กรรมใดถึงเกิดมาลูกเป็นเด็กร้ายกาจกับพ่อแม่

อยู่ฝรั่งเศษค่ะ ตอนนี้ลูกอาการดีขึ้นมาก แต่ก็ตามอาการรักษาไปเรื่อยๆ ยาไม่เคยขาด หางานให้ทำจะได้ไม่ว่างค่ะ ตอนนี้อายุเขาสูงขึ้นความคิดเปลี่ยนไปเป็นเด็กโตบ้างแล้ว

 

#ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พวกเราอยู่อิตาลีค่ะลูกชายอายุสิบขวบมาพักหลังๆลูกขี้โมโหหงิดหงุดง่ายกินเก่งไม่อยากทำอะไรเลย ครูที่โรงเรียนเรียกบ่อยเริ่มเครียดและอายคนอื่นๆ

 

ตอนแรกท้อมากค่ะ รู้สึกแย่คิดว่ามีแต่ชีวิตตัวเองที่ต้องเจออะไรแบบนี้ ตอนนี้ชีวิตมีปัญหากับลูกมากค่ะ
ลำพังเราเจอยังพอรับได้ แต่นี่อาศัยอยู่คอนโด สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นเค้าด้วย ต้องมาฟังเสียงที่ลูกเราอาละวาดทำลายข้าวของ ตอนนี้พาลไม่ยอมไปเรียนหนังสือต่อ ทุกข์จนอยากตาย แต่ความตายคงไม่ช่วยอะไร พยายามเมตตาต่อเค้าต่อไป

 

มารายงานอาการลูกสาว ณ ปัจจุบัน อายุ 18 แล้ว อาการที่เคยเป็นทรงตัวไม่หาย อาละวาดน้อยลง แต่ขัดใจไม่ค่อยได้ ต้องยอมปิดตาปิดใจยามเขาออกจากบ้านไปข้างนอก เขาดูแลตัวเองได้ดีขึ้น แต่ก็ยังจมปลักกับอดีตที่เจ็บปวด ไม่มีเพื่อนดีๆเลย แต่ก็เลือกคบคนมากขึ้น ส่วนตัวเราตั้งแต่มาตั้งกระทู้ ก็หันไปสวดมมต์แผ่เมตตาทุกวัน ย้ำ..ทุกวันค่ะไม่ขาดยกเว้นเจ็บป่วยหรือมีเหตุจำเป็นจริงๆ เชื่อผลบุญแห่งการสวดมมต์แผ่เมตตา พร้อมกล่าวคำอโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวรทั้งของเราและของลูกรวมของสามีด้วย ได้ส่งผลให้กรรมได้บรรเทาเบาบางลงได้เยอะมาก เรากับสามีทำใจไม่เข้มงวดกับเขามากเกินไป ปล่อยได้ปล่อย เพียงแต่พูดกับลูกว่าจะไปไหนให้ระวัง ขอให้กลับมานอนบ้าน มีอะไรที่แรงๆทนไม่ไหวขอให้บอกเรา หรือเข้ารับการบำบัดสะ เขาก็ทำตามที่เราขอ ตอนนี้ไปโรงเรียนสายอาชีพ เป็นเด็กฝึกงานแล้ว โชคดีเจ้าของร้านเมตตาเข้าใจโรคที่ลูกเป็นอยู่ รับทำงาน พออารมณ์เขาแปรป่วนก็จะโทรมาบอกให้รับกลับเลย โรงเรียนก็ดีขึ้นมาก ขอให้สมาชิกที่ต้องเจอประสบการณ์ลูกดื้อ เกเร ไม่เชื่อฟัง หันมาพึ่งบารมีคุณพระพุทธเจ้าให้มาก ๆ ไม่ได้งมงายแต่มันทำให้เรามีสติ นึกถีงเหตุที่ทำให้ลูกเป็น ต้องใช้ความอดทนให้มากๆ เชื่อไหมเคยสวดมมต์ไปร้องไห้ไปใจจะขาด กับการกระทำของลูกต้องบอกทุกครั้งแม่อโหสิในสิ่งที่ลูกทำกับพ่อแม่ ไม่ถือโทษให้เป็นบาปกรรมกันอีก ขอชดใช้ให้หมดในชาตินี้ ทีสำคัญเมื่อถึงวัยที่เขาต้องการความเป็นส่วนตัวเราต้องให้เขาถึงจะไม่ถูกใจเราเท่าไรก็ต้องยอมบ้างไม่ใช่ทุกเรื่องแต่ต้องยอมเพราะอะไรถึงยอม เพราะเราเลือกไม่ได้ และเราก็ไม่อยากเสียลูกไปอีก ขอให้กำลังใจคุณแม่หลายท่านสู้ๆๆนะค่ะ

 

หนูอยู่ออสเตรเลียค่ะ ลูกสาวคนโตก็นิสัยขี้หงุดหงิดมีปัญหาเรื่องการจัดการอารมณ์ ถ้าไม่พอใจก็กรี๊ดดังมาก ยังเล่นกับเพื่อนเข้าสังคมในกลุ่มเพื่อนที่โรงเรียนไม่ค่อยเป็น เค้ามีโรคพันธุกรรมชื่อนิวโรไฟโบรมาโตซิสชนิด 1 หมอวินิจฉัยตอน 4 ขวบครึ่ง ตั้งแต่เล็กก็พัฒนาการพูดช้า ทุกวันนี้จะ 6 ขวบก็ค่อยพูดได้เยอะขึ้นแต่ยังไม่ชัด หนูก็ตีลูกบ่อยเหมือนกัน เดี๋ยวนี้ตีลดลงเพราะเรามานั่งเสียใจเอง พอตกกลางคืนก็มานึกเสียใจทบทวนว่าในระหว่างสันทำไมเราเกรี้ยวกราดกับเค้า จนเค้ารู้สึกได้ว่าแม่เหมือนรักเค้าไม่เท่ากับน้องสาวอีก 2 คน ถ้าชีวิตที่ผ่านมาไม่ทุกข์กับเรื่องเกี่ยวกับปัญหาทางการเงินและเรื่องลูกก็ยังคงไม่เข้าใจธรรมชาติของชีวิตแล้วก็คงไม่ได้มาสนใจสวดมนต์นั่งสมาธิเลย เดี๋ยวนี้ถ้าลูกอารมณ์ดีก็จะพาสวดมนต์ก่อนนอน สวดบทนะโมตัสสะ 3 รอบกับคาถาพระมหาจักรพรรดิ์ของหลวงปู่ดู่ ซึ่งคนโตกะคนกลางก็ทำได้ดีค่ะ มาให้กำลังใจแม่ๆที่โชคดีได้ลูกมีความพิเศษกว่าคนอื่นนะคะอิอิ