กรรม วิธีแก้ โรคปากเสีย โรคปากเสีย คือ โรคชอบต่อกรรม

หลวงพ่อเมตตาสอนวิธีแก้ปากเ<wbr>สีย (วจีกรรม4)
โดยให้หลักไว้ดังนี้

โรคปากเสีย คือ โรคชอบต่อกรรม เมื่อถูกกระทบทางทวารทั้ง 6 (ประตูทั้ง 6 คือ รูป เสียง กลิ่น รส สิ่งที่มากระทบผิวกาย และธรรมารมณ์)

เพราะอุเบกขา หรือวางเฉยไม่เป็น เบรกจึงแตกเป็นปกติ มีผลทำให้กรรมบท 10 หมวดวาจา ไม่เต็มสักที (กรรมบท 10 หมวดวาจา 4 มี ไม่พูดโกหก, ไม่พูดคำหยาบ , ไม่พูดส่อเสียดหรือพูดนินทา<wbr>ผู้อื่น และไม่พูดเรื่องไร้สาระไม่เ<wbr>กิดประโยชน์)

วิธีปฏิบัติ
แก้โดย

1) พยายามคิดเสียก่อนจึงค่อยพู<wbr>ด

2) หรือพยายามคิดอยู่ตลอดเวลาท<wbr>ี่ฟังคนอื่นเขาพูด

3) พยายามดึงจิต อย่าไปไหวตามคำพูดของผู้อื่<wbr>น (โดยฟังอย่างเดียว ห้ามปรุงแต่งธรรมนั้นๆ)

4) พยายามฟังแล้วกรองเอาสาระจา<wbr>กคำพูดนั้นๆ ของเขา ว่ามีประโยชน์หรือไม่มีประโ<wbr>ยชน์ (ด้วยปัญญา)

5) เวลาคนอื่นเขาพูด จะยาวจะสั้น ปล่อยเขาพูดให้จบก่อน เราใช้ความคิดฟังไปแล้ว จะรู้ว่า คำพูดนั้นๆ มีสาระหรือไม่มีสาระ ควรพูดหรือไม่ควรพูด หรือ ควรวาง ควรตัด ก็รู้ได้ด้วยความคิด ไม่ใช่ประโยคไหนมากระทบหูแล<wbr>้ว กูอยากจะพูดก็ว่าไปเรื่อย โดยไร้ความคิดพิจารณา

6) หากทำตาม 5 ข้อแรกแล้ว คิดอยากพูดบ้างก็ให้พิจารณา<wbr>ว่า พูดแล้วเป็นคุณหรือโทษ มีสาระหรือไม่มีสาระ ยิ่งเป็นสาระธรรมในพระพุทธศ<wbr>าสนายิ่งสำคัญ จะต้องมั่นใจเสียก่อนว่าเป็<wbr>นความจริง ไม่ผิดศีล-ไม่ผิดพระวินัย ไม่ผิดพระธรรมคำสอนของพระพุ<wbr>ทธเจ้า ถ้าไม่ผิดก็พูดได้ สรุปว่าต้อง นิสสัมมะ กรณัง เสยโย หรือใคร่ครวญด้วยปัญญาเสียก<wbr>่อนจึงค่อยพูด เพราะแม้ว่าจะเป็นจริงแต่พู<wbr>ดแล้วคนฟังไม่เชื่อ-ไม่ศรัท<wbr>ธา ก็ไร้ประโยชน์ที่จะพูด

ที่มา : ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้น<wbr> เล่มที่ ๑ หน้า ๙๒-๙๓

https://www.facebook.com/buddha.dha...2085381235218/632467833530302/?type=1&theater