นั้นคือลักษณะกายเบาจิตเบา เหมาะแก่การพิจารณา ถ้ายกหัวขอธรรมมาพิจารณาจะเข้าใจได้โดยง่าย ทำบ่อยๆ จะได้ปัญญา
ทุกคนที่เกิดมาบนโลก มีบุญและกรรมเป็นของเดิมอยู่แล้ว เพราะว่าแค่เกิดมาก็เป็นกรรมที่เราทำมาในครั้งก่อน แล้วเกิดมาเพื่อชดใช้ในสิ่งที่เราทำไว้...
เราต้องการศึกษา การปฏิบัติอะไร และความไม่เข้าใจที่เกิดขึ้นนี้ เพราะ เราไม่เข้าใจเอง หรือ กิเลสเราไม่อยากให้เข้าใจ
ไม่ว่ายุคใด สมัยใด กิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ก็ยังมีอยู่ เป็นอยู่ ไม่ว่าชาติใด ภพใด ก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป เป็นธรรมดา
สติที่รู้ตัวตลอด มิให้เผลอต้องมีสัมปัชชัญญะประกอบด้วย เพื่อทำให้สติสมบรูณ์
บุคคลใดที่สามารถ ใช้ความพยายาม สู้กับข้าศึกภายใน ให้ราบคราบได้ บุคคลนั้นย่อมเป็นผู้ชนะอย่างแท้จริง
ทำสมาธิโดยไม่มีสติ ก็ฟุ้งซ่าน ทำสมาธิโดยไม่มี สัมปชัญญะ ก็หลงติด
ถ้าจิตไม่วาง จะว่างเปล่าได้อย่างไร
ตามดูความขุ่น แล้วให้พิจารณา ความขุ่นนี้ เกิดขึ้นมีลักษณะอย่างไร ความขุ่นนี้เมื่อได้ตั้งอยู่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างไร และความขุ่นนี้ดับไปอย่างไร
รูป รส กลิ่น เสียง ที่ได้รู้ ได้ยิน เป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความลังเล สงสัยเป็นการปรุงแต่งของจิต ถ้ายังสงสัย ก็จะไม่สามารถให้ใจสงบได้
สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอาการของการจิตที่คิดปรุงแต่งให้เราออกจากสมาธิ ถ้าเกิดขึ้นก็ให้ใช้จิตของเราตามความรู้สึกนี้ แล้วดูตามไปจนหายไป...
ถ้าคิดฟุ้งไปทั่วก็ตามดู จิตที่คิดนั้นละแล้วก็ พิจารณาว่า ความคิดที่เกิดขึ้นนี้ มันก็ไม่เที่ยง เพราะเกิดความคิดเรื่องหนึ่งแล้ว...
แล้วตอนนี้จิตเป็นอย่างไรเล่า
นิ่งเห็นจิตดับ ขยับไม่เห็นจิต
ใจยึดติดก็มีเวทนา ถ้าใจไม่ยึดก็ไม่มีเวทนา เวทนาเกิดขึ้นทุกลมหายใจ
ถ้าเห็นความกลัว ก็ไม่กลัว ถ้าไม่อยากกลัวก็ไม่ควรปรุงแต่งจิต
ศึกษาของมูลให้พร้อมแล้วลงมือปฏิบัติ
ปัญญาที่ตัด ภพตัดชาติ ให้พิจารณาภายในตัว
พระผงหลวงปู่มั่น และโปรเตอร์ ขนาด A4 ส่งที่อยู่มาที่ ศูนย์ธรรมจักรปฏิบัติธรรมนันทบุรี สาขา วัดป่าดาราภิรมย์ พระอารามหลวง บ้านผาตูบ ต.ผาสิงห์...
พิจารณาให้เป็นซากศพ จากของที่เราอยากได้จินตนาการให้ เป็นของเน่า มีหนอง ถ้ายังจินตนาการไม่ได้ก็ไปหาดูภาพที่เป็นจำพวก ศพ
ให้มีสติอยู่กับกิจวัตรประจำวัน คือ กินก็รู้ว่าเรากิน หิวก็รู้ว่าเราหิว ฯ ดูให้มีสติอย่างนี้เรื่อยๆ ถ้าเผลอก็ตั้งใหม่
ไม่มีใครในโลกที่ไม่โดนหลอก นอกจากผู้จบหลักสูตรในโลกนี้และโลกหน้า
การคิดถึงความตายทุกขณะจิต
ผู้เป็นไม่ได้ ผู้ได้ไม่เป็น
จิตที่ปล่อย จิตที่วาง จิตที่หลุด จิตที่พ้น
ธรรมชาติในโลกตอบโจทย์เราได้ แต่ธรรมชาติในตัวเราต้องหาคำตอบเอง
บุคคลที่ได้อภิญญา จิตเป็นสมาธิมีกำลัง นิ่ง ไม่มีอะไรมาทำให้สมาธิไข้วแขวได้ นะ
ธรรมทาน ให้เข้าได้ความรู้ อภัยทาน ให้เราได้ละกิเลสในตัวเราเอง
ถ้าปฏิบัติเพื่อความอยาก ก็เป็นทุกข์ ถ้าปฏิบัติเพื่อให้หลุด ก็เป็นสุข
อะไรที่ว่าเกิด อะไรที่ว่าดับ ถ้าตัวเรายึดถือก็มี แต่ถ้าไม่ยึดถือก็ไม่มี
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา