
ยิ่งกว่าเผาพลิกเผาเกลืออีกนะครับ
แสบร้อน...ดีจังคับ
ขอบคุณคับ
ว่าแต่...กลัวบาปมั๊ยคับ
ผมกลัวคับ....

 

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นครับ มานะ ดีกว่า เสมอ ต่ำกว่า มายา ผู้มีธรรมจะไม่มีสิ่งนี้ รู้เยอะแต่ พอกกิเลสเยอะ ก็ไม่ดี รู้น้อย แต่บริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ มีประโยชน์กว่าครับ

 

พี่ๆ...
เฮ้อๆ...
ฮึ้ย.......หนูว่า....เฮ้ย...
หนูไม่เข้าใจ...อาการนั้นอ๊ะ...
.........

 

พี่ตอบ..หน่อยยย
อยากรู้...

 

เคยใหมคุยกับใครแล้ว..
เหมือน.....
แบบ....ไอ้เด็กน้อยเอ้ยยย...
ยังไม่โตเลย...
เด็ก....
เอิ้ก...แสดงว่า....แท้แมนบ่