ขอดูหิ้งพระค่ะ
โป้งเหน่งจ้า โป้งเหน่ง ร้อนๆ จ้า พวกเด็กเด็ก ร้องหา จ้าละหวั่น ขนมอร่อย น้อยนัก จักพลาดกัน อยากลิ้มรส หวานมัน หาชิมเอย
ถูกต้อง ใช่แล้ว แม่นแท้ ขนมเก่าแก่ นานแล้ว ไม่ค่อยเห็น ตอนเด็ก นั่งเฝ้า เช้าจวบเย็น ก็มันเป็น ขนม ชื่นชมนัก พักขนม มาชม ดอกไม้หอม ได้ดมดอม...
อะไรเอ่ย กลมๆ มีไม้เสียบ ผิวเรียบ ข้างใน ไส้กรอกใส่ ทอดแล้ว สีน่าพิศ เด็กติดใจ เรียกขนม อะไร ใครรู้เอย...
สมัยก่อน ตอนเด็ก ยังเล็กนัก ได้นั่งตัก แม่ดู ลิเก-หนัง ละคร-โขน การละเล่น สนุกจัง รถไต่ถัง ตื่นตา พาตื่นใจ จะหาดู ที่ไหน ในเมืองกรุง...
จะล้อมผ้า หาเงิน เจริญรุ่ง คงจะมุ่ง หน้าเดิน เพลินกันใหญ่ เป็นปาหี่ มีคุณเล่น ปล่อยแสงไฟ เป็นไรไหม จะลงทุน หุ้นด้วยคน 555
โอละเห่ โอละหึก ดึกสงัด ลมพาพัด ชายโชย เสียงโหยหวล นั่งเงียบเงียบ ก็เยียบเย็น ช่างอลอวน บรรยากาศ เชื้อชวน ให้ขนลุก เหลียวทางซ้าย ย้ายทางขวา...
อลวน อลเวง อลหม่าน พบพาน เพียงผ่าน หรือนั่น เจอกัน แล้วจาก จบกัน สัญญา ไม่สำคัญ หรือฉันใด คนหนึ่งจำ แล้วเจ็บ เก็บมาคิด ผูกจิต กังวล...
มาล่ะจ้า มาให้เห็น เช่นวันก่อน หนีเรื่องราว ซับซ้อน กลับมาหา แต่งกลอนงง และโคลงเคลง เก่งจริงนา ตายล่ะหว่า...จะแต่งไป ทางไหนดี 555
มาเลียบเคียง เมียงมอง ย่องข้างฝา ชะเง้อชะแง้ แลมา หาเพื่อนฉัน ดูคึกคัก จริงหนอ ล้อเล่นกัน โดย"ล้อ เล่น" แจ่มจัน คอยชูใจ เอกลักษณ์ กานท์กลอน...
จากวันนี้ไป... คงห่างหาย ไปสัก ระยะหนึ่ง อยู่ไหน ยังคง คำนึง คิดถึง เพื่อนกลอน จักรวาล คุณเล่น ขุนวัง พี่บุษ อย่าหยุด ร่ายกลอน ฟังขาน...
ผ่านร้อน ผ่านหนาว หลายคราวฝน สู้อด สู้ทน หลายคราวครั้ง พบพราก จากเจอ เผลอรักชัง ก็ยัง อีกมากมาย ต้องเรียนรู้ สิ่งใหม่ใหม่ เข้ามาเคียง...
"ห่วงนี้คือ เอวไขมัน" พลันสะดุ้ง เผลอเอามือ ลูบพุง อยู่ไหวไหว เอ๊ะ..ห่วง เจ้ากรรม ทำฉันใด อดข้าว เท่าไหร่ ให้หุ่นดี...55
....ร่ำร่ำระส่ำฟ้า..............ครึ้มฝน ฟ้าคร่ำครวญดั่งคน........ร่ำร้อง ฟ้าครามกลับแปรหม่น....ตรมเศร้า ฟ้าร่ำน้ำตานอง...............ท่วมท้น พสุธา
.....ของหนักปลดปล่อยบ้าง......จึงเบา หลงเก็บรักษาเอา.....................แบกไว้ สู้ถนอมดั่งคนเขลา...................เฝ้าห่วง...
คุณเล่น สมคำ ร่ำลือ อึงอื้อ ทั่วแคว้น ขานไข ย่อคำ ล้ำหน้า กว่าใคร รู้ใจ จึงรู้ "เล่น"เอย... อิอิ
หอมเอย..หอมกาย กรุ่นกระจาย อายอุ่น ละมุนหอม หอมรื่น ชื่นประทิน กลิ่นพยอม สบู่หอม..ล้อเล่น เย็นจิตเอย..
โปรยปราย สายฝน เย็นฉ่ำ ดื่มด่ำ เนืองนอง ละอองฝน ฝนมา ฟ้าหมอง ราวต้องมนต์ เหมือนคน ซมพิษ ที่ติดทรวง ครั้นแดด แผดร้อน แทบมอดไหม้ เปลวไฟ ลุกโชน...
เห็นเพื่อนเก่าเข้ามา..จุดจุดจุด ท่านสะดุดสิ่งใด..หรือเพื่อนเอ๋ย...^__^ ({)({)({)
แวะเวียนมา เยี่ยมเยือน ณ เรือนเก่า เคยหยอกเย้า เคล้าคลอ ล้อ..อยู่ไหน คุณบุษเล่า แลหาย โอ้..สายใจ ให้น้อยใจ ขุนวัง ลืมรังรวง วันนี้จันทร์...
......ปีใหม่เปี่ยมสุขแท้.......ทุกคน ปีเก่าเคยทุกข์ทน..............จบแล้ว ชีวิตที่สันสน.....................จงพบ หนทาง...
แวะมาสาดน้ำท่านขุน....โครม!!!!!! อิอิ จริงด้วยค่า..คุณกะปิหวาน ข้าเจ้ารู้สึกละเหี่ยใจยิ่งนัก ที่พยายามลุ้นภารกิจหลักท่านขุนไม่ขึ้น อิอิ...
ค่ะ..ขอบคุณในคำตอบค่ะ ความเศร้าซึมลึก!! ก็ไม่คิดว่า ตัวเองมีความสุขอะไรนักค่ะ แม้ชีวิตจะไม่ได้ลำบากอะไร แต่ทำไมรู้สึกเศร้าก็ไม่ทราบ 55...
ตามพี่บุษข้ามาอ่านค่า อยากให้ทายมั่งจัง แต่ไม่มีฝันอ่ะค่ะ นานๆ จะฝันสักที แม้ฝันก็จำไม่ค่อยได้ส่วนตอนเกิดแม่ก็จำฝันไม่ได้ หรือไม่ได้ฝันมังคะ...
อุ๊ต๊ะ!..ให้เจ้าแว่นเดียว..ทำหน้าที่ไปจนกว่าจะเล่าจบ...!!! เค้าก็แสบคอแย่จิ...อิอิ:z3
ไม่ตึง ไม่หย่อน ผ่อนปรน มากล้น หลากหลาย กลายเปลี่ยน แก้ให้ ถูกจุด เนียนเนียน วนเวียน หากคั้น ที่บั้นปลาย บางครั้ง ก็หยอก กันเล่น อย่าเห็น...
เยี่ยมเลยค่ะ...ลุงแมว รู้จริงและรู้ลึก อิอิ วิญญาณครู...ตามความหมายของจันทรา คือครูที่มีความเป็นครูอ่ะค่ะ มีรักมีเมตตา สอนด้วยใจแท้จริง...
ค่ะ..ครูติง เพิ่งเข้ามาค่ะ ไม่ได้อ่านมาแต่แรก เลยไม่ทราบว่า ได้สาวไส้ไปหมดแล้วรึยัง 555 ครูเป็นที่คาดหวังของสังคมค่ะ คนทุกคน ล้วนแล้วแต่มี "ครู"...
การเขียนแบบที่ว่า..เป็นการเขียนแบบ ถอดความตามเสียง..ไม่ใช่แบบหลักภาษา(ความเห็นส่วนตัวค่ะ) อาจจะดูขัดตา แต่ถ้านึกภาพตาม..ก็จะเข้าใจอารมณ์...
ซาวด์?? อั๊ยยะ!!! :z3 แบบนี้ป่ะ...ให้ภาพแระ เสียงจินตนาการเอง อิอิ
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา