ระหว่างทรงพรหมวิหาร๔กับจับนิมิตอสุภะ อย่างไรทำให้พิจารณาไตรลักษณ์ง่ายกว่า

พระพุทธองค์ทรงสอน เรื่อง เหตุเกิด-ผลเกิด เหตุดับ-ผลดับ หรือธรรมทั้งหลายมีมาแต่เหตุ ฯลฯ


เป็นธรรมดาของคนเรา ที่ยังมีร่างกายที่ทำงานด้วยระบบต่างๆ โดยเฉพาะวัยที่ยังได้รับผลกระตุ้นจากฮอร์โมน เราเกิดในกามภพ กามภูมิ ยังไม่ใช่พระอนาคามีผลหรือพระอรหันต์ที่ตัดเรื่องนี้ได้หมด เราก็สามารถุควบคุมเรื่องเหล่านี้ได้ โดยควบคุมหรือลดเหตุของการเกิดราคะจัดหรือการจมหมกหมุ่นกับเรือ่งนี้ได้


เหตุและปัจจัย ของสิ่งกระตุ้น เอาแบบง่ายๆในสภาพแวดล้อมปัจจุบันเช่น สื่อทางอินเตอร์เนต ออนไลน์ที่ใกล้ชิดเรา ไม่ว่าโทรศัพท์ คอมฯในที่ทำงาน ก็จัดการบล๊อคสิ่งยั่วยุล่อแหลม

การคบสมาคมกับบุคคลที่ไม่ได้มี กาย วาจา ใจ หมกมุ่นในเรื่องเพศมากไป จะดีมาก
ศึกษาจากพวกเค้า ที่ไม่ได้เข้ามาทางศาสนามาก แต่มีวิธีควบคุมให้อยู่ในเกณฑ์ปกติได้
ไม่ว่าจะเป็น การออกกำลังสม่ำเสมอ เพื่อขจัดพลังงานส่วนเกิน , การหาความสุขจากการ
บำเพ็ญสาธารณะประโยชน์ , การทำงานอดิเรกต่างๆ ฯลฯ



พอเราจัดการสภาพแวดล้อมภายนอกเหล่านี้ได้พอสมควร แรงกระตุ้นภายนอกลดลง

เราก็มีโอกาสมากขึ้น ในการควบคุมเหตุ-ปัจจัยภายใน

จิตใจเป็นเรื่ืองละเอียดอ่อน

หากเราเกรงกลัว เกลียดชัง ผลักต้าน สิ่งใด เราเหมือนยิ่งให้ความสำคัญกับสิ่งนั้น
พอกำลังสติในการควบคมความคิด สำนึกรู้หยาบๆจากสมอง อ่อนตัวลง ไม่ว่าจะเกิดจาก
ความอ่อนเพลียทางกายเนื่องจากการทำงาน หรือโรคภัุย พลังของความคิดหมกมุ่นในสิ่งนั้น ก็จะโผล่ออกมาได้เหมือนน้ำที่แตกจากเขื่อน เพราะมันฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก ด้วยความเกรงกลัว ความชิงชังที่เรามอบพลังให้มัน


คุณนวลปราง เป็นคนมีพลังความคิดมาก ให้จัดระเบียบความคิด ด้วยการเห็นเป็นเรื่องธรรมดา และ ทราบว่า มันเป็นแค่กลไกธรรมชาติที่กระตุ้นให้สรรพสัตว์สืบสายพันธุ์ ก็เท่านั้นเอง


แต่คนเรา และสรรพชีวิต ติดมันมาก เพราะ ไม่ทราบตัวต้นเหตุ และเหตุในเหตุจริงๆ



------------------------------------


มหาสติปัฏฐานสี่ ช่วยได้


เคยแนะนำ ให้ออกกำลังกายสม่ำเสมอ

นอกจากจะช่วยขจัดพลังส่วนเกิน

มีความสุขจากภายใน ด้วยความเพลินในกีฬาแล้ว

หลังจากออกกำลังกาย เราจะรู้สึกว่า พอผ่อนคลายร่างกาย
ไม่ว่าจะนอน นั่ง หรืออิริยาบถใด ใจเราจะค่อนข้างจะอยู่แต่ในกาย ไม่ค่อยไปไหนไกล


ตอนนี้ ลองเอาสติสัมปชัญญะ มาไล่ดูอวัยวะหยาบๆ ที่ละส่วน
ตั้งแต่ ผม หู ตา จมูก ปาก หนังร่างกาย ฯลฯ
ทีละส่วน

จะรู้สึกว่า จิตยิ่งสงบมากขึ้น


แล้วจะเริ่มเห็นง่ายๆแล้วว่า ที่ว่าร่างกายเรานี้ ก็แค่อวัยวะหลายชิ้นมาต่อกันรวมกัน


พอแยกออก แล้วเราอยู่ตรงไหน




( แค่นี้ก่อน ............แล้วจะมาต่อภายหลังนะครับ )

 

จากชื่อกระทู้ พออ่าน ก็ทราบว่า ยังจับประเด็น ขั้นตอนการวางจิตยังไม่ถูก


ธรรมทั้งสองหมวด ที่คุณจะเลือกเอาอันใดอันหนึ่งนั้น สามารถเกื้อกูลกันได้


ใจเรา ถ้าไม่ทรงพรหมวิหารแล้ว มันจะไม่นิ่งพอ ไม่ใสพอ ที่จะมองเห็นความจริง
เสมือนเลนส์ตาที่มีรอยขีดข่วน ฝ้ามัว


ส่วนการเพ่ง การนึกในอสุภกรรมฐาน ก็เป็นอุปกรณ์ธรรมหมวดหนึ่ง ที่ตอกย้ำความไม่เทียงของกายสังขาร ในด้านความดับลงของกาย การรวมเป็นกลุ่มก้อนของกาย


---------------------------------

ในชีวิตประจำวัน หรือ ยามว่าง พอจิตใจเราสงบ เย็น นิ่งได้ในความเคลื่อนไหวของสังคมภายนอก เพราะ


... การเป็นคนที่ปกติมีพรหมวิหาร นั้นดียิ่ง เป็นพื้นฐานให้เกิดปัญญาได้
เมื่อนำความสงบ ที่ได้จากการทรงพรหมวิหาร ไปใช้

ไม่ว่าจะ กำหนดชีพจรที่เต้นตุ้บๆๆๆ ทั่วร่างกาย ก็ทำให้เกิดไตรลักษณ์ญาณได้
( ไม่อธิบายมาก ให้เป็นสัญญา ความจำ ต้องทำจนเห็นผลเอง )


การเปลี่ยนไป ไม่คงที่ ของอิริยาบถยืน เดิน นั่ง นอน ของเราเอง

การเปลี่ยนไป ไม่คงที่ ของอารมณ์ชอบ ไม่ชอบ เฉยๆ ของเราเอง


การเปลี่ยนเรื่องทีจะคิด ของตัวเราเอง


และ พิจารณาเห็น ละเอียดไปเรื่อยๆ ในสิ่งละเอียดอ่อนยิ่งขึ้นไป


เป็นความเพลินในการปฏิบัติธรรม ในชีวิตประจำวัน ที่อาศัยพรหมวิหารเป็นพื้นฐาน นั่นเอง

------------------


เบื้องต้น แค่นี้ก่อนนะครับ

 

ให้มีสติ-สัมปชัญญะ หยั่งลงในปัจจุบันขณะมากๆ/ ไม่ใช้"ความอยาก"นำหน้า

พระพุทธองค์ทรงยืนยันในมหาสติปัฏฐานสูตรแล้วว่า เป็นธรรมอันเอกที่จะนำสรรพสัตว์ออกจากกองทุกข์

เป็นเสมือนรอยเท้าช้าง ที่ครอบรอยเท้าสัตว์อื่นๆไว้ได้หมด ( ห้ามแย้งว่าเล็กกว่าเท้าไดโนเสาร์นะ )


เมื่อคุณฝึกให้มีสติ-สัมปชัญญะ ในปัจจุบันขณะ
ในกาย ในใจ

ในการเคลื่อนไหว ในความคิด ความนึก ความชอบ ความชัง ความเฉย ฯลฯ
มากๆ บ่อยๆ เนื่องๆ ให้ต่้อเนื่องในชีวิตประจำวันได้



คุณจะฝึกกรรมฐาน40 กองไหน ก็จะไปได้ทั้งนั้น แล้วคุณจะทราบว่า
อะไรเหมาะกับตัวคุณ กับกิเลสกองไหน ทีจะใช้เป็นคู่ปรับกัน

แม้แต่จะไม่ใช้ธรรมคู่ปรับ เพียงแต่กำหนดสติ-สัมปชัญญะ ลงไปในจิตใจขณะนั้น พอจิตใจเกิดปัญญา ธรรมฝ่ายกุศลก็จะเดินไปตามครรลองของเค้า
โดยเราไม่ต้องคิด เจตนาเลือกว่า "อยาก"จะใช้อะไร เพื่ออะไร เสียด้วยซ้ำ

 

http://palungjit.org/threads/เคล็ดลับในการปฏิบัติอย่างง่ายที่สุด-โดยหลวงพ่อฤๅษี-วัดท่าซุง.562925/